Als je konijn oud wordt of ziek is geweest, kun je je zorgen maken dat je konijn de dood nadert. Als je voor je konijn hebt gezorgd en hem hebt leren kennen, heb je geleerd wat zijn normale gedrag is. Veranderingen in dat gedrag zijn een teken van een verandering in gezondheid en zelfs van overlijden.
Een huisdierenkonijn leeft tussen de 6 en 12 jaar. Tekenen dat een konijn bijna dood is, zijn onder meer weigeren te eten, een ongewone mate van lethargie, moeite met ademhalen of een plotselinge verandering in vitale functies. Een konijn moet een lichaamstemperatuur hebben tussen 100 graden Fahrenheit en 104 graden Fahrenheit, evenals een hartslag tussen 180 en 250 slagen per minuut. Huidaandoeningen zoals myiasis of "flystrike" zijn ook tekenen dat het leven van uw konijn in gevaar is. Veel konijnen ervaren onwillekeurige spierspasmen als ze de laatste levensminuten naderen.
Hoeveel we ook van onze konijnen houden, de dood is een natuurlijk onderdeel van het leven. Het is van vitaal belang dat u de veelvoorkomende signalen begrijpt die u laten weten dat uw konijn stervende is. Dit zal je helpen te weten wanneer je je konijn naar de dierenarts moet brengen voor verzorging, en deze kennis zal je ook voorbereiden op het ergste als het komt. We gaan nu kijken naar de factoren die u zullen waarschuwen dat uw konijn stervende is.
U kunt uw huisdierenkonijn een lang en gezond leven geven. In gevangenschap kunnen konijnen leven ergens tussen de 6 en 12 jaar indien binnen bewaard.
Kleinere konijnen leven langer dan grotere konijnen. Het wereldrecord voor het oudste levende konijn is niet verrassend van een 16-jarig miniatuur (dwerg) grijs konijn genaamd Hazel.
Naarmate je konijn het einde van zijn leven nadert, zal zijn lichaam veranderen op manieren die je kunt opmerken en waarop je kunt reageren. Elk van deze symptomen alleen is waarschijnlijk een teken van ziekte, maar niet noodzakelijk de ophanden zijnde dood van je konijn.
Als er echter meer dan één van deze symptomen aanwezig is, kan dit aan het einde van het leven van uw konijn zijn. Als u de tekenen begrijpt dat uw konijn stervende is, kunt u beslissen hoe u het einde van het leven van uw konijn als huisdier moet aanpakken.
Het meest gemakkelijk waarneembare teken is als het zijn voedsel niet wil eten. Een konijn moet veel hooi, gras en groene groenten eten om aan zijn voedingsbehoeften te voldoen. Als je konijn helemaal niet eet, kan er iets mis zijn.
Volgens de Universiteit van Edinburgh , kun je verwachten dat een volledig volwassen konijn minder eet dan een jonger konijn. Een groeiend konijn heeft meer energie nodig en kan tot twee keer zoveel voedsel eten als een volwassen konijn.
Als je volwassen konijn niet zo veel eet als toen het een baby was, hoef je je hier niet per se zorgen over te maken. Een gezond dier wordt gedreven om de voedingsstoffen op te nemen die het nodig heeft om te overleven, en het is niet nodig om je konijn te dwingen meer te eten dan het wil als het het voedsel krijgt dat het nodig heeft.
Als je konijn echter geen eetlust meer heeft, kan dit een teken zijn van ziekte of bijna dood zijn. Veel ziekten, zowel fysiek als mentaal, kunnen de eetlust van een konijn onderdrukken. Gebrek aan eetlust kan ook een teken van ouderdom zijn. Als je bang bent dat je konijn zo weinig eet dat het niet de voedingsstoffen krijgt die het nodig heeft, ga dan naar een dierenarts voor controle.
Konijnen zijn typisch fysiek actieve dieren. Natuurlijk kan het activiteitsniveau variëren tussen individuele konijnen. Hoe langer je je konijn in je bezit hebt, hoe meer je vertrouwd zult raken met wat een normale hoeveelheid huppelen en rondrennen is voor je huisdier. Je zult ook weten hoe typisch speels je konijn normaal gesproken is.
Als je konijn ongewoon inactief wordt, apathisch wordt over de speeltijd en helemaal niet bereid is om veel fysieke activiteit uit te voeren, kan dit een teken zijn dat je konijn stervende is.
Plotselinge lethargie kan ook een teken van stress zijn . Om erachter te komen hoe ernstig deze lethargie is, neem je je konijn mee naar een meer comfortabele omgeving, vrij van stressfactoren zoals overmatige hitte en ruis . Als je konijn kalmeert en weer opstaat om te spelen, dan was zijn stilte te wijten aan stress.
Als het konijn nog steeds helemaal niet wil bewegen, kan het ziek zijn of bijna dood zijn. U kunt het in een deken wikkelen en proberen om het kleine hoeveelheden water te drinken door middel van een injectiespuit. Als je konijn weigert te drinken, forceer het dan niet. Je wilt voorkomen dat je konijn stikt in zijn verzwakte staat.
Konijnen zijn erg goed in zichzelf schoonhouden. Een konijn dat zich niet lekker voelt, zal echter minder aandacht besteden aan het verzorgen van zichzelf. Terwijl een gezond konijn een zachte, schone vacht en huid heeft, kan een konijn dat ziek wordt een overmatig vette of matte vacht hebben . Dit gebrek aan vachtverzorging kan een vroeg teken zijn van een huidaandoening.
Volgens een artikel in Veterinary Clinics of North America:Exotic Animal Practice , zijn konijnen kwetsbaar voor verschillende huidziekten. Deze omvatten parasitaire ziekten, infectieziekten en huidtumoren. Sommige van deze aandoeningen kunnen tot de dood leiden.
Symptomen van deze huidaandoeningen zijn onder meer kale plekken in de vacht van uw konijn , roos en ook schilfering of schilfering van de huid.
Een mogelijk dodelijke huidaandoening voor konijnen is myiasis, ook wel 'flystrike' genoemd. Deze aandoening komt van vliegen die eieren leggen in de vacht van een konijn. Dit gebeurt meestal als de vacht van het konijn vuil is met urine of uitwerpselen, als een konijn nat is of als het konijn meer feromonen uit zijn geurklieren laat ontsnappen.
De vliegeieren komen uit, waardoor maden vrijkomen. De maden kunnen dan in de huid van het konijn eten. Dit kan binnen 24 uur de dood van uw konijn veroorzaken. Als zodanig kan een opeenhoping van vocht, uitwerpselen of urine op de huid van uw konijn een teken zijn dat het zal sterven. Zichtbare maden op de huid van je konijn zijn het meest nabije teken van dood.
Als u eieren of maden op de huid van uw konijn ziet, breng het dan onmiddellijk naar een dierenarts. Sommige maden zijn misschien al in de huid van je konijn terechtgekomen, dus alleen de zichtbare maden eraf halen is niet genoeg.
Myiasis kan worden genezen met antibiotica. Als deze aandoening echter niet vroeg genoeg wordt opgemerkt, kan het konijn toch sterven.
Als een konijn de dood nadert, zullen zijn vitale functies buiten het normale bereik komen. De vitale functies van een dier zijn onder meer de temperatuur en hartslag. Dit zijn de normale vitale functies voor een gezond konijn:
Je kunt de lichaamstemperatuur van het konijn testen met een thermometer. Zijn hart- en ademhalingsfrequentie kunnen worden waargenomen door zorgvuldig te tellen en een timer.
Om de capillaire bijvultijd te testen, opent u de bek van het konijn en drukt u zachtjes tegen het tandvlees rond de tanden. Als u druk toevoegt, wordt de kleur lichter. Nadat u de druk hebt verwijderd, is de capillaire bijvultijd hoe lang het duurt voordat het tandvlees weer zijn normale kleur heeft.
Als deze vitale functies ongewoon zijn, vooral als dit een plotselinge verandering van de ene op de andere dag was, is het tijd om je konijn naar een dierenarts te brengen.
Gezonde konijnen ademen niet erg luidruchtig . Dit komt omdat konijnen alleen door hun neus ademen, in plaats van door hun mond.
Dit betekent dat een verstopte neus een ongezond teken is. Als je konijn klinkt alsof het verkouden is, kan dat een teken van ziekte zijn, inclusief ziektes waardoor het bijna dood is. Tekenen van ademhalingsmoeilijkheden zijn onder meer:
Konijnen zullen ook harder ademen als ze gestrest zijn. Oorzaken van stress voor een konijn kunnen zijn het horen van harde geluiden, het ervaren van overbevolking, de aanwezigheid van roofdieren, achtervolgd worden en ruw behandeld worden.
Probeer alle bronnen van stress te verwijderen en kijk of de ademhaling van je konijn weer normaal wordt. Zo niet, dan kan er een ernstiger onderliggende oorzaak zijn.
Een konijn dat bijna dood is, zal een luidruchtige, geagiteerde ademhaling hebben. Zijn ademhaling kan met horten en stoten komen. Dit wordt vaak een "doodsrammelaar" genoemd vanwege het verontrustende geluid en de associatie met het einde van het leven van het konijn.
Houd in de gaten hoe vaak je konijn plast en poept, en hoe de ontlasting er daarna uitziet. Een verandering in urine of ontlasting kan een waarschuwing zijn voor een stervend konijn. Let bij uitwerpselen op veranderingen in textuur, kleur of geur. Bij urine zijn bloedsporen een teken dat er iets mis is.
Als uw konijn helemaal niet poept, kan dit gastro-intestinale stasis zijn. GI-stasis is een veelvoorkomend teken van ziekte of een slechte gezondheid. Het gebeurt meestal wanneer een konijn stopt met eten en het spijsverteringsstelsel als geheel vertraagt.
Dit kan een teken zijn dat uw konijn niet voldoende voedingsstoffen uit zijn voeding krijgt en is gerelateerd aan het symptoom van weigeren te eten. Een konijn heeft een bewegend spijsverteringsstelsel nodig om te overleven. Als uw konijn meer dan 6 uur niet heeft gepoept of geplast, moet u contact opnemen met een dierenarts om na te gaan of behandeling nodig is.
Diarree, of extreem losse ontlasting, is een typisch onderdeel van de afnemende gezondheid van een konijn naarmate het einde van zijn leven nadert. Dit is ook een teken van uitdroging. Het komt vaak voor dat een konijn zijn darmen ongecontroleerd laat ontsnappen in de minuten voordat het sterft.
Als je konijn ongewone geluiden maakt , kan dit een teken zijn dat het niet goed gaat. Een konijn dat zich ongemakkelijk voelt, kan hoorbaar met zijn tanden knarsen . Als het pijn heeft, vooral als het bang is, schreeuwt een konijn . Als een konijn het einde van zijn leven nadert, vooral als een ziekte deel uitmaakt van zijn dood, kan het onwillekeurig kreunen of piepen.
Andere geluiden om op te letten, zijn de geluiden die gepaard gaan met ademhalingsmoeilijkheden. Dit omvat niezen, snuffelen, hijgen en piepen.
Terwijl het sterft, zal een konijn vaak beginnen te kwijlen . Het kan veel meer speeksel afscheiden dan je van zo'n klein dier zou verwachten, vooral als het konijn niet veel water heeft gedronken. De vacht van het konijn absorbeert een deel van het kwijl, maar het kan nog steeds een puinhoop maken.
Uw konijn kan ook een gezwollen gezicht of mond hebben als duidelijke oorzaak van het kwijlen. Als je in de bek van het konijn kijkt en het tandvlees is bleek wit, geel of blauw, dan kan dit een teken zijn van extra ziekte.
Als je konijn rilt ook al is de kamer lekker warm, dit kan een teken van shock zijn. Een konijn zal ook trillen als het de dood nadert als het bang is. Deze angst kan het gevolg zijn van een externe stressor, maar het kan ook een reactie zijn op de eigen symptomen van het konijn. De doodssymptomen van een konijn kunnen net zo verontrustend zijn voor het konijn als voor jou.
Je kunt een lichte deken over het konijn leggen om het wat comfort te geven. Stop de deken echter niet om het konijn heen. Geef hem desgewenst ruimte om te bewegen.
Een konijn dat bijna dood is, ervaart vaak onwillekeurige spasmen waarbij zijn lichaam ongecontroleerd schokt. Dit lijkt misschien een geschikte.
Tijdens een van deze aanvallen kan het konijn zichzelf tegen voorwerpen of muren in de buurt slaan. Voor het comfort van het konijn is het het beste om een grote ruimte op de vloer vrij te maken en een deken neer te leggen waar het konijn op kan liggen .
Uw konijn kan ook een verlies van controle over zijn ledematen vertonen, of een plotseling gebrek aan coördinatie. Hij kan niet recht lopen en kan tegen dingen aanlopen. Vaak wanneer een konijn dit stadium bereikt, zal het zich verstoppen onder elke dekking die het kan vinden. Dit is een goed instinct voor een ziek prooidier in het wild, hoewel het voor u misschien moeilijk is om uw huisdier te vinden en te troosten.
Het verzorgen van je konijn strekt zich zijn hele leven uit, tot aan de laatste momenten. Door uzelf vertrouwd te maken met het normale gedrag van uw konijn en deze signalen te controleren, weet u wanneer uw konijn doodgaat en kunt u het tot het einde toe de troost geven die het nodig heeft.
