In dit artikelBumblefoot (ulceratieve pododermatitis ) is een pijnlijke aandoening bij ratten die zweren veroorzaakt aan de onderkant van de poten van de dieren. Het is niet besmettelijk voor mensen, maar kan dodelijk zijn voor knaagdieren als het niet wordt behandeld. Bumblefoot is relatief eenvoudig te voorkomen; eigenlijk hoeft een baasje alleen maar de kooi van een rattenrat schoon en droog te houden.
Deze aandoening ontstaat meestal wanneer een wond op het lichaam van het dier geïnfecteerd raakt met Staphylococcus aureus of E. coli, vaak als gevolg van onhygiënische omstandigheden in de behuizing van het dier. De infectie leidt tot chronische ontstekingen en abcessen, en de naam "bumblefoot" verwijst naar de rode laesies of "bumbles" die zich op de poten ontwikkelen waardoor het dier mank gaat lopen.
Het komt vaak voor bij ratten die zwaarlijvig zijn, of die een genetische aanleg hebben voor de aandoening. Konijnen, vogels en andere knaagdieren zijn ook vatbaar voor bumblefoot, maar bij konijnen wordt het vaker 'pijnlijke hakken' genoemd. Bumblefoot is ook een groot probleem bij kippen die in gevangenschap worden gehouden, met name kippen die in grote aantallen in kleine verblijven worden gehouden.
Bumblefoot begint als kleine rode bultjes die een beetje op eelt lijken. Deze bultjes kunnen uiteindelijk behoorlijk groot worden en kunnen af en toe bloeden en korsten. Mank lopen, overmatig likken aan de voeten, bloederige voetafdrukken of een rat die niet veel wil lopen of klimmen, kan erop wijzen dat het dier een hommelvoet heeft ontwikkeld. Het kan in het begin moeilijk zijn om een hommelvoet te herkennen, aangezien de laesies voor het eerst op de voetzolen van het dier verschijnen.
Er is nogal wat onenigheid over welke kooien of kooiomstandigheden kunnen bijdragen aan bumblefoot. Trauma door onregelmatige kooioppervlakken of ruw gestructureerd beddengoed kan een rol spelen, en er wordt aangenomen dat afval in de kooi van het dier ook een factor is. Knaagdieren kunnen bumblefoot aan elkaar doorgeven, vooral als ze in hetzelfde verblijf worden gehouden.
Zwaarlijvige dieren, waaronder ratten, lijken een grotere kans te hebben om een hommelvoet te ontwikkelen. Dit kan te wijten zijn aan een ongelijke gewichtsverdeling of overmatige druk op de voeten en benen wanneer het dier loopt. Dit geldt vooral bij oudere ratten, die van nature langzamer lopen.
Het gebruik van kooien met draadbodem, inclusief draadplanken of balkons, is gesuggereerd als een mogelijke oorzaak van hommels. Kooivloeren van draad moeten worden vermeden, maar veel fatsoenlijke rattenkooien hebben bovenste niveaus gemaakt van draadgaas. Zelfs ratten die op een vaste vloer worden gehouden, kunnen echter een bumblefoot krijgen, waarbij één theorie suggereert dat blootstelling aan urine op vaste vloeren (vooral plastic) kan bijdragen aan het probleem.
Wat de specifieke oorzaak ook is, hommel is bijna uitsluitend een ziekte van dieren die in gevangenschap worden gehouden, dus het is van cruciaal belang om de verblijven schoon en vrij van irriterende stoffen te houden.
Als u merkt dat uw rat een snee in zijn lichaam of poten heeft, maak dan onmiddellijk het getroffen gebied schoon en reinig en ontsmet de behuizing. Raadpleeg uw dierenarts bij het eerste teken van bumblefoot. Een combinatie van orale antibioticabehandeling samen met plaatselijke reiniging en behandeling van de wonden (zoals voorgeschreven door uw dierenarts) is meestal de eerste behandelingskuur.
Voor bumblefoot-laesies die niet reageren op deze basisbehandeling, kan een chirurgische behandeling nodig zijn, maar dit heeft aanzienlijke risico's en beperkt succes. Vroege detectie en behandeling zijn van vitaal belang voor de beste resultaten, maar zelfs dan kunnen sommige gevallen niet goed reageren. Amputatie van ernstig geïnfecteerde tenen en voeten is soms nodig in ernstige gevallen van bumblefoot.
Zoek een dierenarts die bekend is met het behandelen van knaagdieren als je dat nog niet hebt gedaan. Hij of zij wil misschien kweek- en gevoeligheidstests op uw huisdier uitvoeren om te bepalen welke bacteriën de infectie in de eerste plaats hebben veroorzaakt. Dat is de beste manier om te bepalen welk antibioticum het meest effectief is bij de behandeling van hommels bij uw rat.
Als de ziekte niet wordt behandeld, kan de infectie zich uitbreiden naar ander weefsel in het lichaam van het dier, waardoor het een langzame, pijnlijke dood sterft. Hoe eerder de hommel wordt geïdentificeerd en behandeld, des te beter, maar idealiter moet u maatregelen nemen om te voorkomen dat uw dier in de eerste plaats bumblefoot oploopt.
Hoewel de factoren die tot hommels leiden niet altijd in alle gevallen aanwezig zijn, zijn het voorkomen van trauma of schaafwonden aan de voeten en het zorgvuldig schoon en droog houden van de kooi en het beddengoed de hoekstenen van preventie (dit geldt zowel voor andere infecties als voor hommels).
Rattenbezitters moeten overwegen om de draadvloeren in de behuizing van hun dier te bedekken met een stevig oppervlak, zoals hout, vinyl, plexiglas, plastic canvas met borduursels, Vellux-dekens of handdoeken. Plattere oppervlakken lijken minder stress op de voeten van ratten te veroorzaken en zullen waarschijnlijk resulteren in minder schaafwonden die geïnfecteerd kunnen raken met de bumblefoot-veroorzakende bacteriën.
Verwijder vuil beddengoed zo snel mogelijk en vervang het regelmatig. Het gebruik van een kattenbak in je rattenkooi kan helpen om hun beddengoed langer schoon te houden (hoewel er een beetje een leercurve bij betrokken kan zijn; ratten en muizen gaan niet zo gemakkelijk naar kattenbakken als katten). Naast het langzamer lopen, zoals hierboven vermeld, kunnen oudere ratten ook meer platvoetig lopen, dus zorg voor zacht beddengoed en oppervlakken voor oudere of zwakke ratten.
Voorkom dat uw ratten te zwaar worden door een gezond dieet en veel bewegingsvrijheid te bieden. Het dieet van ratten moet bestaan uit rattenblokken of -korrels, en om overgewicht te voorkomen, probeer traktaties te beperken (hoewel af en toe een supplement prima is).
Controleer regelmatig de voeten van uw ratten op schaafwonden, trauma of vroege tekenen van hommel. Hierdoor kunt u eventuele wonden vroegtijdig detecteren en behandelen, waardoor de pijnlijke abcessen en bulten die gepaard gaan met bumblefoot worden voorkomen. Het kan u ook waarschuwen voor mogelijke problemen in de kooi van uw ratten of met het beddengoed dat mogelijk kan worden gecorrigeerd om verdere problemen in de toekomst te voorkomen.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.