"Sheesh, ik dacht dat mijn hond graag een nieuwe vriend zou hebben, maar hij doet zo gemeen tegen de nieuwe kleine puppy!"
Ik hoor dit de hele tijd van geschokte eigenaren. Maar wat voor mij verrassend is, is niet het gedrag van de inwonende hond. Het is het feit dat de mensen in kwestie een onmiddellijke gelukzaligheid verwachtten.
Natuurlijk kan dit soms gebeuren - vooral als de huidige hond erg jong is en absoluut leeft voor speelafspraakjes met zijn buurtvrienden. Dan kan de komst van een nieuwe puppy een van die "Je maakt me compleet!" momenten TikTok, YouTube en Instagram waardig.
Maar dat instant-vriendscenario zou niet de aanname van een hondenbezitter moeten zijn. Laten we, om te begrijpen waarom, een klein gedachte-experiment proberen:hoe zou je je voelen als je ouders besloten dat je een nieuwe beste vriend nodig had? En dan ...
• Een vreemde mee naar huis genomen om bij je te wonen, 24/7.
• Het blijkt trouwens dat hun idee van een goede vriend voor jou een peuter is! Wat maakt het uit?! Dit is geen spel, dit is babysitten. En het is vermoeiend en saai tegelijk.
• Bovendien zijn de beste delen van je dag verdwenen omdat je ouders zo opgaan in het nieuwe kind.
• Verder is het blijkbaar de bedoeling dat je de rare peuter over je heen laat klimmen tot je blauwe plekken hebt en hem je spullen laat pakken tot ze kapot zijn.
• De hartverscheurende laatste druppel:als je de babysit-situatie accepteert en de peuter daadwerkelijk goede manieren probeert te leren, zijn je ouders de hele tijd boos op je en zeggen ze:"Doe niet zo gemeen!"
Zien? We zouden niet verbaasd moeten zijn als onze hond niet meteen enthousiast is met de nieuwe pup.
Typisch, op de dag dat een nieuwe puppy naar huis wordt gebracht, zijn inwonende honden overal van een beetje onzeker tot absoluut geen voorstander. Maak je nog geen zorgen! Er zal waarschijnlijk elke dag een stapsgewijze vooruitgang zijn. Hoewel er enkele trieste gevallen zijn waarin een volwassen hond een puppy niet kan accepteren, zelfs als je alles goed doet, is mijn ervaring meestal in week 3 goed geregeld.
Dit wil niet zeggen dat ik het eens ben met het advies, dat gewoonlijk wordt gegeven aan mensen van wie de oudere hond de nieuwe puppy niet leuk vindt, om "ze het gewoon te laten oplossen". Ugh. Als er een half dozijn eenvoudige dingen zijn die we kunnen doen om het begin van die gehoopte vriendschap glad te strijken, waarom zouden we dan in vredesnaam onze twee zogenaamd geliefde honden onderwerpen aan de angst, het verdriet en de frustratie om het zelf uit te werken?
Hier leest u hoe u de overgang voor uw oudere hond kunt vergemakkelijken, een veiliger, meer ontwikkelingspositief scenario voor uw puppy kunt creëren en de kans kunt vergroten dat de twee heel snel echte vrienden zullen worden.
Puppy's kunnen onbeleefd zijn. Voor je hond is spelen met een puppy niet hetzelfde als spelen met een leuke volwassen hond. Terwijl sommige honden ongelooflijk tolerant zijn ten opzichte van al het happen en springen - en zelfs lijken te genieten van het babysitten - zijn anderen in het begin begrijpelijkerwijs geschokt. Als u uw volwassen hond met de puppy vangt, vraagt u te veel. Uw hond zal gestrest en verdrietig zijn, en uw puppy kan uiteindelijk gewond raken.
Merk op dat sommige van de meest puppyvriendelijke volwassen honden een beetje overweldigend kunnen zijn voor nieuwe puppy's, dus het advies "niet forceren" gaat in beide richtingen. Zorg ervoor dat een kleine puppy een paar gemakkelijke retraites heeft - misschien onder banken en stoelen - zodat de puppy ook heeft een kans om zich aan of uit te melden, afhankelijk van het comfortniveau. Laat ze dit allemaal in hun eigen tempo kiezen. (Merk op dat dit misschien niet uw favoriete tempo is!)
De snelste manier om een oudere hond ervan te overtuigen dat deze puppy echt een vreselijke gang van zaken is, is door de aanwezigheid van de puppy te koppelen aan het gevoel dat hij constant op het punt staat in de problemen te komen:"Telkens wanneer ik met die puppy omga, wordt mama boos naar mij."
Als u, onverstandig, uw oudere hond met de puppy in de val heeft gelokt, dan kunnen het resulterende gegrom en geklik in feite gevaarlijk zijn. Als je interactie echter optioneel hebt gemaakt, dan weet je dat Shadow daadwerkelijk heeft gekozen bij de pup zijn. In dat geval maken zijn gegrom en dat eng uitziende snauw/gegrom deel uit van een gezonde grensbepaling. Het ziet er misschien zorgelijk uit voor u, maar de goede manieren van Shadow zullen de puppy op de lange termijn veiliger houden met andere honden.
Dus dit is wat je moet zeggen in plaats van je hond te bedreigen met "Wees aardig!" als je hem hoort grommen. Wat dacht je van te zeggen:"Goed gedaan, Schaduw! Dank je." Wanneer uw volwassen hond uw steun voelt, zal hij nog steviger zijn in zijn interacties met deze pup.
Weet je wie dat niet weet? De inwonende hond. Dus het alleraardigste wat je kunt doen, is de drie belangrijkste dingen in het leven van je hond identificeren en ervoor zorgen dat ze niet worden gestoord door de komst van de indringer. Is het de ochtendwandeling met papa? Het apporteerspel na het werk met mama? De dagelijkse speelafspraak met Rover aan de overkant? Waar uw hond het meest van houdt, laat die hoekstenen van een gelukkig leven op hun plaats wanneer de puppy arriveert. Als de puppy gepaard gaat met het verlies van zijn favoriete dingen door Shadow, hoe denkt u dat hij over de puppy zal denken? Door uw hond stabiliteit te geven, zal hij op zijn best zijn met de nieuwe puppy.
Doe je hond een plezier en zoek een paar andere vrienden voor je puppy om te aanbidden. Idealiter is er nog een puppy in de straat, en een paar keer per week kun je al die scherpe tanden en het wild springen en het koppelen aan een gelijkgestemde buddy. Als je vooruit hebt gepland, heb je misschien al ruimte gereserveerd in de puppy-kleuterklassen of puppy-socials van je lokale krachtvrije trainer. Weet je wat er daarna gebeurt? Je krijgt een heel relaxte puppy mee naar huis, die je oudere hond plotseling als een aardig kind zou kunnen vinden.
Meestal zijn twee honden echt leuker dan één. Mensen die te midden van een hondenvriendschap hebben geleefd, zijn getuige van zoveel wederzijdse vreugde dat het moeilijk voor hen is om zich voor te stellen dat ze één hond tegelijk hebben. Het punt is dat wij mensen de neiging hebben om vooruit te springen. We krijgen die puppy en stellen ons meteen het eindspel voor - vergeten ons te concentreren op hoe we daar moeten komen. Als gevolg hiervan moeten onze vertrouwde oude vriend en onze gloednieuwe vriend een rotsachtige eerste fase doormaken. Het hele huis staat onder druk.
Het hoeft niet zo te zijn. Alleen een beetje empathie in combinatie met een solide eerste plan kan een prachtig rustige oprit creëren naar wat wel eens die droomvriendschap zou kunnen zijn.
