De Belgische Herdershond is elegant, met een trotse houding van het hoofd. Het is een sterke, behendige, goed gespierde hond die alert en vol leven is. De Belgische Herdershond staat ook bekend om zijn uithoudingsvermogen en het vermogen om snel te leren.
De Belgische Herdershond is een ras dat vierkant geproportioneerd is met matig zware botten in het lichaam. Een moeiteloze, onvermoeibare en soepele gang stelt hem in staat om lange tijd te hoeden. Zijn intelligente gezichtsuitdrukking is opvallend en geeft de hond een verfijnde uitstraling.
De ondervacht van de Belgische herdershond is dicht en de buitenvacht, die zwart van kleur is, is recht en lang. Vreemd genoeg hebben veel Belgische herdershonden de neiging om in een cirkel te bewegen in plaats van in een rechte lijn.
De Belgische Herdershond kan het best worden gedefinieerd als "intens". Het vertoont een onafhankelijk karakter en is zeer beschermend voor zijn menselijke familie. Daarom is dit ras een uitstekende keuze voor een huishond.
Hij is zich enigszins bewust van vreemden en vertoont soms tekenen van agressie naar andere huisdieren en honden. Extreem gehoorzaam, de Belgische herdershond is ook speels, alert, intelligent en een snelle leerling. Sommige Belgische herdershonden vertonen echter een dominant karakter.
De Belgische herdershond leeft graag in huis met zijn menselijke familie, hoewel hij zich kan aanpassen aan het buitenleven. Het presteert ook het beste als het toegang krijgt tot de tuin. Afgezien daarvan is regelmatige lichaamsbeweging essentieel voor het ras en zou idealiter lange uren spelen en joggen moeten combineren. De vacht van de Belgische herdershond moet af en toe worden geborsteld om dode haren weg te houden, vooral in tijden van verharing.
De Belgische herdershond, die een gemiddelde levensduur heeft van 10 tot 12 jaar, is niet vatbaar voor grote gezondheidsproblemen. Het is echter vatbaar voor kleine problemen zoals hypothyreoïdie, toevallen, allergieën en huidaandoeningen. Af en toe worden elleboogdysplasie, heupdysplasie (CHD), hemangiosarcoom, pannus en progressieve retinale atrofie (PRA) bij dit ras gezien. Om deze problemen vroegtijdig te identificeren, kan een dierenarts de hond aanbevelen om regelmatig schildklier-, elleboog-, heup- en oogonderzoek te ondergaan.
De Belgische Herdershond, ook wel Groenendael genoemd , staat bekend om zijn veelzijdigheid en hardwerkende karakter. Het is een van de varianten van de Belgische Herder (of Continentale Herder); de andere zijn de Belgische Mechelaar en de Belgische Tervuren. De Belgische herdershond heeft echter een langere zwarte vacht in vergelijking met de andere Belgische herdershonden
Tussen 1891 en 1901, een tijd waarin de Belgische herder werd geregistreerd door de Société Royale Saint-Hubert, was er een gezamenlijke inspanning om een standaard voor het ras te ontwikkelen, evenals het verbeteren van het type voor tentoonstellingsshows.
De vroegste Belgische herdershonden werden gebruikt voor het hoeden en bewaken. Later werden ze populaire politiehonden in de Verenigde Staten en speelden ze een belangrijke rol in de Eerste Wereldoorlog als waakhonden. Het was pas in 1959 dat de Belgische Herdershond zijn huidige naam kreeg, nadat de drie Belgische Herderstypes waren onderverdeeld in verschillende rassen.
