1. Grootte :Rasechte Yorkies zijn over het algemeen kleine honden, met een gemiddeld gewicht van 4 tot 7 pond en een hoogte van 8 tot 10 inch. Als een hond aanzienlijk groter of kleiner is dan dit bereik, kan het een gemengd ras zijn.
2. Jas :Yorkies hebben een kenmerkende lange, zijdeachtige vacht die recht is en op de grond valt. Een niet-raszuivere Yorkie kan een kortere, grovere vacht hebben, of deze kan golvend of gekruld zijn.
3. Kleur :Raszuivere Yorkies hebben een specifiek kleurenpatroon dat bekend staat als 'black and tan'. Dit patroon bestaat uit een zwart lichaam met bruine aftekeningen op het hoofd, de borst, de benen en de staart. Niet-raszuivere Yorkies kunnen verschillende kleurencombinaties hebben, zoals effen zwart, bruin of chocoladebruin.
4. Hoofdvorm :Yorkies hebben een goed gedefinieerde, ronde kop met een korte, brede snuit. Een niet-raszuivere Yorkie kan een andere vorm van het hoofd hebben, zoals een langere of smallere snuit.
5. Oren :Yorkies hebben V-vormige, rechtopstaande oren die hoog op het hoofd staan. Niet-raszuivere Yorkies kunnen oren hebben die gevouwen of hangend zijn, of ze kunnen lager op het hoofd staan.
6. Staart :Yorkies hebben een lange, borstelige staart die meestal hoog wordt gedragen en tot een bepaalde lengte wordt gecoupeerd (ingekort). Een niet-raszuivere Yorkie kan een kortere of losgekoppelde staart hebben.
7. Temperament :Yorkies staan bekend om hun extraverte, vriendelijke en aanhankelijke persoonlijkheden. Een niet-raszuivere Yorkie kan een ander temperament hebben, zoals verlegen of agressiever.
8. Gezondheid :Raszuivere Yorkies zijn gevoelig voor bepaalde gezondheidsproblemen, zoals oogproblemen, huidallergieën en tandheelkundige problemen. Een niet-raszuivere Yorkie heeft mogelijk minder kans om deze specifieke gezondheidsproblemen te ontwikkelen.
Het is belangrijk op te merken dat hoewel deze factoren kunnen duiden op een niet-raszuivere Yorkie, ze niet definitief zijn. Sommige honden van gemengde rassen kunnen bepaalde raszuivere kenmerken bezitten, en het is altijd het beste om het DNA van een hond te laten testen of een dierenarts of ervaren fokker te raadplegen om zijn ware afkomst vast te stellen.