Om de vraag kort te beantwoorden:ja, vogels zijn dinosaurussen. Moderne vogelwezens die we kennen, kunnen hun afstamming herleiden tot een oude klasse van wezens die bekend staat als 'theropoden' (wat 'beestvoetige' betekent). De theropod-classificatie bestaat uit een grote verscheidenheid aan historische dieren, waaronder carnivoren, herbivoren en alleseters. Coelurosauriërs in het bijzonder zijn de oude verwanten van onze gewone vogels.
Terwijl we op de lagere school leren dat een meteoor de planeet heeft geraakt en de dinosauriërs heeft uitgeroeid, is de waarheid van die situatie iets genuanceerder dan dat. Als we kijken naar de afstamming van hun evolutie en de fossielen van oude wezens die we kunnen waarnemen, kunnen we zien dat toen de terrestrische theropoden uitstierven, de vogelachtige dinosaurussen overleefden en bleven evolueren. Uiteindelijk zouden ze de vogels worden die we nu kennen. Vogels worden beschouwd als de enige levende wezens op aarde die directe afstammelingen zijn van de dinosauriërs die ooit op onze planeet rondliepen.
Vogels vertegenwoordigen de levende afstammelingen van dinosaurussen, net zoals wij de levende afstammelingen van oude homosapiens vertegenwoordigen. Alle wezens binnen een specifieke wetenschappelijke classificatie delen een evolutionair spoor terug naar een specifieke gemeenschappelijke voorouder.
De moderne vogels waarmee we zijn opgegroeid hebben een specifiek uiterlijk dat hen onderscheidt van andere wezens. Ze hebben gevederde lichamen, een tandeloze snavel, niet-gefuseerde schouderbotten, langere voorpoten dan achterpoten en een benige plaat bij de staart, een pygostyle genaamd.
Door fossielen te onderzoeken, kunnen we de oorsprong van deze eigenschappen vinden en ze door de tijd terug traceren tot hun meest primitieve vormen. De Fukuipteryx is bijvoorbeeld een oude vogel, ongeveer 120 miljoen jaar oud, dat is het eerste bekende exemplaar van een schepsel met een pygostyle. Het bestudeerde exemplaar van de Fukuipteryx heeft een pygostijl die ongelooflijk veel lijkt op onze moderne kippen. We kunnen de evolutie van onze vogels dus terugvoeren naar dit wezen, omdat hun lichaamsstructuren vergelijkbaar zijn.
Ondanks dat ze de gemeenschappelijke voorouder zijn van onze overlevende soort, hadden primitieve vogels zoals de Fukuipteryx en zijn directe verwant veel gemeen met theropoden zoals de velociraptor en de tyrannosaurus rex.
Jingmai O'Connor, een paleontoloog, gespecialiseerd in de vogels uit het dinosaurustijdperk en hun overgang naar moderne vogels, legt uit dat deze vroege vogels reptielenstaarten, tanden en klauwen aan hun 'handen' hadden. Ze legt uit dat hoewel oude vogels veren hadden, veel theropoden veren hadden die geen vogels waren.
Paleontologen onderscheiden verschillende soorten en classificaties van fossielen op basis van de subtiele variaties in botstructuur en stukjes gefossiliseerd weefsel. Deze eigenschappen zouden later worden gladgestreken en genormaliseerd door natuurlijke selectie om ons de meer onderscheidende soortenpatronen van vandaag te geven.
De vroegst bekende vogel is de 150 miljoen jaar oude archaeopteryx, wat 'oude vleugel' betekent. Archaeopteryx leefde in wat Duitsland zou worden lang na de splitsing van het Pangea-supercontinent dat het aardoppervlak vormde.
Fossielen van de Archaeopteryx laten zien dat deze dinosaurus veren, vleugels en klauwachtige vingers op zijn vleugels had. De Archaeopteryx woog slechts 2 pond en was ongeveer 20 centimeter lang. Paleontologen denken dat het in staat zou zijn geweest om gemotoriseerd te vliegen op basis van de vorm van zijn voorpoten en veren, een eigenschap die we associëren met moderne vogels.
Er zijn andere vogelachtige voorouders gevonden die teruggaan tot het Krijt, 145 miljoen tot 65 miljoen jaar geleden, waaronder de Confuciusornis, die 125 miljoen jaar oud is. Confuciusornis droeg de lange, puntige snavel die we associëren met veel moderne vogels. Sommige fossielen van de Confuciusornis bevatten medullair bot, een sponsachtig weefsel dat moderne vrouwelijke vogels hebben.
Een andere link die we hebben met de vogels van weleer is de vroegst bekende vogelkorrel. Het fossiel dateert 120 miljoen jaar oud en bevat een massa onverteerbare materialen, waaronder visgraten. Moderne vogels zoals uilen hoesten deze onverteerbare korrels ook op tijdens hun verteringsproces.
De meest kenmerkende eigenschap van een echte vogel is de vlucht. Hoewel niet alle moderne vogels het vermogen behouden om te vliegen, is dit het meest opvallende kenmerk dat vogels onderscheidt van andere wezens die om hen heen leven. Net zoals vissen kunnen ademen door water door hun longen te laten stromen, kunnen vogels vliegen. Vlucht is wat oude vogels onderscheidt van andere theropoden.
De Troodonitae-familie van dinosaurussen is een van de vroegste vogelsoorten. Terwijl ze evolueerden, versmolten de botten in hun handen tot één stijve structuur die de veren en vleugels ondersteunde. Deze eigenschappen zijn geëvolueerd na de oorsprong van de gemotoriseerde vlucht en zijn de belangrijkste kenmerken van de vogels die we vandaag kennen.
Toen niet-vogeldinosaurussen uitstierven, bleven vogelachtige dinosaurussen evolueren en veranderen, waarbij ze meer gespecialiseerde lichaamsstructuren ontwikkelden met betrekking tot vliegen. Langwerpige structuren in de buurt van het borstbeen, een kiel genaamd, en krachtigere borstspieren om de neerwaartse slag van een gemotoriseerde vlucht te versterken, werden in exemplaren gezien toen we het Krijttijdperk verlieten.
Vandaag zien we een gevarieerde poel van vogels, meer dan 10.000 individuele soorten. Deze vogels kunnen hun afstamming echter terugvoeren tot de vliegende dinosaurussen in het Krijt en daarvoor. Door deze exemplaren te onderzoeken, kunnen we zien hoe vogels in de loop der jaren zijn geëvolueerd tot de gevederde wezens die we nu hebben.
De vogels om ons heen hebben veel verschillen in grootte en eigenschappen van hun primitieve voorouders, maar het lijdt geen twijfel dat ze direct verwant zijn. Door de fossielen te observeren die het verleden heeft achtergelaten, kunnen we de directe relatie zien tussen hun lichaamsstructuren en spijsverteringskanalen. We kunnen evolutie in actie zien door de fossielen van oude vogels te observeren.
Hoewel de kolibrie er misschien niet uitziet, zijn ze de directe afstammelingen van de oude Archaeopteryx. Vogels zijn het levende bewijs van evolutie op het werk. De volgende keer dat je kippen ziet pikken in maïs op de grond, bedenk dan dat ze het dichtst in de buurt komen van een tyrannosaurus rex die op aarde rondloopt.
