Dieren ervaren dezelfde emoties als wij - niet alleen geluk, maar ook depressie en angst. Maar omdat ze hun symptomen niet kunnen communiceren, manifesteren de gevoelens van huisdieren zich vaak in ongewoon gedrag. Honden zijn gewoontedieren, dus alles wat ongewoon is aan de persoonlijkheid of het uiterlijk van uw huisdier, moet worden opgevat als een teken dat er iets mis is. Zelfs 'normale' handelingen kunnen schadelijk worden wanneer angst toeslaat, wat kan leiden tot overmatige verzorging, krabben of eten.
Dwangmatig gedrag als dit is vaak de manier waarop een dier omgaat met een stressvolle of traumatische situatie. Wees geduldig met uw huisdier, vooral wanneer u een nieuwe hond mee naar huis neemt! Door een combinatie van gedragsaanpassing en medicatie kan hondenangst gemakkelijk worden beheerd. Neem de tijd om te ontstressen met uw hond, en iedereen zal gezonder zijn.
Compulsieve stoornis bij honden – OCS bij honden?
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCS) is een mentale aandoening die bij ongeveer twee procent van de mensen wordt gediagnosticeerd en verwijst naar opdringerige of buitensporige gedachten, die leiden tot repetitief gedrag, zoals het een bepaald aantal keren sorteren of aanraken van objecten. Helaas weten we (nog) niet wat honden denken, dus de oorzaak van hun acties kan alleen worden geraden. Honden kunnen echter dwangmatig gedrag vertonen; een onderzoek uit 2013 aan het Purdue University College of Veterinary medicine wees uit dat de hersenen van honden met CCD en mensen met OCS qua structuur opvallend veel op elkaar leken.
Hondenangst en CCD-symptomen
Typisch hondengedrag, zoals het likken en achtervolgen van staarten, kan extreem worden en het vermogen van een huisdier om te eten, slapen of spelen te beïnvloeden. Een van de meest voorkomende symptomen van hondenangst is overmatige verzorging; sommige huisdieren likken of knagen aan zichzelf tot het punt van huidbeschadiging. Wat kan beginnen als een schattige puppy-eigenaardigheid - op een favoriete deken zuigen of haar staart achtervolgen - kan evolueren naar een dwanghandeling. Elk gedrag tot het punt van uitputting of verwonding is duidelijk ongezond en vereist een bezoek aan de dierenarts:
Sommige hondenrassen zijn meer vatbaar voor het ontwikkelen van specifiek dwangmatig gedrag. Duitse herders hebben bijvoorbeeld een voorliefde voor staartjagen, wat kan resulteren in een opgekauwde, kalende romp. Dobermanns zijn beschreven als "zuigen" aan hun flanken, terwijl Golden Retrievers en Labradors ook notoir buitensporige likkers zijn.
Wat veroorzaakt CCD en hondenangst?
Om de symptomen van een dier te verlichten, moet eerst de onderliggende oorzaak worden vastgesteld. Omdat huisdieren ons geen gedetailleerde lijst van hun klachten kunnen geven, kan het diagnostische proces een reeks vallen en opstaan vergen. Huidproblemen zijn vooral vatbaar voor een aanvankelijke verkeerde diagnose door dierenartsen, omdat het enorme aantal mogelijke oorzaken hen ervan weerhoudt de lijst met vermoedelijke aandoeningen te verkleinen. Wat het werk van een dierenarts nog ingewikkelder maakt, is het veelvuldig naast elkaar bestaan van medische aandoeningen, waaronder psychische problemen.
Hondenangst kan om verschillende redenen ontstaan, maar een disfunctionele omgeving komt het meest voor. Dieren die een langere periode dakloos of in een gewelddadig huishouden doorbrengen, kunnen gedrag ontwikkelen om hun trauma het hoofd te bieden en controle te krijgen. Als het dwangmatige gedrag erg on-hondachtig is, kan ongepaste socialisatie de boosdoener zijn; als een huisdier niet formeel door zijn geleider aan een verscheidenheid aan mensen, dieren en situaties wordt voorgesteld, zullen ze hun eigen instinctieve reeks reacties ontwikkelen. Voedselagressie bij honden is hier een uitstekend voorbeeld van:huisdieren die uitgehongerd waren, hamsteren vaak hun voedsel en weigeren iemand in de buurt te laten uit angst dat het wordt weggenomen.
Maar zelfs een huisdier uit de meest verwende achtergrond kan een dwangstoornis bij honden ontwikkelen. Angst bij honden komt voort uit langdurige blootstelling aan stress, die door verschillende dieren anders kan worden gedefinieerd. Verhuizen met een huisdier, reizen, schema's wijzigen, een kind krijgen of een ander huisdier adopteren, kunnen allemaal een negatieve invloed hebben op de geestelijke gezondheid van uw hond en resulteren in de ontwikkeling van dwangmatig gedrag.
Behandelen van hondenangst
Zodra de onderliggende oorzaak van de symptomen van uw hond is vastgesteld, is het tijd voor behandeling. Zoals eerder vermeld, kunnen veel andere medische aandoeningen worden verward met een dwangstoornis bij honden. Voedselallergieën, parasieten, slecht zicht, hoofdletsel en zelfs epilepsie vertonen allemaal symptomen die lijken op CCD of hondenangst. Al deze aandoeningen zijn gemakkelijk te behandelen en slechts enkele hebben gevolgen op de lange termijn. Hoe dan ook, uw dierenarts zal eventuele problemen van uw huisdier behandelen, nog een reden waarom een huisdierenverzekering van pas kan komen - u hoeft zich geen zorgen te maken over de kosten.
Als CCD verantwoordelijk is voor de abnormale handelingen van uw hond, is gedragsveranderingstherapie nodig. Dit is ingewikkelder dan het klinkt:als je eenmaal weet wat de triggers (en gelukkige plekken) van je huisdier zijn, kun je ze verwijderen! Als het verwijderen van de dader geen optie is - d.w.z. autoclaxons of onweersbuien - praat dan met uw dierenarts over desensibilisatie en tegenconditionering (DSCC) -behandeling, die uw hond in wezen opnieuw leert hoe hij op een meer geschikte manier moet reageren. In dit stadium is een gecertificeerde, door een dierenarts doorverwezen professional nodig, zoals een dierengedragstherapeut of hondentrainer.
Medicatie kan door sommige dierenartsen worden voorgeschreven in combinatie met gedragsverandering of als therapie geen effect heeft. Hoewel veel soorten medicatie voor hondenangst ook worden voorgeschreven door menselijke documenten, geef uw huisdier nooit iets zonder de goedkeuring en het recept van een dierenarts! Zelfs schijnbaar ongevaarlijke medicijnen zoals ibuprofen hebben een extreem effect op dieren, waarvan de medicinale doseringen vele malen kleiner zijn dan die voor mensen.
Hoe om te gaan met hondenangst
Of uw huisdier nu lijdt aan CCD of verlatingsangst, een beetje afleiding kan heilzaam zijn! Zowel mentale als fysieke stimulatie leidt een hond af van zijn omgeving - of de binnenkant van zijn hoofd. Maak wat puzzelspeelgoed voor honden en bereid je voor om een oude hond een nieuwe truc te leren; beide brengen de mentale versnellingen van uw huisdier in beweging en gefocust. Zorg ervoor dat uw pup dagelijks 30 minuten aan lichaamsbeweging krijgt! Energieke hondenrassen, zoals Duitse herders en Labradoodles, hebben twee uur fysieke activiteit nodig om gelukkig en gezond te zijn. Dit betekent niet dat je eindeloos op de stoep moet stampen:neem je pup mee naar het hondenpark of strand of gooi een bal in de achtertuin, met een ontspannen wandeling rond het blok later op de dag.
Vermijd abrupt tegen je hond te schreeuwen of hem te straffen, vooral niet voor dwangmatig gedrag waar hij geen controle over heeft. Als uw huisdier elke keer dat hij zich gedraagt opnieuw getraumatiseerd wordt, zal de angstcyclus alleen maar erger worden. Aan de andere kant van het spectrum moet u uw hond niet vertroetelen of prijzen na een CCD-episode - dit versterkt het negatieve gedrag.
