Je zou het gewoon kunnen zien als een handig vat, handig om het voedsel van je hond op één plek te bewaren, van de vloer. Uw hond heeft waarschijnlijk een heel ander perspectief. Voor hem is de kom waarschijnlijk een waardevol object van groot belang, vooral als hij een stevige eter is. In dit magische gerecht verschijnt één of meerdere keren per dag FOOD.
Etenstijd is voor de meeste honden van groot belang. Het kan gepaard gaan met opwinding, opwinding en stress. Een wijze hondeneigenaar begrijpt het belang van etenstijd en gebruikt het in haar voordeel.
Het voedingsritueel van uw hond kan worden gebruikt om goede manieren te versterken, eerbiedige oefeningen te doen en een positieve associatie met voedsel, voerbakken, voeding en de aanwezigheid van mensen in de buurt van zijn heilige voerbak aan te moedigen.
Als je gewoon eten in zijn kom gooit en het op de grond deponeert, mis je een gouden trainingskans - en zou je zelfs ongewenst gedrag kunnen versterken.
Etenstijd is een perfecte gelegenheid voor tweemaal daagse "Wacht"-trainingssessies, waarbij gebruik wordt gemaakt van twee principes van operante conditionering:positieve bekrachtiging en negatieve straf. Elke keer dat u "Ja!" zegt, vindt positieve bekrachtiging plaats (het gedrag van de hond zorgt ervoor dat er iets goeds gebeurt). en voer een lekkernij. Negatieve straf (door het gedrag van de hond verdwijnt iets goeds) gebeurt elke keer dat hij opstaat en je de kom terug op het aanrecht zet of buiten zijn bereik tilt.
1. Laat uw hond op zijn aangewezen eetplek zitten. Zeg hem "Wacht!" Als hij blijft zitten, zeg dan "Ja!" en geef hem een lekkernij uit zijn kom (die je op een aanrecht hebt gezet).
2. Terwijl je hond nog steeds zit, zeg je "Wacht!" en til zijn kom van het aanrecht. Als hij blijft zitten, zeg dan "Ja!" en geef hem een hapje (positieve bekrachtiging). Als hij opstaat, zeg dan "Oeps!" en plaats de kom terug op het aanrecht (negatieve straf). Herhaal dit totdat hij blijft zitten als je zijn kom oppakt.
3. Terwijl je hond nog steeds zit, zeg je "Wacht!" Laat de kom tot halverwege de grond zakken, een tot twee voet voor hem. Als hij blijft zitten, zeg dan "Ja!" en geef hem een lekkernij uit de kom. Til de kom enkele centimeters op en herhaal een aantal keren totdat je zeker weet dat hij blijft zitten. Als hij opstaat, zeg dan "Oeps!" en til de kom boven het niveau van zijn hoofd. Probeer het opnieuw en verlaag het deze keer niet zo ver.
4. Terwijl uw hond nog steeds zit, herhaalt u de oefening "Wachten" totdat u de kom helemaal op de grond kunt laten zakken zonder dat hij opstaat. Wanneer hij zijn zitplaats vasthoudt met de kom op de grond, zeg hem dan "Oké!" of "Snap het!" en moedig hem aan om te eten.
Oefen de "Wacht" -training van uw hond elke keer dat u hem voedt. Je leert hem een nuttig gedrag voor goede manieren en herinnert hem er bij elke maaltijd aan dat je de welwillende leider bent, de goede dingen controleert, maar graag met hem deelt zolang hij respectvol gedrag vertoont (zit) en op zijn manieren let .
Ik krimp inwendig ineen als een klant me vertelt dat ze haar hond gratis te eten geeft - dat wil zeggen, de kom op de grond houdt de hele tijd gevuld met brokjes. Ik geloof sterk in het voeren van maaltijden om een aantal redenen, naast het medische feit dat het spijsverteringsstelsel van een hond meer is ontworpen om te gorgelen dan om te grazen. Er zijn tal van voordelen aan het geven van specifieke hoeveelheden voer aan uw hond op bepaalde tijden:
Als je meerdere honden hebt, kan gratis voeren nog problematischer zijn. De ene hond eet misschien meer dan zijn deel en wordt dikker, terwijl een andere hond honger krijgt. Het is nog minder waarschijnlijk dat je merkt dat de ene hond zijn voer niet krijgt, omdat de andere nog aan het eten is en het voer nog steeds aan het verdwijnen is. De spanningen kunnen rond de kom escaleren en er kunnen ruzies ontstaan.
Natuurlijk zijn er genoeg honden die voedselbronnen in der minne kunnen delen. Die van jou mag dan mooi worden gedeeld, maar je loopt nog steeds alle andere voordelen van maaltijden mis.
Er was een tijd dat trainers aanraadden om routines te volgen die de status van de hoger geplaatste hond in de roedel ondersteunden. Voer eerst de 'alfahond', zeiden ze, en ga verder langs de lijn. Dat denken is veranderd.
Aangezien ik het hoogste lid van de sociale groep in mijn huis ben, mag ik de regels maken en kan ik beslissen of de regels veranderen. Vandaag zou ik ervoor kunnen kiezen om eerst een hond van een lagere rang te voeren en dan hoger in de rij te gaan staan. Of begin in het midden en ga naar de uiteinden toe. Of selecteer willekeurig geschikt gedrag om te versterken met de voerbak. Omdat we nu weten dat de roedelhiërarchie vloeiender is dan ooit werd gedacht, kan ik natuurlijk verkeerd raden welke hond op een bepaalde dag de hoogste rang heeft, maar dat doet er niet toe. Ik ben nog steeds de leider en ik mag beslissen met wie ik eten deel, en wanneer.
In mijn hondengroep is Katie, de gekke Kelpie, vaak geobsedeerd door Tucker die naar zijn voerbak gaat. Ze zal achter hem gaan staan en in zijn hakken bijten als hij beweegt. Om hem te helpen, kan ik Katie uitnodigen om eerst te eten, zodat Tucker zonder pijn naar zijn kom kan lopen.
Lucy, de eenjarige onstuimige Corgi, is ervan overtuigd dat ze altijd eerst moet eten en kan zichzelf nauwelijks inhouden als ik iemand anders voor haar voer. Dus natuurlijk doe ik dat, zodat ze haar zelfbeheersingslessen kan oefenen. Als ze rustig op haar matje wacht, is ze misschien de volgende. Als ze danst en zeurt om haar ontbijt, komt haar kom langzaam aan.
Katie, 13 en jichtig, en Tucker, die slechte knieën heeft, hoeven niet langer te wachten op hun kommen, maar Lucy en Dubhy, de vijfjarige Scottie, worden er bij elke maaltijd nog steeds aan herinnerd dat goede manieren en respectvol gedrag laat eten gebeuren.
U mag beslissen wat uw specifieke maaltijdregels zijn, maar over het algemeen is chaos niet acceptabel en is kalmte goed. Misschien gaan alle honden naar hun respectievelijke placemats en wachten tot het avondeten arriveert. Misschien moeten ze gewoon zitten, liggen of rustig rondlopen om voedsel te laten gebeuren. Wat uw gewenste hondendinergedrag ook is, u kunt acceptabel gedrag versterken door door te gaan met uw maaltijdbereidingen wanneer de honden kalm zijn. Als honden te opgewonden raken, ga dan zitten en lees een tijdschrift tot de rust terugkeert, ga dan verder.
Toen Dusty de onverschrokken Pommeren nog bij ons was, was hij ervan overtuigd dat blaffen voedsel mogelijk maakte. Dit is een klassiek voorbeeld van "bijgelovig gedrag", waarbij een hond gelooft dat, omdat een bepaald gedrag - zoals blaffen - plaatsvond voorafgaand aan een belangrijke gebeurtenis, dat gedrag een positieve invloed kan hebben op toekomstige resultaten, ook al zijn de twee niet echt verbonden .
In het geval van Dusty moesten we hem ervan overtuigen dat blaffen ervoor zorgde dat de voedselbereiding stopte, en dat stilte ervoor zorgde dat eten gebeurde. We waren niet helemaal succesvol; uiteindelijk namen we gewoon onze toevlucht tot een uitkomst waarbij Dusty door blaffen naar buiten kwam, en de stilte hem terug naar binnen bracht om te eten.
Voedsel bewaken is een natuurlijk, adaptief overlevingsgedrag voor honden. Als een hond in het wild geen aanspraak maakt op zijn waardevolle hulpbronnen en die claim niet verdedigt, zal hij waarschijnlijk verhongeren. Wilde hondachtigen die met succes hun claims verdedigen, leven om hun genen door te geven aan hun puppy's.
Hoewel het bewaken van mensen een gevaarlijk en onaanvaardbaar gedrag is, moeten honden in staat zijn om hun voedsel redelijkerwijs te beschermen tegen hun hondengenoten. "Redelijkerwijs" betekent gepast gebruik van lichaamstaalsignalen - enige houding, een blik of twee, misschien zelfs een opgetrokken lip. Het betekent niet lanceren, uitvallen, bijten, vechten en/of het veroorzaken van lekke banden en snijwonden.
Als uw huishouden met meerdere honden tijdens de maaltijden in een totale oorlog uitbreekt, is het tijd voor een serieus managementplan. Afhankelijk van de intensiteit van het conflict, kunt u:
U kunt ook proberen het gedrag aan te passen. Dit kan het beste worden gedaan met de bewaker vastgebonden en een tweede persoon die de andere hond vasthoudt, zodat de interactie onder controle is, terwijl je je een weg baant door de volgende reeks aanpassingsoefeningen.
Het is belangrijk dat u subtiele tekenen van voerbakgerelateerde stress bij uw hond herkent, aangezien dit de voorlopers zijn van meer voor de hand liggende tekenen van agressie. Hoe eerder u het ongemak van uw hond kunt herkennen, hoe eerder u kunt ingrijpen, agressie kunt voorkomen en succesvoller kunt zijn in het aanpassen van het gedrag. Hier zijn enkele subtiele signalen om op te letten:
■ Als u uw hond bij zijn voerbak nadert, stopt hij met eten en bevriest hij, met zijn snuit nog steeds begraven in zijn eten.
■ Als je dichterbij komt, geeft hij je een "walvisoog" - met zijn neus nog in zijn kom, rolt hij zijn ogen naar je zodat je het wit aan de randen kunt zien.
■ Als je dichterbij komt, eet hij sneller.
■ Als je dichterbij komt, blokkeert hij je met zijn lichaam en blijft eten, of probeert de voerbak van je af te duwen.
Grommen, happen, uitvallen en zelfs bijten zijn meer voor de hand liggende tekenen van voedselbewaking. Sommige honden zullen naar de voor de hand liggende tekens springen zonder u subtielere waarschuwingen te geven. Door subtiele waarschuwingssignalen te straffen, zal hij zich minder op zijn gemak voelen en kunnen deze signalen worden onderdrukt, zodat hij meteen gaat uitvallen en bijten. Onthoud dat het je doel is om hem op zijn gemak te stellen als je zijn eten nadert. Je kunt dit het beste bereiken door een systematisch programma dat zijn associatie met jouw aanwezigheid bij zijn kom verandert van "Uh-oh, ze zou mijn eten kunnen stelen", in "Yay! Meer kip!”
• Stap 1:Terwijl u naast Guarder staat, laat u de andere persoon hond #2 aan de lijn naar de andere kant van de kamer leiden. Zodra Guarder de andere hond opmerkt, begint Guarder heerlijke lekkernijen te voeren, zoals stukjes kip. Als de andere hond weggaat, stopt de kip. Misschien wilt u dat uw "andere persoon" ook traktaties aan hond 2 geeft, om haar aandacht op haar geleider te houden, weg van Guarder.
• Stap 2:Herhaal stap 1 talloze keren, totdat de aanwezigheid van hond #2 ervoor zorgt dat Guarder blij naar je kijkt voor stukjes kip.
• Stap 3:Breng hond #2 geleidelijk dichterbij en let op eventuele stress/waarschuwingssignalen van Guarder (zie "Waarschuwingssignalen van stress" zijbalk).
• Stap 4:Werk op elke nieuwe afstand totdat je een consistent "Waar is mijn kip?" reactie van Guarder en verklein dan de afstand nog een keer.
Wanneer Hond #2 dichtbij kan komen - zeg, binnen anderhalve meter van het einde van Guarder's ketting - zonder stress-/agressiesignalen van Guarder op te wekken, ga dan terug en herhaal stap 1 tot en met 4 met Guarder's lege voerbak op de grond naast hem.
Wanneer hond #2 dichtbij kan komen met de lege voerbak op de grond, herhaal dan stap 1 tot en met 4, maar laat deze keer de stukjes kip in Guarder's lege kom vallen in plaats van ze met de hand te voeren.
Wanneer Hond #2 dichtbij kan komen met stukjes kip die in de kom vallen, herhaal dan stap 1 tot en met 4, maar begin deze keer met wat van Guarder's normale voer in de kom op de vloer, en voeg stukjes kip toe als Hond #2 nadert.
Als je je werk goed hebt gedaan, moet Guarder tegen de tijd dat je het einde van Serie 4 bereikt, begrijpen dat wanneer Hond #2 nadert, er goede dingen gebeuren. Continue to referee off-leash interactions at feeding time, watching for the recurrence of stress signals from Guarder that may indicate more practice sessions are needed.
As with all aggressive behaviors, if you feel the risk to your safety (or your other dog’s safety) is high, or your modification work doesn’t improve the behavior, we recommend seeking the assistance of a qualified trainer/behavior professional.
Dogs who guard their food from humans are a significant threat. If the only thing the dog guards is his food bowl, manage the behavior by feeding him in a separate room, with the door closed, and inviting him out before you go in to pick up the empty bowl. If he generalizes his guarding to other high-value objects, the risk increases by leaps and bounds, especially if you can’t predict what he may decide is valuable to him.
If you have a puppy, start early by associating your presence near his bowl with good stuff; drop yummy tidbits into his bowl as he’s eating, so he doesn’t feel threatened by your presence. Don’t allow family members to tease or torment him at the food bowl, and if he does exhibit signs of guarding, don’t punish! Punishment will only convince him that you’re a threat to his food – you have to work harder to convince him you’re not (see “Eliminate Aggressive Dog Guarding Behaviors,” WDJ September 2001).
Jean Donaldson’s excellent book, Mine! , offers a step-by-step program for modifying food-bowl guarding, but again, we advise you to heed the warning:If you feel the risk to your safety is high, or your modification work doesn’t improve the behavior, we recommend seeking the assistance of a qualified trainer/behavior professional.
Pat Miller, CBCC-KA, CPDT-KA, is de trainingsredacteur van WDJ. She is also author of The Power of Positive Dog Training, and Positive Perspectives:Love Your Dog, Train Your Dog. Miller lives in Hagerstown, Maryland, site of her Peaceable Paws training center.
