Dit type Corgi werd voor het eerst gebruikt door boeren in Zuid-Wales om vakkundig vee, schapen en pony's te hoeden. Een vriendelijke en mooie hond, hij wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt als herder op de boerderij -- hij knabbelt aan de hielen en buigt zich onder de hoeven -- maar wordt vaker als huisdier gehouden.
De Pembroke Welsh Corgi, een behendige vee- en schapenherder, heeft een soepele en vrije gang, met een goede drive en reikwijdte. Laag bij de grond en lang, verschilt de Pembroke Welsh Corgi van zijn neef, de Cardigan Welsh Corgi, doordat hij niet zo lang van lichaam of zwaar gebouwd is. Een van de direct herkenbare verschillen is de staart, die kort is in de Pembroke en lang in de Cardigan. De korte staart is een natuurlijke eigenschap, maar hij kan ook worden gecoupeerd voor een aangenamer uiterlijk.
Hoewel de uitdrukking van de hond geïnteresseerd, intelligent en vosachtig is, is hij niet sluw. De lange, grove bovenvacht is rood, sable, fawn, zwart of geelbruin van kleur, en de ondervacht is weerbestendig.
De Pembroke is leuk, vriendelijk, toegewijd en bereid om te behagen. Het gedraagt zich goed met kinderen, maar het kan tijdens het spelen op de hielen knijpen. Veel Pembroke Welsh Corgi's zijn verlegen tegenover vreemden en sommige blaffen onophoudelijk. Deze snelle hond heeft niet alleen een actief lichaam, maar ook een actieve geest.
Omdat de Pembroke Welsh Corgi dol is op hoeden, is een regelmatige hoedensessie een ideale vorm van lichaamsbeweging. Als hij niet in staat is om te hoeden, neem hem dan mee voor een gematigde, aan de lijn geleide wandeling of speelsessie.
De Pembroke is geschikt om buiten te leven bij gematigd weer, maar temperamentvol geeft hij er de voorkeur aan om het huis van zijn eigenaar te delen, terwijl hij toegang heeft tot de tuin. Vachtverzorging bestaat uit een wekelijkse borstelroutine om dode haren van de hond te verwijderen.
De Pembroke Welsh Corgi, die een gemiddelde levensduur heeft van ongeveer 11 tot 13 jaar, is vatbaar voor ernstige gezondheidsproblemen zoals tussenwervelschijfaandoeningen en heupdysplasie bij honden (CHD), evenals voor problemen zoals epilepsie en degeneratieve myelopathie. Lensluxatie, de ziekte van von Willebrand (vWD), progressieve retinale atrofie (PRA) en urinestenen worden ook af en toe opgemerkt in het ras. Om enkele van deze problemen te identificeren, kan een dierenarts heup-, oog- en DNA-tests voor de hond aanbevelen.
Hoewel velen geloven dat de Pembroke Welsh Corgi een oud ras is, is het moeilijk om de oorsprong ervan te schetsen. Een boek uit de 11e eeuw vermeldt echter wel een Welshe veedrijvershond.
De Pembroke deelt zijn achtergrond met de Cardigan Welsh Corgi, maar deze Corgi is apart gefokt in Pembrokeshire. Omdat het een hardwerkende hond was, bezetten de Corgi de boerderijen toen er veel vroege hondenshows plaatsvonden. In de jaren 1920 begonnen veel eigenaren van hondenshows hun Corgi's mee te doen aan deze wedstrijden en in 1926 werd de Cardigan Club opgericht.
Toen fokkers probeerden het natuurlijke uiterlijk van het ras te verbeteren, werd de Pembroke Welsh Corgi populairder. Merkbare verschillen tussen de Cardigan en de Pembroke waren echter moeilijk te beoordelen. De Pembroke en Cardigan Corgi's werden uiteindelijk in 1934 als aparte rassen geclassificeerd.
Hoewel ze op boerderijen over de hele wereld te zien zijn, is hij populairder als huishond, vooral in Groot-Brittannië.
