Mag ik even mijn hart luchten?
Er zijn maar weinig dingen die me meer storen dan wanneer ik iemand de halsband van zijn hond zie gebruiken om zijn hond te sturen, te slepen, te trekken of op een andere manier te dwingen iets te gaan of te doen.
Ik heb het niet over een noodsituatie waarbij een fietser bijvoorbeeld niet oplet en op het punt staat tegen je hond aan te slaan, zodat je zijn halsband grijpt om hem uit de weg te ruimen. Of andere soortgelijke scenario's. Er zijn oorzaken en redenen voor alles. Dat snap ik.
Waar ik het over heb, is wanneer je iemand de halsband van een hond ziet gebruiken om zijn pup te "rijden" terwijl de hond het duidelijk niet wil of niet begrijpt.
Ik word er gek van.
Stel je voor dat je met je vriend of vriendin op een superleuk huisfeestje bent en je besluit het terras op te gaan. De deur is open. Je bent super gepompt om naar buiten te gaan en wat frisse lucht te krijgen. Je begint richting de deur te lopen. Net als je voet op het punt staat de drempel van de deur te raken, pakt je vriend je bij je shirt en trekt je achteruit, weg van de deur en een andere kamer in.
Wat de…? Je zou waarschijnlijk geschokt zijn door het gedrag van je vriend!
Dat zou zo'n schending van de fysieke ruimte en grenzen zijn dat natuurlijk je vriend zou je dat nooit aandoen.
Toch doen mensen dit voortdurend bij hun vrienden, hun honden!
Ik zie het overal:de man die zijn pup in de auto laadt bij Lowe's, de dame die haar hond naar buiten sleept terwijl hij de tijd van zijn leven heeft om hun huisgasten te begroeten, de buurman die zijn hond naar binnen trekt, ook al heeft hij de tijd van zijn leven het leven blaft naar iedereen die langsloopt, enz. enz. enz. Ik weet zeker dat je ook wel een miljoen andere voorbeelden kunt bedenken.
Ik heb me er ook schuldig aan gemaakt. Onlangs brak er zelfs een glas in onze keuken en ik zei tegen Cooper:"Buiten!" Maar hij wilde helemaal weten-slash-proeven wat er overal gemorst was (augurken), dus ik pakte zijn kraag vast en duwde hem de deur uit. Eerlijk? Als ik het hem opnieuw had gevraagd terwijl ik me OP HEM concentreerde in plaats van op de rotzooi, was hij waarschijnlijk gewoon weggegaan. Er was geen gebroken glas aan zijn voeten, dus het is niet alsof het een echte noodsituatie was, dus het was helemaal mijn fout.
(Ik weet niet of jullie je excuses aanbieden aan je honden als je een fout maakt, maar ik ben het helemaal zat. Ik had zoiets van:"Cooper, het spijt me. Ik had dat niet moeten doen." Hij vergaf het me. 🙂)
Hoe dan ook, elke keer als ik het zie (of het verknoeien en Coop's kraag pak), krimp ik ineen.
Het is zo'n grensoverschrijding. Ik zou het HAAT, ik zou het absoluut verafschuwen als iemand me fysiek zou verplaatsen waar ik niet heen wilde.
Dus ja, hoewel dit een vent is, denk ik dat de oproep tot actie is om na te denken over of je dit wel of niet doet. Meestal - met uitzondering van die eerlijke noodsituaties - kan het volledig worden vermeden met betere communicatie. Misschien is het een oproep om je te concentreren op meer training/luisteren als je merkt dat je dit vaak doet of merkt dat je moet doe dit vaak omdat uw hond niet oplet of u niet begrijpt.
Uiteindelijk denk ik dat we allemaal proberen te doen wat het beste is, en we doen allemaal ons best op elk moment.
Geen oordeel hier, gewoon iets om over na te denken.
Heb je ooit de halsband van je hond als stuur gebruikt? Of ben je zelfbewuster dan ik?
Denk je dat dit een probleemgedrag is? Of vind je deze NBD?
