U hoeft geen alarm te slaan als u grijzige of huidkleurige bultjes op de neus van uw jonge paard aantreft. Papillomen, die 's nachts kunnen verschijnen, zijn een soort paardenwratten. En zeker, ze zien er lelijk uit, maar ze zouden geen overmatige zorgen moeten veroorzaken.
In feite zijn babywratten (in de paardenwereld soms "tieneracne" genoemd) gewoon vervelend, vooral als je wilt dat je paard goed voor de ring komt. Dat gezegd hebbende, laat de uitbraak zijn gang gaan, want wratten zijn zelden pijnlijk en zullen zeker verdwijnen als je paard ouder wordt.
Papillomen verwijzen naar kleine, grijze, onregelmatige bultjes die op wratten lijken. Ze worden meestal gezien op de neusgaten en snuit van een paard of op dunharige delen van het lichaam (zoals de oogleden of voorpoten). Deze vorm van "acne" is het gevolg van een virale infectie met het paardenherpesvirus. Deze wratten zijn besmettelijk voor andere jonge paarden, maar verdwijnen vanzelf binnen één tot negen maanden zonder behandeling.
Virale papilloma kan vrij plotseling opduiken. Op een dag lijkt je paard in orde; en bij nadere inspectie vind je vreemde bultjes die zich gemakkelijk en bijna van de ene op de andere dag lijken te verspreiden. Een hele regio op uw paard kan er bedekt uitzien met bloemkoolachtige bultjes. Houd dit goed in de gaten, want er kunnen ook andere jonge paarden in dezelfde weide of stal uitbreken.
Het is ook niet ongebruikelijk dat de huid barst en bloedt, of dat papillomawratten afbreken in gebieden die mobiel zijn, zoals op de lippen en neus. Sommige paardeneigenaren geloven dat als ze eenmaal bloeden en korsten krijgen, de wratten sneller zullen verdwijnen. Elke open wond moet echter nauwlettend worden gecontroleerd om infectie te voorkomen.
Net als de wratten die mensen oplopen, worden paardenpapillomen veroorzaakt door het paardenpapillomavirus, een herpesvirus. Maar dit type wrat is niet zoönotisch (een ziekte die bij dieren voorkomt maar op mensen kan worden overgedragen), dus u hoeft zich geen zorgen te maken dat u het virus van uw paard oploopt. En zeker, jij kan je paard ook niet ziek maken.
Paardenwratten kunnen echter van paard op paard worden overgedragen en een jonge merrie kan ze tijdens het zogen op haar veulen overbrengen. Jonge paarden kunnen het virus ook oplopen via emmers, hekken of andere plaatsen waar een nieuwsgierig jong paard zijn neus in kan steken of tegenaan kan stoten. Papillomen treffen meestal paarden die jonger zijn dan 18 maanden en het is zeer zeldzaam - maar niet onmogelijk - dat een ouder paard ze krijgt.
Omdat wratten vaak voorkomen, kunnen de meeste ervaren paardeneigenaren ze zelf diagnosticeren zonder de hulp van een dierenarts. Maar voor twijfelachtige laesies kan een dierenarts een biopsie nemen om te controleren of de bultjes geen sarcoïden zijn (een soort huidtumor) of een ander type infectie of tumor.
Bij jonge paarden is behandeling niet nodig omdat papillomen binnen enkele maanden verdwijnen, omdat het paard zijn eigen resistentie tegen het virus ontwikkelt. Echt, het is alsof de wratten even mysterieus verdwijnen als ze komen.
Als een met wratten geïnfecteerd gebied ontstoken en pijnlijk wordt, kunt u overwegen deze plekken te behandelen met vrij verkrijgbare antiseptica of een plaatselijke vochtinbrengende lotion voor een gebarsten huid, en het gedeelte schoon te houden. Een lotion zoals luieruitslagzalf kan helpen - en is totaal ongevaarlijk - als uw paard zich ongemakkelijk voelt. Anders is het prima om de papillomen gewoon hun gang te laten gaan. Als je bang bent dat je paard zich ongemakkelijk voelt of dat een getroffen gebied geïnfecteerd is, bel dan je dierenarts voor advies.
Afgezien van de basishygiëne in de stal, is er weinig dat kan worden gedaan om te voorkomen dat paarden wratten krijgen. Als een paard ze echter krijgt, kun je het in quarantaine houden en aparte emmers, voerbakken en andere apparatuur gebruiken om te voorkomen dat het virus zich verspreidt. Soms is het virus echter al aanwezig voordat u de tekenen ziet, dus deze voorzorgsmaatregel is mogelijk niet helemaal effectief.
Na een uitbraak moeten schuren, voedertroggen, emmers en tuig allemaal worden gedesinfecteerd om achterblijvende organismen te doden. Een verdunde bleekoplossing kan worden gebruikt op voerapparatuur en stalwanden en de hechting kan worden geschrobd met water en zeep.
En maak je geen zorgen over oudere paarden, want ze krijgen zelden wratten. Houd er echter rekening mee dat knobbels en bulten bij oudere paarden tekenen kunnen zijn van andere problemen.
