Dierenactivisten

Dierenactivisten of activisme zouden 'verouderd' moeten zijn in onze technologisch geavanceerde realiteit.
Waarom hebben dieren 'activisten' nodig?
Als scholen opkomen, denk je dat de behoefte aan activisme zou verdwijnen?

Activisten (nou ja de meeste!) zijn geen 'anti-mensen', ze zijn pro-bewustzijn. Ze radicaliseren is een tactiek, niet de waarheid.

Zodra we een waarheid als radicaal bestempelen, of als activisme het buiten de 'normale normen.'Levende wezens, dieren of mensen die geen stem of macht hebben om voor zichzelf te spreken, moeten prioriteit krijgen. Kinderen leren delen op een speelplaats en kermis is een training voor het echte leven. Dus als ze eenmaal de wereld in zijn en ontdekken dat de lessen die op school zijn geleerd misschien selectief zijn toegepast, verwarren we een rationeel geïnformeerde geest.

De eerste interactie van een jongere met dieren is meestal met huisdieren zoals katten en honden. Ofwel het dier is een huisdier of is van een vriend of familielid. Zovelen die doorgaan met het pleiten voor dierenwelzijn, het is de herinnering aan een eerste geliefd huisdier, of interactie die hen voortstuwt. We leven in een digitaal tijdperk waarin informatie binnen handbereik is, dus bewustwording is onvermijdelijk.

Fysieke scholen en muren zijn een vluchtig onderdeel van het onderwijsecosysteem dat zo gemakkelijk voor zovelen beschikbaar is. Daarom zal de beweging om de belangenbehartiging voor dieren te radicaliseren hen alleen maar sneller van brandstof voorzien. Opvoeders zullen gelijke tred moeten houden met studenten die vroeg of laat zullen beginnen met het in twijfel trekken van de flagrante leemten in het onderwijs.