Een paar dagen na Kerstmis stonden mijn man en ik voor een uitdaging:onze Australische Kelpie, Kai, was aan het ravotten op het erf toen hij plotseling kreupel op drie poten kwam staan en geen enkel gewicht op zijn linkerachterpoot zette. Kelpies zijn een intens, energiek hoedend ras (ik beschrijf ze als "Border Collies op snelheid"), en hoewel Kai redelijk goed is in kortetermijnopsluiting, vermoedde ik dat hij zijn craniale kruisband (CCL) had gescheurd, wat kan weken van beperkte activiteit vereisen.
Het bleek dat de blessure nog erger was dan ik in eerste instantie dacht. Röntgenfoto's toonden een verbrijzeld hielbeen (uitgesproken als "cal-kay-knee-us") in zijn spronggewricht - en mijn dierenarts vertelde me dat voor reparatie de diensten van een orthopedisch chirurg nodig waren.
Door een wonder vond ik een dierenartsenpraktijk met een orthopedist die Kai's zaak meteen kon aannemen. We haastten Kai naar de kliniek, een uur rijden, en keerden terug naar huis. De chirurg belde later die middag en zei dat de operatie goed was verlopen, ondanks het feit dat ze nog nooit een calcaneus zo erg had zien verbrijzelen, waardoor er draden en veel kleine schroeven nodig waren om het weer in elkaar te zetten. Ze voegde eraan toe dat ik Kai de volgende dag kon ophalen – en hij zou zes tot acht weken nodig hebben van beperkte activiteit.
Ik vermoedde dat zo'n lange periode van inactiviteit zelfs onze goedaardige, goed opgevoede Kelpie op de proef zou stellen. Ik begon al het verrijkingsspeelgoed dat ik bezit uit te graven en alle stationaire oefeningen die ik kon bedenken te onderzoeken.
Drie weken en drie verbandwisselingen in zijn opsluiting, het been van Kai geneest goed. Ik voel me zelfverzekerd genoeg in de honden-hersenvermoeiende tactieken die ik heb ondernomen om Kai stil te houden, dat ik ze met je deel! Ik hoop dat je geen medische reden hebt om ze te moeten gebruiken - slecht weer dat je opgesloten houdt, zou een "betere" reden zijn! - maar als u dat doet, zouden in ieder geval een paar van deze hulpmiddelen en listen voor u en uw hond moeten werken.
Ik ben een grote fan van speelgoed dat voedsel uitdeelt dat aan verveelde honden kan worden gegeven om rond te rollen, zoals de Roll-A-Treat Ball. Maar in dit geval is speelgoed dat voedsel afgeeft dat beweegt verboten, aangezien het niet de bedoeling is dat de patiënt veel beweegt. Gelukkig zijn er tal van opties voor stationair speelgoed en puzzels die snoepjes bevatten:
* Kong. Het klassieke Kong-speelgoed, gemaakt door de Kong Company, is een gevestigde favoriet van veel hondenbezitters en trainers. Terwijl sommige mensen ze vullen met brokjes en deze op hun plaats lijmen door er wat pindakaas of yoghurt door te roeren, vind ik het leuk om Kongs te vullen met Kai's vochtige, huisgemaakte voedsel, wat niet goed werkt in de meeste snoepjes die speelgoed afgeven.
Om het extraheren van het voedsel nog langer te laten duren, vult u de Kong met vochtig voedsel (uit blik, zelfbereid of gerehydrateerd) en vriest u de gevulde Kong een nacht in.
* Toppl. Gemaakt door West Paw Design, de Toppl is een ander kauwbestendig speelgoed dat kan worden gevuld met een zelfgemaakt vochtig dieet. De opening van dit speelgoed is breder dan de opening van een Kong, waardoor het gemakkelijker is om te vullen, schoon te maken en voor de hond om al het voedsel uit te likken.
* Puzzelspeelgoed . De Zweedse Nina Ottosson had twee Bouvier des Flandres die ze gebruikte om te trainen en te showen, maar nadat ze twee baby's had gekregen die anderhalf jaar uit elkaar lagen, merkte ze dat ze speelgoed probeerde te bedenken om haar honden bezig te houden met minder tijd om ze uit te oefenen. Ze maakte houten puzzels met verborgen compartimenten met lekkernijen, die konden worden onthuld en opgegeten door een hond die op hendels drukte, blokken optilde, schijven draaide, enzovoort.
De uitvindingen van Ottosson werkten zo goed dat ze een bedrijf begon om ze te produceren en te verkopen. Uiteindelijk gaf ze Outward Hound een licentie om plastic versies van haar ontwerpen te maken. Ik heb een bak vol met Ottossons originele houten puzzelspeelgoed, evenals enkele van de nieuwere plastic speelgoedjes van Outward Hound - en Kai gaat met ze allemaal spelen!
Tien jaar geleden was puzzelspeelgoed voor honden een zeldzaamheid. Nu wordt de markt ermee overspoeld, sommige behoorlijk innovatief. De mentale oefening die ze bieden, kan net zo vermoeiend zijn als fysieke inspanning. Zoek op internet naar "puzzelspeelgoed voor honden" en kijk wat je krijgt!
Je kunt mijn recensie van het originele houten speelgoed van Nina Ottosson zien in het juni 2008 nummer van WDJ (“A Puzzling Activity”). Voor andere interactieve speelgoedsuggesties, zie "Het beste speelgoed dat voedsel uitdeelt", WDJ april 2019.
* Snuffelmatten . Dit is nog een van mijn favoriete relatief nieuwe toevoegingen aan de hondentrainingswereld, verkrijgbaar in een verbazingwekkende variëteit. Als u droogvoer voert, kunt u de maaltijden van uw hond hierin voeren. Ik heb meerdere kleine traktaties in de mijne gedaan zodat Kai hem kan vinden en hij houdt van zoeken.
* Slowfeeder-kommen . Dit zijn bakjes met diepe groeven of andere obstakels waardoor uw hond moet werken om het voer eruit te krijgen. Ik heb er net een besteld voor Kai. Voor een bespreking van enkele verschillende ontwerpen, zie "Proef de smaak", WDJ november 2020.
* DIY muffinvorm . Kai heeft hier ook plezier mee - en ik kan zijn maaltijden erin voeren. Neem gewoon een muffinvorm, druppel er wat lekkers in of smeer vochtig voedsel in de cups en bedek de cups met tennisballen. Laat hem vervolgens werken aan het verwijderen van de ballen uit de kopjes om toegang te krijgen tot de lekkernijen eronder.
Games die veel mentale probleemoplossing vereisen, zijn misschien nog vermoeiender voor honden dan voor ons! Gelukkig kunnen ze net zo vermakelijk als vermoeiend zijn voor een herstellende hond.
* Kleurdiscriminatie. Ja, u kunt uw hond kleuren leren herkennen! Dan kun je hem vragen een doelwit van een bepaalde kleur aan te raken of een bal van een bepaalde kleur te halen. Honden zien blauw en geel goed, dus dat zijn de beste kleuren om mee te werken. Er wordt gedacht dat honden andere kleuren als bruintinten zien, dus je zou nog een kleur kunnen toevoegen (en misschien zwart en wit).
Begin met uw hond te vragen "Wacht" en presenteer vervolgens één kleur (ik gebruik gekleurde papieren borden). Als ik een hond zou leren blauw te identificeren, zou ik "Blauw" zeggen, pauzeren en dan "Touch" zeggen (u wilt dat "Touch" het richtsnoer is, niet "Blauw").
Herhaal vervolgens hetzelfde proces met geel.
Na verschillende herhalingen met elke kleur afzonderlijk, presenteer je beide kleuren en vraag je hem om één kleur aan te raken. (Als hij naar de verkeerde gaat, klop hem dan gewoon weg, reset en probeer het opnieuw.) Plaats eerst degene die je gaat vragen wat dichter bij je hond. Aangezien hij er consequent in slaagt de genoemde kleur aan te raken, moet u de twee keuzes geleidelijk aan gelijkmatiger presenteren, totdat hij de juiste kleur kan selecteren zonder de hulp van offset.
* Vorm discriminatie . Leer uw hond het woord voor een paar basisvormen. Het proces is hetzelfde als bij kleuren. Presenteer eerst de ene vorm en noem deze, presenteer dan de andere, en dan de twee vormen samen, eerst verschoven.
* Objectdiscriminatie. Honden kunnen ook het woord leren voor een aantal basisitems, of het nu gaat om een verscheidenheid aan speelgoed (zoals een bal, schijf, bot of speelgoedalligator). Kai is redelijk goed in het aanduiden van benoemde objecten, zoals Ball, Roomba en Stuffy.
Geen verrassing - het proces is hetzelfde als hierboven. Presenteer één object en noem het, presenteer dan het volgende object, en dan de twee objecten samen, eerst verschoven.
Voor meer informatie over het aanleren van deze cognitieve discriminatiespellen, zie "Zijn honden cognitief?" WDJ oktober 2017.
* Imitatie . Leer uw hond om "te doen wat u doet", door bewegingen na te bootsen zoals een buiging, een geeuw of een komisch krachtig "nee" knikken met het hoofd. Dit is een veel complexere cognitieve uitdaging - en hersenvermoeiender dan de discriminatie-oefeningen.
Hier is een vereenvoudigde beschrijving van hoe je dit kunt trainen:het is het gemakkelijkst als je begint met een gedrag dat hij goed kent op verbale aanwijzingen. Laten we als voorbeeld "spin" gebruiken. Laat uw hond in zijn startpositie wachten terwijl u de menselijke versie van een "spin" demonstreert. Keer terug naar uw startpositie en zeg "Kopieer!" Pauzeer een seconde of twee en geef dan zijn keu voor het "spin" -gedrag. Herhaal dit tot drie keer achter elkaar.
Herhaal vervolgens het proces met een tweede gedrag, bijvoorbeeld een back-up maken. Vraag hem om in een startpositie te wachten, ga achteruit en zeg "Kopieer!" pauzeer en geef dan zijn cue voor "back-up". Herhaal dit een paar keer.
Herhaal vervolgens het proces met een derde gedrag.
Begin ten slotte deze willekeurig af te wisselen totdat hij het juiste gedrag begint te vertonen op het teken "Kopiëren" zonder de verbale cue nodig hebben voor dat gedrag.
Opmerking:als je te vaak achter elkaar doorgaat met hetzelfde gedrag, zal hij denken dat 'Kopiëren' een nieuwe aanwijzing is voor het gedrag dat je vertoont, in plaats van een nieuw trainingsconcept.
Voor een meer volledige beschrijving van het imitatieprotocol, zie 'Je hond trainen met imitatie', WDJ oktober 2013.
* Tellen. Dit is absoluut een cognitiespel op het hoogste niveau. Een protocol voor het aanleren van "kwantiteitsherkenning" is ontwikkeld door de bekende trainer Ken Ramirez, de voormalige executive vice-president van dierenverzorging en -training in het Shedd Aquarium in Chicago, nu de executive vice-president en chief training officer bij Karen Pryor Clicker Training. Hier is een zeer vereenvoudigde uitleg van het protocol van Ramirez:
De "antwoorden" van één tot vijf van de hond worden hem ter beschikking gesteld in de vorm van kleine borden die zijn besprenkeld met een, twee, drie, vier of vijf zwarte stippen. De "vraag" wordt aan de hond gesteld in de vorm van een dienblad, waarop een, twee, drie, vier of vijf items zijn gerangschikt. De hond krijgt het dienblad te zien, beladen met voorwerpen, en vervolgens wordt gevraagd:"Hoeveel?" De hond geeft het aantal items aan dat hij op het dienblad het bord heeft zien raken met hetzelfde aantal stippen.
Zie kenramireztraining.com/media/ om een paar video's te zien waarin Ramirez dit hersenspel bespreekt.
U kunt de beperkte omgeving van uw hond ook verrijken door hem te trainen in verschillende stationaire gedragingen, zoals:
• Poot richten:leer hem met zijn poot een aangewezen doelwit aan te raken.
• Richten op de neus:leer hem met zijn neus een aangewezen doelwit aan te raken. (Als hij het richten op de poot en/of de neus kent, kun je hem meer leuke dingen met weinig activiteit leren, zoals het indrukken van een praatknop of lichtknop en het spelen van een kinderpiano.)
• Zeg "Ja" en "Nee" - Leer hem zijn hoofd op en neer te knikken en zijn hoofd naar links en rechts te schudden.
• Wacht:leer hem geen traktatie binnen handbereik te eten totdat je hem toestemming geeft.
• Een traktatie op je neus balanceren:dit is het gemakkelijkst als hij al weet "wachten". Begin dan met de traktatie bij de brug van zijn neus (tussen zijn ogen). Naarmate hij meer gevorderd wordt in het stilhouden, kun je het lekkers geleidelijk naar het puntje van zijn neus verplaatsen.
Dit is een geweldige kans om te werken aan nuttige procedures voor coöperatieve zorg, zoals de Bucket Game (te zien in "Care to Cooperate", WDJ februari 2021) of een "kinsteun", waarbij hij zijn kin op een opgerolde handdoek terwijl u een examen of veehouderijprocedures uitvoert. Zowel een kinsteun als het Bucket Game worden uitgevoerd met het wederzijdse begrip dat u de procedure stopt als hij wegkijkt van de emmer of zijn kin van de handdoek tilt. Hij leert dat je niet verder zult gaan totdat hij het signaal "oké om door te gaan" geeft door naar de emmer te kijken of zijn kin weer te laten rusten.
Hoewel Kai niet mag sporten, moet hij wel meerdere keren per dag lopen om naar het toilet te gaan. Dus ik denk dat we deze pauzes in de badkamer net zo goed zo goed mogelijk kunnen gebruiken, met een kalme, stille, langzame wandeling aan de lijn.
Gewend om op topsnelheid door de bossen en over de velden te scheuren als we gaan wandelen, tolereert Kai deze korte wandelingen en ik ben er dol op. Het verbaast me dat hij ervan houdt om als een standbeeld te staan en gewoon naar onze omgeving te kijken en te ruiken, minutenlang, alleen zijn neusgaten bewegen terwijl hij geur oppikt en let op beweging. Hij heeft altijd van geurwerk gehouden en het is leuk om hem een geur te zien detecteren en volgen. Soms ga ik naar buiten voordat ik hem eruit haal en "zout" ons wandelpad met lekkernijen die hij kan vinden.
Wat je ook doet om deze rustige tijd door te brengen met je herstellende hond, probeer in plaats van je te ergeren over de pijn van het beheersen van haar beperkte activiteit, diep te ademen en geniet van het doen van verrijkende activiteiten met je hond. Misschien kom je er later achter dat dit een van de meest lonende tijd was die je samen hebt doorgebracht.
