Dit harige en enorme kwijlende hondje heeft een diepere loyaliteit dan je je kunt voorstellen, zoveel dat hij de arctische temperaturen zal trotseren om mensen te redden die in de sneeuw begraven liggen. Maak kennis met de Sint Bernard. Ze zijn letterlijk gefokt om mensen in de Zwitserse en Italiaanse Alpen te redden.
Door de grote gestalte en dikke vacht van dit ras zijn ze bestand tegen temperaturen ver onder nul. Ze zijn gemaakt door monniken en worden voor het eerst genoemd rond 1707. Ook hun voorouders waren helden. St. Bernard's zijn gefokt uit Romeinse werkhonden.
Een heilige Bernard werd beroemd om zijn heroïsche inspanningen. Zijn naam was Barry. Hij redde 40 tot 100 levens tijdens een periode van vele lawines. Hij zou een kortere vacht hebben gehad die niet zou bevriezen en hem zwaar zou maken. Pas toen veel van deze reddingshonden werden gedood, moesten ze worden gefokt met de langharige Newfoundlander en veranderde hun uiterlijk.
Wat nog vreemder is dan een hond die snuffelt en begraven mensen blootlegt, is dat ze elkaar leren. De monniken hebben hen dit nooit geleerd. De jongere honden leerden van de oudere honden. In Darwins beroemde 'The Dissent of Man' wordt meer dan 90 keer over liefde en samenwerking gesproken, maar slechts één of twee keer over 'survival of the fittest'.
De Sint-Bernard lijkt nogal volgzaam en de meeste mensen herkennen hem als de 'Beethoven'-hond uit de kinderfilm waarin dit ras een huishoudelijke held werd. In onze gedomesticeerde levens is het gemakkelijk om te vergeten dat zowel honden als mensen ooit een veel avontuurlijker leven leidden met de elementen op zoek naar hulpbronnen en nieuwe grenzen.
In Amerika heeft onze eigen evolutie veel meer te maken met honden dan de meesten van ons beseffen. De inheemse Amerikanen hadden honden die dieren hoedden, hun kamp beschermden en hen hielpen jagen. Honden maken zelfs een groot deel uit van de mythologie, ze leren mensen hoe ze een bewaker kunnen zijn en offers kunnen brengen voor anderen.
Maar hoe past een bergreddingshond in landelijk Amerika? Door hun dikke vacht zijn ze gevoelig voor warmte en hebben ze minimaal een plek met airconditioning nodig. Sint-Bernards zijn vriendelijk en kalm, maar niet geschikt voor het wonen in een appartement, aangezien ze wel 260 pond kunnen worden. Deze grotere rassen kunnen tussen de 8 en 10 jaar oud worden en worden echt een deel van het gezin.
Veel mensen staan open voor het idee van een wellnesshond als metgezel. De Sint-Bernard is zeer aanhankelijk en kindvriendelijk, maar moet worden gesocialiseerd en getraind om ervoor te zorgen dat ze niet te territoriaal worden. Als wellnesshond, aangezien dit ras van de Mastiffs komt, is hij zachtaardig en waakzaam.
De Sint Bernard is nu een gezelschapshond en wordt niet meer gebruikt voor reddingen in de Alpen. Helikopters en Duitse herders hebben ze vervangen, maar hun loyaliteit is nog steeds aan de mens en ze zijn uitstekende waakhonden en metgezellen. Als je wat kwijlen en verharen aankunt, is deze hond misschien je nieuwe beste vriend. Zorg ervoor dat u met een gecertificeerde fokker werkt en vermijd puppymolens als u besluit een St. Bernard aan uw gezin toe te voegen.
