Hoe te stoppen met wolzuigen bij katten

Hoewel niet alle katten de drang hebben om op zachte stoffen, zoals wol, te zuigen, kan het voor anderen een obsessie worden. Meestal ontwikkelt dit gedrag zich bij kittens die te vroeg bij hun moeder worden weggehaald. Het kan ook een gewoonte worden bij volwassen katten die zich angstig of gestrest voelen en voor comfort op wol zuigen.

Hoewel het misschien ongevaarlijk is, wil je zeker niet dat je kattenvriend wol inslikt, dus je moet misschien actie ondernemen. Het goede nieuws is dat het zuigen van uw kat waarschijnlijk een verklaring en begrip heeft die u naar oplossingen kunnen leiden die kunnen helpen.

Waarom zuigen katten aan wol?

Genetica kan een rol spelen. Wolzuigen komt het vaakst voor bij kittens die bij hun moeder worden weggehaald voordat ze volledig gespeend zijn. Kittens moeten ten minste tot de leeftijd van 8 weken bij de moederkat worden gehouden en idealiter tot ze ongeveer 12 weken oud zijn. Hoewel ze dit gedrag zouden moeten ontgroeien als ze eenmaal kennis hebben gemaakt met kittenvoer, blijven velen proberen de moederkat nog een paar weken langer te zogen.

Als u een kitten adopteert dat jonger is dan 12 weken, wordt u draagmoeder. De tepel van de moeder is niet langer beschikbaar, dus het kitten kan andere "tepels" vinden, bijvoorbeeld kneden terwijl ze aan je oorlel zuigen. Dit zou een natuurlijke stap zijn in de ontwikkeling van het kitten.

Wol of andere soortgelijke stoffen kunnen gemakkelijk de tweede keuze van een kat worden vanwege de zachte warmte, die ook doet denken aan de moederkat. Sommige katten proberen andere katten of zelfs hun eigen vacht te zogen, een gewoonte die vergelijkbaar is met die van een mensenkind dat op zijn duim zuigt.

Zelfs voor volwassen katten kan wolzuigen een regelmatig gedragsprobleem worden of een gewoonte die periodiek komt en gaat. Andere factoren die dit gedrag kunnen veroorzaken of in stand kunnen houden zijn:

• Ras: Van oosterse rassen, zoals Siamezen, is vastgesteld dat ze meer geneigd zijn om wol en andere zachte stoffen te zuigen. Het is niet bekend hoe genetica erbij betrokken is, behalve dat Siamese kittens meer tijd nodig hebben voor het spenen dan andere kattenrassen.
• Stress: Net zoals duimzuigende kinderen in tijden van stress kunnen uitgroeien tot nagelbijtende volwassenen, kunnen katten die hun wolzuigende gewoonte lijken te hebben opgegeven er weer naar terugkeren als ze angstig zijn. Als dit bij uw kat gebeurt, onderzoek dan de soorten veranderingen in uw huishouden die deze reactie hebben veroorzaakt.
• Omgevingsveranderingen: Veel katten zijn gestrest door verandering, soms zelfs tot het punt dat ze terugvallen in oud gedrag dat kan worden veroorzaakt door levensveranderende gebeurtenissen, zoals een nieuwe baby of huisdier of verhuizen naar een nieuw huis. Zelfs iets eenvoudigs als het herschikken van het meubilair kan een grote impact hebben op sommige katten.
• Plotselinge agressie: Als een kat in uw familie plotseling agressief wordt naar een andere kat, kan het slachtoffer overgaan op wolzuigen. De zuigende kat is misschien niet in staat om de agressieve kat aan te pakken, dus in plaats daarvan stuurt hij de agressie om of vindt troost in het zuigen.
• Overlijden van een familielid: De dood van een goede vriend - of het nu een mens, een kat of iets anders is - kan stressvol zijn voor katten. In sommige gevallen kan een kat zich terugtrekken in zijn meest geruststellende gewoonte tijdens de kittentijd.

Hoe te stoppen met wolzuigen

Als uw kat nog nooit iets van het materiaal heeft ingenomen waaraan het heeft gezoogd, wilt u het misschien gewoon tolereren. Het is misschien niet de moeite waard om je zorgen over te maken om het een beetje troost te bieden, vooral als het niet obsessief of schadelijk is of alleen voorkomt als de kat in de buurt is.

Aan de andere kant kan de inname van stof of andere materialen een gevaarlijke buikblokkade veroorzaken. Huisdieren die op wol zuigen, kunnen andere kleine materialen binnenkrijgen, dus houd kleine voorwerpen zoals haarelastiekjes, flosdraad en touwtjes uit de buurt van katten. Als ze ongepaste materialen zoals een deken binnenkrijgen, kan dit mogelijk leiden tot een operatie om het te verwijderen. Als u vermoedt dat uw kat ongepast materiaal heeft ingenomen, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts.

Sommige dingen die u thuis kunt doen om uw huisdier te helpen voorkomen en af ​​te leiden van het zuigen van wol, zijn onder meer:

• Verleiding verwijderen: Verwijder alle plaids, dekens en kleding die de favoriete zuigobjecten van uw kat zijn geweest en berg ze op. Uit het oog, uit het hart.
• Bied een alternatief substraat om op te zuigen of te kauwen: het vinden van alternatieve substraten voor uw kat om op te spelen of op te zuigen die groot genoeg zijn dat de kat niet zal inslikken en ook geen wollen of stoffen substraat kan nuttig zijn.
• Milieuverrijking: het verrijken van de omgeving van uw kat kan de sleutel zijn. U kunt dit op verschillende manieren doen. Het ontwikkelen van een dagelijkse routine van boeiende activiteiten kan helpen. Wees consistent. Dit kan worden gedaan door meerdaagse voedingen te proberen in een voedselpuzzel of door geplande interactieve spellen zoals laserjagen, verstoppertje of toverstokspel, waardoor de aandacht lang genoeg kan worden afgeleid om de impuls te laten passeren.
• Verlicht stress: Het is belangrijk om eerst te proberen de bron van de stress te verwijderen of te corrigeren. Maar als je kat nog steeds behoefte heeft aan zogen, probeer dan een kalmerend feromoon zoals Feliway.
• Overleg met een dierenarts: Betrek altijd uw dierenarts als u zich zorgen maakt over het gedrag van uw huisdier. Als u zich zorgen maakt over het opzuigen van wol bij uw kat, bespreek dan met uw dierenarts of een angst- of antidepressivum geïndiceerd kan zijn.

Er kan veel liefde, geduld en creatief vallen en opstaan ​​nodig zijn om uw kat te helpen het wolzuigen te stoppen of te verminderen. Houd er rekening mee dat als het gedrag geen schade aanricht, je misschien eerst de emotionele troost van je kat moet stellen en het moet leren accepteren.

Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.