In dit artikel
Ringworm wordt vaak gezien bij katten, zelfs binnenkatten. Maar ondanks de naam zijn er geen wormen bij betrokken. Ringworm is een schimmelinfectie die de huid, vacht en klauwen kan aantasten . Het kan korstige en kale plekken veroorzaken en jeuk . Als het onbehandeld blijft, kan het zich over het lichaam verspreiden en open zweren veroorzaken, vooral bij dieren met een zwak immuunsysteem. Katten kunnen het oppikken van andere dieren die ringworm hebben, maar ook van de omgeving waar een besmet dier is geweest. Katten kunnen het niet alleen onderling verspreiden, maar het is ook besmettelijk voor andere dieren en mensen. Gelukkig is deze ziekte, hoewel zeer besmettelijk, ook goed te behandelen.
Ringworm is een schimmelinfectie die veel verschillende diersoorten treft. Het wordt ook wel dermatofytose genoemd. Bij katten wordt ongeveer 98% van de gevallen van ringworm veroorzaakt door de gemakkelijk overdraagbare schimmel Microsporum canis . De schimmels voeden zich met keratine in de vacht, huid en nagels. Ringworm dankt zijn naam aan de rode, ringvormige uitslag die het soms veroorzaakt. Sommige geïnfecteerde katten hebben echter slechts zeer kleine symptomen.
De symptomen van ringworm variëren van zeer mild tot ernstig. Ze komen vaak voor op de kop, staart en poten van katten, maar kunnen ook andere lichaamsdelen aantasten.
Katten hebben niet altijd het klassieke ringvormige geïnfecteerde gebied, maar het is mogelijk. Het ronde gebied zal meestal zijn vacht verliezen en de huid zal er ruw en schilferig uitzien.
Naast de ronde plekken van haaruitval, kan ringworm ook onregelmatige plekken van haarverlies door het hele lichaam veroorzaken.
Ringworm kan een schilferige of schilferige huid veroorzaken, met of zonder haaruitval. De vacht ziet er misschien gewoon uit alsof hij veel roos heeft.
Naast de rode ringen kunnen er meer onregelmatige verheven laesies door het hele lichaam voorkomen. In meer ernstige gevallen kunnen katten ook relatief grote laesies en open zweren hebben.
Niet alle bultjes en laesies die gepaard gaan met ringworm jeuken, maar dat kunnen ze wel zijn. Jeuk in een bepaald gebied kan eigenaren soms helpen om een geval van ringworm in een vroeg stadium te vinden.
Wanneer ringworm de nagels aantast, kunnen ze een ruw, ontpit uiterlijk krijgen. Uiteindelijk kunnen ze er schilferig en misvormd uitzien.
Katten kunnen de schimmelsporen van ringworm dragen en symptomen van de ziekte vertonen, of ze vertonen helemaal geen symptomen. Hoe dan ook, sporen kunnen zich vrij gemakkelijk naar andere katten verspreiden. De meest voorkomende oorzaken zijn:
Blootstelling leidt niet altijd tot een geval van ringworm. Dieren met een zwak immuunsysteem, evenals dieren met huidgevoeligheden, zijn bijzonder vatbaar voor ringworm.
Om te bevestigen dat uw kat ringworm heeft en niet een ander type haar- of huidprobleem, kan uw dierenarts tests uitvoeren voor een diagnose, waaronder:
Deze verschillende tests zullen verifiëren of uw kat ringworm heeft. Uw dierenarts kan de schimmelinfectie dan behandelen met de juiste medicatie. Uw dierenarts kan ook vragen of u laesies of andere huidafwijkingen heeft die vergelijkbaar zijn met die van uw kat, aangezien u waarschijnlijk bent blootgesteld aan de schimmel.
Ringwormlaesies kunnen op andere problemen lijken, daarom kan het nodig zijn dat uw dierenarts meer dan één test uitvoert. Vlooien en schurft kunnen bijvoorbeeld haaruitval en jeuk veroorzaken. Bovendien zullen sommige katten hun vacht eraf likken en hun huid irriteren tot deze rood is door allergieën of stress en angst. Een verkeerde diagnose kan betekenen dat uw kat de verkeerde medicatie krijgt.
Als uw dierenarts heeft vastgesteld dat uw kat ringworm heeft, zal hij waarschijnlijk een antischimmelmedicijn voorschrijven om de infectie te behandelen. Itraconazol is een veelgebruikt medicijn voor huisdieren met ringworm. Soms worden lokale zalven gebruikt om ringworm te behandelen in combinatie met orale behandelingen. Door zowel orale als plaatselijke behandelingsregimes te gebruiken, doodt u zowel de sporen op de huid als de infectie bij de kat systemisch onderdrukt.
Ten slotte, als je een kat hebt met ringworm, moet je je thuisomgeving behandelen om eventuele sporen te doden. Gebruik een verdunde bleekoplossing op oppervlakken na uw algemene reinigingsroutine. Het kan helpen om uw kat te beperken tot een klein, gemakkelijk schoon te maken gebied totdat hij niet langer geïnfecteerd is.
De meeste katten herstellen van ringworminfecties, hoewel het enige tijd kan duren. Over het algemeen kunnen de laesies meer dan een week duren voordat ze verbetering vertonen na de behandeling. Ook kan een ontoereikende behandeling of te vroeg stoppen met de behandeling een terugval veroorzaken. Na een behandelingskuur kan uw dierenarts nog een test uitvoeren om er zeker van te zijn dat de ringworm is verdwenen en dat uw huisdier niet langer besmettelijk is. Totdat u dit weet, minimaliseert u het contact tussen uw huisdier en andere mensen en huisdieren in huis en houdt u de omgeving hygiënisch.
Ringworm is zeer besmettelijk, maar het is ook te voorkomen als de juiste maatregelen worden genomen. Uw handen wassen voor en na het hanteren van uw huisdier is de gemakkelijkste manier om de kans te verkleinen dat u of uw kat besmet raakt met ringworm. Laat uw kat daarnaast niet spelen met katten die niet in uw huishouden wonen. Zorg voor een hygiënische leefomgeving voor u en uw kat. En als u ringworm heeft, raak uw kat dan niet aan totdat uw arts heeft vastgesteld dat u vrij bent van de infectie.
Ringworm bij katten is besmettelijk voor andere dieren. Ze krijgen het ofwel door direct of indirect contact met het besmette dier. Ringworm kan tot 18 maanden in de omgeving leven op items zoals borstels, bedden voor huisdieren, meubels, vloerbedekking en kommen. Dus als je een besmet dier hebt of een geval vermoedt, scheid dan de items onmiddellijk van andere huisdieren die je hebt.
Ringworm is een zoönotische ziekte, wat betekent dat het zich van dier op mens kan verspreiden. Een ringworminfectie bij een persoon treedt meestal op nadat een persoon een geïnfecteerde of dragerkat heeft aangeraakt. Maar het kan ook optreden na het simpelweg hanteren van items die door een geïnfecteerde kat zijn gebruikt. Immuun-gecompromitteerde individuen zijn meer vatbaar voor het oplopen van ringworm. Handen wassen en het onderhouden van hygiënische omstandigheden kunnen de verspreiding helpen voorkomen.
