Het soortelijk gewicht van de urine is een term die wordt gebruikt om de urineconcentratie te beschrijven. Wanneer uw huisdier een urineonderzoek heeft dat wordt uitgevoerd door een dierenarts, is het soortelijk gewicht van de urine een van de vele dingen die worden gemeten voor zowel katten als honden. Deze test wordt ook aan mensen gegeven als diagnostisch hulpmiddel. De meting van het soortelijk gewicht van de urine van een dier wordt gebruikt in combinatie met andere testresultaten om de gezondheid van een huisdier te evalueren. De meting zal de dierenarts helpen de nierfunctie van uw huisdier te evalueren door te beoordelen of het ingenomen water op de juiste niveaus wordt uitgescheiden of in het lichaam wordt vastgehouden.
Het soortelijk gewicht van de urine, vaak afgekort als USG, is een maat voor de urineconcentratie in vergelijking met zuiver water. Het soortelijk gewicht van zuiver of gedestilleerd water is 1.000. Het soortelijk gewicht van urine is hoger vanwege de stoffen die in de urine worden aangetroffen. Hoeveel hoger hangt af van verschillende factoren.
Het hydratatieniveau van een dier is belangrijk om te overwegen bij het evalueren van de betekenis van het soortelijk gewicht van de urine van een huisdier. Een gedehydrateerd dier heeft typisch een hoog soortelijk gewicht van urine, terwijl een overgehydrateerd dier gewoonlijk een laag soortelijk gewicht van urine heeft. Het is belangrijk op te merken dat het soortelijk gewicht van de urine van een huisdier gedurende de dag zal fluctueren, wat volkomen normaal is. Deze meting is vooral belangrijk voor katten, omdat katten doorgaans niet genoeg water drinken en katten die meer droogvoer dan natvoer eten, mogelijk niet genoeg vocht binnenkrijgen.
Gezondheidsproblemen kunnen zowel de hydratatie als de urineconcentratie beïnvloeden. Dierenartsen zullen de urine-specifieke zwaartekrachtwaarden gedeeltelijk gebruiken om medische diagnoses te stellen, maar andere testresultaten worden over het algemeen meegewogen in het proces. Het soortelijk gewicht van de urine is een waardevol hulpmiddel om de nierfunctie van een huisdier te evalueren.
Het soortelijk gewicht van de urine wordt gemeten met behulp van een instrument dat een refractometer wordt genoemd. Dit instrument gebruikt licht om de dichtheid van de urine te meten. Urine kan indien mogelijk thuis worden verzameld, of op het kantoor van de dierenarts met behulp van specifieke technieken die uw huisdier geen pijn zullen doen en kan ook worden gebruikt om toegang te krijgen tot niet-verontreinigde urine. Vervolgens wordt een druppel urine op het glas van de refractometer geplaatst en wordt het deksel gesloten. De refractometer wordt tegen het licht gehouden waar het wordt gebroken (verandert van richting door het licht). De laborant kijkt door een lens om het resultaat af te lezen.
Het soortelijk gewicht van de urine kan ook worden gemeten op een urineteststrip, maar de resultaten worden als onbetrouwbaar beschouwd en worden vaak tegengesproken wanneer ze worden gecontroleerd op een refractometer.
Er is geen "normaal" soortelijk gewicht van urine bij huisdieren. De meting varieert sterk, zelfs bij gezonde dieren. Over het algemeen is het normale bereik bij huisdieren 1.001 tot>1.045. Katten en honden hebben een iets ander bereik. Het kan nodig zijn om meerdere urinemonsters gedurende de dag te verzamelen om een beter idee te krijgen van het normale bereik van het dier. Andere laboratoriumtests zijn hard nodig om de gezondheid van een huisdier te beoordelen.
De hydratatiestatus heeft een grote invloed op het soortelijk gewicht van de urine van een dier, maar andere factoren kunnen de niveaus beïnvloeden. Bepaalde medicijnen en ziekteprocessen zullen ook het soortelijk gewicht van de urine beïnvloeden. Over het algemeen betekent geconcentreerde urine meestal dat een dier uitgedroogd is, terwijl verdunde urine suggereert dat de nieren niet normaal functioneren.
Urine wordt als geconcentreerd beschouwd als de USG hoger is dan 1.030 bij een hond of meer dan 1.035 bij een kat. Als het huisdier al overgehydrateerd is, wordt een USG van meer dan 1.007 als hoog beschouwd.
Urine wordt als verdund beschouwd als de USG lager is dan 1,008. Als het dier uitgedroogd is, wordt de urine als te verdund beschouwd als deze minder is dan 1.030 bij honden of meer dan 1.035 bij katten.
Urine-specifieke zwaartekrachtwaarden in het bereik van 1,008 tot 1,010 worden isosthenurie genoemd . Dit gebeurt wanneer de nieren de urine niet meer kunnen concentreren dan die van eiwitvrij plasma. Een enkele lezing in dit bereik duidt niet noodzakelijkerwijs op een nierziekte. De dierenarts zal uw huisdier willen onderzoeken, bloedonderzoek willen doen om de bloedureumstikstof en creatinine te controleren om de nierfunctie te beoordelen en andere factoren in overweging willen nemen, zoals waterinname, eventuele medicijnen en gelijktijdige ziekten die aanwezig kunnen zijn.
Bij afwezigheid van andere redenen voor urine isosthenurie, zullen dierenartsen waarschijnlijk het soortelijk gewicht van de urine willen herhalen op het eerste urinemonster van de ochtend. Dit is wanneer urine meestal het meest geconcentreerd is.
Abnormaal soortelijk gewicht van urine kan wijzen op verschillende medische aandoeningen, waaronder:
Dierenartsen gebruiken het soortelijk gewicht van urine als richtlijn in combinatie met lichamelijk onderzoek en de geschiedenis van een dier om te bepalen of er meer tests nodig zijn. Die aanvullende tests kunnen bloedonderzoek, een volledige urineanalyse, gespecialiseerde urinetests, echografie en röntgenfoto's (röntgenfoto's) omvatten.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.