Vooral op oudere leeftijd, heupproblemen bij honden komen vaker voor. Hoewel sommige van deze problemen genetisch vatbaar kunnen zijn bij de hond, kan het vroege begin worden veroorzaakt door externe factoren zoals artritis, gewrichtsgezondheidsproblemen, obesitas, enz.
Hoe pijnlijk heupproblemen bij honden ook zijn, ze kunnen ook worden behandeld, vooral als u de symptomen op tijd ziet en vroeg met de behandeling begint. Hier zijn enkele van de meest voorkomende tekenen van heupproblemen bij honden om op te letten.
De meeste symptomen van heupproblemen bij honden kunnen gemakkelijk en snel worden opgemerkt, omdat deze problemen vaak erg pijnlijk zijn en je pup zal je zeker laten weten dat hij zich niet op zijn gemak voelt, vooral wanneer je hem probeert aan te raken.
Honden met heupproblemen worden vaak minder actief. Je merkt misschien dat je hond meer rust of slaapt, of dat hij geen enthousiasme toont voor wandelingen of speeltijd. Hoewel dit vaak kan worden toegeschreven aan veroudering in het algemeen, is het ook zeer waarschijnlijk dat uw Fido pijn heeft.
Opstaan vanuit een liggende positie kan een moeilijke taak zijn voor honden met heupproblemen. Dit is vaak 's ochtends merkbaar omdat de traagheid bij het opstaan meestal correleert met de tijd dat de hond inactief was. U zult dit probleem later op de dag misschien niet zo gemakkelijk herkennen als uw hond een beetje opwarmt. Maar zelfs dan kunt u een verminderd bewegingsbereik opmerken.
Afhankelijk van de ernst van het heupprobleem, kunt u intermitterende of constante kreupelheid in de achterpoten van uw hond opmerken. Dit kan ook leiden tot een zichtbare toename van de omvang van zijn schouderspieren, omdat deze de achterhand moeten compenseren. Mogelijk ziet u een smalle stand in de achterpoten van uw hond, die herkenbaar is aan de achterpoten die onnatuurlijk dicht bij elkaar staan.
Elk probleem met de heupen heeft invloed op de achterpoten van uw hond, die een cruciale rol spelen bij zijn vermogen om te springen of trappen te beklimmen. Als de toestand van uw hond niet ernstig is, kan hij gewoon tegenzin vertonen om te springen of trappen te beklimmen. Naarmate het probleem met de heupen van de hond vordert, kan hij uiteindelijk volledig afhankelijk worden van uw hulp bij deze taken.
Deze term verwijst naar een verandering in het looppatroon die sommige honden met heupproblemen vertonen en wordt "konijnhoppen" genoemd omdat honden beide achterpoten tegelijkertijd optillen, net zoals een konijn doet wanneer hij springt. Dit gebeurt meestal wanneer een hond aan het wandelen is, maar het kan ook gebeuren tijdens het rennen of lopen op of af de trap.
LEES OOK: De dierenartsgids over rolstoelen voor honden (9 dingen om te weten)
De twee meest voorkomende oorzaken van heuppijn bij honden zijn heupdysplasie en artritis . In feite is dysplasie een van de meest voorkomende oorzaken van artritis. Het is een aandoening waarbij de heupkom en het dijbeen niet goed op elkaar passen. Dit leidt tot constant wrijven en schuren, wat erg pijnlijk kan zijn voor uw hond.
Dit is een genetische aandoening die vaker voorkomt bij grote rassen, hoewel het bij elk ras kan voorkomen. Sommige van de rassen die meer kans hebben op dysplasie en andere heupproblemen zijn Duitse herders, retrievers, rottweilers, Duitse doggen en sint-bernards. Mopsen en Franse Bulldoggen lopen het grootste risico op heupproblemen als het gaat om kleinere rassen.
Naast de genetische aanleg kunnen sommige omgevingsfactoren heupdysplasie veroorzaken of verergeren. De grootste daarvan zijn obesitas en snel aankomen . Gebrek aan lichaamsbeweging en onjuiste voeding kunnen de kans vergroten dat uw hond heupdysplasie ontwikkelt. Bekkenblessures en herhaalde belasting kunnen ook bijdragen.
Hoewel heupproblemen vaak genetisch zijn en niet kunnen worden voorkomen, zijn er in sommige gevallen dingen die u kunt doen om het risico te minimaliseren. Het hele proces zou moeten beginnen wanneer uw pup nog jong is en zijn skeletstelsel zich ontwikkelt. Dat omvat het juiste dieet dat rijk is aan eiwitten en weinig calorieën bevat.
Het is ook belangrijk om het mineraalgehalte van zijn voedsel in evenwicht te brengen, vooral calcium en fosfor. Het gebruik van gewrichtssupplementen, met name glucosamine-chondroïtine, kan ook nuttig zijn, maar er zijn geen definitieve gegevens beschikbaar om deze beweringen te ondersteunen.
Het is absoluut noodzakelijk om eventuele problemen vroeg op te merken en zo snel mogelijk met de therapie te beginnen om onomkeerbare verslechtering van de heupgewricht van de hond. De behandeling hangt af van de ernst van de heupproblemen van uw huisdier, evenals van zijn leeftijd en grootte.
Conservatieve behandelingen voor honden met heupproblemen omvatten pijnstillers, ontstekingsremmende medicijnen, fysiotherapie en gewichtsbeheersing. Uw dierenarts kan ook bewegingsbeperkingen aanbevelen, vooral op harde oppervlakken. Sommige dierenartsen kunnen voedingssupplementen voorschrijven die werken als gewrichtsvloeistofmodificatoren en die uw hond kunnen helpen om het bewegingsbereik tot op zekere hoogte terug te krijgen.
Aanpassingen aan uw huishouden kunnen uw hond helpen zijn toestand gemakkelijker te beheren en zijn kwaliteit van leven te verbeteren. Bedek uw trappen en gladde oppervlakken rond het huis met tapijten om de veiligheid en mobiliteit van uw hond te vergroten. Opritten zijn de beste manier om uw hond toegang te geven tot auto's, maar ze kunnen uw huisdier ook in staat stellen trappen in huis te vermijden. Houd het beddengoed van uw hond goed opgevuld om druk op de heupen te voorkomen.
Voor meer ernstige gevallen of in die situaties waarin de hond jong en gezond is, kan een operatie een haalbare optie zijn. Enkele veel voorkomende chirurgische behandelingen zijn juveniele symphysiodese van de schaamstreek, drievoudige bekkenosteotomie, femurkopostectomie en totale heupprothese.
Deze operatie wordt uitgevoerd bij onvolgroeide honden met heupdysplasie en dus een hoog risico op artritis. Puppy's moeten echter ten minste 16 weken oud zijn voor de operatie en het kan moeilijk zijn om op die jonge leeftijd symptomen van heupdysplasie op te merken. Daarom wordt aanbevolen voor hondenrassen met een hoger risico op heupdysplasie om te worden getest met PennHIP-röntgenfoto's om mogelijke heupproblemen te diagnosticeren.
Juveniele symphysiodese van de schaamstreek omvat het samensmelten van twee bekkenbotten zodat andere bekkenbotten zich op de juiste manier kunnen ontwikkelen. Het is een zeer effectieve procedure die het risico op artritis later in het leven vermindert.
Dit is een operatie die dient om de functie van de kom en de bal in het heupgewricht te verbeteren door het bekkenbeen van de hond door te snijden en de segmenten te herschikken. Het wordt meestal gedaan bij huisdieren jonger dan een jaar, maar het kan ook worden uitgevoerd bij honden die maximaal twee jaar oud zijn.
Deze procedure wordt uitgevoerd op kleinere honden, meestal met een gewicht van minder dan 50 pond. Het kan echter zowel bij volwassen als bij jonge honden worden gedaan. Het gaat om het verwijderen van de kogel van het heupgewricht, waarna het lichaam een tweede, "vals" gewricht maakt. Dit kan de normale heupfunctie niet herstellen, maar het kan een goede manier zijn om pijn en ongemak gerelateerd aan heupdysplasie te beheersen.
Totale heupprothese is een zeer complexe procedure en wordt meestal aanbevolen als laatste redmiddel. Deze operatie omvat volledige verwijdering van de kogel en kom van het heupgewricht, die worden vervangen door plastic en metalen implantaten.
Deze procedure kan zeer effectief zijn en de heupfunctie terugbrengen naar een bijna normaal bereik, waardoor de pijn in het proces wordt geëlimineerd . Er zijn echter ook bepaalde risico's, zoals zenuwbeschadiging en infecties. Implantaten kunnen na verloop van tijd ook losraken.
Concluderend kunnen heupproblemen bij honden zeer pijnlijk zijn en de kwaliteit van leven aanzienlijk verminderen, vooral bij grotere rassen. Gelukkig zijn er veel manieren om heupproblemen te behandelen en te beheersen, waaronder een goed dieet, lichaamsbeweging, pijnstillers, gewrichtssupplementen en, in bepaalde gevallen, een operatie.
