Het schrijven van de blogpost van deze week was vermoeiend!
Soldaat: "Hoi! Ik ben het, soldaat. Mam neemt vandaag een pauze en laat Peanut Butter en mij schrijven over waar we dankbaar voor zijn. Goh, dit wordt een lange lijst! Het moeilijkste zal waarschijnlijk zijn om het kort te houden en niet te veel te focussen op wat Peanut Butter lekker vindt. Ze kan erg aanmatigend zijn, en ze heeft me genoeg uitgejouwd zodat ik weet dat ik DIE weg niet nog een keer wil inslaan... maar ik dwaal af... oh, hey, heb ik je ooit verteld over de keer dat ik een eekhoorn heb gevangen en mama liet me het los? Het was een warme dag…Auw! Waar was dat voor?!”
Pindakaas: 'Zucht... Peanut Butter hier, in een poging de dingbat onder controle te houden. We zijn hier om een lijst te maken van waar we dankbaar voor zijn, niet om te horen over jouw ene zielige jachttriomf.”
'Sorry, allemaal. Soldaat raakt tegenwoordig zo gemakkelijk zijn gedachten kwijt. Ik denk dat het die CCD is waar de vrouwelijke mens over praat. Ik zou het niet weten - mijn geest is nog steeds zo scherp als een spijker. Dus laten we doorgaan met de lijsten. Ik was hier het eerst, dus ik ga eerst.”
Soldaat: “Maar – ”
Pindakaas : "Stil. We zijn dankbaar dat de mensen (mama en papa tegen Soldier, maar "de mensen" voor mij. Natuurlijk, ik hou van ze, maar te veel vertrouwdheid ... nou ja, weet je ...) ons niet opgaf. Ze hebben de afgelopen jaren duizenden dollars uitgegeven aan onze medische rekeningen, recepten en speciale dieetwensen. Allemaal zonder huisdierenverzekering om te helpen! We waren te oud voor verzekeringsdekking tegen de tijd dat we het nodig hadden, maar de mensen knipperden nooit met hun ogen als het ging om dierenartsbezoeken, ook al zijn we senioren en kunnen we ons niet zo goed verplaatsen. "
“Persoonlijk ben ik dankbaar dat de mensen rekening hebben gehouden met mijn blindheid. Ik heb de indeling van het huis zo goed als uit het hoofd geleerd (IK BEN tenslotte een kat!), Maar ik kan niet meer zien wat me in de weg staat, en trappen zijn een beetje eng als je het niet kunt zien. Dus de mensen doen er alles aan om dingen van de vloer te houden en ze verplaatsen de meubels niet en laten geen dingen achter waar ze niet thuishoren. Nu ik erover nadenk, is mijn blindheid eigenlijk gunstig voor de mensen hier - het helpt hen het huis netter te houden. Graag gedaan, mensen.'
Soldaat: "Oké, oké, oké, ben ik al aan de beurt?"
Pindakaas: "Nee. Stil.” (Boops Soldier op de neus.) 'Zoals ik al zei... ik ben dankbaar voor veel dingen die de mensen voor ons hebben gedaan. Ik ben over het algemeen geen knuffelaar, maar ik vind het wel leuk om 's avonds op een lekker warm schootje te relaxen. De mensen stappen hierin altijd op het bord. Ze aaien me zelfs en krabben onder mijn kin, wat ik op prijs stel.”
“De mensen zorgen ook voor ons comfort met zachte bedden, en ons eten en water is altijd vers en wordt geserveerd in schone kommen. Als je ooit een dag oud water hebt moeten drinken, weet je waar ik het over heb. Je moet die kommen schoonmaken, mensen! Niemand wil slijmerig water drinken, vooral katten niet!”
Soldaat :“Umm…excuseer me, ben ik al aan de beurt?”
Pindakaas: "Bijna. Ga blaffen naar een eekhoorn of zo. Waar was ik nu? Oh ja, dingen om dankbaar voor te zijn... de mensen zorgen ervoor dat ik mezelf niet in gevaar breng. Ik geef toe dat ik graag naar buiten ga om 's nachts een beetje rond te snuffelen, maar de mensen laten me alleen met hen de voortuin in omdat ze niet willen dat ik wegloop en gewond word. Blind zijn betekent absoluut dat ik niet alleen op jacht moet gaan, maar soms nemen mijn dierlijke instincten het over en probeer ik ervoor te vluchten. Gelukkig zorgen de mensen ervoor dat ik niet wegkom. Op mijn verstandige momenten realiseer ik me dat ze het beste weten over deze kwestie (ja, mensen hebben soms gelijk. Ik weet het. Schokkend maar waar."
Soldaat: "Nu is het..."
Pindakaas :"Ja, ja, het is jouw beurt, dorko."
Soldaat :“Ja! Dus ik heb een lijst gemaakt.”
Pindakaas: "Dat weten we."
Soldaat: “K. Ten eerste, alles wat Peanut Butter zei, ben ik het mee eens. Ze maken speciale maaltijden voor ons, ze brengen ons naar de dierenarts en hun leven lijkt om ons te draaien. Altijd goed! Wacht ... dat zijn al drie dingen, hè? Moet ik ze op mijn lijst tellen, zelfs als Peanut Butter ze op de hare telt? Hmm... deze lijst wordt ingewikkeld.”
Pindakaas :"O lieve Heer."
Soldaat: "Nee! Wachten! Ik kan dit doen. Oké, dus dingen waar ik dankbaar voor ben voor deze Thanksgiving:
“Mama en papa geven ons heerlijke maaltijden die goed voor ons zijn. Ze nemen me elke dag mee voor wandelingen, maar houden ze kort omdat mijn gewrichten pijn doen. Ze geven geweldige buikwrijvingen.”
"Oh!! Als we naar de dierenarts gaan (wat ik HAAT), stellen ze me altijd gerust en laten ze me nooit achter. Ze houden me vast en laten de dierenartsen of technici niets raars doen, tenzij het absoluut noodzakelijk is. Want, weet je, een glazen stok in mijn kont duwen is raar.'
Pindakaas :"Het is een thermometer, klootzak."
Soldaat: "Hé, ik heb JOU niet onderbroken toen je je lijst aan het maken was ... Oh, wacht ... Ja, dat deed ik wel. Sorry daarvoor. Waar was ik? Oh, mijn lijst!
“Orthopedische bedden door het hele huis. Want serieus, het is geweldig om op alle drie de verdiepingen een bed voor een ventilatierooster te hebben! Laten we op de bank gaan zitten. Zoveel pluspunten hieraan! Meer kans om verdwaalde buikwrijvingen op te vangen, kan de tv beter zien, ik ben dichter bij mama. Mijn jas. Het houdt me warm als we in de winter naar buiten lopen en ik zie ercool uit in het. Mijn pootbescherming, om de sneeuw in de winter van mijn voeten te laten smelten en me in de zomer te beschermen tegen hete bestrating. Bescherming tegen vlooien en teken – super belangrijk dit jaar, want die sukkels maken me ellendig!”
Pindakaas :“Ja, dat deel heb je goed. Die vlooien waren walgelijk.”
Soldaat: "Hé, ik ben nog niet klaar."
Pindakaas :"Doorgaan."
Soldaat: "Ik laat me niet te lang buiten in de kou"
Pindakaas: “Dat is iets wat ze NIET doen. Het is niet iets dat we op onze lijst hoeven te zetten. Als je begint te praten over wat ze NIET doen, kom je nooit klaar. Je zou kunnen zeggen dat je dankbaar bent dat ze ons niet slaan, dat ze ons geen bedorven voedsel geven, dat ze niet... ik weet het niet... tatoeëer ons niet... stap niet expres op ons ….”
Soldaat: “Oeh! Daar ben ik ook dankbaar voor!”
Pindakaas: 'Oké, ik onderbreek je. Lijsttijd is voorbij.”
Soldaat: “Maar ik moet nog dingen….kijken! Er staat een eekhoorn op de veranda! Ik moet hem uitlachen….”
Pindakaas: 'En... daar gaat hij. Sorry mensen, maar Soldier heeft nu een missie. Dus neem het maar van mij aan. We zijn BEIDE deze Thanksgiving dankbaar voor alles wat mama en papa doen... Ik bedoel, de mensen doen voor ons. Ik weet zeker dat je huisdieren je ook dankbaar zijn! Ik wil... wat doet hij nu? Oh nee! Hij is ….”
CRASH!
Pindakaas (met een zware zucht): Fijne Thanksgiving allemaal!
