Er is een stinkende reden waarom zeevogels plastic eten

Een juveniele Andesmeeuw neemt een plastic bak in zijn snavel. Een nieuwe studie verklaart waarom vogels zoveel plastic eten.

Het zijn niet helemaal de tonen van bramen met eikenhouten ondertoon, maar mariene wetenschappers hebben onlangs een beroep gedaan op wijnchemici om te bepalen waarom plastic naar voedsel ruikt voor zeevogels. De scheikundigen ontdekten dat het plastic dat in de oceaan achterblijft een hint heeft van de zwavelverbinding dimethylsulfide, of DMS, een chemische stof die vrijkomt door algen. En hoewel het stinkt (de geur van DMS wordt vergeleken met rotte kool),  is die geur als een etensbel voor sommige langsnavelige, supersnuffelende zeevogels.

De studie, gepubliceerd in Science Advances, onderzocht waarom sommige zeevogels plastic verwarren met voer. Het blijkt dat DMS een geur is die ze associëren met de geur van voedsel. Zodra ze beseffen dat ze helemaal geen eten hebben gevonden, is het te laat. Ze hebben een snotvol – en een buik vol – plastic. De studie verklaart ook waarom sommige soorten - zoals stormvogels, albatros en andere tubenosen - meer geneigd zijn om plastic te eten dan andere.

"Dieren hebben meestal een reden voor de beslissingen die ze nemen", zegt hoofdauteur Matthew Savoca, die het onderzoek uitvoerde als een afgestudeerde student aan UC Davis, in een persbericht. "Als we echt willen begrijpen waarom dieren plastic in de oceaan eten, moeten we nadenken over hoe dieren voedsel vinden."

Van tubenoses was al aangetoond dat ze hun neus volgen naar voedsel. Dus de eerste stap voor dit onderzoek was om erachter te komen hoe plastic ruikt nadat het in het water heeft gelegen. De wetenschappers laadden korrels van drie veelvoorkomende soorten plastic - polyethyleen met hoge dichtheid, polyethyleen met lage dichtheid en polypropyleen - in netzakken en bonden de zakken aan een boei in de oceaan bij Monterey Bay en Bodega Bay, voor de kust van Californië.

Drie weken later werden de zakken opgehaald en werden de wijnexperts van het UC Davis Robert Mondavi Institute for Wine and Food Science erbij gehaald. Een chemische analysator toonde aan dat het plastic naar DMS rook, dankzij algen die het plastic hadden bedekt. De geur komt vrij wanneer dieren zoals krill, een favoriet van tubenos, de algen eten. Dit werkt om de vogels te waarschuwen voor de aanwezigheid van een eigen maaltijd.

Het is een geval dat een snuffelaar van wereldklasse geen goede zaak is. De onderzoekers ontdekten dat de zeevogels die hun neus via DMS volgen naar voedsel, bijna zes keer meer kans hebben om plastic binnen te krijgen dan andere vogels.

Een onderzoek uit 2015 schatte dat maar liefst 90 procent van de zeevogels plastic eet. Scherpe stukjes plastic kunnen hun inwendige organen beschadigen, terwijl zachte stukjes het lichaamsgewicht kunnen beïnvloeden, omdat het plastic ruimte in de maag inneemt zonder voeding te geven. De gezondheidseffecten van plastic op vogels zijn niet volledig onderzocht.

Geef de vogels intussen rust, mensen. Recyclen!

Dat is nu schokkend

Jaarlijks wordt meer dan 4,8 miljoen ton (5,3 miljoen ton) plastic afval in de oceaan gedumpt. Sommige schattingen schatten het bedrag op 12,7 miljoen ton.