Megacolon is een veelvoorkomende aandoening bij katten die erg oncomfortabel is. Deze arme katten kunnen meerdere dagen niet poepen of poepen. De meerderheid van de katten met de diagnose megacolon zijn mannen (70 procent), en megacolon komt meestal voor bij katten van middelbare leeftijd met een gemiddelde leeftijd van 6 jaar.
Als u deze aandoening vroeg opvangt, kan dit de ernst ervan beperken. Daarom zou elke ouder van huisdieren het volgende moeten lezen om meer te weten te komen over de symptomen van megacolon bij katten en hoe ze hun kat kunnen helpen.
Megacolon is een relatief veel voorkomende aandoening bij katten (maar komt zelden voor bij honden). De term megacolon betekent een grote dubbele punt. De dikke darm van een kat bevindt zich aan het einde van de darmen, waar de ontlasting wordt gemaakt voordat deze het lichaam verlaat.
Bij katten met megacolon wordt de dikke darm groter of meer opgezwollen dan zou moeten. Dit vertraagt het uitscheiden van ontlasting en resulteert in constipatie of een verminderd vermogen om te poepen. Vaak wordt de ontlasting erg stevig, droog en groot als het niet uit het lichaam komt. Dit is zeer oncomfortabel voor katten. In sommige gevallen treedt complete en ernstige constipatie op, ook wel obstipatie genoemd.
Dit is een ernstige aandoening waarbij een dierenarts uw kat moet helpen. Het kan levensbedreigend zijn als uw kat zo ziek wordt dat hij weigert te eten en ernstig uitgedroogd raakt.
Meer dan 60 procent van de gevallen van megacolon is idiopathisch, wat betekent dat de onderliggende oorzaak onbekend is. De gladde spier in de dikke darm die verantwoordelijk is voor het naar buiten duwen van ontlasting, functioneert niet zo goed meer. Vaak treden eerst meerdere aanvallen van constipatie op, waardoor de dikke darm nog breder wordt en de binnenste lagen van de dikke darm worden beschadigd die belangrijk zijn voor de spijsvertering en darmgezondheid van een kat.
Hoewel de meeste gevallen van megacolon worden aangetroffen bij katten van gemengd ras (61 procent), is ongeveer 12 procent van de gevallen bij raszuivere Siamese katten. Daarom is het mogelijk dat genetica iets met deze aandoening te maken heeft.
Er zijn meerdere andere mogelijke oorzaken voor megacolon bij katten, waaronder:
Een blokkade :een fysiek probleem dat de doorgang van uitwerpselen uit de dikke darm blokkeert. Voorbeelden zijn een vreemd voorwerp, eerdere fracturen van het bekken (heup) of een kankergezwel.
Zenuwproblemen :een probleem met de zenuwen die de functie van de dikke darm zouden moeten helpen beheersen. Voorbeelden zijn een probleem in het ruggenmerg of een aangeboren probleem, wat betekent dat de kat werd geboren met een gebrek aan geschikte zenuwen naar de dikke darm.
Aangeboren hypothyreoïdie . Dit is zeldzaam, maar katten die geboren zijn met hypothyreoïdie of een laag schildklierhormoon, kunnen naast megacolon ook een groeiachterstand en andere gezondheidsproblemen hebben.
De symptomen van megacolon bij katten zijn in wezen dezelfde als bij constipatie, maar ze zijn ernstiger en houden langer aan. Zodra megacolon optreedt, is het levenslang - niet tijdelijk zoals constipatie.
De symptomen van megacolon zijn onder meer:
Katten met megacolon kunnen soms ook vloeibare diarree hebben, wat de ouders van huisdieren in de war brengt. Dit kan zijn omdat de binnenwand van de dikke darm zo ontstoken en geïrriteerd is dat het diarree veroorzaakt, die lekt rond de grote, stevige ontlasting die erin vastzit.
De meest voorkomende manier waarop dierenartsen megacolon bij katten diagnosticeren, is door middel van röntgenfoto's. Uw dierenarts zal uw kat onderzoeken en voelen dat er grote, stevige ontlasting in zit. Op een röntgenfoto kunnen dierenartsen zoeken naar onderliggende oorzaken voor megacolon en de grootte van de dikke darm meten. Als de dikke darm niet te groot is, kan uw kat gewoon verstopt zijn. Maar als zijn dikke darm erg opgezwollen en abnormaal groot is, zal uw dierenarts de diagnose megacolon stellen.
Bloedonderzoek is vaak een goede test om uit te voeren wanneer voor het eerst wordt vastgesteld dat uw kat verstopt is. Soms veroorzaken onderliggende problemen (zoals nierziekte) uitdroging (gebrek aan water), wat kan leiden tot constipatie. In zeldzame gevallen worden jonge kittens geboren met een laag schildklierniveau en bloedonderzoek is de enige manier om dat te meten.
Af en toe worden geavanceerdere tests aanbevolen voor megacolon. Dit kan een colonoscopie zijn, waarmee dierenartsen met een kleine camera afwijkingen in de dikke darm kunnen zoeken. Biopsieën (kleine monsters) kunnen worden genomen om te analyseren op kanker, zenuwproblemen en andere schade aan de dikke darm.
Wanneer uw kat ernstig verstopt is (vooral als hij obstipatie heeft), is een klysma een vereiste behandeling. Een klysma houdt in dat uw kat korte tijd onder narcose wordt gebracht om smeervloeistoffen in de dikke darm te brengen. Deze vloeistoffen helpen uw dierenarts een deel van de ontlasting te verwijderen en helpen uw kat later zelf de ontlasting te passeren.
Er zijn verschillende manieren om megacolon op lange termijn te beheren, waaronder:
Afhankelijk van het specifieke geval van uw kat, is soms een operatie nodig om een massa te verwijderen. Sommige katten reageren niet op medicijnen en voor zijn geluk op de lange termijn wordt een operatie aanbevolen. De voorkeursoperatie voor megacolon wordt subtotale colectomie genoemd, waarbij het grootste deel van de dikke darm wordt verwijderd om te voorkomen dat de ontlasting daar vast komt te zitten. Deze operatie heeft een hoog slagingspercentage.
Medicijnen om megacolon bij katten te helpen behandelen kunnen zijn:
De kosten van de behandeling van megacolon variëren aanzienlijk, afhankelijk van uw geografische locatie en de ernst van de aandoening.
Als uw kat voor de eerste keer constipatie heeft, mag uw dierenarts alleen algemene behandelingen in rekening brengen. Als uw kat tekenen van megacolon of herhaalde constipatie heeft, zal uw dierenarts verschillende tests uitvoeren en verschillende behandelingen geven om uw kat beter te maken. Deze tests en behandelingen worden geschat in het bereik van $ 400- $ 600.
Als uw kat obstipatie heeft en een klysma nodig heeft, voeg dan naar schatting $ 300- $ 600 toe bovenop de $ 400- $ 600.
Megacolon wordt vaker gezien bij katten die gestrest zijn in huis of die de kattenbakken niet regelmatig laten schoonmaken.
Om megacolon te helpen voorkomen:
Zorg ervoor dat uw kat toegang heeft tot vers water . Zorg voor voldoende vers water en ingeblikt voedsel om het waterverbruik te verhogen.
Houd uw kat blij en gestimuleerd . Zorg voor essentiële omgevingsverrijking voor uw kat om stress te beperken en zijn hersenen en activiteitenniveau te stimuleren.
Houd de kattenbak van je kat schoon . Schep elke dag alle kattenbakken van uw kat leeg en maak de kattenbakken minstens om de 2-3 maanden leeg en grondig schoon.
Bel onmiddellijk uw dierenarts als uw kat meer dan 48 uur verstopt is (geen ontlasting produceert). Langdurige constipatie kan leiden tot megacolon.
