Waarom gaan parkieten plotseling dood?

Van alle dieren die je zou kunnen bezitten, hebben veel mensen een diepe liefde voor hun parkieten. Parkieten zijn een aanhankelijk huisdier dat, eenmaal met jou verbonden, een liefhebbende metgezel zal zijn die graag door het huis rondrijdt terwijl hij op je schouder zit.

Zoals met alle huisdieren, en vooral huisdieren die groter zijn dan de standaard kat of hond die mensen nemen, is het belangrijk om het huisdier te onderzoeken, zodat u er volledig op voorbereid bent om het te adopteren.

Ondanks dat het een van de meest populaire vogels is die mensen als huisdier zullen hebben, zijn parkieten lang niet zo populair als katten of honden, dus het kan moeilijk zijn om de juiste informatie te vinden die je nodig hebt om voor een te zorgen.

In dit soort situaties is het de juiste keuze om alles te onderzoeken wat je kunt over de zorg voor je parkieten, en een van de meest betrouwbare manieren waarop mensen dit voor elkaar krijgen, is door de verslagen van andere mensen over de zorg voor parkieten te lezen.

Een ding dat je misschien tegenkomt, vooral als je onderzoekt wat er mis kan gaan bij het verzorgen van een parkiet, is een fenomeen waarbij het lijkt alsof parkieten uit het niets zullen sterven. Je leest misschien verhalen over een parkiet die stil zat met zijn veren een beetje opgeblazen voordat hij niet meer op deze wereld was.

Als u op zoek bent naar een huisdier om voor te zorgen, kan dit natuurlijk verontrustend zijn om te lezen. Omgaan met het potentieel voor een plotselinge dood is iets waar niemand mee te maken wil hebben.

Dat gezegd hebbende, er is iets meer aan dit fenomeen dan op het eerste gezicht lijkt. De waarheid is dat je parkiet misschien niet "plotseling" sterft, maar dat hij zijn eigen ziekte verbergt.

Net als veel andere dieren die prooi zijn, zijn parkieten geëvolueerd om tekenen van ziekte te verbergen als een manier om zichzelf te beschermen. Dit is een gedrag dat je niet kunt veranderen, omdat het vaak vast zit in de manier waarop parkieten zich gedragen.

Dit betekent ook dat een parkiet een tijdje ziek kan zijn, in stilte lijdend, voordat hij verloopt.

Je zou je kunnen afvragen of er iets is dat je kunt doen om je parkiet te helpen. Het beste wat je voor je kleine vogelmaatje kunt doen, is ervoor zorgen dat je elk teken weet dat een parkiet ziek is.

Je moet ook onthouden dat als een parkiet daadwerkelijk tekenen van ziekte vertoont, hij erg ziek is en onmiddellijk naar een dierenarts met ervaring moet worden gebracht.

Als de ziekte van een parkiet eenmaal zo ernstig is dat hij openlijk symptomen van zwakte of ziekte vertoont, is hij vaak zo ernstig dat hij binnen 24 uur kan overlijden en dat je geen tijd hebt om je af te vragen hoe erg het kan zijn.

Wacht op tekenen van ziekte

Vogels, en met name parkieten, zullen er alles aan doen om te proberen alle tekenen van ziekte te verbergen. Het zijn roedeldieren (meer specifiek kuddedieren), wat betekent dat ze er zo gezond mogelijk uit willen zien in de buurt van andere leden van de groep om niet achter te blijven.

In de geest van je parkiet zijn jij en je familie zijn kudde, dus het zal natuurlijk proberen alle tekenen te verbergen dat hij zich niet goed voelt.

Dit creëert een dilemma waarbij zelfs ervaren parkietenbezitters een zieke parkiet niet kunnen vangen totdat de ziekte te veel schade heeft aangericht en het meeste dat gedaan kan worden is de parkiet een comfortabele laatste dag te geven.

Dit betekent dat voor veel eigenaren, vooral degenen die onervaren zijn, het kan lijken alsof een parkiet "plotseling sterft", ondanks het feit dat er al een tijdje een ziekte op de loer ligt.

Hoewel je je parkiet niet per se kunt leren dat het oké is dat hij tekenen van zwakte vertoont, kun je wat onderzoek doen naar de tekenen die je parkiet kan vertonen als hij ziek is.

Op deze manier kun je, wanneer je deze tekenen ziet, ze herkennen als tekenen dat je parkiet niet gezond is en naar een dierenarts moet worden gebracht die gespecialiseerd is in het verzorgen van vogels. Gelukkig zijn er enkele tekenen die je kunt herkennen als je ijverig bent.

Een zieke parkiet, zoals elk ziek wezen, zal niet meer geïnteresseerd zijn in bewegen dan nodig is. In het ideale geval heb je je parkiet lang genoeg in je bezit om een ​​idee te krijgen van hoe actief je parkiet doorgaans is en wanneer zijn meest actieve momenten van de dag zijn.

Als je parkiet er niet in geïnteresseerd is om met je te spelen of met je om te gaan tijdens de meest actieve uren van de dag, dan is er een kans dat je parkiet zich beroerd voelt.

Parkieten die minder ziek zijn, kunnen zelfs moeite doen om te spelen, hoewel het lusteloos overkomt dan normaal. Let altijd op hoe de parkiet reageert op spelen of interactie, ook met andere parkieten in zijn verblijf, als u vermoedt dat hij ziek is. Zieke parkieten zullen ook proberen de andere parkieten in het verblijf te vermijden.

Als je probeert om met de parkiet om te gaan door je hand te presenteren en ervan uitgaat dat de parkiet een band met je heeft gehad en je kent, zou hij niet de behoefte moeten voelen om je te bijten.

Als je parkiet je bijt wanneer je je hand op dezelfde manier presenteert als in het verleden, kan dit een teken zijn dat ze bang zijn of pijn hebben, en je moet de parkiet en de omgeving evalueren om een ​​idee te krijgen van wat het is .

Nog een teken van een zieke parkiet is als de vocalisatiepatronen veranderen. Dit is een andere eigenschap waarbij je een idee moet hebben van wat normaal is voor je parkiet, aangezien zieke parkieten luider of zachter kunnen zijn dan normaal wanneer ze vocaliseren.

Soms zal een parkiet krijsen of gillen als ze pijn hebben, en andere keren proberen ze hun energie te sparen en stil te blijven, zonder het gevoel te hebben voor vocalisatie.

Als je parkiet abnormaal luid is, moet je ernaar kijken en kijken of er een oorzaak voor is. Sommige parkieten zullen schreeuwen van verveling, en als dit het geval is, zullen ze over het algemeen nog steeds actief en levendig zijn.

Schreeuwen in combinatie met lethargie is een teken van ziekte bij parkieten, net als niet-vocalisatie bij parkieten die zowel bewegen als lethargisch zijn. Een stille parkiet die niet slaapt, is een zieke parkiet.

Je moet er ook op letten hoeveel voer en water je parkiet nog heeft. Parkieten eten meestal regelmatig, en ervan uitgaande dat je je parkiet lang genoeg in je bezit hebt gehad, zou je een idee moeten hebben van hoeveel je parkiet op een dag eet.

Als u merkt dat uw parkiet niet zoveel eet als gewoonlijk, moet u proberen te kijken of er stressvolle zaken zijn die ervoor kunnen zorgen dat uw parkiet zijn eetlust verliest. Als er schijnbaar geen zijn, is dit een teken dat uw parkiet ziek kan zijn en door een dierenarts moet worden gezien voordat hij begint af te vallen.

Je moet ook overwegen hoe vaak je naar de bewegingen van je parkiet kijkt. Een parkiet die ziek wordt, zal ver gaan, veel minder dan ze normaal zouden doen. Tenzij je parkiet slaapt, zou je parkiet af en toe moeten bewegen.

De meeste gezonde parkieten zitten niet stil als ze wakker zijn, dus als je parkiet dit doet, komt dat vaak omdat hij zich niet lekker voelt. Dit geldt ook voor parkieten die in meervogelverblijven zitten. Als een parkiet, die van nature een sociaal dier is, zichzelf probeert te houden, dan voelt hij zich waarschijnlijk helemaal niet lekker.

Evenzo, als je parkiet een favoriete zitstok heeft ontwikkeld om op te zitten, is de kans groot dat je het inmiddels hebt opgemerkt, aangezien de meeste parkieten gewoontedieren zijn. Vaker wel dan niet, zal die favoriete baars een van de hogere in zijn verblijf zijn.

Als je parkiet rondhangt op de laagste zitstokken of vooral op de vloer van het verblijf terwijl hij zittend en inactief is, dan zal dit er waarschijnlijk op wijzen dat je parkiet ziek is.

Parkieten die zich niet lekker voelen, zullen ook proberen hun veren op te blazen. Houd er rekening mee dat dit tot op zekere hoogte volkomen normaal gedrag is, aangezien parkieten hun veren opschudden als een vorm van ontspanning.

Als je parkiet dit op andere tijden doet dan voordat de parkiet in slaap valt, geeft dit aan dat de parkiet zich misschien ongemakkelijk of te koud voelt. Overweeg om de temperatuur rond het verblijf te controleren, want parkieten kunnen het erg snel te koud krijgen.

Over de veren gesproken, zorg ervoor dat ze goed worden schoongemaakt en gepoetst. Parkieten zijn dieren die veel belang hechten aan reinheid, en als je parkiet zich niet goed genoeg voelt om zijn veren glad te strijken, dan is dit een ernstige indicatie van ziekte.

Een goede verzorging van de veren van de parkieten is vereist om goed te kunnen vliegen, en als parkieten een prooi zijn, betekent dit dat ze erg ziek zijn als ze niet voor hun belangrijkste manier van mobiliteit zorgen.

Je moet ook controleren op ontlasting rond de staartveren van de parkiet, aangezien dit ook een sterke aanwijzing is dat je parkiet niet gladstrijkt zoals zou moeten.

Wat kan een parkiet ziek maken?

Dus nu je weet waar je op moet letten om te bepalen of je parkiet ziek is, wil je er zeker van zijn dat je weet welke factoren ziekte bij parkieten kunnen veroorzaken. Er zijn nogal wat dingen die de gezondheid van je parkiet negatief kunnen beïnvloeden.

Voordat je de zaken drastisch probeert op te lossen, moet je er altijd aan denken om je parkiet eerst naar een dierenarts te brengen die ervaring heeft met vogels, zodat de dierenarts kan proberen hem weer volledig gezond te maken terwijl jij werkt aan het verlichten van de oorzaak van de ziekte.

Natuurlijk, oorzaken voor plotselinge dood in parkieten kan giftig voedsel en planten bevatten, en je moet ervoor zorgen dat die ver weg blijven van het bereik van je parkiet.

Telkens wanneer u uw parkiet uit zijn verblijf haalt, moet u proberen ervoor te zorgen dat hij niet meer kan eten dan u hem zou kunnen aanbieden, omdat u niet het risico wilt lopen dat de parkiet iets binnenkrijgt dat hij niet kan eten. Dit geldt met name voor het risico op vergiftiging door zware metalen, dat ontstaat door de inname van bepaalde metalen.

Vooral in deze keuken loop je het risico dat je parkiet antiaanbaklaag probeert te eten. Je parkiet is misschien niet van plan dit in het bijzonder te eten, maar het is gevaarlijk voor je parkiet als hij het probeert op te eten. Je moet doen wat je kunt om ervoor te zorgen dat hij geen antiaanbaklaag probeert te eten die hij tegenkomt.

Er zijn ook nogal wat ziekten die parkieten kunnen ontwikkelen, vooral als ze in de buurt van andere parkieten en dieren zijn. Als je parkiet bijvoorbeeld uit een ander land is geïmporteerd, bestaat de kans dat hij een vorm van tuberculose heeft die bekend staat als aviaire tuberculose.

Tekenen van deze ziekte, afgezien van een plotselinge dood, zijn onder meer progressief gewichtsverlies ondanks een goede eetlust, diarree, verhoogde dorst, lethargie en moeite met ademhalen.

Aviaire struma kan ook een oorzaak zijn van plotselinge dood bij parkieten, en het is de vergroting van de schildklier bij parkieten (en andere vogels) als gevolg van abnormale proliferatie van de cellen die de follikels bekleden.

Het wordt meestal veroorzaakt door een jodiumtekort in het dieet van de parkiet, maar het kan ook worden veroorzaakt door andere aandoeningen die de schildklier van de parkiet aantasten. De symptomen zijn onder meer frequente infecties, lethargie, verenafwijkingen, enzovoort.

Naarmate de ziekte vordert, kunnen tekenen zijn:plotselinge dood, gewichtsverlies en ademhalingsproblemen.

French Molt is een andere aandoening die parkieten kunnen ontwikkelen, en het ontwikkelt zich vaak wanneer de parkiet ongeveer vijf of zes weken oud is. Zoals de naam al doet vermoeden, is het belangrijkste symptoom overmatige rui, hoewel verlies van veren, huidproblemen en gebroken vleugels hier ook toe kunnen leiden. Plotselinge dood komt vaker voor bij kuikens.