Huidproblemen komen zeer vaak voor bij honden. De meeste huidproblemen bij honden veroorzaken dermatitis (ontsteking van de huid), pruritus (jeuk) en alopecia (haaruitval). Sommige huidaandoeningen worden pijnlijk voor honden. Zonder behandeling worden huidproblemen vaak erger en kunnen ze de kwaliteit van leven van een hond negatief beïnvloeden. Gelukkig zijn er veel behandelingen beschikbaar voor veelvoorkomende huidproblemen bij honden.
Acral lik dermatitis is een huidprobleem dat ontstaat door langdurig likken of kauwen van hetzelfde huidgebied. Het wordt ook wel een likgranuloom genoemd. Dit huidprobleem komt meestal voor op de toppen van de poten of ledematen. De hond likt of kauwt het gebied omdat het jeukt of ongemakkelijk is. Na verloop van tijd kan het likken en kauwen dwangmatig worden. Dit veroorzaakt trauma aan de huid die resistent is tegen genezing. De huid kan geïnfecteerd raken en littekens krijgen.
Er zijn een paar stappen om acral-likdermatitis te behandelen. Uw dierenarts zal proberen de oorzaak van de jeuk (medische term:pruritus) of ongemak te achterhalen en indien mogelijk te behandelen. Anti-pruritische medicijnen kunnen worden gebruikt om jeuk te verminderen. Antibiotica kunnen nodig zijn als er een huidinfectie is. Deze behandelingen kunnen de hond comfortabeler maken, maar ze kunnen het zelfdestructieve likken niet stoppen als het een gewoonte is geworden. De hond moet stoppen met het likken van het gebied zodat het kan genezen. Veel dierenartsen raden aan om een e-halsband of kegel te gebruiken om te voorkomen dat de hond gaat likken en kauwen terwijl de huid geneest.
Ga verder naar 2 van 13 hieronder.
Acute vochtige dermatitis is een aandoening die plotseling optreedt nadat een hond een jeukende plek op de huid heeft gelikt of gekauwd. Het gebied wordt rood en ruw door het likken en het haar kan vocht en bacteriën vasthouden. Deze gebieden worden gewoonlijk hotspots genoemd.
Hotspots kunnen optreden als gevolg van een onderliggende huidaandoening die jeuk veroorzaakt, zoals allergieën of parasieten. Het gebied van de hotspot kan geïnfecteerd raken, vaak met de bacterie Staphylococcus .
Behandeling van acute vochtige dermatitis omvat het scheren van het haar rond de hotspot en het reinigen van de aangetaste huid, zodat het gebied kan beginnen te drogen en te genezen. Actuele medicatie kan nodig zijn om de huid te kalmeren, jeuk en ontsteking te verminderen en bacteriën te vernietigen. Uw dierenarts kan antibiotica, jeukwerende middelen, steroïden en/of antihistaminica voorschrijven. Tijdens de genezing is het belangrijk dat de hond stopt met likken en kauwen op het gebied.
Ga verder naar 3 van 13 hieronder.
Oorinfecties treden op wanneer overtollige gist of bacteriën in de gehoorgang groeien. Het aangetaste oor kan rood, jeukend, gezwollen en soms pijnlijk worden. Er kan vuil, afscheiding en/of geur aanwezig zijn. Oorinfecties kunnen alleen optreden of samen met een andere huidaandoening, of ze kunnen zich ontwikkelen als een secundaire aandoening van problemen zoals allergieën.
Dierenartsen behandelen oorinfecties door de oren schoon te maken en een actueel medicijn in de gehoorgangen aan te brengen. Orale of injecteerbare medicijnen kunnen nodig zijn om infecties te bestrijden en ontstekingen te verminderen. Chronische oorproblemen kunnen permanente oorbeschadiging veroorzaken.
Ga verder naar 4 van 13 hieronder.
Canine atopische dermatitis, of atopie, is een veelvoorkomende oorzaak van pruritus (jeuk) bij honden. Het is een erfelijke aanleg voor inhalatieallergieën zoals pollen en stof. Terwijl mensen ademhalingssymptomen ontwikkelen door ingeademde allergenen, ervaren honden vaak extreme jeuk waardoor ze over de huid krabben, kauwen, likken en wrijven. Veel honden ontwikkelen ook haaruitval en huidirritatie.
Indien onbehandeld, kan atopische dermatitis bij honden leiden tot secundaire huidinfecties. Tekenen van atopie treden meestal op bij honden tussen zes maanden en drie jaar oud. Vlooien en andere uitwendige parasieten kunnen atopische dermatitis bij honden verergeren.
Behandeling van atopische dermatitis bij honden begint de jeuk te verzachten met medicijnen tegen jeuk, antihistaminica en/of steroïden. De dierenarts zal ook zoeken naar tekenen van uitwendige parasieten en huidinfecties en deze zo nodig behandelen.
Testen op huidallergie kunnen nodig zijn om specifieke allergenen te bepalen die van invloed zijn op uw hond. Zodra de allergenen zijn geïdentificeerd, kan allergeenspecifieke immunotherapie worden aanbevolen. Hiervoor zijn injecties van een speciaal ontwikkeld allergieserum nodig.
U kunt stappen ondernemen om bepaalde omgevingsallergenen te verminderen door beddengoed regelmatig te wassen met hypoallergene wasmiddelen en vaak de luchtfilters te vervangen. Dit zal echter allergenen niet elimineren. Honden met atopische dermatitis zullen waarschijnlijk een levenslange behandeling nodig hebben en periodieke opflakkeringen ervaren.
Ga verder naar 5 van 13 hieronder.
Uitwendige parasieten zijn organismen die op of in de huid leven. Er zijn verschillende soorten externe parasieten die honden kunnen treffen.
Vlooien zijn de meest voorkomende en veroorzaken jeuk bij honden die allergisch zijn voor hen. Ernstige vlooienbesmettingen kunnen ernstige huidaandoeningen veroorzaken. Honden kunnen ook bloedarmoede krijgen door het bloedverlies, vooral puppy's en kleine honden. Gelukkig zijn er veel soorten effectieve vlooienbestrijdingsproducten op de markt. Uw dierenarts kan u helpen bij het kiezen van de juiste vlooienbestrijding voor uw hond.
Teken hechten zich aan de huid en nemen bloed op. Teken kunnen huidreacties veroorzaken, maar het grotere gevaar is de ziekte die ze kunnen doorgeven aan de hond, zoals de ziekte van Lyme, ehrlichia en Rocky Mountain Spotted Fever. Veel vlooienbestrijdingsproducten bevatten ook ingrediënten voor tekenbestrijding. Praat met uw dierenarts over beschikbare producten.
Demodectische schurft is het meest voorkomende type bij honden. Het is niet abnormaal dat een klein aantal van deze mijten op de huid leeft, omdat het immuunsysteem ze tot een minimum beperkt. Puppy's en immuungecompromitteerde honden kunnen echter meer mijten hebben. Dit kan leiden tot plekken met haaruitval en jeuk. De behandeling kan plaatselijke toepassingen, medicinale baden en orale medicijnen omvatten.
Sarcoptische schurft, ook wel schurft genoemd, is een besmettelijke vorm van schurft die extreme jeuk, haaruitval, roodheid en korstjes op de huid veroorzaakt. De behandeling kan meerdere plaatselijke en orale medicijnen en baden omvatten.
Ga verder naar 6 van 13 hieronder.
Folliculitis is een term die wordt gebruikt om een ontsteking van de haarzakjes te beschrijven. Het treedt op wanneer een of meer van de haarzakjes geïrriteerd en ontstoken raken. Honden met folliculitis ontwikkelen bultjes op de huid rond de aangetaste follikels. De bultjes kunnen jeuken of zelfs pijnlijk zijn. Bacteriën zijn de meest voorkomende oorzaak van folliculitis; meestal de bacterie Staphylococcus is aanwezig. Bacteriële folliculitis wordt ook wel oppervlakkige pyodermie genoemd. Andere oorzaken van folliculitis zijn schimmelinfecties, trauma en parasieten.
Folliculitis kan alleen optreden of in combinatie met een ander huidprobleem. De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak en kan antibiotica, antischimmelmiddelen, jeukwerende middelen en meer omvatten.
Ga verder naar 7 van 13 hieronder.
Voedselallergieën komen relatief vaak voor bij honden, hoewel niet zo vaak als inhalatieallergieën die atopische dermatitis bij honden veroorzaken. Honden met voedselallergieën ervaren symptomen die lijken op atopie, zoals jeuk, roodheid, schilfering en haaruitval. Ook chronische oorontstekingen komen vaak voor. Gastro-intestinale problemen zoals braken en diarree komen soms voor samen met huidproblemen.
Behandeling van voedselallergieën bij honden vereist een specifieke voedselproef die veelvoorkomende voedselallergenen elimineert. De meeste honden met voedselallergieën zijn allergisch voor een specifiek eiwit in het hondenvoer, zoals kip, rund, lam, eieren, vis, soja of gluten. Uw dierenarts zal u alleen gedurende acht tot twaalf weken een speciaal dieet aanbevelen. Dit zal de dierenarts helpen bij het bepalen van het beste dieet voor uw hond om herhaling van voedselallergiesymptomen te voorkomen. Antipruritische medicijnen worden meestal in het begin gebruikt om de hond wat verlichting te bieden. Uw dierenarts zal ook eventuele secundaire huidproblemen behandelen. Zorg ervoor dat u eventuele huidproblemen die tijdens de proefperiode terugkeren, meldt.
Ga verder naar 8 van 13 hieronder.:max_bytes(150000):strip_icc()/640px-Pemphigus_foliaceus_dog_1-b896fa5999994cc4bd1e309a1f3a5eac.jpeg)
Soms herkent het immuunsysteem de lichaamseigen cellen niet en probeert het deze te vernietigen. Immuun-gemedieerde of auto-immuun huidproblemen komen niet zo vaak voor als andere huidproblemen bij honden, maar er zijn een aantal auto-immuunziekten die hun huid kunnen aantasten. Velen kunnen behoorlijk ernstig worden en hebben aandacht nodig van een veterinaire dermatoloog. Enkele van de meest voorkomende immuungemedieerde huidaandoeningen die bij honden worden gezien, zijn discoïde lupus erythematosus, systemische lupus erythematosus, bulleuze pemfigoïde, pemphigus foliaceus en andere vormen van pemphigus. Dierenartsen behandelen auto-immuunziekten doorgaans met medicijnen die de reactie van het immuunsysteem onderdrukken. Deze kunnen steroïden, cyclofosfamide en azathioprine omvatten.
Ga verder naar 9 van 13 hieronder.
Pyodermie is een algemene term die verwijst naar een bacteriële infectie van de huid. Oppervlakkige pyodermie beïnvloedt de bovenste lagen van de huid. Bacteriële folliculitis is een vorm van oppervlakkige pyodermie.
Diepe pyodermie beïnvloedt de huidlagen dieper dan de follikels. Het komt minder vaak voor, maar is ernstiger dan oppervlakkige pyodermie. De huid kan afscheiding hebben en er kunnen korstjes ontstaan. Diepe pyodermie kan erg pijnlijk worden voor honden.
Antibiotica zijn nodig om pyodermie te behandelen en langdurige antibiotische therapie kan nodig zijn. Aanvullende behandelingen zijn onder meer medicinale baden en antibacteriële topische behandelingen.
Ga verder naar 10 van 13 hieronder.
Ringworm is, ondanks zijn naam, geen worm maar een schimmelinfectie die honden, mensen en andere dieren treft. Het is een zoönotische ziekte, wat betekent dat het kan worden verspreid tussen dieren en mensen. Ringworm wordt technisch dermatofytose genoemd omdat het wordt veroorzaakt door schimmels die dermatofyten worden genoemd.
Ringworm bij mensen veroorzaakt jeukende, rode laesies op de huid die rond of ovaal van vorm zijn en worden omgeven door een schilferige huid. Bij honden kunnen deze ronde laesies al dan niet verschijnen; in plaats daarvan kan de hond haaruitval, schilferige huid, roodheid of donkere pigmentatie vertonen. Teennagels kunnen ook worden aangetast door ringworm. Jeuk kan wel of niet voorkomen.
Als de dierenarts ringworm vermoedt, kunnen ze het testen door de huid onder een Wood's lamp te onderzoeken. De lamp produceert een soort blacklight dat, wanneer het op de huid schijnt, een groen fluorescerend uiterlijk zal onthullen. Dit is geen definitieve test, maar een eenvoudige manier om de huid in eerste instantie te evalueren. Vervolgens neemt de dierenarts meestal een monster van de huid en analyseert deze. Vaak is een schimmelcultuur nodig om te bepalen of er inderdaad dermatofyten aanwezig zijn. Afhankelijk van het geval kunnen aanvullende tests nodig zijn.
Antischimmelmedicijnen zijn nodig om ringworm bij honden te behandelen. Daarnaast kan de dierenarts medicinale baden, onderdompelingen of andere plaatselijke behandelingen aanbevelen.
Ga verder naar 11 van 13 hieronder.
Seborrhea bij honden is een huidziekte die overmatige schilfering en schilfering van de huid veroorzaakt als gevolg van gebrekkige keratinisatie. Keratine is een belangrijk onderdeel van de regeneratie van huid, nagels en haarzakjes. Er zijn twee soorten seborroe bij honden. Seborrhea sicca veroorzaakt droge schilfers en schilfers op de huid. Seborrhea oleosa is een olieachtige vorm. De huid zal er vettig uitzien en de schilfers of schubben zullen vettig zijn. Veel honden hebben een combinatie van elk.
Seborrhea bij honden heeft de neiging de huid aan te tasten waar zich de meeste talgklieren bevinden. Het wordt vaak gezien langs de rug en in gebieden met huidplooien zoals de oksels. Er zijn twee vormen van seborroe bij honden.
Primair seborrhea is een genetische of erfelijke aandoening die bepaalde hondenrassen treft. Er is geen remedie voor primaire seborroe, maar er zijn medicijnen beschikbaar om de ziekte onder controle te houden.
Secundair seborroe komt veel vaker voor bij honden. Het wordt veroorzaakt door andere huidziekten, zoals een schimmelinfectie. Secundaire seborroe wordt behandeld door de onderliggende aandoening te bepalen en te behandelen.
Beide vormen van seborroe kunnen worden behandeld met medicinale baden en andere plaatselijke behandelingen.
Ga verder naar 12 van 13 hieronder.
Er zijn verschillende soorten huidtumoren, cysten en bultjes die op de huid kunnen verschijnen. Deze gezwellen kunnen kwaadaardig of goedaardig zijn. Hier volgen enkele veelvoorkomende soorten huidgroei die bij honden worden gezien:
Sommige huidgroei vereisen geen behandeling. Anderen moeten mogelijk operatief worden verwijderd. Sommige kankergezwellen vereisen chemotherapie en/of bestralingstherapie. Raadpleeg uw dierenarts als u nieuwe huidgroei bij uw hond opmerkt.
Ga verder naar 13 van 13 hieronder.
Huidinfecties bij honden worden ook wel Malassezia genoemd Dermatitis. Dit type huidprobleem treedt op wanneer er sprake is van een overgroei van Malassezia gist op de huid. Gistinfecties veroorzaken jeuk, roodheid en haaruitval. Malassezia is vaak ook een onderdeel van oorinfecties. Gistinfecties bij honden ontwikkelen zich vaak secundair aan andere huidproblemen zoals allergieën. Bacteriële infecties kunnen tegelijk met schimmelinfecties optreden.
Behandeling van schimmelinfectie bij honden omvat behandeling met jeuk- en schimmeldodende medicijnen. Medicinale baden en plaatselijke behandelingen kunnen ook worden aanbevolen.
U kunt mogelijk voorkomen dat sommige huidproblemen uw hond treffen. Zorg ervoor dat uw hond het hele jaar door een effectieve vlooienbestrijding heeft. Breng uw hond naar de dierenarts voor aanbevolen controles (meestal een of twee keer per jaar). Uw dierenarts kan subtiele tekenen van huidproblemen detecteren voordat ze ernstig worden. Houd uw hond schoon en voer een dieet van goede kwaliteit. Neem bij het eerste teken van een huidprobleem contact op met uw dierenarts, zodat uw hond zo snel mogelijk verlichting kan krijgen.
Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.