De vogellipvis is een zeer mooie en interessante vis. De lipvis is een geweldige vis voor een beginner, zolang hij maar is voorzien van een aquarium dat groot genoeg is. In het wild brengt de mannelijke lipvis overdag zijn tijd door met jagen op voedsel langs het rif en in zandkanalen. 'S Nachts zal het een veilige spleet in de rotsen vinden en zich verbergen totdat het weer licht wordt. In een aquarium is deze vis constant in beweging. Geef het voldoende ruimte en zorg ervoor dat er geen gaten in de aquariumafdekking zitten, aangezien deze vogel zou kunnen proberen "uit te vliegen" als hij de kans krijgt. Ze zijn zeer winterhard en ziekteresistent.
Algemene namen: Vogelvissen, groene vogellipvis, zwarte of bruine vogellipvis, neusliplipvis, liplipvis uit de Indische Oceaan
Wetenschappelijke naam: Gomphosus varius
Volwassen maat: 11 inch
Levensverwachting: Onbekend
Deze soort wordt gevonden in de Indo-Pacifische oceanen van India tot Japan tot Hawaï. Het wordt vaak verward met een andere vogellipvissoort, de groene liplipvis of rode zeevogellipvis, G. caeruleus , dat meer voorkomt in de Indische Oceaan en de Rode Zee.
Vogellipvissen bewonen dichte koraalgebieden van lagunes en zeewaartse riffen op een diepte van 6 tot 98 voet. Ze gebruiken hun snavelachtige snuiten om zich te voeden met kleine, op de bodem levende schaaldieren die tussen koraaltakken, rotsen en zand worden gevonden, evenals met kleine vissen, slangsterren en weekdieren. Hoewel hun mond klein is, zullen ze hun prooi grijpen en vervolgens op het substraat beuken, waarbij ze in hapklare stukjes breken.
Genoemd naar hun kenmerkende vogelachtige snavelsnuiten, en gesekst door hun weergave van kleuren, zijn vogellipvissen gemakkelijk te identificeren. Als juvenielen heeft elke soort zijn eigen unieke overgangsjuveniele tot volwassen kleuren en markeringen. G. verschillende mannetjes zijn meestal medium tot donkergroen of groenachtig blauw van kleur. Vrouwtjes zijn aan de voorkant roomwit gekleurd en aan de achterkant donkerbruin tot bijna zwart. Je kunt ze onderscheiden van G. caeruleus, omdat die mannetjes veel blauwer van kleur zijn. Vrouwtjes van voor naar achter zijn wit tot geel aan de onderkant en groenblauw aan de bovenkant. Beide vrouwelijke soorten hebben een onderste helft witte en bovenste helft perzikkleurige snuiten.
Vogellipvissen zijn een semi-agressieve vis die de neiging heeft om kleinere vissen en bijna alle schaaldieren, garnalen, krabben, slakken of mosselen te eten. De lipvis kan tijdens de maaltijden gemakkelijk de langzamer bewegende soorten (en zelfs enkele behoorlijk snel bewegende soorten) overtreffen. Sommigen zullen voedsel uit de mond van andere medebewoners stelen. Niet mengen met andere langwerpige vissen. Deze vis kan die vis in zijn snavelachtige bek grijpen en ernstige schade aanrichten.
Deze vis wordt beschouwd als een geweldige aanvulling op een roofzuchtige riftank. De vogellipvis is semi-agressief tegenover zijn voedsel, maar in wezen passief tegenover vissen die ze niet als lunch beschouwen.
Er mag slechts één vogellipvismannetje in een aquarium worden gehouden. Er moet tegelijkertijd een man-vrouwpaar aan het aquarium worden toegevoegd, waarbij het vrouwtje eerst wordt geïntroduceerd.
Vanwege zijn grootte en constant rondzwervende aard, is de aanbevolen minimale aquariumgrootte voor deze vis minstens 125 gallons.
Soms kunnen grote mannetjes erg verlegen zijn en zullen ze een paar dagen niet naar buiten komen om te eten. Zorg voor schuilplaatsen in de vorm van stenen en planten. Rotswerk of levend gesteente met veel schuilplaatsen is belangrijk, vooral wanneer het voor het eerst wordt geïntroduceerd. Deze vis heeft goed geoxygeneerd water nodig dat levendig en luchtig is vanwege zijn hoge energie.
Ze slapen meestal onder rotsplaten, onder koralen, op het zandoppervlak of in een spleet. Over het algemeen begraven ze zichzelf niet zoals andere lipvissen, maar kunnen ze zich in het zand verbergen als ze bang zijn. Het hebben van 3 of 4 inch zand kan een goed idee zijn voor het geval ze besluiten dat ze moeten graven.
De vogellipvis wordt als gemakkelijk te verzorgen beschouwd. Het is beter om kleinere individuen te kiezen die zich beter zullen aanpassen aan gevangenschap. Houd er bij het kiezen van uw vogellipvis rekening mee dat ze erg slim zijn en er alles aan hebben gedaan om te voorkomen dat ze in het wild gevangen worden. Beschadigde vinnen of ontbrekende schubben zijn gemakkelijk te genezen, maar een exemplaar met schade aan de mond of ogen kan binnen korte tijd gemakkelijk aan die verwondingen overlijden, dus vermijd die exemplaren.
Hoewel de vogelachtige bek van deze vis klein is, is hij bedreven in het grijpen van prooien met zijn sterke kaken. Eenmaal gevangen, beukt het de prooi tegen het substraat totdat het in hapklare stukjes breekt.
Een vogellipvis eet smerig vuur en andere vervelende borstelwormen, maar ook nuttige en decoratieve wormen, kleine kreeftachtigen, slakken en dergelijke. Voed een stevig dieet van met vitamine verrijkte bevroren pekel- en mysid-garnalenpreparaten, kleine stukjes verse of bevroren vlezige zeevruchten en bevroren silversides. Het wordt aanbevolen om deze vis drie keer per dag te voeren.
In het wild komt een enkel mannetje samen met een grote harem van vrouwtjes. De manier waarop de natuur de soort vermeerdert, is dat een enkel vrouwtje in een mannetje verandert, los van de groep, en als het eenmaal volledig getransformeerd is, een eigen harem begint. Gedurende een bepaalde periode tijdens deze transformatie van vrouw naar man, heeft de vis kleuren van beide geslachten, maar verandert uiteindelijk in een geheel groen volwassen mannetje.
Het kweken van de lipvis is in gevangenschap over het algemeen onbekend. Er wordt gesuggereerd dat een grote tank, zoals een tank van meer dan 300 gallon, nodig kan zijn zodat deze vissen zich comfortabel genoeg voelen om in gevangenschap te spawnen.
Als vogellipvissen je aanspreken, en je bent geïnteresseerd in een aantal compatibele vissen voor je aquarium, lees dan verder:
Bekijk aanvullende visrasprofielen voor meer informatie over andere zoutwatervissen.
