Of het nu kribbebijten, kribbebijten, aerofagie of (ten onrechte) windzuigen wordt genoemd, dit is een stereotiep gedrag bij paarden dat waarschijnlijk wordt veroorzaakt door verveling of stress en er is mogelijk een genetische aanleg, volgens een in 2014 gepubliceerde studie. een dwangmatige, zich herhalende gedragsstoornis, en net als elke andere schadelijke verslaving, heeft een cribber hulp nodig om zichzelf te beheersen.
Als de gewoonte eenmaal is aangeleerd, is er geen zekere remedie om deze te doorbreken, ondanks wat je kunt lezen op websites die kruiden en uitrusting verkopen. Als je een cribber hebt, is het zeker de moeite waard om verschillende dingen te proberen om de gewoonte onder controle te krijgen, maar sommige gevallen zijn ongeneeslijk. Je zult waarschijnlijk niet in elke situatie kunnen voorkomen dat een paard kriebelt. En zelfs als je het goed onder controle hebt en het paard vervolgens verkoopt, beginnen velen winst te maken in zijn nieuwe huis. Dus als je een kribbe verkoopt, moet je de nieuwe eigenaar vertellen dat het paard deze bankschroef heeft.
Vroeger geloofde men dat paarden kribbebijten leren van anderen, maar dat lijkt niet het geval te zijn. Voordat je een paard, veulen, ezel of muildier koopt dat stalt, moet je ervoor zorgen dat je bereid bent om te gaan met de schade aan hekken, bomen en stallen en om te gaan met de gezondheidsrisico's die kribbe met zich mee kan brengen.
Kribben wordt gekenmerkt door een paard dat een horizontaal object grijpt met zijn bovenste snijtanden en met een gebogen nek tegen het object trekt. Dan zuigt het paard een grote hoeveelheid lucht aan en maakt een kenmerkend grommend geluid.
Interessant is dat kribbebijten geen gewoonte is bij wilde paarden. De gedachte is dat kribbe veel te maken heeft met hoe een paard wordt onderhouden. Verveling, temperament, stress, dieet en genetica kunnen een rol spelen bij het ontwikkelen van de ondeugd.
Kribben lijkt meestal te beginnen bij jongere paarden van ongeveer enkele maanden oud. Om het risico op kribbe te verminderen, kunt u ervoor zorgen dat het jonge paard zoveel mogelijk tijd in de wei doorbrengt en veel sociaal contact heeft met andere paarden. Er zijn aanwijzingen dat bepaalde graandiëten het risico op het ontwikkelen van deze gewoonte kunnen vergroten.
Het lijdt geen twijfel dat kribbe een negatieve invloed kan hebben op de gezondheid van een paard. Het kan het risico van een paard op het krijgen van koliek of maagzweren vergroten. Ook kan overmatige tandslijtage ook van invloed zijn op het vermogen van oudere cribbers om goed te eten. Kribben kan ook leiden tot gewichtsverlies; sommige paarden geven er de voorkeur aan om te kribbe dan te eten. Als alternatief wordt gedacht dat overtollige lucht in de maag door kribbe de eetlust van een paard kan verminderen.
Er is geen absolute methode om te stoppen met kribbebijten bij bepaalde paarden, maar er zijn manieren om ermee om te gaan. Hier zijn enkele suggesties die zijn uitgeprobeerd door degenen die cribbers hebben.
"Heeft het paard ondeugden?" zou op uw lijst met vragen moeten staan voor de eigenaar van elk paard dat u overweegt te kopen. Als je minder gedoe wilt hebben om te beginnen, wil je waarschijnlijk geen cribber kopen.
Als je een cribber koopt, wees dan voorbereid om met de gewoonte om te gaan de hele tijd dat je het paard bezit. Meestal blijft een kribbe zonder ingrijpende maatregelen, zoals een operatie, zijn hele leven kribbe. Als je echter volhardt en genoeg controlemethoden uitprobeert, kun je de gewoonte misschien beheersen zodat het niet destructief is voor het paard of zijn huis. Maar het kan een lange, zware strijd zijn om daar te komen.
