De vraag of honden menselijke emoties hebben en aan veel van dezelfde psychische aandoeningen lijden, is niet langer controversieel in de reguliere diergeneeskunde. Nu zijn dierenartsen het erover eens dat ze dezelfde soorten medicijnen doen en vaak voorschrijven voor onrustige honden die artsen voorschrijven voor menselijke patiënten om vergelijkbare symptomen te verlichten. Vanaf 2014 bestaat er geen diagnostische term die gelijk is aan bipolaire stoornis bij mensen voor honden - maar dat zou snel kunnen veranderen. Onderzoekers in een lopend Europees onderzoek naar de genetica van ernstige neuropsychiatrische ziekten vermoeden sterk dat deze complexe menselijke aandoening ook honden treft.
Onderzoek heeft uitgewezen dat honden last hebben van emotionele en mentale stoornissen die vergelijkbaar zijn met die waar mensen last van hebben, waaronder angst, fobieën en het hondenequivalent van een obsessief-compulsieve stoornis. Terwijl mensen met OCS hun handen bijvoorbeeld obsessief wassen, vertonen honden symptomen zoals herhaaldelijk achtervolgen op de staart en kauwen op de flank. Bij beide soorten helpen dezelfde soorten medicijnen de symptomen te verlichten. Menselijke bipolaire stoornis, aan de andere kant, is een veel subtielere en complexere aandoening waarvan wordt aangenomen dat er een wisselwerking is tussen genen, omgevingsinvloeden en hersenchemicaliën. Bij mensen met een bipolaire stoornis, gekenmerkt door extreme stemmingswisselingen tussen euforie en wanhoop, speelt de aard van denkpatronen en processen een belangrijke diagnostische rol. Maar het obstakel om parallellen bij honden duidelijk te maken, is dat hoe goed we ook denken dat we onze harige vrienden kennen, ze ons niet kunnen vertellen wat ze denken.
Een bizar - en gelukkig ongebruikelijk - fenomeen dat vooral Engelse cocker- en springerspaniëls lijkt te treffen, speelt een sleutelrol bij het bepalen of honden kunnen lijden aan een bipolaire stoornis. Honden kunnen ongepaste agressie vertonen om vele redenen die voor mensen niet direct duidelijk zijn. Wanneer dat gebeurt, hebben hun eigenaren deskundige hulp nodig om erachter te komen wat hun huisdieren dwarszit en het probleem op te lossen voordat iemand gewond raakt. Maar "cocker rage" zorgt ervoor dat de experts achter hun oren krabben. Zonder waarschuwing of provocatie krijgen anders vriendelijke honden woedeaanvallen die zo oncontroleerbaar zijn dat ze hun baasjes vaak aanvallen en bijten. Nadat deze afleveringen voorbij zijn, keren de honden, die zich lijken te schamen voor wat ze hebben gedaan, terug naar hun normale, vriendelijke zelf. Uit een onderzoek onder Noorse dierenartsen bleek dat hierdoor Engelse cockers 10 keer meer kans hadden om te worden geëuthanaseerd vanwege agressie dan andere rassen.
Het aantal onderzoeken naar hondengenetica in een poging om licht te werpen op menselijke aandoeningen explodeerde nadat wetenschappers in 2005 klaar waren met het decoderen van het hondengenoom. In januari 2008 begon het Lupa-initiatief, een samenwerkingsproject waarbij 20 scholen voor diergeneeskunde uit 12 Europese landen betrokken waren. zijn onderzoek. Het mandaat van Lupa is om honden te bestuderen die lijden aan bevestigde of vermoede mensachtige aandoeningen in de hoop genetische markers te identificeren die door mensen worden gedeeld. Rashonden zijn gemakkelijker te bestuderen omdat hun genomen uniformer is en dus eenvoudiger te vergelijken dan die van mensen, legt Lupa uit. Methodologie omvat het verzamelen van DNA-monsters van honden met verschillende aandoeningen en deze vergelijken met het DNA van gezonde honden van hetzelfde ras.
Een Lupa-onderzoek naar de genetische profielen van hondenaandoeningen die tegenhangers lijken te hebben in menselijke neuropsychiatrische aandoeningen, waaronder schizofrenie en bipolaire stoornis, wordt geleid door de Norwegian School of Veterinary Sciences in Oslo. Omdat ongepaste agressie een kenmerk is dat vaak wordt gezien bij mensen met deze aandoeningen, denken de Noorse onderzoekers dat het fenomeen cocker-woede de sleutel zou kunnen zijn om stukjes van de puzzel in elkaar te passen. Daartoe vergelijken ze de genetische samenstelling van gelijkmoedige en woedende Engelse cockers om de locatie te identificeren van de defecte genen waarvan onderzoekers zeker weten dat ze daar moeten zijn. De specificiteit van cocker-woede, niet alleen voor dat ras, maar ook voor familieclusters erin, "laat er geen twijfel over bestaan over de sterke erfelijke component die aan deze eigenschap ten grondslag ligt", zeggen de Noorse onderzoekers.
Neem altijd contact op met uw dierenarts voordat u het dieet, de medicatie of de lichaamsbeweging van uw huisdier verandert. Deze informatie is geen vervanging voor de mening van een dierenarts.
