Konijnen zijn van nature schone dieren. Ze nemen hun verzorgingsregime serieus, daarom vallen 'eye boogers' bij konijnen altijd zo op. Deze vlekken rond de ogen van je konijn zijn hardnekkig en kunnen niet met hun eigen pootjes worden verwijderd. Lekkende traanbuisjes veroorzaken ze meestal.
De afscheiding kan het gevolg zijn van een tijdelijke irritatie van het oog of een verstopt traankanaal (dacryocystitis). Conjunctivitis (roze oog) is een veelvoorkomende reden om te huilen. Glaucoom is zeldzaam bij konijnen, maar zeer ernstig. Konijnen krijgen ook abcessen rond hun ogen.
Het probleem kan ook fysiek zijn. Sommige konijnen ervaren genetische defecten rond hun oogleden, waardoor ze overmatig tranen. Overgroeide tanden kunnen ook traanbuisjes doorboren. Eye boogers hebben altijd een verklaring. Als ze langer dan 24 uur aanhouden, is het probleem chronisch en moet het worden opgelost.
De knapperige ogen van je konijn kunnen een tijdelijk probleem zijn dat vanzelf overgaat. Hun ogen kunnen tranen door een eenmalige irritatie. Uw huisdier kan zich bijvoorbeeld met hooi in de ogen hebben geprikt.
Als de ontlading constant wordt, kunnen ze een ziekte hebben. Meestal is het iets dat kan worden verholpen met een antibioticakuur. Konijnen kunnen vatbaar zijn voor een reeks ooginfecties.
Wanneer je oogboogers op de vacht van je konijn ziet, ruim ze dan op. Hoe langer ze blijven hangen, hoe erger ze zullen worden. Als het probleem niet terugkeert, hoeft u zich geen zorgen te maken.
Als uw konijn terugkerende oogafscheiding heeft, moet u de zaken nader onderzoeken. Bij het inspecteren van het oog van je konijn is plakkerigheid een slecht teken. Dit suggereert dat er pus uit het oog lekt, en antibiotica zullen nodig zijn om de infectie op te ruimen.
Zorg er altijd voor dat uw konijn niets in zijn oog heeft bij het begin van de afscheiding. Ze hebben zichzelf misschien gepord met eten of speelgoed.
Zolang het konijn niet aan zijn hoornvlies heeft gekrabd, zal dit zichzelf snel corrigeren. De afscheiding stopt zodra de irritatie voorbij is. Dit mag niet meer dan 24 uur duren.
Misschien heeft je konijn een vacht, of een wimper, gevangen in zijn oog. Dit zal verschijnen als een witte 'wolk' die in het hoornvlies van uw konijn drijft. Dwergkonijnen, die grotere, rondere ogen hebben, zijn bijzonder vatbaar voor dit probleem.
Uiteindelijk zullen konijnen het haar zelf verwijderen terwijl ze hun gezicht wassen. U kunt uw huisdier hiervoor het beste overlaten. Pogingen om het haar met een pincet te verwijderen, brengen ze in gevaar.
Observeer je konijn gewoon een dag of twee. Je zult merken dat alles weer normaal wordt. Als dit niet het geval is, is een onderliggende ziekte de oorzaak en is behandeling vereist.
Conjunctivitis staat bekend als Pink Eye of Weepy Eye. De ziekte is een gevolg van een ontsteking achter het oog. Bij konijnen komt het vaak voort uit hun knipvlies. Dit is het 'derde ooglid' van het konijn.
Volgens Wagwalking , zal ongeveer 30% van de konijnen deze aandoening minstens één keer ontwikkelen. Naast huilende ogen en oogboogers, wrijven getroffen konijnen voortdurend in hun ogen.
Het kan om verschillende redenen invloed hebben op konijnen. Het kan een reactie zijn op een irriterende, allergie of bacteriële infectie. In de meeste gevallen wordt het veroorzaakt door de nabijheid van een lotgenoot.
Conjunctivitis is besmettelijk bij mensen en verspreidt zich even snel onder konijnen. Als je meerdere konijnen hebt en er wordt er één geveld, bereid je dan voor om al je huisdieren te behandelen. Het delen van waterflessen en speelgoed zal de voorwaarde doorgeven.
Denk ook aan uw gezondheid. Conjunctivitis kan worden overgedragen van konijnen op mensen. Draag altijd handschoenen bij het hanteren van een konijn met deze aandoening.
Een dierenarts zal een zalf of oogdruppels voorschrijven, die de symptomen van uw konijn zullen verlichten.
Ondanks de eenvoud van de behandeling van conjunctivitis, moet u toch onmiddellijk medische hulp zoeken. Het kan onaangenaam zijn voor konijnen om mee te leven. Dit zal hen gestrest maken en hen van hun eten afhouden. Konijnen zijn niet groot genoeg om zichzelf uit te hongeren.
Conjunctivitis kan altijd terugkeren. Dit is vooral waarschijnlijk als een hokgenoot het van je konijn vangt, of zelfs van jou. Behandeling behandelt het probleem als eenmalig; het immuniseert geen mensen of konijnen.
Terwijl je konijn een behandeling ondergaat, maak je het hok grondig schoon. Verander hun hooi en beddengoed, en was en desinfecteer al het speelgoed en kooistaven. Verwijder alle sporen van bacteriën.
Konijnen met kortere gezichten zijn vatbaar voor verstoppingen van hun traanbuisjes. Hun traankanalen (nasolacrimale kanalen) zijn bijzonder smal. Dit leidt tot blokkades en een continue productie van tranen.
Een dierenarts kan ermee instemmen om de nasolacrimale kanalen operatief te openen. Dit zal echter alleen worden geprobeerd als de kwaliteit van leven van het konijn in het gedrang komt. Regelmatige behandeling met smerende oogdruppels heeft de voorkeur.
Afwijkingen rond de oogleden worden vaker operatief behandeld. Als de oogleden van een konijn naar binnen of naar buiten draaien, of in abnormale hoeken groeien, moeten ze worden gecorrigeerd.
Er zijn ook impactblessures. Als je konijn aan zijn oog krabt, kan het een maagzweer krijgen. Dit zal pijnlijk zijn en moet worden behandeld met oogdruppels
Als je konijn snuffelt, heeft hij ook een loopneus en niezen veel . Snuiven bij konijnen is vergelijkbaar met de 'griep bij mensen'. De prognose van deze aandoening is ook vergelijkbaar met de 'griep'.
Als je konijn gezond is, kunnen ze op natuurlijke wijze herstellen van de ziekte. Ze hebben veel rust nodig. Bij oudere konijnen, of bij konijnen met bestaande medische aandoeningen, kan snuffelen gevaarlijker zijn.
Behandeling voor snuiftabak omvat een antibioticakuur. Het is naar eigen goeddunken of je dit nodig acht voor je konijn.
Houd er rekening mee dat snuffelen zeer besmettelijk is onder konijnen. Als een van uw huisdieren de ziekte oploopt, zullen alle hokgenoten waarschijnlijk spoedig volgen.
Glaucoom is een ziekte waarbij het oog van een konijn te veel vocht aanmaakt. Het is ernstig, maar zeldzaam.
Het belangrijkste probleem met glaucoom is dat de symptomen aanvankelijk gering zijn. Sommige konijnen vertonen zelfs geen ongemak. Oogboogers kunnen echter een waarschuwingssignaal zijn.
Glaucoom is het gevolg van overmatig vocht achter het oog van uw konijn. Deze vloeistof moet ergens heen. Het wordt vaak vrijgegeven als overmatige traanproductie. Dit wordt knapperig.
Glaucoom moet snel worden behandeld. Als het te lang wordt bewaard, kan dit leiden tot onomkeerbare blindheid.
Een dierenarts zal oogdruppels voorschrijven. Vervolgafspraken zijn ook nodig om de voortgang van uw konijn te controleren. De medicatie moet mogelijk worden gewijzigd of verbeterd.
Glaucoombehandeling is een levenslange verbintenis. De ziekte is nooit helemaal uitgeroeid. Je moet de ogen van je konijn regelmatig schoonmaken en controleren op tekenen van herinfectie.
Als je konijn een hechte vriend heeft, zal dit helpen. Konijnen verzorgen elkaar vaak. Dit betekent dat uw konijn constant aandacht krijgt, waardoor het risico op herhaling van glaucoom wordt verkleind.
Dacryocystitis treedt op wanneer het traankanaal van een konijn geïnfecteerd raakt met bacteriën. Het is vergelijkbaar met een abces. Dacryocystitis gaat echter niet vaak gepaard met zwelling.
Het belangrijkste symptoom, behalve een dikke afscheiding die oogboogers veroorzaakt, is een rood oog. Je konijn zal ook duidelijk lichamelijk ongemak hebben.
De meest voorkomende oorzaak van dacryocystitis is overgroeide tanden. De tanden van een konijn stoppen nooit met groeien. Ze moeten worden gearchiveerd en beheerd door te knagen. Regelmatig hooi eten helpt, net als speelgoed kauwen.
Indien onbehandeld, zal de tandwortel blijven groeien. Dit kan uiteindelijk het traankanaal doorboren. Behandeling voor dacryocystitis is essentieel.
Er zijn twee stappen om dacryocystitis te behandelen. De ziekte zelf moet worden behandeld met oogdruppels. Deze zullen de bacteriën uit het oog van je konijn spoelen. Dit lost slechts de helft van het probleem op. De tanden van je konijn zullen blijven groeien en de dacryocystitis zal opnieuw optreden.
Uw dierenarts zal uw konijn onder verdoving plaatsen. Vervolgens knippen ze hun tanden op maat met behulp van een gereedschap. Je konijn zal er niets van voelen als ze wakker worden, en hun probleem zal worden opgelost.
Dit blijft echter een tijdelijke oplossing. De tanden van je konijn zullen weer groeien, dus het kan zijn dat je veranderingen in je levensstijl moet overwegen. Controleer hun dieet en zorg ervoor dat het veel vezels bevat. Hoe meer een konijn kauwt, hoe gezonder zijn tanden zullen zijn.
Abcessen treffen konijnen met prikwonden rond hun oog, waardoor bacteriën kunnen floreren. Net als dacryocystitis kunnen langwerpige tanden dit vaak veroorzaken. Bijten kan ook abcessen veroorzaken, dus wees voorzichtig als je konijn vecht tegen een ander konijn.
Wanneer een abces zich vastgrijpt, vult het het gebied met pus. Dit leidt tot zwelling. In dit geval kan een konijn moeite hebben om zijn ogen te openen. Deze pus kan als afscheiding lekken, waardoor stinkende ogen ontstaan.
Het eerste waarschuwingssignaal van een abces is een bult. Deze zal vaak gevoelig zijn bij aanraking. Raadpleeg een professional als u dit opmerkt, naast ontslag. Abcessen zijn pijnlijk en potentieel gevaarlijk.
Zelfs een ervaren dierenarts met verstand van konijnen zal bang zijn om een abces in het oog van een konijn te behandelen. De locatie van een abces rond het delicate oog van een konijn maakt de uitdaging nog groter.
De dierenarts zal het abces operatief verwijderen. Het gebied wordt dan gespoeld en antibiotica worden voorgeschreven om te voorkomen dat het abces terugkeert. Konijnen zijn echter vatbaar voor terugkerende abcessen.
Als het abces te moeilijk toegankelijk is en niet kan worden verwijderd, wordt het geopend. Daarna volgt dezelfde behandeling. Het abces zal in deze situatie hoogstwaarschijnlijk terugkeren.
Konijnen reinigen hun eigen ogen terwijl ze hun gezicht schoonmaken door hun poten te likken en over hun vacht te wrijven.
Een konijn kan oogboogers niet zelf opruimen. De vlekken veroorzaakt door constant lopende traankanalen kunnen hardnekkig zijn. Chronische tranende ogen zijn ook een symptoom van ziekte.
Maak de ogen van je konijn schoon zodra je afscheiding opmerkt door de volgende techniek te gebruiken:
Als je klaar bent met het schoonmaken van de ogen van je huisdier, laat ze dan 24 uur staan.
Geef de ogen van je konijn een keer een keer elke keer dat je ze een algemene schoonmaakbeurt geeft. Dit mag niet vaker dan één keer per week zijn.
De meeste konijnen kunnen gemakkelijk minder vaak schoonmaken. Het zijn van nature schone dieren. Ze zorgen voor de gezondheid van hun ogen als onderdeel van hun verzorgingsroutine.
Je moet de ogen van een konijn elke keer schoonmaken als je oogafscheiding ziet. Als de ogen van je konijn blijven tranen, zal daar een reden voor zijn. Schoonmaken is een symptoom oplossen, geen remedie vinden.
Af en toe een oogbooger is normaal bij konijnen. Chronische, voortdurend huilende ogen is dat echter niet. Als de ogen van je konijn net zo snel weer verschijnen als je ze opruimt, ga dan naar een dierenarts.
