Wormen, mijten, teken en andere insecten die op katten leven

Katten zijn vatbaar voor veel verschillende soorten parasieten, maar er zijn twee hoofdclassificaties van hen. Katten krijgen interne of externe parasieten. Interne parasieten bevinden zich in het lichaam, terwijl externe parasieten aan de buitenkant van het lichaam leven in de huid of oren van een kat, maar geen enkele parasiet is een goede parasiet. Het is belangrijk voor katteneigenaren om te doen wat ze kunnen om te voorkomen dat parasieten hun huisdieren besmetten.

• 01 van 06

  Mijten

  

  Mijten zijn een klein soort spinachtige, maar ze zien er niet uit als een spin. Deze uitwendige parasieten kunnen meestal niet worden gezien zonder het gebruik van een microscoop en kunnen verschillende delen van een kat infecteren. Preventieve medicijnen kunnen worden gebruikt om te voorkomen dat een kat mijten krijgt, maar ze moeten meestal maandelijks worden toegediend. De soorten mijten die bij katten worden gezien, zijn onder meer:

  • Demodex - Ook wel demodectische mijten en demodectische schurft genoemd, Demodex is een geslacht van mijten dat op of in de huid van katten leeft, en infectie van deze mijten wordt demodecose genoemd. Twee verschillende soorten Demodex is te vinden op katten:Demodex cati en Demodex gatoi . Normaal gesproken zijn er zeer kleine hoeveelheden van deze mijten op een gezonde kat, maar als een kat immunosuppressie heeft, kunnen ze overbevolkt raken en jeuk, haaruitval, huidontsteking en korstvorming veroorzaken. Diagnose van deze mijten vereist meestal het afschrapen van de huid en analyse onder een microscoop. De behandeling omvat plaatselijke en/of injecteerbare medicijnen om de mijten te doden en de symptomen van de infectie te behandelen.
  • Lopende roos - Technisch bekend als Cheyletiella mijten, een infectie van deze mijten wordt cheyletiellosis genoemd. Ze danken hun naam aan de manier waarop ze eruitzien en de schilfering die ze op de huid veroorzaken. Je kunt ze misschien zien bewegen op een kat zonder microscoop of otoscoop, maar ze zijn erg klein. Ze veroorzaken jeuk en huidschilfers, maar zijn gemakkelijk te behandelen met plaatselijke medicatie.
  • Schurft - Ook wel notoedrische schurft genoemd, schurftmijten graven zich in de huid van katten. De specifieke mijt die schurft bij katten veroorzaakt is Notoedres cati en het is zeer nauw verwant aan de sarcoptische schurft die honden krijgen. Het is zeer zeldzaam, maar veroorzaakt jeuk, korstvorming en schilfering van de huid. Het wordt meestal behandeld met lokale medicijnen.
  • Oormijt - Zeer vaak gezien bij kattenoren, Otodectes cynotis , zijn mijten die de typische jeuk veroorzaken die andere mijten ook veroorzaken. Ze worden meestal behandeld met lokale medicijnen en zijn zeer besmettelijk voor andere katten.
• 02 van 06

  Vlooien

  

  Vlooien zijn niet ongebruikelijke externe parasieten bij honden en katten, maar omdat katten zulke kieskeurige trimmers zijn, zijn ze misschien niet zo voor de hand liggend voor een huisdiereigenaar als bij andere dieren. Vlooien kunnen vrij gemakkelijk een omgeving besmetten. Ze nemen bloedmaaltijden van katten en planten zich snel voort, waardoor het moeilijk is om ze in sommige huizen uit te roeien. Sprays en poeders voor uw huis, samen met actuele medicijnen voor uw huisdier, worden gebruikt om een ​​vlooienplaag te behandelen. Preventieve medicijnen kunnen eenvoudig worden toegediend om te voorkomen dat ze überhaupt een probleem veroorzaken.

  De kattenvlo,Ctenocephalides felis , kan naast de jeuk en haaruitval die eigenaren van gezelschapsdieren zien, ook ernstige ziekten en parasieten overbrengen. Vlooien voorkomen is daarom meer dan alleen overlast voorkomen. Minder vaak kunnen katten ook besmet zijn met de hondenvlo, Ctenocephalides canis , die ook parasieten op een kat kan overbrengen.

• 03 van 06

  Darmparasieten

  

  Darmparasieten zijn inwendige parasieten die wormen, eieren of protozoën kunnen zijn. Deze kleine parasieten leven in de maag en het darmkanaal van katten en alleen de wormen zijn zichtbaar voor het blote oog. Om ze te detecteren, worden ontlastingsmonsters routinematig getest door een dierenarts en zullen verschillende medicijnen worden gebruikt om darmparasieten te behandelen.

  • Giardia - Deze microscopisch kleine protozoa is ook een probleem voor de mens en hecht zich aan de darmwand van katten. Het veroorzaakt diarree en wordt doorgegeven aan dieren en mensen in verontreinigde grond en water.
  • Coccidia - Een andere microscopisch kleine parasiet, deze parasiet veroorzaakt ook diarree bij katten. Er zijn verschillende soorten darmcoccidia die katten kunnen infecteren, waaronder Isospora felis, Isospora rivolta, Sarcocystis , en Toxoplasma gondii (die mensen ook kunnen samentrekken).
  • Zweepwormen - Deze darmparasiet heeft een larven- of wormstadium dat vaak door kattenbezitters wordt gezien, maar de eitjes kunnen microscopisch worden opgemerkt. Trichuris vulpis , de technische naam voor zweepwormen, veroorzaakt diarree.
  • Hookwormen - Een andere darmparasiet die zowel een wormstadium als microscopisch kleine eieren heeft, haakwormen veroorzaken ook diarree en andere gastro-intestinale symptomen bij katten. De meest voorkomende soorten haakwormen bij katten zijn Ancylostoma tubaeforme en Ancylostoma braziliense.
  • Rijnwormen - Een veel voorkomende soort darmparasiet, rondwormen worden meestal beschreven als spaghetti-achtige wormen in de ontlasting van katten. Ze hebben ook een eistadium dat microscopisch klein is. Deze wormen veroorzaken vaak een opgeblazen of ronde buik bij katten, samen met losse ontlasting en soms zelfs braken.
  • Lintwormen - Als een kat een vlo eet, kunnen ze lintwormen krijgen. De wormen van deze darmparasiet zien eruit als stukjes rijst in de ontlasting, maar er zijn ook microscopisch kleine eitjes. Van deze worm is bekend dat hij gewichtsverlies veroorzaakt.
• 04 van 06

  Tikken

  

  Teken zijn groter dan vlooien en mijten en zijn externe parasieten die zich vastklampen aan een kat om zich te voeden met zijn bloed. Teken kunnen verschillende ziektes bij zich dragen, maar preventieve medicijnen kunnen ze van een kat afhouden. Er zijn verschillende soorten teken die katten kunnen krijgen, afhankelijk van in welk deel van het land de kat zich bevindt. Enkele veelvoorkomende soorten teken zijn:

  • Lone Star Tick - Dit type teek komt slechts af en toe voor bij katten. De technische naam is Amblyomma americanum, en dit vinkje kan een potentieel dodelijke bloedparasiet verspreiden, genaamd Cytauxzoon felis.
  • Amerikaanse hondenteek - Ondanks de naam komt deze teek ook voor bij katten en veroorzaakt Rocky Mountain Spotted Fever (RMSF). Er zijn geen gevallen van RMSF bij katten gemeld, hoewel het vaak voorkomt bij honden.
  • Teek van hert (zwartbenige) - Ixodes soorten teken zijn worden vaak hertenteken genoemd en kunnen een kat infecteren met anaplasmose.

  Er bestaan ​​ook andere teken en door teken overgedragen ziekten, waaronder tekenverlamming. Antibiotica worden vaak voorgeschreven om infecties veroorzaakt door teken te behandelen, maar het gebruik van preventieve medicijnen om teken weg te houden is de beste strategie om ziekte te voorkomen.

  Ga verder naar 5 van 6 hieronder.
• 05 van 06

  Hartworm

  

  Overgedragen door muggenbeten, infecteren hartwormen vaak honden, maar katten lopen ook risico. Dirofilaria immitis , of hartwormen zoals ze meer worden genoemd, zijn microscopisch kleine inwendige parasieten die vaak onopgemerkt blijven bij katten omdat ze een lagere "wormlast" hebben. Desondanks kunnen hartwormen bij katten nog steeds aanzienlijke ademhalingsproblemen veroorzaken. Dezelfde behandeling die wordt gebruikt voor honden is niet veilig voor katten, maar uw dierenarts kan doxycycline of een ander maandelijks preventief middel aanbevelen om de levensduur van de wormen te verkorten.

• 06 van 06

  Cuterebra

  

  Larven van de horzel, de Cuterebra geslacht van vliegen zijn ook bekend als warbles bij katten. Er zijn verschillende soorten Cutrebra , maar ze graven allemaal in de huid en veroorzaken zwelling. Zodra de larven groot genoeg zijn, breekt de zwelling meestal open en laat er een gat in de huid achter.

  De larven kunnen in dit gat worden gezien voordat het tevoorschijn komt, maar soms moeten de larven operatief worden verwijderd. De zwelling en ontsteking leiden meestal tot een abces waarvoor medicijnen en reiniging nodig zijn om de infectie onder controle te houden. De huid is de meest voorkomende plaats waar de larven terechtkomen, maar het is belangrijk op te merken dat zeldzame larven abnormaal kunnen migreren en problemen kunnen veroorzaken met de ogen, bovenste luchtwegen, ruggengraat of zelfs de hersenen van een dier.

Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.