Honden staan bekend om hun scherpe, sterke tanden en krachtige kaken die tot veel vernietiging in staat zijn. Honden gebruiken hun tanden en kaken om voedsel te eten, voorwerpen te dragen en met speelgoed te spelen. In het wild stelden hun tanden en kaken hen in staat om prooien te vangen en te eten. De gedomesticeerde huishond van vandaag heeft nog steeds gezonde tanden nodig om te voldoen aan de instinctieve behoefte aan kauwen. Het leven heeft echter soms een negatieve invloed op de mondgezondheid van honden.
Gebitsproblemen behoren tot de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij honden. Problemen met het gebit van een hond kunnen een negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven en de algehele gezondheid van een hond.
Merk op dat veel honden geen tekenen van orale pijn zullen vertonen totdat deze ernstig is. Tekenen van orale pijn kunnen zijn:klauwen in de mond of het gezicht, gebrek aan eetlust, moeite met eten, lethargie, zeuren en zich teruggetrokken gedragen door familieleden.
Plaque is een biofilm die zich op de tanden ontwikkelt. Het is een witachtige substantie die voornamelijk bestaat uit bacteriën. Plaque heeft een vieze geur die erger wordt naarmate het langer in de mond blijft. Tandplak op de tanden veroorzaakt tandbederf en tandvleesirritatie.
Als de tandplak niet binnen ongeveer 24 tot 48 uur wordt verwijderd door te poetsen, verhardt en verandert in tandsteen, een gele of bruingekleurde substantie die ook wel tandsteen wordt genoemd. Tandsteen blijft aan de tandoppervlakken vastzitten en kan niet worden verwijderd zonder te worden afgeschraapt met een hard voorwerp, zoals een professionele tandsteenverwijderaar. Het contact met tanden en tandvlees veroorzaakt verder tandbederf en tandvleesirritatie.
Plaque en tandsteen zijn de belangrijkste oorzaken van losse tanden en tandvleesaandoeningen. De belangrijkste tekenen die hondenbezitters zullen opmerken zijn een slechte adem, verkleurde afzettingen op de tanden en een rode, gezwollen tandvleesrand (gingivitis genaamd). Naarmate de tandziekte voortschrijdt, kunnen eigenaren bloedend tandvlees en een verslechterende adem opmerken.
De term "parodontaal" verwijst naar het tandvlees en het bot dat de tanden omringt. Wanneer tandplak en tandsteen in de mond achterblijven, banen bacteriën zich een weg onder het tandvlees en eten ze het weefsel en bot weg dat de tanden op hun plaats houdt.
Parodontitis begint met gingivitis. Naarmate de ziekte voortschrijdt, zal er verlies van bot en zacht weefsel rond de tanden optreden. Naarmate de vitale ondersteunende structuren voor de tanden verslechteren, ontwikkelen zich pockets rond de wortels van de tanden, waardoor voedsel, bacteriën en vuil zich kunnen verzamelen en gevaarlijke infecties kunnen vormen. Na verloop van tijd worden de tanden los en beginnen ze uit te vallen.
Bij parodontitis kan de open ruimte rond de tandwortels gevuld raken met bacteriën, wat leidt tot een infectie. De infectie kan zich manifesteren als een tandwortelabces. De met bacteriën beladen zak rond de tandwortel vult zich met pus om de infectie te bestrijden. Het abces kan zo groot worden dat het leidt tot zwelling van het gezicht en anatomische misvorming.
Orale infecties worden vaak veroorzaakt door parodontitis, maar ze kunnen ook secundair optreden als gevolg van trauma in de mond. Honden die op scherpe of harde voorwerpen kauwen, kunnen hun mond verwonden en infecties krijgen.
Tandfracturen komen vaak voor bij honden die krachtige kauwers zijn. Voorwerpen zoals botten, geweien en zeer hard plastic kunnen ervoor zorgen dat tanden breken. De meeste dierenartsen zullen u vertellen dat uw hond niet harder mag kauwen dan u hard op uw knie zou willen bonzen.
De grootte van de kauw kan ook bijdragen aan tandbreuken. Een zeer grote kauw kan ervoor zorgen dat de tand en het kauwen in een hoek komen te staan die de buitenkant van de tand afsplitst. Dit staat bekend als een plaatbreuk. Kies kauwsnacks die klein genoeg zijn om in de mond te houden zonder per ongeluk door te slikken, maar die niet zo groot zijn dat de hond een volledig open mond nodig heeft om erop te kauwen.
Problemen met het gebit van honden zijn niet alleen beperkt tot de mond van de hond. De bacteriën in de tandplak en tandsteen kunnen gemakkelijk in de bloedbaan terechtkomen, vooral als uw hond geïrriteerd tandvlees heeft, zoals bij parodontitis. Deze bacterie baant zich een weg door de bloedbaan en bereikt het hart, de nieren, de lever en soms zelfs de hersenen. Dit kan ernstige orgaanziekten veroorzaken en bestaande ziekten verergeren, en zelfs orgaanfalen.
Alle puppy's hebben melktanden, ook wel melktanden genoemd, die door de groei van volwassen tanden naar buiten zouden worden geduwd. In de meeste gevallen vallen de melktanden van een puppy uit en nemen de volwassen tanden hun plaats in op de leeftijd van zes maanden. Puppy's kunnen echter enkele melktanden behouden (de volwassen tanden komen door, maar de melktanden blijven).
Er is geen manier om vastgehouden melktanden te voorkomen. Uw dierenarts zal u echter waarschijnlijk aanraden om ze onder narcose te verwijderen om het verschuiven van volwassen tanden en de opbouw van tandsteen te voorkomen. Veel dierenartsen zullen dit doen als de hond al onder narcose is voor sterilisatie of castratie.
De beste manier om gebitsproblemen bij uw hond te voorkomen, is door te beginnen met een gebitsverzorgingsroutine. Dagelijks tandenpoetsen is de gouden standaard, maar niet alle honden tolereren dit. Alternatieven zijn onder meer kauwsnacks en water of voedseladditieven. Welke methode u ook kiest, zorg ervoor dat u regelmatig naar het gebit van uw hond kijkt, zodat u problemen kunt zien voordat ze ernstig worden.
Als uw hond tekenen van gebitsproblemen vertoont, bezoek dan zeker uw dierenarts voor een onderzoek. In veel gevallen is een professionele gebitsreiniging onder narcose nodig om ziekteveroorzakend tandsteen te verwijderen. Eenmaal schoon kan de dierenarts röntgenfoto's maken en de tanden grondig onderzoeken en de aard van de tandziekte bepalen.
