Het woord cob, dat wordt gebruikt om een type paard te beschrijven, wordt in het VK vaker gebruikt dan in Noord-Amerika. Desalniettemin kun je een tuig ter grootte van een cob tegenkomen, of iemand een paard horen omschrijven als "cobby" of een cob.
In plaats van een specifiek ras, verwijst de term "cob horse" naar het lichaamstype van een paard dat in veel rassen te vinden is. Met stevige benen en stevige lichaamsbouw lijken cob-paarden op grote pony's en bevatten ze vaak rassen zoals de Welsh Cob, trekkruisen en sommige soorten Arabische en Amerikaanse Quarter-paarden.
Een cob is meestal ongeveer 15 handen hoog met een stabiel temperament. Hoewel ze op pony's lijken, zijn deze paarden groter dan de lengte van een pony, namelijk 14,2 handen. Kolven voelen zich zowel onder het zadel als in het tuig thuis en zijn vaak paarden voor alle doeleinden. Zowel in de tijd dat er paarden voor vervoer nodig waren als nu, wanneer een eigenaar zowel een stevig rij- als menpaard wil hebben.
Gezien hun relatief grote botten, stevige gewrichten, stevige bouw en bijna pony-achtig uiterlijk, kan een cob de indruk wekken als een vierkant gebouwd of een beetje kortbenig te zijn. Cobs hebben meestal een volgzaam temperament. Ze hebben vaak overvloedige manen en staarten en beenbevedering, vergelijkbaar met het Clydesdale- of Shire-paard. Er is geen echte maatspecificatie voor kolven, maar over het algemeen zijn ze van rijpaardhoogte - minder dan 16 handen. Hun halzen zijn zwaar en wekken de indruk gebogen te zijn, en hun hoofden kunnen dikker zijn (niet subtiel geprofileerd) en soms zelfs een romeinse neus hebben. Ze zijn er in elke kleur en met elke soort tekening en vachtpatroon. Cob-gangen moeten comfortabel zijn en moeten sterk en stabiel zijn.
Kolven zijn geen specifiek paardenras, maar een soort paard. Er is echter het specifieke ras dat de Welsh Cob wordt genoemd en dat in vier soorten voorkomt. Soms kunnen termen voor paarden verwarrend zijn! Vanwege hun forse bouw kunnen ze grote volwassenen gemakkelijk vervoeren zonder te lang te zijn om op te stappen en te rijden, zoals een trekpaard. Dit betekent niet dat trekpaarden geen cob-types kunnen zijn. De Gypsy Vanner, Norman of French Cob en het soortgelijke Bretonse paard, ook uit Frankrijk, zijn trekrassen van het cob-type. Maar het meest bekende rijpaard van het type cob is de Welsh Cob Section D. Sommige Arabieren, American Quarter Horses en andere stevige lichte paardenrassen kunnen zelfs cob-types zijn. Veel trekkruisen zijn cob-type paarden, vooral als ze onder de 16 handen zijn. Er is ook een ras genaamd de Normandische Cob, dat zijn oorsprong vindt in de regio Normandië in Frankrijk.
Kolven worden gebruikt als plezierpaarden, in de jachtsport en in het tuig. Wanneer ze worden getoond, hebben ze vaak hun manen opgeschud of gekakkerd. Deze praktijk gaat terug naar de tijd dat het praktischer was om de manen uit de buurt van teugels en harnassen te houden dan je druk te maken over het vlechten ervan. Beenbevedering kan worden geknipt. In het Verenigd Koninkrijk worden kolven in klassen getoond op maat en zijn strikte kledingvoorschriften vereist van de ruiters. Paarden worden getoond op de vlakke en over sprongen. In Noord-Amerika worden Gypsy Vanners en Welsh Cobs getoond, maar met natuurlijke manen en beenbevedering.
Wanneer u op zoek bent naar tuig, vooral halsters en hoofdstellen, zult u merken dat sommige zijn gemarkeerd als cob-sized. Tack gemarkeerde cob is bedoeld voor paarden die kleiner zijn dan een groot paard, maar groter dan een pony. Als je een Morgan, Appaloosa, Quarter Horse, Arabian of een ander kleiner, compacter rijpaardras hebt, is de maat cob misschien de juiste maat om te kopen.
