Hoewel je kat misschien afstandelijk lijkt, is dit vaak teruggetrokken wezen echt een kletskous, als je weet waar je op moet letten. Je kat gebruikt lichaamstaal bijna uitsluitend om te communiceren. Door te kijken hoe uw kat zich gedraagt, kunt u beter begrijpen hoe hij zich voelt.
Naarmate u vertrouwd raakt met de lichaamstaal van katten, kunt u ook zijn gedrag voorspellen. Je kat praat de hele tijd, en het is gewoon een kwestie van weten hoe te luisteren.
Inhoud
Aromatische markers, feromonen genaamd, helpen bij het vaststellen en behouden van het territorium van een kat. Deze krachtige geuren zijn cruciale elementen in de communicatie tussen katten en worden uitgestoten door verschillende klieren die strategisch door het lichaam van de kat zijn geplaatst.
Wrijven over de wangen fungeert niet alleen als middel om geurmarkeringen op te pikken of achter te laten, maar ook als middel om een relatie op te bouwen op basis van fysiek contact.
Hoewel katten de reputatie hebben onvriendelijk te zijn, hebben ook zij lichamelijk contact nodig voor geruststelling en genegenheid.
Katten zullen ook contact gebruiken om urgentie te communiceren, van zachte herinneringen aan voedertijd tot een veeleisend aanhoudend wrijven. Wrijven of stoten kan ook een signaal zijn van sociale rang.
De staart van een kat fungeert als een verlengstuk van zijn gedachten, maar ook als een indicator van zijn humeur en zelfs een waarschuwing voor intentie.
Ergernis – Breed zwiepen van de staart duidt op ergernis. Als uw kat bijvoorbeeld besluit dat hij genoeg geaaid heeft, zal hij u een teken geven door ongeduldig met zijn staart te zwiepen. Als u doorgaat, kan uw kat u met zijn poot "slaan" of zachtjes grommen. Hoewel meestal goed gehumeurd, is het slaan een daad van agressie die de opwinding van uw kat aangeeft.
Geagiteerd – Katten zullen hun staarten snel heen en weer bewegen vanaf de basis, wat een duidelijk dreigend signaal is. Over het algemeen geldt dat hoe groter en sneller de slis, hoe meer de kat van streek is. Het is in het voordeel van de kat om een zichtbare waarschuwing te tonen aan andere katten (en aan jou), in een poging directe conflicten te vermijden. Katten die in een conflict verwikkeld zijn, kunnen hun volledig uitgestoken staart recht in de lucht steken en hun lichaam zijwaarts draaien om groter te lijken.
Angst of onderwerping – Als uw kat bang is of een confrontatie met een dominante kat probeert te vermijden, zal zijn staart opzwellen of borstelig worden. Hij zal dan zijn staart laten zakken of tussen zijn benen stoppen als teken van onderwerping.
Opwinding of nieuwsgierigheid – Trekken (in tegenstelling tot zwiepen) van de staart tonen opwinding en nieuwsgierigheid.
Vriendelijk – Een opgestoken staart, zolang de vacht niet borstelig is, geeft aan dat uw kat vriendelijk is. Als uw kat erg opgewonden is, zoals vaak gebeurt wanneer u thuiskomt na een lange dag op het werk, of wanneer u een blik kattenvoer opent, kan de opgeheven staart van anticipatie beginnen te trillen. Uw kat kan vervolgens proberen met u te praten, of tegen uw been gaan wrijven.
Lichaamstaal is niet alleen beperkt tot de staart van een kat. Van de manier waarop uw kat staat tot de stand van zijn oren, uw kat zegt iets.
Benen – De poten van je kat zijn niet gemaakt om alleen maar rond te lopen. Een buiging in de voorpoten laat zien dat de kat een gevecht liever uit de weg gaat, maar zich zal verdedigen als dat nodig is. Wanneer uw kat zijn lichaam uitzet, opbollend, toont hij zowel vertrouwen als agressie. Als de poten van uw kat volledig gestrekt zijn, is hij zelfverzekerd en bereid om aan te vallen. Een buiging in de achterpoten toont echter besluiteloosheid, of zelfs verlegenheid. Wanneer uw kat kleiner wordt, zijn poten eronder weggestopt, toont hij onderwerping en bereidheid tot actie.
Oren – De oren van uw kat doen meer dan alleen horen, want de oren kunnen ook praten. Wanneer de oren naar achteren zijn en de houding stabiel is, weet uw kat niet welke beweging hij moet maken en overweegt hij zijn opties. Als de oren naar achteren zijn en het lichaam laag bij de grond, is dit een uiting van schaamte of wroeging. De spitse oren van je kat tonen zijn interesse in wat er om hem heen gebeurt.
Hoofd – Wanneer uw kat zijn kop direct opheft, is dit een poging om dominantie te tonen. Als zijn hoofd naar beneden is, betekent dat onderdanigheid, of zelfs een gevoel van minderwaardigheid. Als zijn hoofd helemaal naar binnen is, verveelt je kat zich waarschijnlijk. Als hij kruipend laag bij de grond rondsluipt, gaat hij ergens achteraan en stalkt hij zijn 'slachtoffer'. Houd er rekening mee dat uw kat een aanval op volle snelheid zal beginnen.
Spinnen maakt geen deel uit van het repertoire van sociale communicatie van elke kat, maar is toch een van de meest voorkomende. Er is niet veel bekend over de werking van spinnen, maar spinnen wordt geassocieerd met tevredenheid en geluk bij katten. Interessant is echter dat spinnen soms wordt gehoord bij katten die ernstig ziek of angstig zijn, misschien als een geruststellende stem.
Vocale katten gebruiken klinkers om hun verlangens aan te geven, het klassieke "miauw" als voorbeeld. De subtiele verschillen in geluid communiceren zowel commando's als verzoeken en klachten. In het wild zijn klinkers beperkt tot kittens, maar het proces van domesticatie heeft deze communicatiemethode uitgebreid tot ver in de volwassenheid.
Bij volwassen katten is er een niveau van hoge intensiteit geluiden die worden gecreëerd door uw kat zijn mond vorm te geven. Sissen en mopperen zijn het meest voorkomende voorbeeld, voornamelijk gebruikt tussen andere katten, als een middel om agressieve of defensieve bedoelingen te communiceren. Tochtige katten en verwilderde zwerfkatten gebruiken deze vorm van communicatie ook.
Zelfs een klein kitten kan agressief worden als het door een andere kat in een hoek wordt geduwd. Als de adrenaline begint toe te slaan, neemt de "vecht- of vluchtreactie" het over. Wanneer dit gebeurt, kan zelfs een klein kitten erin slagen een grotere kat af te schrikken als vluchten geen optie is.
Angst, en de vecht-of-vluchtreactie daarop, is een instinctieve aanpassing aan veel situaties. Vluchten of verbergen voor een waargenomen gevaar heeft katten door de geschiedenis heen in het wild bewaard. Wanneer de vluchtreactie niet werkt, wordt de vechtreactie opgeroepen.
Alle katten zijn in staat tot deze door angst aangedreven agressie. Het uitlokken van dergelijk gedrag hangt af van de angstgevoeligheidsdrempel van de kat en de toegankelijkheid van schuilplaatsen en vluchtroutes. Zolang een kat een dreiging waarneemt en nergens heen kan, alleen dan zal hij agressief worden. Meestal zullen katten, zelfs in volledige vechtmodus, proberen directe conflicten te vermijden door hun intentie te tonen. De eerste strategie van je kat is een poging om zichzelf groter te laten lijken voor zijn potentiële vijanden in de hoop dat de vijand zich zal terugtrekken. Met gebogen rug, klauwen naar buiten en haren omhoog, sluiten katten hun ogen in een felle impasse. Sissen en grommen, vergezeld van af en toe een zwaai van een poot, gaat door totdat een kat het oogcontact verbreekt, wat een einde maakt aan de strijd van de wil.
Doorgaans zal een dominante overwinnaar tevoorschijn komen uit een daadwerkelijke confrontatie, en de twee katten zullen elkaar meestal vermijden. Als de gevechten aanhouden, is het misschien tijd om een gedragstherapeut te raadplegen.
Hoewel het lijkt alsof katten een uitgebreid communicatiesysteem gebruiken, is elke kat anders. Na verloop van tijd leer je de unieke manier van communiceren van je kat. Als u begrijpt hoe uw kat communiceert, kunnen u en hem een speciale band vormen.
