Met naar schatting 15 procent van de katten die lijden aan hartaandoeningen, is vroege detectie essentieel. Hartgeruis kan een teken zijn dat er iets mis is, daarom is het zo belangrijk om regelmatig dierenartsafspraken te maken.
Niet alle kattenhartgeruis signaleert hartaandoeningen en sommige zijn volledig goedaardig. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, kan een kat een hartaandoening hebben zonder te morren.
Raadpleeg deze gids om erachter te komen wat hartgeruis bij katten is, hoe ze worden gediagnosticeerd en behandeld, en hoe u de gezondheid van het hart van uw kat kunt helpen beschermen.
Alles dat verandert hoe het bloed door de hartkamers stroomt, kan een geruis veroorzaken. "Als de kleppen in de hartkamers niet goed openen en sluiten, zal het bloed er doorheen stromen en een abnormaal geluid veroorzaken", zegt Dr. Cathy Lund, eigenaar van City Kitty Veterinary Care for Cats in Providence, Rhode Island.
Dus in plaats van alleen de "dreun" die wordt geproduceerd door een normale hartslag, zou je een extra "whoosh" -geluid horen, zegt Dr. Sasha Gibbons, een geassocieerde dierenarts bij Just Cats Veterinary Hospital in Stamford, Connecticut.
Dierenartsen gebruiken een schaal van één tot zes om de intensiteit (of luidheid) van een hartgeruis te evalueren.
"Een eerstegraads is een heel zwak hartgeruis dat meestal een rustige atmosfeer vereist om het te detecteren. Aan de andere kant van het spectrum is een hartgeruis van graad 6 zo luid dat het zonder stethoscoop hoorbaar is”, legt Gibbons uit.
Het volume van het geruis weerspiegelt het niveau van turbulentie in het hart, zegt Dr. Allison Bliss, veterinair personeel en programmamanager voor de ASPCA Kitten Nursery in New York City. Het volume bepaalt het cijfer dat dierenartsen geven.
| Grade 1 &2 | Dit geruis wordt als zacht beschouwd. |
| Grade 3 | Hartgeruis in groep drie wordt als matig luid beschouwd. |
| Graad 4 | Dit cijfer wordt door dierenartsen als luid gecategoriseerd. |
| Grade 5 &6 | Dit niveau van geruis is wat dierenartsen voelbaar noemen, wat betekent dat het kan worden gevoeld door een hand op de borst van de kat te leggen. |
"In de meeste gevallen correleert de intensiteit van het geruis niet met de ernst van de hartziekte, maar een luid systolisch geruis (hoger dan een graad vier of zes) is zorgwekkender voor een aangeboren hartaandoening bij een kitten", zegt Bliss.
Een kattenhartgeruis is niet iets dat u zelf kunt ontdekken. "Hartgeruis kan alleen door een dierenarts worden gedetecteerd met behulp van een stethoscoop of via een echocardiogram, een gespecialiseerde echografie van het hart", zegt Bliss.
U kunt echter symptomen herkennen die verband houden met de onderliggende oorzaak, zoals hartaandoeningen.
Gibbons legt uit dat sommige symptomen van hartaandoeningen bij katten, die al dan niet gepaard gaan met geruis, zijn:
Soms vertonen katten met hartgeruis of hartaandoeningen echter geen symptomen. "Veel katten vertonen geen symptomen van hartaandoeningen", zegt Gibbons.
Een hartgeruis kan wijzen op een ziekte van de hartspier, cardiomyopathie genaamd, de meest voorkomende hartziekte bij katten, zegt Bliss.
"Studies suggereren dat 30 tot 50 procent van de katten met een geruis een structurele hartaandoening heeft (1)", zegt ze. "Bij structurele hartaandoeningen is er een soort abnormale structuur of defect die de bloedstroom verstoort en turbulentie veroorzaakt."
Structurele hartaandoeningen kunnen worden geërfd of verworven. "Hypertrofische cardiomyopathie (HCM) bij de rassen Maine Coon en Ragdoll wordt veroorzaakt door twee verschillende genetische mutaties", voegt Bliss toe.
Hoewel hartgeruis meestal optreedt als gevolg van een onderliggende hartaandoening, kunnen ze soms andere oorzaken hebben, zegt Bliss. Enkele hiervan zijn:
Sommige gemompel - ook wel "onschuldig" gemompel genoemd - heeft geen effect op de gezondheid van de kat. "Ze worden vaak aangetroffen bij jonge kittens terwijl ze groeien en de neiging hebben om met de tijd weg te gaan", zegt Bliss. "Oudere katten kunnen een van deze geluiden ontwikkelen tijdens hoge stress, maar ze zijn geen probleem en veroorzaken geen verdere complicaties."
Om een hartruis te diagnosticeren, zal uw dierenarts met een stethoscoop naar het hart van uw kat luisteren, zegt Gibbons.
"Als een hartgeruis wordt gedetecteerd, kan de dierenarts aanvullende tests aanbevelen, zoals bloedonderzoek, röntgenfoto's en bloeddruktests om de oorzaak te achterhalen."
Een van deze bloedonderzoeken wordt proBNP genoemd, die volgens Lund katten kan screenen op abnormale hartspieractiviteit. "Als deze test positief is, betekent dit over het algemeen dat het geruis het gevolg is van een hartaandoening en niet alleen van een snelle hartslag."
De beste manier om de hartfunctie te evalueren is met een echografie van het hart (een echocardiogram), zegt Gibbons. "Een echografie kijkt naar de bloedstroom door het hart, hoe de kleppen bewegen en hoe de spieren in het hart pompen om precies te bepalen wat het hartgeruis veroorzaakt."
De behandeling van hartgeruis bij katten hangt af van de diagnose. "Het behandelplan zal meestal in overeenstemming zijn met hoe ernstig de aandoening is en kan veranderingen in het dieet, medicijnen en ondersteunende zorg omvatten", zegt Bliss. "Het behandelplan en de prognose voor de lange termijn hangen af van de ernst van de hartaandoening."
Sommige geluiden, zoals die veroorzaakt door stress, zijn goedaardig en vereisen geen behandeling, zegt Gibbons. "Katten kunnen medicijnen krijgen om bloedarmoede of infectie aan te pakken als dat de oorzaak is van het hartgeruis", voegt ze eraan toe.
De behandeling van hartaandoeningen verschilt per type. Bij de meeste cardiomyopathieën wordt het hart bijvoorbeeld verdikt of spiergebonden, zegt Lund. "Het doel van de behandeling is om het hart te vertragen, zodat het bloed de tijd heeft om te komen waar het heen moet."
Afhankelijk van het type hartaandoening dat aanwezig is, kunnen dierenartsen een van de volgende medicijnen gebruiken.
Hartaandoeningen kunnen duur zijn om te behandelen, zegt Gibbons. "In Fairfield County, Connecticut, lopen echocardiogrammen meestal tussen $ 350 en $ 950 dollar, afhankelijk van de kwalificaties van de echografist."
Veel hartmedicijnen zijn relatief goedkoop en kunnen slechts een paar dollar per maand kosten, zegt ze. "Maar sommige kunnen oplopen tot een paar dollar per pil."
De behandelingskosten voor hartgerelateerde aandoeningen, waaronder geruis, variëren per locatie en dierenkliniek.
Kattenhartgeruis kan over het algemeen niet worden voorkomen, zegt Bliss. "Als er echter een wordt gedetecteerd tijdens een routine-afspraak, is het belangrijk om de aanbevelingen van uw dierenarts voor follow-up op te volgen."
Als uw dierenarts een hartruis detecteert, raadt Bliss jaarlijkse afspraken aan om het hart te beoordelen en aanvullende tests te doen, zoals röntgenfoto's, bloedonderzoek en echocardiogram.
Ongeveer 30 tot 40 procent van de katten met een ernstige hartziekte heeft helemaal geen gemompel, zegt Lund, "Dus het krijgen van veterinaire zorg en aandacht is enorm belangrijk om individuen met een hoog risico te identificeren."
Hoewel de meerderheid van hartziekten wordt veroorzaakt door genetische aanleg, kan het optreden met enkele voedingstekorten, zegt Gibbons, "daarom is het absoluut noodzakelijk om een commercieel dieet te voeren of zelfgemaakte regimenten te herzien met een dierenarts of diervoedingsdeskundige."
Hoewel een hartgeruis al dan niet op een hartaandoening kan duiden, hebben sommige getroffen katten geen gemompel. Het belangrijkste is om uw kat binnen te brengen voor regelmatige veterinaire onderzoeken om ziekte uit te sluiten en om indien nodig een behandelingsprotocol te starten.
