Tarantula's zijn vleesetende spinachtigen die elk dier dat ze kunnen bedwingen vangen en opeten. Het zijn "generalistische" roofdieren en richten zich niet op één enkele voedselbron. In het wild voeden vogelspinnen zich meestal met andere ongewervelde dieren die ze tegenkomen, maar ze kunnen ook kleinere gewervelde dieren eten, zoals hagedissen of knaagdieren als de gelegenheid zich voordoet.
Inhoud
Het leven kan gevaarlijk zijn voor een tarantula. Ze zijn een grote, sappige maaltijd voor veel grotere dieren. Als gevolg hiervan hebben ze de neiging zichzelf te beschermen, zich verstoppen in holen, onder boomstammen of in zijden toevluchtsoorden in bomen. Zeer zelden zullen vogelspinnen in het wild uitgaan en een prooi zoeken om te consumeren; ze hebben in plaats daarvan de neiging om te wachten tot geschikt voedsel binnen handbereik komt.
Veel vogelspinnen bouwen uitgebreide tapijten, matten of snaren van webbing, die zich over enige afstand uit hun huid uitstrekken. Wanneer een dier van de juiste grootte over dit web dwaalt, gedraagt het zich als een berichtsignaal om aan te geven dat er een prooi in de buurt is.
Als de tarantula honger heeft, schiet hij snel naar buiten, waardoor het prooi-item wordt verrast. De tarantula doorboort het ongelukkige schepsel met zijn paar scherpe hoektanden en sleept het terug naar beneden in de retraite van de spin waar het op zijn gemak wordt gegeten.
Afhankelijk van de grootte van het prooi-item, kan het een tarantula van enkele uren tot een hele nacht duren om het prooi-item volledig te consumeren.
Tarantula's eten niet het hele lichaam van hun prooi; in plaats daarvan injecteren ze spijsverteringssappen in het lichaam van het gevangen dier en zuigen ze vervolgens de rijke voedzame vloeistof eruit. Dit laat typisch de droge, verzonken, gedehydrateerde buitenste schil van het dier achter, die wordt opgerold en weggegooid. In de huisdierenhobby staat dit vaak bekend als een "voedselbolus" en moet worden verwijderd om de opbouw van schimmels of bacteriën in de kooi te voorkomen.
Tarantula's voor huisdieren eten bijna elk dier dat ze kunnen vangen en onderwerpen. Dat gezegd hebbende, zijn er enkele belangrijke overwegingen om rekening mee te houden. Een paar van de meest cruciale elementen bij het kiezen van voedsel voor een vogelspin zijn:
Gevaar voor uw huisdier – Ondanks hun angstaanjagende reputatie kunnen vogelspinnen nog steeds gewond raken door sommige prooidieren. Sommige potentiële voedselproducten kunnen terugvechten, terwijl andere schadelijke chemicaliën of parasieten kunnen bevatten. U wilt geen prooi voeren die uw huisdier kan schaden.
Gemak van sourcing – Sommige voedselbronnen zijn veel gemakkelijker te verkrijgen dan andere, en verschillende opties kunnen aanzienlijk in prijs verschillen. Tarantulavoer kan steeds vaker online worden besteld en binnen enkele dagen bij u aan de deur worden bezorgd.
Lijst van vogelspin – Sommige soorten prooien kunnen vanwege hun levensstijl meer geschikt zijn voor vogelspinnen dan andere. Zo kunnen prooidieren die zich in het substraat van de kooi nestelen, snel uit het zicht verdwijnen voordat je spin ze vindt.
Reinigingsvereisten - Uw tarantulakooi moet te allen tijde schoon en hygiënisch worden gehouden. Dit is gemakkelijker te bereiken met sommige soorten voedsel dan andere, zoals we hieronder zullen bespreken.
Laten we nu eens kijken naar enkele van de meest voorkomende voedingsmiddelen die vogelspinnen zullen eten...
Kakkerlakken hebben in de loop der jaren een behoorlijk slechte reputatie opgebouwd. Ze worden door veel mensen als vies en onhygiënisch gezien en zijn in staat huizen te besmetten. Het idee om wat kakkerlakken te kopen - vaak bekend als "kakkerlakken" - en ze vrijwillig in huis te halen, lijkt daarom waanzin.
Gelukkig is er een reeks kakkerlakken beschikbaar voor houders van exotische huisdieren, waarvan er vele niet tot plagen zullen leiden als ze eruit komen. Twee van de meest populaire opties zijn Dubia-kakkerlakken en gigantische sissende kakkerlakken.
Er zijn tal van voordelen aan kakkerlakken als voedsel voor vogelspin. De volwassenen worden lekker dik - geschikt voor zelfs de grootste vogelspinnen. De jongen zijn veel kleiner, waardoor ze perfect zijn voor jongere vogelspinnen. Ze zijn gemakkelijk in huis te verzorgen en kunnen worden gefokt voor een bijna eindeloze voorraad gratis voedsel.
Krekels zijn het "klassieke" levende voederinsect, dat al tientallen jaren aan vogelspinnen en andere exoten wordt gevoerd. Ze zijn er in verschillende soorten; hier in het VK zijn de twee meest voorkomende bruine huiskrekels en zwarte veldkrekels.
Krekels zijn misschien populair, maar ze hebben ook een aantal zwakke punten als het gaat om tarantulavoer. Ten eerste kan een bak met krekels behoorlijk stinken. Ten tweede "piepen" volwassen mannelijke krekels, wat behoorlijk vervelend kan worden. Zelfs grote volwassen krekels hebben de neiging om minder een maaltijd te zijn dan een behoorlijke kakkerlak. Het ergste is echter dat krekels alleseters zijn en bijna alles eten waarmee ze in contact komen. Dit omvat ruiende vogelspinnen.
Een krekel die per ongeluk in je tarantula is achtergelaten, is daarom een riskant voorstel, en een die ik liever vermijd, tenzij absoluut noodzakelijk.
Persoonlijk gebruik ik kleine krekels (pinheads tot instar 2) als de belangrijkste voedselbron voor spiderlings, maar verplaats ze snel naar een minder risicovolle prooi zodra ze groot genoeg zijn om het te pakken.
Mijn grotere vogelspinnen krijgen geen krekels en het lijkt erop dat ze helemaal geen problemen veroorzaken.
Fruitvliegjes zijn klein en eigenlijk alleen geschikt voor uitkomende tarantula-spintjes. Ze kunnen als "culturen" worden gekocht bij een aantal exotische dierenwinkels en fokfaciliteiten, en kunnen desgewenst gemakkelijk thuis worden gefokt.
Gerelateerd: Kunnen vogelspinnen hun eigenaren herkennen?Vliegloze varianten zijn verkrijgbaar bij sommige leveranciers, en deze kunnen een stuk gemakkelijker zijn om mee om te gaan dan hun vliegende tegenhangers. Toch vind ik fruitvliegen persoonlijk erg vervelend om mee om te gaan. Voor mij, het onderhouden van honderden kleine spinnetjes tegelijk, zijn jonge krekels een veel eenvoudigere voedingsoplossing.
Sprinkhanen zijn minder populair dan kakkerlakken of krekels als voedsel voor vogelspin, maar vormen een steunpilaar van mijn voedingsregime. Ze zijn verkrijgbaar in een groot aantal verschillende maten, van kleine jongen van slechts enkele millimeters lang tot grote gevleugelde volwassenen.
Sprinkhanen klimmen, waardoor ze gemakkelijker toegankelijk zijn voor boomtarantula's dan andere ongewervelde dieren die laag kunnen blijven. Ze zijn gemakkelijk te hanteren in alle maten. Ze zullen je huis niet besmetten als ze eruit komen. De enige echte zwakte is dat ze heel moeilijk thuis te kweken zijn, dus je moet voortdurend nieuwe benodigdheden kopen van een fokkerij.
Meelwormen zijn de larven van de meelkever. Veel vogelspinnen zullen gemakkelijk een kronkelende meelworm verwijderen. Meelwormen zijn supergemakkelijk te verzorgen. Ze kunnen in de koelkast worden bewaard, waar ze gedurende een bepaalde tijd in "suspended animation" gaan. Dit betekent dat een enkele bak weken of zelfs maanden mee kan gaan, perfect voor houders met slechts een handvol vogelspinnen.
Meelwormen zijn waarschijnlijk ook de gemakkelijkste voederinsecten om zelf thuis te kweken. Ze hebben alleen de meest elementaire zorg nodig om een oneindige voorraad gratis tarantula-voedsel te produceren.
Dat gezegd hebbende, meelwormen hebben een aantal potentiële zwakheden als voedsel voor vogelspin. Ten eerste proberen ze zich graag in te graven in het substraat, zodat ze snel uit het zicht kunnen verdwijnen. Ten tweede zijn ze niet altijd de meest actieve prooidieren, dus sommige vogelspinnen zullen er weinig aandacht aan besteden.
Hoewel meelwormen een behoorlijke prooi zijn, is het raadzaam om ze ofwel in een kom te doen (om graven te voorkomen) of ze rechtstreeks aan je spin te voeren om ervoor te zorgen dat ze snel opgegeten worden.
Superwormen zien eruit als meelwormen op steroïden. Ze zijn een andere (niet-verwante) keverrups en hebben grotendeels dezelfde voor- en nadelen van meelwormen, afgezien van het feit dat ze thuis moeilijker te kweken zijn.
Hier is een ongemakkelijke waarheid; veel vogelspinnen zullen niet twee keer nadenken over kannibalisme. Een tarantula eet graag kleinere exemplaren. Dit wordt meestal waargenomen bij het fokken van vogelspinnen, waarbij het vrouwtje het mannetje vaak neerhaalt tijdens de verkering.
Er is een beperkt aantal gevallen waarin sommige soorten samen in een kolonie kunnen leven. Monocentropus balfouri is waarschijnlijk het bekendste voorbeeld, al bestaat ook hier het risico op kannibalisme, hoe klein ook.
Houd daarom uw vogelspin in het algemeen uit elkaar als u ongelukken wilt voorkomen.
Omdat vogelspinnen bijna elk levend wezen van een geschikte grootte eten, hebben sommige houders in het verleden wilde insecten aan hun spinnen aangeboden. Waarschijnlijk is de gemakkelijkste optie om een "veegnet" door lang gras of struiken te gebruiken, dat tientallen insecten in één keer zal verzamelen.
Er is echter een belangrijke overweging:bestrijdingsmiddelen. Het is heel goed mogelijk dat wilde ongewervelde dieren in aanraking zijn gekomen met onaangename chemicaliën, dankzij tuinders of boeren. Deze chemicaliën kunnen een aanzienlijk risico vormen voor uw spin.
Aangezien er geen manier is om wilde ongewervelde dieren te testen op het bestaan van chemicaliën, is het het veiligst om ze helemaal te vermijden. Richt je in plaats daarvan op wat je bij gespecialiseerde leveranciers kunt kopen en/of thuis kunt kweken.
Sommige vogelspinnen accepteren kleine ontdooide knaagdieren. Een paar jaar geleden bood ik een (dode) dons aan aan een Poecilotheria regalis en het werd snel geaccepteerd. Sommige houders beweren dat gewervelde prooien zoals deze een reeks andere voedingsstoffen bevatten en tot snellere groei kunnen leiden.
Mijn eigen ervaring met het voeren van pinkies en fuzzies is echter dat de rotzooi en de geur het gewoon niet waard zijn! Ik moest in wezen de hele tank schoonmaken na mijn Indiase sierplant en vloeistoffen over de kooi laten vallen.
Dus het is is mogelijk, maar wordt niet echt aanbevolen.
Kijk op YouTube en je zult een paar video's vinden van goliath-vogeleters die gemakkelijk levende volwassen muizen vangen en eten. Het is niet leuk om naar te kijken. En ik kan je garanderen dat de kooi daarna vreselijk gaat stinken.
Er is hier echter een nog belangrijker punt:muizen hebben scherpe klauwen en tanden. Ze kunnen proberen terug te vechten, wat een risico kan vormen voor uw tarantula. Het voeren van levende knaagdieren aan vogelspinnen kan daarom in geen geval worden aanbevolen.
Tarantula's voor huisdieren worden meestal gevoed met levende prooien, omdat dit helpt om een jachtreactie bij de spin op te wekken. Dat gezegd hebbende, er zijn aanwijzingen dat sommige vogelspinnen zullen scharrelen wanneer ze een geschikte recent gedode prooi vinden.
Een voorbeeld waar dit wordt gebruikt, is bij het voeren van kleine baby-tarantula's - meestal bekend als spiderlings of slings. Afhankelijk van de soort tarantula in kwestie kunnen de spinnetjes absoluut klein zijn. Dit kan het op zijn beurt behoorlijk moeilijk maken om prooien te vinden die klein genoeg zijn. Bovendien zijn kleinere prooidieren van ongewervelde dieren een grotere uitdaging om in leven te houden dan hun grotere neven. Deze problemen kunnen worden opgelost met behulp van "dode" prooi-items.
Meestal zullen tarantula-houders een bak met kleine insectenprooien kopen en vervolgens de beestjes invriezen. Bij elke voeding worden een paar van de bewaarde insecten ontdooid en aan de spinnetjes gevoerd.
Als alternatief snijden sommige houders grotere prooidieren, zoals meelwormen, en voeren ze slechts een klein segment aan hun babytarantula.
Tarantula's kunnen aanzienlijk variëren in hoeveel en hoe vaak ze eten. Enkele factoren die van invloed kunnen zijn op hoe vaak vogelspinnen eten, kunnen zijn:
Gerelateerd:Tarantula ruiend of dood?Sommige vogelspinnen groeien veel sneller dan andere. Veel vogelspinnen in bomen kunnen bijvoorbeeld in slechts een paar jaar volwassen worden, terwijl langzamer groeiende gravende soorten er vier of meer jaar over kunnen doen om volwassen te worden. Hoe sneller een tarantula groeit, hoe vaker hij zal eten om die groei te stimuleren.
Tarantula's eten een verrassend scala aan verschillende levende dieren. Een grote volwassen tarantula kan bijvoorbeeld net zo blij zijn met het accepteren van een middelgrote krekel als een grote voorn of sprinkhaan. Het is duidelijk dat hoe groter de laatste maaltijd, hoe langer het waarschijnlijk duurt voordat je spin weer aan eten denkt.
Tarantula's zullen meestal enkele weken voor of na een rui stoppen met eten. Voor volwassen vogelspinnen kan dit een maand of langer vasten betekenen, waarin ze helemaal niets zullen eten. Het is begrijpelijk dat als je tarantula met succes vervelt en zijn nieuwe exoskelet hard wordt, je tarantula waarschijnlijk hongerig zal zijn tijdens de eerste paar voedingen.
Over het algemeen zullen vogelspinnen die in warmere omstandigheden worden gehouden, sneller groeien en meer eten dan dezelfde spin die op een lagere temperatuur wordt gehouden. Sommige houders gebruiken dit in hun voordeel, ze houden vrouwelijke vogelspinnen net iets warmer, zodat ze eerder volwassen worden en klaar zijn om te fokken als de mannetjes die ze koeler hebben gehouden, klaar zijn voor zaken.
Ik heb in mijn verzameling ontdekt dat vogelspinnen de neiging hebben om minder te eten als volwassenen. Het lijkt erop dat dezelfde tarantula, die door het ene insect na het andere raasde toen hij snel groeide van spiderling tot adult, plotseling vertraagt als hij volwassen is. Dit is volkomen logisch, aangezien de spin nu zijn volwassen grootte heeft bereikt, dus hij moet zichzelf nu lang genoeg in stand houden om te broeden.
Over het algemeen eten de meeste baby-tarantula's een of twee keer per week, terwijl volwassenen graag een keer per week of twee een prooi nemen. Dat gezegd hebbende, elke spin is uniek en dat geldt ook voor de omstandigheden waarin ze worden gehouden, dus wees bereid om dit ruwe plan indien nodig aan te passen.
Je zult de buik van je tarantula niet horen rommelen, dus hoe weet je dat je spin honger heeft?
Het eerlijke antwoord is dat je het over het algemeen pas weet als je ze eten aanbiedt. In sommige gevallen zullen er echter gedragsveranderingen optreden.
Om u een voorbeeld te geven, ik heb een aantal koningsbavianen (Pelinobius muticus) in mijn verzameling. Ik beschouw ze als een "huisdierhol" omdat ik ze nooit zie. Ze brengen 99% van hun leven onder de grond door, verborgen in hun diepe holen. Voedsel wordt 's avonds geïntroduceerd en is de volgende ochtend verdwenen.
Een paar keer ben ik echter gestopt met voeren vanwege een naderende rui. Het kan moeilijk zijn om te zeggen wanneer een gravende tarantula hun rui heeft voltooid, omdat de oude huid vaak in het hol uit het zicht wordt gelaten. Ik heb ontdekt dat na een paar weken op deze manier de spinnen echter uiteindelijk naar de oppervlakte zullen komen in hun glanzende nieuwe huid op zoek naar een prooi. Dit is zo onkarakteristiek dat het een heel duidelijk teken van honger is.
Als je merkt dat je spin onnatuurlijk door zijn kooi dwaalt, kan dit dus een teken van honger zijn.
Anders dan dit, is het enige wat je kunt doen je spin een prooi-item aanbieden en kijken hoe ze reageren. Als ze het insect grijpen, is dat geweldig. Als ze het negeren - of er zelfs voor weglopen - schakel het insect dan uit en probeer het op een later tijdstip opnieuw. Ik heb gemerkt dat het nuttig is om de voedingsgegevens van mijn spinnen bij te houden, zodat ik mijn voedingsregime zo nodig kan aanpassen. Zo'n record kan ook handig zijn voor het voorspellen van aanstaande ruien, waarbij uw spin een tijdje van het voer zal gaan.
De meningen zijn ernstig verdeeld over de vraag of je een tarantula kunt overvoeren. Hoewel sommige mensen beweren dat het te veel voeren van een vogelspin de levensduur kan verkorten, zijn de meeste verzorgers het erover eens dat de spin het waarschijnlijk het beste weet. Als de tarantula voedsel wil, waarom zou je het dan niet geven?
Tarantula's worden over het algemeen niet "overgewicht", hoewel u de buik in de loop van de tijd zult zien veranderen. Een recent vervelde tarantula kan een bijzonder kleine buik hebben. Sommige volwassen mannelijke vogelspinnen hebben ook een veel kleinere buik dan hun zussen. Natuurlijk kan de buikgrootte ook variëren tussen tarantula-soorten.
De buik kan in de loop van de tijd uitzetten als reactie op regelmatig eten (en drinken). Een zwangere tarantula zal ook een dikke buik ontwikkelen als de eieren in haar zich ontwikkelen. Inderdaad, als je merkt dat je voorheen dikke tarantula ineens veel gewicht lijkt te hebben verloren in korte tijd, dan kan het zijn dat ze ergens in de kooi eieren hebben gelegd.
Begin over het algemeen een voedingsroutine met uw spinnen en let gewoon op eventuele duidelijke veranderingen die erop kunnen wijzen dat uw voedingsregime moet veranderen.
