Staartjagen lijkt misschien een vreemde eigenaardigheid van uw hond, maar de meeste gedragsdeskundigen geloven dat het eigenlijk een normaal en essentieel onderdeel van spelactiviteit is. Overmatig of dwangmatig achtervolgen van de staart is echter geen normaal hondengedrag en vereist mogelijk interventie.
Staart jagen is een activiteit die begint in de puppytijd. Puppy's kunnen hun staart achtervolgen als een manier om hun eigen lichaam te verkennen en de wereld om hen heen te verkennen. Staartjagen kan doorgaan tot in de volwassenheid als een manier om verveling te voorkomen.
Hoewel het achtervolgen van een staart als normaal gedrag wordt beschouwd, kan het als abnormaal worden beschouwd als uw hond buitensporig achter zijn staart aan jaagt of als het voor u moeilijk is om hem van zijn staartjagen af te leiden. Er zijn medische redenen voor het achtervolgen van de staart, vooral als uw hond ook aan zijn staart en achterkant kauwt, bijt en likt. Honden kunnen hun staart achtervolgen omdat ze pijnlijk zijn of jeuken door zaken als vlooien, allergieën, irritatie door diarree of darmparasieten, en zelfs ruggengraattrauma.
Een hond kan ook overdreven achtervolgen als gevolg van een dwangmatige gedragsstoornis. Dwangmatige gedragsstoornis bij honden is een gedragsstoornis die vaak wordt gelijkgesteld aan obsessieve compulsieve stoornis bij mensen vanwege hun overeenkomsten. Zoals bij alle gedragsstoornissen, moeten medische oorzaken van staartjagen worden uitgesloten voordat een diagnose van dwangmatige gedragsstoornis wordt vastgesteld. Als het achtervolgen van de staart van uw hond een frequente, dagelijkse of meerdere keren per dag activiteit is, kan dit een manifestatie zijn van een dwangmatige gedragsstoornis. Honden die buitensporig achtervolgen, vooral als het vanwege een dwangmatige gedragsstoornis is, kunnen zichzelf verwonden terwijl ze hun staart achtervolgen. Dit kan onder meer het creëren van open wonden aan hun staart, verwondingen door tegen dingen aan te lopen tijdens het draaien en zelfs voetzoolverwondingen door het constante jagen.
Aangezien de meeste uitingen van staartjagen normaal gedrag zijn, zijn het niet noodzakelijk 'echte' hinderlijke gedragingen. Als je wilt voorkomen dat je hond zo veel achter zijn staart aan jaagt, zijn er dingen die je kunt proberen. Door ervoor te zorgen dat uw hond een verscheidenheid aan mentaal stimulerend, verrijkend of interactief speelgoed heeft, zoals puzzelvoeders of puzzelspeelgoed, kan uw hond zich niet vervelen, wat kan leiden tot staartjagen. Je kunt ze ook proberen om te leiden wanneer ze op hun staart gaan jagen door ze in plaats daarvan een speeltje te geven om mee te spelen.
Als uw hond meerdere keren per dag achter zijn staart aan jaagt, ondanks het proberen van de bovenstaande maatregelen, moet hij mogelijk worden gecontroleerd door uw dierenarts. Uw dierenarts zal uw hond grondig onderzoeken. Dit kan een neurologisch onderzoek omvatten om te controleren op ruggengraattrauma of letsel dat pijn of irritatie kan veroorzaken. Huidafkrabsels en monsters genomen met tape worden microscopisch bekeken om te controleren op eventuele bacteriële of schimmelinfecties en eventuele parasieten. Uw dierenarts kan u ook vragen om een vers ontlastingsmonster mee te nemen naar de afspraak, zodat deze kan controleren op eventuele darmparasieten.
Als er een medische reden wordt gevonden voor het overmatig jagen op de staart van uw hond, hangt de behandeling af van de oorzaak. Medicijnen kunnen worden voorgeschreven om infecties en parasieten te behandelen. Verwondingen aan de wervelkolom kunnen verdere, meer gespecialiseerde tests vereisen om te bepalen hoe erg het trauma is.
Als deze tests en onderzoeken geen definitieve reden opleveren voor het buitensporige achtervolgen van uw hond, kan uw dierenarts genoegen nemen met een diagnose van een dwangmatige gedragsstoornis. Dwangmatige gedragsstoornis is eigenlijk een stoornis die zich kan manifesteren met verschillende obsessieve en compulsieve gedragingen. Staartjagen is er één, maar honden met een dwangmatige gedragsstoornis kunnen ook ander repetitief gedrag vertonen, zoals trancing; vliegen bijten; en overmatig likken van zichzelf, hun eigenaren, voorwerpen zoals dekens en zelfs de lucht. Bepaalde rassen kunnen vatbaar zijn voor een dwangmatige gedragsstoornis, waarbij bull terriers en Duitse herdershonden het meest vatbaar zijn. Ze hebben zelfs het vroegste begin van de aandoening. Een hond die achtervolgt vanwege een dwangmatige gedragsstoornis, heeft meer kans op een episode in stressvolle situaties. Afleveringen van het achtervolgen van de staart kunnen ook frequenter worden en moeilijker om uw hond af te leiden naarmate hun dwangmatige gedragsstoornis vordert.
Dwangmatige gedragsstoornis kan worden behandeld met SSRI's zoals fluoxetine en met sedativa, zoals acepromazine of trazodon. Thuis kunt u proberen de stress van uw hond te beperken met een vaste dagelijkse routine. Dit omvat regelmatige wandelingen en voedertijden, elke dag op hetzelfde tijdstip.
Staartjagen is meestal een normaal gedrag dat bij honden wordt gezien, maar als u zich zorgen maakt over hoe vaak uw hond achter hun staart aanzit, neem dan contact op met uw dierenarts.
