Dit artikel is bedoeld om u duidelijke feiten te geven over de veelvoorkomende oorzaken van huidproblemen bij katten en wat er kan worden gedaan om getroffen dieren te helpen.
Er zijn veel verschillende redenen voor kattenhuidaandoeningen, maar de meest voorkomende gang van zaken is dat iets de huid irriteert, waardoor een ontsteking van de huid van de kat ontstaat (zogenaamde "dermatitis").
Ontsteking wordt gedefinieerd als roodheid, pijn (jeuk), warmte, zwelling en verlies van normale functie:al deze kenmerken worden gezien bij dermatitis.
Ongeacht de initiële oorzaak, leidt deze jeuk meestal tot zelftrauma (de kat krabt, likt en bijt op de getroffen gebieden) en dit maakt de huid dan vaak nog meer ontstoken, wat het probleem verergert.
Om huidproblemen aan te pakken, is vaak een tweeledige aanpak nodig:
Er zijn zeven veelvoorkomende oorzaken van huidziekte bij katten (en er zijn ook andere, minder vaak voorkomende oorzaken).
De meest duidelijk teken van huidproblemen bij katten is dat de kat zichzelf krabt of likt. In het begin lijkt dit misschien overmatige verzorging of overmatige verzorging, maar dit gedrag maakt een milde aandoening vaak veel erger.
De vijf belangrijkste tekenen die eigenaren kunnen opmerken als een kat een huidprobleem heeft, zijn:
Lees ook:Kattenroos:oorzaken, symptomen, behandeling en remedies
Elk onderzoek naar een probleem bij een kat begint met een zorgvuldig, grondig lichamelijk onderzoek van uw huisdier . Een kat met een huidaandoening kan andere tekenen van een slechte gezondheid hebben en het is belangrijk om andere onderliggende ziekten uit te sluiten.
Het is ook belangrijk om de precieze locatie van eventuele aangetaste delen van de huid te noteren en om het precieze type veranderingen in de huid en de vacht te onderzoeken. Soms is het mogelijk om visueel te identificeren de oorzaak van het huidprobleem (bijv. vlooien of oogstmijten).
Uw dierenarts kan een otoscoop gebruiken om de binnenkant van de gehoorgang van uw kat te onderzoeken om te controleren op oormijt.
Een Woods-lamp (ultraviolet licht) kan worden gebruikt om te controleren op de aanwezigheid van fluorescentie die kan wijzen op de aanwezigheid van ringworm.
Er kan een pluk haar worden verzameld en er kan huid worden afgeschraapt (met de rand van een scalpelmes). Deze worden in het laboratorium onderzocht (hetzij in-house, hetzij verzonden naar een extern laboratorium) om de oorzaken van het huidprobleem (bijvoorbeeld sommige parasieten, ringworm enz.) te controleren.
Er is geen bloedtest die effectief is voor huidziekte veroorzaakt door voedselallergie:het enige effectieve diagnostische hulpmiddel is om de kat op een dieetproef te zetten .
Het voer van de kat mag niets anders zijn dan een dieet dat ze nog nooit eerder hebben gehad, zodat ze er op geen enkele manier allergisch voor kunnen zijn. Soms wordt er gebruik gemaakt van een zelfbereid dieet, of misschien geeft u de voorkeur aan een speciaal ‘hypoallergeen’ dieet van uw dierenarts.
Lees ook:Eliminatiediëten voor katten:wat u moet weten?
Je moet ervoor zorgen dat je kat in deze periode niets anders eet, wat lastig kan zijn als je een huishouden met meerdere katten hebt, of als je buurman je kat soms te eten geeft.
Als uw kat stopt met jeuken tijdens het speciale dieet, suggereert dit sterk dat de kat allergisch moet zijn geweest voor iets dat ze eerder at.
De kat moet dan voor de lange termijn op het speciale hypoallergene dieet worden gehouden, of er kunnen verschillende diëten met beperkte ingrediënten worden uitgeprobeerd, probeer nauwkeurig af te stemmen welk ingrediënt het huidprobleem veroorzaakt.
Een allergische reactie op stofdeeltjes en pollen is niet goed begrepen bij katten. Het is moeilijk om een definitieve diagnose te stellen, omdat katten niet zo voorspelbaar reageren op het type huid of bloedonderzoek dat bij andere diersoorten wordt gebruikt.
Uw dierenarts kan voorstellen om de omgeving van uw kat te bekijken om eventuele voor de hand liggende irriterende stoffen of allergenen te identificeren die de huidziekte kunnen veroorzaken (zoals huishoudelijke schoonmaakmiddelen, sprays of nieuwe tapijten, enz.).
Atopie – een allergische reactie op stofdeeltjes en pollen – wordt bij katten minder goed begrepen dan bij mensen en honden. Het is moeilijk om definitief een diagnose te stellen. Katten reageren niet zo voorspelbaar op het type huid of bloedtesten die bij andere diersoorten worden gebruikt.
Vaak is atopie een diagnose van uitsluiting:als elke andere oorzaak is uitgesloten en als het reageert op ontstekingsremmende medicatie, kan worden aangenomen dat het atopie is.
In sommige gevallen kan een huidbiopsie worden aanbevolen:dit houdt in dat een klein deel van de huid operatief wordt verwijderd, meestal onder algemene anesthesie, om naar een extern laboratorium te worden gestuurd voor gedetailleerd onderzoek door een patholoog onder de microscoop.
Directe bemonstering van huidlaesies op deze manier maakt een volledig onderzoek van de verschillende structuren van de huid mogelijk, inclusief haarzakjes, eventuele zweren, granulomen, puistjes en andere afwijkingen.
Zelfs als een diagnose niet volledig is bevestigd, zullen dierenartsen soms een proefbehandeling geven, en de reactie hierop kan helpen om een vermoedelijke diagnose te stellen.
Als een kat bijvoorbeeld in de zomermaanden een bepaald patroon van huidziekte ontwikkelt, kan een dierenarts atopie (allergieën voor pollen) als oorzaak vermoeden en kan een proefbehandeling worden gegeven (bijv. een depotinjectie van corticosteroïden die drie tot vier weken).
Als dit effectief is, kan dit worden beschouwd als een sterke aanwijzing voor een bevestiging van deze diagnose, en met dit in gedachten kunnen toekomstige behandelingen worden geregeld.
In zeldzame gevallen kan uw plaatselijke dierenarts een verwijzing aanbevelen naar een veterinaire dermatoloog, die een speciale interesse heeft in huidaandoeningen. Dit wordt over het algemeen aanbevolen voor uitzonderlijk ongebruikelijke gevallen.
Enkele oorzaken van huidaandoeningen bij katten kan het gebruik van medicijnen nodig zijn, met als meest voorkomende ontstekingsremmende, schimmelwerende middelen, shampoos en voedingssupplementen.
Behandeling voor huidziekte bij katten hangt af van de oorzaak van het probleem:
Zoals hierboven vermeld, kunnen verschillende oorzaken van huidaandoeningen bij katten (vooral huidallergieën) het gebruik van medicatie vereisen. De meest voorkomende behandelingen zijn:
Huidproblemen komen veel voor bij katten. Het is belangrijk om samen te werken met uw DVM-dierenarts om de oorzaak van de huidziekte te identificeren, zodat een passende behandeling kan worden gegeven.
Huidaandoeningen veroorzaken vaak ongemak en zelfs pijn, dus het is belangrijk om een effectieve behandeling te vinden voor aangetaste katten.
Tekenen van huidziekte zijn onder meer kalende plekken, roodheid, pijn, jeuk en soms schurft. Elk deel van het lichaam kan worden aangetast.
Ja, er zijn veel mogelijke behandelingsopties voor de meeste soorten huidziekte bij katten.
Huidziekte is over het algemeen niet pijnlijk, maar kan ernstige jeuk veroorzaken, wat erg onaangenaam kan zijn.
