Beslissen om uw hond te fokken is een serieuze onderneming, ongeacht of u een mannelijk of vrouwelijk huisdier heeft. Natuurlijk zijn de risico's groter voor de laatste, met de mogelijkheid van problemen tijdens de geboorte. We raden u ten zeerste aan om uw pup te laten onderzoeken voordat u plannen maakt. Er kunnen al voorwaarden bestaan die uw beslissing kunnen beïnvloeden.
Sommige rassen zijn vatbaarder voor sommige problemen dan andere. Leeftijd is een andere risicofactor. De beste manieren om reproductieve problemen te voorkomen, zijn regelmatige veterinaire zorg en een gezond dieet dat past bij de levensfase en grootte van uw huisdier. We raden aan om deze dingen enkele maanden voor het fokken van uw hond te plaatsen.
We zouden nalatig zijn als we een veelvoorkomende misvatting niet zouden weerleggen dat alle teefjes één nest zouden moeten hebben. Het is niet nodig voor de gezondheid van uw huisdier. Evenzo is het steriliseren of castreren van uw huisdier ook niet vanzelfsprekend. Sommige rassen, zoals Golden Retrievers, zijn vatbaarder voor het ontwikkelen van gewrichtsaandoeningen als hun geslacht is veranderd. Werken met een dierenarts is echter absoluut noodzakelijk voor een goed resultaat.
Zwangerschap is riskant voor vrouwen, zelfs bij de gezondste huisdieren. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van mogelijke problemen, van genetica tot bacteriële infecties tot complicaties na de geboorte. Sommige zijn detecteerbaar voor het fokken. Anderen gebeuren zonder waarschuwing. Als u de achtergrond van uw huisdier kent, kan dit helpen bij het identificeren van enkele problemen. We raden ten zeerste aan om gezondheidsscreening voorafgaand aan de fok uit te voeren.
Een valse zwangerschap bootst de symptomen van een echte na met alle tekenen die u zou verwachten. Uw hond zal aankomen. Het kan er zelfs uitzien en zich gedragen alsof het zwanger is. Sommige huisdieren gaan tot het uiterste door moeder te spelen voor hun speelgoed. Bevestigen of het een echte of valse zwangerschap is, is eenvoudig met een röntgenfoto. Het lost zichzelf meestal binnen drie weken op.
Deze term beschrijft een vrouw die niet de uiterlijke tekenen van loopsheid of oestrus vertoont. Er is geen bloeding of vulvaire zwelling die u normaal gesproken ziet tijdens de typische 14-daagse cyclus. Verschillende dingen kunnen deze aandoening veroorzaken, waardoor een onderzoek nodig is om de juiste behandeling te starten.
Een veelbetekenend teken van deze aandoening is een langdurige hitte die de 21-daagse grens overschrijdt. Cysten ontwikkelen zich als met vloeistof of halfvloeistof gevulde zakjes in de eierstokken van de vrouw. Ovulatie is onwaarschijnlijk. Zwangerschap is echter nog steeds mogelijk door het te induceren. Het zal waarschijnlijk de enige zwangerschap van uw huisdier zijn. Helaas is de typische behandeling het steriliseren van de hond.
Deze aandoening treedt op als een huisdier zijn eerste oestrus in 2 jaar niet heeft gehad. Oorzaken variëren van hormonale onevenwichtigheden tot ondervoeding tot sommige auto-immuunziekten. Uw dierenarts zal bloedonderzoek en hormoontests uitvoeren om een oorzaak vast te stellen. Ze kunnen een echo laten maken om fysieke redenen te zoeken. Deze tests zullen het verloop van de behandeling bepalen.
Sommige huisdieren kunnen wel zwanger worden, maar zullen het nest niet voldragen. Veelvoorkomende oorzaken zijn diabetes, hormonale onevenwichtigheden of infecties, zoals brucellose. Laboratoriumwerk zal de nodige informatie opleveren voor een diagnose en behandeling.
Deze term beschrijft een bacteriële infectie met de vagina van de hond. Het veroorzaakt een immuunrespons met de typische symptomen van afscheiding, roodheid en zwelling. Een vrouw zal copulatie vermijden als het pijnlijk is. Uw dierenarts zal beginnen met de behandeling met antibiotica door eerst het type bacterie te bepalen door middel van laboratoriumwerk en een lichamelijk onderzoek.
Het is vermeldenswaard dat andere dingen deze aandoening kunnen veroorzaken, zoals virussen of zelfs kanker. Het komt vaak voor bij puppy's vóór hun eerste oestrus. Het lost zich vaak vanzelf op bij deze huisdieren.
Dystocie, of moeilijke geboorte, is een van de risicofactoren van zwangerschap die zowel de moeder als haar puppy's kan schaden. Fysieke factoren kunnen het veroorzaken. Dat is een van de redenen waarom we afraden om grotere honden te fokken met kleinere vrouwtjes. Alleen al de grootte van het hoofd van een pup kan langdurige arbeid veroorzaken. Sommige rassen zijn ook vatbaar voor deze aandoening, zoals Boxers.
Het vrouwtje zal duidelijke tekenen van angst vertonen, met overmatig likken, afscheiding en pijn. Veterinair ingrijpen is noodzakelijk. Ze kunnen eerst kiezen voor een conservatieve benadering met medicatie voordat ze hun toevlucht nemen tot invasieve chirurgie.
Deze aandoening treedt op wanneer de moeder na de geboorte niet de hele placenta verdrijft. Het vertegenwoordigt een belangrijke risicofactor voor bacteriële infecties die uiteindelijk ook de overleving van de puppy's kunnen beïnvloeden. De behandeling omvat het toedienen van medicijnen om de eliminatie van overblijvend weefsel en antibiotica te induceren, indien nodig. Uw dierenarts kan ook sterilisatie aanbevelen.
Het voor de hand liggende teken van baarmoederverzakking is een merkbare massa die uit de vagina van uw huisdier steekt na de bevalling. Dierenartsen beoordelen ze op basis van hoeveel zichtbaar is. De eerste zorg is of het de urethra van uw hond blokkeert en zijn vermogen om te plassen beïnvloedt. In deze gevallen wordt het als een medisch noodgeval beschouwd.
Uw dierenarts zal milde gevallen met hormonen behandelen, zodat ze zichzelf kunnen oplossen. Ernstigere situaties vereisen een operatie en nazorg. Mogelijk moet u uw hond ook steriliseren om verdere problemen te voorkomen.
Metritis is een bacteriële aandoening van de baarmoeder die wordt veroorzaakt door risicofactoren van een moeilijke geboorte, zoals een vastgehouden placenta. Het veroorzaakt ontstekingssymptomen, waaronder koorts en lethargie, als het niet wordt behandeld. Het vormt ook een risico voor de puppy's als het vrouwtje te pijnlijk is om voor haar jongen te zorgen.
De behandeling omvat een definitieve diagnose van de bacterie, gevolgd door antibiotica en ondersteunende zorg voor de vrouw. Uw dierenarts zal ook de onderliggende oorzaak behandelen.
Mastitis of ontsteking van de borstklieren treedt op na de geboorte. Het beschrijft een bacteriële infectie veroorzaakt door fysieke schade aan de spenen door de puppy's of onreine woonruimten. De tekens zijn typerend voor wat u in vergelijkbare omstandigheden zou zien. Ze omvatten roodheid, zwelling en warmte. Het kan ernstig worden als het niet wordt behandeld.
De behandeling omvat meestal antibiotica en ondersteunende zorg met warme kompressen. Uw dierenarts kan u ook aanraden de pups te voeren om uw huisdier een kans te geven om te genezen.
U moet vermoeden van onvruchtbaarheid als uw hond er na meerdere fokpogingen niet in is geslaagd om zwanger te worden. Verschillende dingen kunnen het veroorzaken, van genetica tot infecties tot onregelmatige cycli. Het kan ook gewoon een slechte timing zijn. Een vrouwtje kan pas zwanger worden na de ##e dag van de oestrus. Uw dierenarts zal beginnen met een lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek om de oorzaak en behandeling vast te stellen.
Reuen lopen ook risico op reproductieve problemen, zelfs als u ze niet fokt. In tegenstelling tot vrouwelijke problemen, hebben velen helemaal niets met paren te maken. Sommige zijn kortdurende aandoeningen die worden veroorzaakt door pathogenen of ziekteverwekkende organismen. Anderen zijn genetisch bepaald en hebben andere behandelingen nodig.
Cryptorchisme beschrijft een aandoening waarbij een of beide testikels niet vanuit de buikholte in het scrotum afdalen. Het treedt normaal gesproken op tegen de tijd dat de hond geslachtsrijp is. Hoewel een huisdier nog steeds met een vrouwtje kan paren, zullen fokkers deze dieren doorgaans niet fokken omdat het een genetische aandoening is.
Als beide niet ingedaald zijn, is het mannetje steriel. Kleinere speelgoed- en miniatuurrassen zijn het meest vatbaar voor deze aandoening. Er is ook een verhoogd risico op zaadbalkanker bij deze dieren.
Het klassieke teken van phimosis is het falen van de penis van de hond om uit de voorhuid te komen. Hoewel de pup normaal paargedrag kan vertonen, kan hij niet paren met het vrouwtje. Verschillende dingen kunnen het veroorzaken, van bacteriële infecties tot letsel aan genetica. Als u niet van plan bent met uw huisdier te fokken, hoeft u het niet te behandelen, hoewel u zou kunnen overwegen om het te steriliseren.
Balanoposthitis is een infectie die zowel de voorhuid als de penis aantast. Symptomen zijn onder meer overmatige koppeling, afscheiding uit de penis en ontsteking. Verschillende dingen kunnen het veroorzaken, zoals phimosis, letsel en allergieën. De behandeling is voornamelijk ondersteunend met regelmatige verzorging van het gebied en indien nodig antibiotica.
Orchitis is een algemene term die een ontsteking van de testikels beschrijft. Bacteriële infecties en verwondingen zijn veelvoorkomende oorzaken. De behandeling omvat meestal sedatie vanwege de resulterende pijn. Het zal de onderliggende oorzaak aanpakken, indien nodig met antibiotica. Soms wordt het chronisch, waardoor een huisdier onvruchtbaar wordt. Helaas is de prognose in deze gevallen slecht.
Paraphimosis is het tegenovergestelde van phimosis, waarbij de penis na het paren weer in de voorhuid kan terugkeren. In tegenstelling tot de laatste is deze aandoening een medisch noodgeval dat onmiddellijke behandeling vereist. Het duurt vaak lang en in ernstigere gevallen is een operatie noodzakelijk.
Het is essentieel om de risico's te overwegen voordat u met uw hond gaat fokken. Er bestaan immers enkele reproductieve problemen bij zowel vrouwelijke als mannelijke huisdieren, zoals je hebt gezien. Helaas blijven velen onopgemerkt totdat je die beslissing hebt genomen. Interessant is dat castratie of castratie vaak een onderdeel is van de behandelplannen voor verschillende van deze aandoeningen.
De afhaalboodschap is dat regelmatige veterinaire zorg van cruciaal belang is voor de gezondheid van uw beste vriend, ongeacht of u ervoor kiest om het te fokken of niet. Het is het beste wat u kunt doen om een goede kwaliteit van leven voor uw huisdier te garanderen.
Gerelateerde literatuur:
