Het fokken van cavia's is niet moeilijk, maar weten wanneer ze moeten worden gefokt, is cruciaal voor het voortbestaan van de zeug en de biggen.
Een vrouwelijke cavia moet geslachtsrijp zijn om te kunnen fokken, maar ook niet te oud om te bevallen. Dit biedt een extreem kleine kans, tenzij u een keizersnede (C-sectie) bij de zeug wilt laten uitvoeren om de baby's eruit te krijgen.
Cavia's zijn geslachtsrijp vanaf een leeftijd van een maand. Hoewel het minder belangrijk is dat het mannelijke varken een bepaalde leeftijd heeft op het moment van fokken, moet het vrouwtje minder dan 10 maanden oud zijn (maximaal) om op natuurlijke wijze te kunnen bevallen. Doorgaans is fokken na een leeftijd van vijf of zes maanden uiterst riskant voor de zeug, aangezien de symphysis pubica versmelt op de leeftijd van 10 maanden, en soms eerder.
Een zeug is 59-72 dagen drachtig (ongeveer twee maanden) en heeft doorgaans drie biggen (hoewel er 17 zijn geregistreerd).
In tegenstelling tot andere knaagdieren worden cavia's precociaal geboren. Dit betekent dat ze tanden hebben, een vacht hebben, piepen en rondrennen, net als de volwassenen wanneer ze worden geboren. Ze zogen de eerste paar dagen om biest te krijgen, maar eten kort na de geboorte ook groot varkensvoer, zoals hooi.
Als je vijf tot zes maanden oud bent, heb je een goede kans op een normaal zwangerschaps- en geboorteproces. Maar als er later in het leven wordt gefokt, hetzij uit vrije wil of per ongeluk, moet u hoogstwaarschijnlijk een keizersnede bij de zeug laten uitvoeren, aangezien haar schaamhaar is samengesmolten om de biggen terug te halen.
Hypocalciëmie (laag calcium), toxemie (eclampsie), mastitis en baarmoederverzakking worden vaak gezien bij drachtige zeugen. Daarom is het belangrijk om de ontlasting, eetlust en activiteit van uw varken in de gaten te houden en haar na te laten kijken door haar dierenarts zodra u denkt dat er iets mis is.
