De Bangor Humane Society heeft een innovatief programma genaamd Cats on Laps. In verschillende verpleeghuizen worden lieve asielkatten op bezoek gebracht bij de bewoners, om baantjes te warmen en de senioren te plezieren. Een katachtige groep van vijf - Merle, Snowflake, Lemmy en kittens Munchkin en Midnight - bezocht het Phillips Strickland House, een Independent Senior Living in Bangor, Maine. Hun hondenmaatje, Eddie, voegde zich ook bij hen.
De bewoners van het huis verzamelden zich en keken vrolijk toe terwijl de katten verkenden, speelden in de schoot van de bewoners en spinden van genegenheid. Bewoner Sally Berry, 73, vindt het heerlijk als de katten komen. Voordat Berry vier jaar geleden naar Phillips Strickland verhuisde, woonden er katten en honden bij haar.
Medebewoner Diana Lindsay, 79, zei dat ze altijd huisdieren heeft gehad en graag ziet hoe de dieren omgaan met de senioren. Ze vindt het leuk om te zien hoe de katten lachend hun rondjes maken in de kamer.
Laurie Qualey, een vrijwilliger van de menselijke samenleving en mede-oprichter van het Cats In Laps-programma, iets meer dan een jaar geleden, zegt dat het gewoon gezond verstand is om de lieve katten in contact te brengen met senioren die van huisdieren houden maar geen eigen huisdier meer kunnen hebben. Qualey zei dat iedereen er dol op is, en het helpt de senioren om goede tijden te herinneren, terwijl de dieren van het asiel kunnen socializen terwijl ze wachten op hun eeuwige thuis.
Qualey brengt het programma ook naar Ross Manor, een ander onafhankelijk woonhuis, evenals een plaatselijk revalidatiecentrum. Ze gelooft dat de band tussen mens en dier iets speciaals is, vooral omdat veel van de bewoners hun eigen huisdieren moesten opgeven toen ze naar een zorginstelling verhuisden.
Interessant is dat de Bangor Humane Society een klein beetje een uniek probleem ervaart - er zijn tegenwoordig hoge adoptiepercentages (een groot probleem om te hebben!) En dus brengen de vrijwilligers soms hun eigen huisdieren mee om met de senioren in contact te komen. Terwijl Qualey zei dat er meestal een grote groep katten en kittens is om uit te kiezen in het asiel, als dat niet het geval is, delen ze graag hun pelsliefde als een manier om iets terug te doen voor hun ondersteunende gemeenschap.
