Parkieten zijn vriendelijke vogels, dus ze kunnen over het algemeen goed opschieten met hun mede-parkieten. Ze zijn redelijk volgzaam en gemakkelijk te temmen.
In het wild leven parkieten in grote groepen. Om deze reden zijn ze behoorlijk sociaal en leven ze het liefst in paren.
Ik weet wat je denkt:"Als het zulke sociale wezens zijn, waarom vechten mijn parkieten dan?"
Inderdaad, plotselinge agressie lijkt misschien helemaal niet op zijn plaats bij deze vogels. Het is echter normaal dat ze hier en daar ruzie hebben.
Maar hoe weet je wanneer ze de grenzen hebben overschreden? Je wilt zeker niet dat ze elkaar verwonden of, God verhoede, elkaar doden!
Een onderlinge ruzie tussen parkieten wordt veroorzaakt door verschillende redenen, van territoriale problemen tot jaloezie. Dit artikel bespreekt alles wat je moet weten over agressie van parkieten, inclusief hoe je het kunt stoppen.
Vechten is een normaal onderdeel van de parkietensamenleving. Net zoals jonge kinderen vechten om snoep en speelgoed, vechten parkieten om eten en hebben ze korte ruzies met hun vrienden.
Omdat parkieten van nature niet agressief zijn, komt en gaat hun woede meestal. Ze zouden een minuut vechten en de volgende knuffelen.
Als je parkieten echter meer vechten dan normaal, zijn hier enkele van de belangrijkste redenen waarom.
Parkieten - vooral vrouwelijke - zijn redelijk territoriaal. Ze behandelen kooien als nestplaatsen en bewaken hun zitstok, voerbak en ander meubilair behoedzaam tegen indringers.
Meestal is dit gedrag wenselijk. Dit geldt vooral als je een professionele fokker bent. Het is tenslotte een belangrijke kweekcue.
Territoriale agressie kan echter snel uit de hand lopen als de vogels aan hun lot worden overgelaten.
Sommige eigenaren corrigeren dit soort gedrag door middel van verbale berispingen. Anderen halen de territoriale vogel gewoon uit de kooi en scheiden hem van de andere vogels.
In beide gevallen moet worden geprobeerd de vogel minder territoriaal te maken over zijn leefruimte om afhankelijkheid en verdere agressie te voorkomen. Als de vogel het grootste deel van zijn tijd in zijn kooi doorbrengt, is het volkomen normaal om hem wreed te verdedigen.
Je kunt dit soort territoriale agressie voorkomen door een huisvestingssysteem met twee kooien op te zetten om een meer natuurlijke omgeving te imiteren.
In het wild nestelen parkieten 's nachts op één locatie. Als het ochtend wordt, vliegen ze weg om te foerageren en met hun kudde te spelen.
Hun ruimte moet hun natuurlijke omgeving nabootsen, dus gebruik een grote, goed ingerichte kooi om activiteit en socialisatie aan te moedigen.
Breng uw vogels 's morgens over naar de box en breng ze terug naar de rustkooi wanneer de avond valt.
Zorg er ook voor dat elke vogel zijn eigen set voer- en waterbakken heeft. Voer indien nodig de agressieve vogel op een aparte locatie.
Net als andere papegaaien kunnen parkieten jaloers zijn. Als een parkiet jaloers is, zal hij zijn favoriete persoon, kooi, speeltje of parkietgenoot verdedigen door middel van agressie.
Jaloezie kan optreden wanneer een nieuwe vogel in een kooi wordt geïntroduceerd. Hoewel parkieten sociale vogels zijn, kunnen ze de nieuwkomer nog steeds zien als een bedreiging voor hun speelgoed, voedsel of water en persoonlijke ruimte.
Ze kunnen ook het gevoel hebben dat de nieuwe vogel al je aandacht steelt.
Wanneer een parkiet jaloers is, zal hij de nieuwkomer bijten of vechten. Een parkiet zal echter alleen jaloers zijn wanneer een tweede of derde parkiet zijn vooraf vastgestelde routine binnendringt.
Hij zal het herkennen als een uitdaging voor zijn autoriteit en positie in de kudde, en proberen zijn dominantie te tonen door tegen de nieuwe vogel te vechten.
Onvoldoende aandacht, gebrek aan socialisatie, onzekerheid en hormonale opflakkeringen kunnen eveneens jaloezie en agressie veroorzaken bij parkieten.
Als dit gebeurt, zorg er dan voor dat je parkiet voldoende zorg en aandacht krijgt door er elke dag mee te spelen. Dit zal de vogel helpen socialer en vriendelijker te worden. Het zal hem ook minder defensief maken tegenover de nieuwe parkiet en later tegen nieuwe gezichten.
In de meeste gevallen duurt agressie veroorzaakt door jaloezie niet langer dan een paar dagen. Geef je parkiet wat tijd om te wennen aan de aanwezigheid van de nieuwkomer.
Geef uw parkieten tijdens het introductieproces evenveel aandacht. Als het vechten aanhoudt, plaats je nieuwe parkiet dan in een aparte kooi om stress en verwondingen te voorkomen, totdat beide vogels aan elkaar gewend zijn.
Net zoals mensen niet overweg kunnen met bepaalde individuen, kunnen parkieten soms niet opschieten met andere parkieten.
In het wild lossen grote zwermen spanningen tussen vogels op door zo ver mogelijk uit elkaar te blijven.
Helaas is die optie niet beschikbaar voor parkieten in gevangenschap. Ze zouden elkaars aanwezigheid moeten tolereren of met elkaar moeten vechten.
Meestal kan agressie tussen parkieten worden voorkomen door de vogels voorzichtig aan elkaar voor te stellen.
Als de parkieten het echter gewoon niet met elkaar kunnen vinden, is er weinig aan te doen. Je zult de parkieten in aparte kooien moeten huisvesten om grotere problemen te voorkomen.
Ruimte is erg belangrijk voor parkieten. Hoewel parkieten sociaal zijn en graag bij elkaar blijven, veroorzaakt het leven in een kleine of overvolle kooi vaak meer ruzie.
Als ze geen ruimte hebben, zijn parkieten vaak overdreven agressief en te territoriaal. Dit is de reden waarom overvolle vogelkooien tot allerlei gedrags- en sociale problemen leiden.
In een overvolle ruimte worden agressieve parkieten verdedigend tegen rustplaatsen, zitstokken, voedsel, water en zelfs speelgoed. Deze agressie is vaak gericht op "zwakkere" en schuchtere vogels, waardoor ze nog meer gestrest raken.
Om dit te voorkomen, moet je ervoor zorgen dat je kooi groot genoeg is om al je parkieten comfortabel te huisvesten.
Als algemene regel geldt dat een enkele parkiet een volière nodig heeft van minimaal 12 x 18 x 18 inch.
De kooi moet groot genoeg zijn voor de vogel om zijn vleugels volledig uit te strekken en rond te bewegen zonder tegen meubels, speelgoed, enz. te stoten.
Hoe groter de kooi, hoe beter. Als je geen grote kooi kunt krijgen, overweeg dan om meerdere kooien te kopen.
Hormonen zijn lastige dingen. Ze kunnen een kalme parkiet in een oogwenk veranderen in een agressieve vogel.
Parkieten die tijdens het broed- en paarseizoen overspoeld worden met hormonen, vertonen vaak agressief gedrag; niet alleen tegenover andere parkieten maar ook tegenover hun baasjes.
Tijdens deze periode worden mannelijke parkieten overdreven beschermend voor hun partner en territorium. Vrouwelijke parkieten - die doorgaans dominanter zijn dan mannetjes - zullen hun territorium agressief verdedigen tijdens het nestelen.
Dingen kunnen lelijk worden in een kooi van twee mannelijke parkieten en een vrouwelijke parkiet. Zodra je vrouwelijke parkiet in haar broedcyclus gaat, zullen de mannelijke vogels om haar aandacht vechten.
Soms kan deze door hormonen aangedreven competitie tot de dood leiden.
Om dit te voorkomen, plaatst u uw broedparkiet in een aparte kooi totdat de paringscyclus eindigt. Dit zou tussen de drie en zes weken moeten duren.
Evenzo zouden hormonale vogels hun daglicht moeten verminderen tot ongeveer 10 uur per dag om hun hormonale cyclus sneller te beëindigen.
Wanneer een parkiet gestrest is, zal hij vaak bijten en uitvallen omdat hij nerveus of angstig is.
Parkieten worden om vele redenen gestrest, waaronder ziekte, luide muziek, verandering in dieet, repetitieve geluiden en het verlies van een gezelschapsvogel.
Gewoonlijk verbergen parkieten hun emoties totdat deze gevoelens zo extreem worden dat ze zich uiten in gedragsveranderingen.
Naast agressie zijn enkele van de grootste waarschuwingssignalen een parkiet gestrest is, zijn als volgt:
Als je bovenstaande gedragsveranderingen bij je parkiet opmerkt, kun je het beste een afspraak maken met een vogelarts om ziekte en/of ziekte uit te sluiten.
Als je parkiet eenmaal vrij is van een gezondheidsprobleem, probeer dan te achterhalen wat je parkiet irriteert en pas zijn omgeving of routine aan om het comfortabeler te maken.
Schreeuw zoveel mogelijk en berisp je gestresste vogel niet fysiek, omdat dit het gedrag kan verergeren.
Ook hebben sommige gestreste vogels baat bij extra aandacht en stimulatie, dus zorg ervoor dat je je vogel af en toe uit de kooi laat. Geef hem stimulerend puzzelspeelgoed en andere items om hem bezig te houden.
Net als de meeste vogels hebben parkieten sociale hiërarchieën . Parkieten van hetzelfde of een ander geslacht vechten om te beslissen wie de 'baas' van de kooi is.
Meestal vindt dit soort onderlinge gevechten plaats wanneer meerdere parkieten in een kooi worden gehouden.
Het vestigen van sociale autoriteit onder vogels is volkomen normaal. Parkieten doen het de hele tijd in hun natuurlijke omgeving, dus het zou geen probleem moeten zijn.
Er zijn echter momenten waarop parkieten "pesten" of schuwe of zieke parkieten lastigvallen. In dit geval kun je de zwakkere parkiet het beste in een aparte kooi plaatsen, bij voorkeur met andere schuwe parkieten.
Resource rellen zijn nauw verbonden met territoriale kwesties. In plaats van om territorium te vechten, kunnen je vogels echter vechten om voedsel, water, speelgoed, meubels, enz.
Parkieten hebben graag hun eigen spullen, dus je kunt agressie voorkomen door meerdere borden, waterbakken, speelgoed, zitstokken en ander meubilair rond de kooi te plaatsen.
Zorg er ook voor dat je parkieten niet ondervoed worden. Per dag heeft een enkele parkiet ongeveer 15 tot 16 gram voedsel nodig en ongeveer 3 tot 4 gram traktaties zoals zonnebloempitten, noten en af en toe mensenvoer.
Als je twijfelt, kun je het beste wat extra eten in hun kommen laten. De meeste parkieten eten niet te veel, zelfs niet als hun voerbakjes vol staan.
Ze gaan misschien terug naar de kom voor een snelle snack, maar ze eten het zelden allemaal op. Als je parkiet te veel eet, kan dit een symptoom zijn van een groter probleem .
Soms is het moeilijk te zeggen of parkieten vechten of spelen. Daarom moet je vertrouwd raken met de lichaamstaal van je parkiet.
Het kan in het begin lastig zijn om gevechten te onderscheiden van spelen, omdat parkieten vaak actief, vocaal en fysiek zijn zonder vijandigheid. Maak je echter geen zorgen; je zult het verschil begrijpen door nauwkeurige observatie en tijd.
Parkieten zijn van nature volgzame en rustige vogels. Ze zijn super speels en vinden het heerlijk om in de buurt van andere parkieten te zijn.
Wanneer je parkieten vechten, kan dit duiden op territoriale geschillen of paringsrivaliteit, vooral tijdens de paartijd. Het kan ook worden veroorzaakt door jaloezie, onverenigbaarheid, stress en sociale onenigheden.
Meestal duurt agressief gedrag niet langer dan een paar minuten. Parkieten koesteren geen wrok en zouden de woordenwisseling na een tijdje vergeten.
Als het gedrag aanhoudt, is het het beste om de parkiet uit elkaar te halen en in een andere kooi te plaatsen voordat hij zijn speelkameraadjes verwondt.
