Nieuw-Zeeland deelt een uniek kenmerk met Ierland, Newfoundland, Antarctica en het Noordpoolgebied. Geen van deze plaatsen heeft slangen, althans geen inheemse. Hawaii leeft ook een slangvrij leven. Het wordt zelfs als een misdrijf beschouwd met een boete tot $ 200.000. De reden is dat de lokale populaties wilde dieren in deze gebieden niet met deze reptielen zijn geëvolueerd en er geen verdediging tegen hebben.
Dat betekent echter niet dat het land helemaal verstoken is van slangen. Er zijn twee giftige slangen in Nieuw-Zeeland die soms een ongewenst bezoek brengen. Gelukkig zijn het geen landdieren, wat ecologisch destructief zou zijn. In plaats daarvan zijn de soorten twee waterslangen in Nieuw-Zeeland.
| Soort: | Laticauda colubrina |
| Levensduur: | Onbekend |
| Goed om als huisdier te hebben?: | Nee |
| Juridisch om te bezitten?: | Nee |
| Volwassen maat: | 3–12’ L |
| Dieet: | Vleetetend, voornamelijk paling |
De Banded Sea Krait of Yellow-Lipped Sea Krait leeft in de buurt van de kleine eilanden van de westelijke Stille en Indische Oceaan. Het leeft in verschillende landen in deze wateren, waaronder Fiji, China en Thailand. Het bestaat alleen in Nieuw-Zeeland en Australië als een zwervende soort. Wetenschappers gebruiken deze term om dieren te beschrijven die ver buiten hun normale verspreidingsgebied vallen, meestal met vogels.
In dit geval kan het oceaanwater een rol spelen bij het naar Nieuw-Zeeland brengen van de Banded Sea Krait. Deze reptielen wagen zich op het land als volwassenen, waardoor ze een krachtige bedreiging vormen voor dieren in het wild. Zijn gif is dodelijk en kan zelfs mensen doden. Het is geen dier dat een land zou verwelkomen, laat staan een dier waar ze normaal gesproken niet wonen.
| Soort: | Hydrophis platurus |
| Levensduur: | 8–10 jaar |
| Goed om als huisdier te hebben?: | Nee |
| Juridisch om te bezitten?: | Nee |
| Volwassen maat: | 2–3’ L |
| Dieet: | Vleeseter |
De geelbuikzeeslang of bladschaalzeeslang leeft in warme en tropische oceaanwateren over de hele wereld, inclusief de zeeën in de buurt van Nieuw-Zeeland. Interessant is dat de soort niet in de Atlantische Oceaan leeft, vermoedelijk omdat het te koud is. Het geeft de voorkeur aan ondiepe diepten, vaak rond riffen en kleine eilanden. Er is weinig bekend over dit ongrijpbare dier.
Net als de vorige soort voedt de geelbuikzeeslang zich met palingen die hij aanvult met kleine vissen. Hoewel het niet zo groot is, vormt het nog steeds een bedreiging voor de natuur van Nieuw-Zeeland. Het is een giftige slang die zijn prooi verdooft, verstopt in rotsen of puin. Dit reptiel is ook gevaarlijk voor de mens. Omdat het stroming gebruikt om te bewegen, is dat waarschijnlijk de manier waarop het af en toe naar de kust komt.
Je kunt je afvragen waarom sommige plaatsen geen slangen hebben, waaronder Nieuw-Zeeland. Zelfs hun dierentuinen kunnen ze niet houden. Sommige gebieden hebben ze om verschillende redenen nooit gehad. Het is duidelijk dat een koelbloedig dier het moeilijk zou hebben op koude plaatsen. Veel slangen graven of zoeken in de winter immers hun toevlucht in rotsen.
Plaatsen zoals Vaticaanstad hebben ook geen slangen. Het is niet zozeer een factor van ecologische isolatie, het is een kwestie van geen habitat of prooi. Als er dieren zijn die het hebben gehaald, zullen ze waarschijnlijk niet lang overleven om zich voort te planten en een probleem te worden. Een andere factor is het aanpassingsvermogen. Sommige slangen kunnen naast mensen leven en overleven. Anderen, niet zozeer.
De wereldwijde distributie van slangen is ook ongelijk. Terwijl sommige plaatsen ze niet hebben, worden andere ermee overspoeld, zoals het Braziliaanse eiland Ilha da Queimada Grande. De bijnaam Snake Island zegt het al. Het heeft meer giftige slangen per meter dan waar ook ter wereld! We laten dat eiland van onze lijst met plaatsen om te bezoeken.
Soms komen slangen per ongeluk aan land op vrachtschepen. Dat is wat er in Guam is gebeurd. Andere keren is de dierenhandel de schuldige. Reptielenbezitters kunnen slangen vrijlaten die te groot worden. Zo kwam Florida vast te zitten met grote populaties pythons die de deelstaatregering hebben gedwongen wedstrijden te houden om van de indringers af te komen!
Net als het geval met de zeeslangen die we bespraken, speelde de natuur een rol bij het brengen van ongewenste bezoekers naar Nieuw-Zeeland. Het is niet ongebruikelijk dat drift een ritje naar de kust oplevert. Hoe het ook gebeurt, het is een probleem. Florida heeft bijvoorbeeld dubbele cijfers gezien bij veel eens voorkomende soorten, zoals moeraskonijnen, bobcats en wasberen.
In zekere zin kunnen we slangen niet kwalijk nemen dat ze Nieuw-Zeeland willen bezoeken en er misschien ook wonen. Het is een prachtig land met prachtige uitzichten en landschappen. Ten goede of ten kwade verwelkomt het land deze reptielen niet, en de dieren in het wild ook niet. Het is tenslotte gemakkelijk in te zien hoe een of twee verstekelingen een ecosysteem kunnen verwoesten. Hopelijk gebeurt het niet met Nieuw-Zeeland.
