Als ik mijn kat Cici bel, volg ik hem meestal met het geritsel van een snoepzakje of een fluitje, omdat ik niet zeker weet of ze haar naam kent of begrijpt. Heb je je ooit hetzelfde afgevraagd over je eigen kattenvriend? Welnu, een recente wetenschappelijke studie heeft enkele antwoorden voor ons.
Kattenouder Dr. Atsuko Saito, gedragswetenschapper aan de Sophia University in Tokio, stelde zichzelf dezelfde vragen over haar kat, Okara, en besloot een onderzoek uit te voeren om erachter te komen of katten hun naam wel of niet herkennen als ze worden gebeld.
De studie omvatte 16 tot 34 katten gedurende vier sessies, samen met een reeks menselijke stemopnames. Elke kat hoorde een opname van de stem van zijn eigen persoon en een andere van die van een vreemde. Dit werd gedaan om ervoor te zorgen dat de kat zou reageren op de woorden die werden gesproken, en niet alleen op het bekende geluid van de stem van zijn persoon.
Elke opname bevatte drie woorden die vergelijkbaar waren met de naam van de individuele kat, waarbij het vierde woord de echte naam was. Toen de vier woorden werden gespeeld, werden de reacties van elke kat geobserveerd en vastgelegd. Aanvankelijk reageerde een meerderheid van de katten op het eerste woord, totdat ze zich realiseerden dat er een tweede en een derde was. De meesten verloren hun interesse bij het derde woord, totdat ze het bekende vierde woord hoorden:hun namen! Vervolgens reageerden ze met een verscheidenheid aan gedragingen, waaronder zwiepen met de staart, draaien van de oren, draaien van het hoofd en zelfs vocaal gemompel. Dr. Saito ontdekte dat de katten reageerden, of hun namen nu door hun persoon of door vreemden werden uitgesproken.
In een poging meer bewijs te verzamelen, zette Dr. Saito hetzelfde onderzoek op met katten die in een kattencafé leven. Houd er rekening mee dat de meeste van deze katten niet noodzakelijk dagelijks bij hun naam worden genoemd en over het algemeen reageren op een open oproep van bezoekers.
Dr. Saito ontdekte dat de cafékatten reageerden op iemands stem en niet zeker wisten of de namen die werden gebruikt van henzelf of van een andere kat waren.
Deze observaties laten zien dat huiskatten het verschil weten tussen hun naam en andere gelijkaardige woorden, ongeacht of die namen worden genoemd door een vreemde of door hun eigen persoon.
Katten leren hun namen te identificeren door de manier waarop hun "ouder" tegen hen spreekt. Dit omvat het gebruik van lichaamstaal, tone of voice en zelfs oogcontact, allemaal belangrijke factoren in het leerproces. Het vereist geduld, herhaling en routine, zoals katten uit ervaring leren. Gewenste reacties, zoals komen wanneer ze worden geroepen, worden aangemoedigd door herhaalde zinnen in het dagelijks leven.
Een kattenouder zegt dat ze constant met haar katten praat en hun namen in elke zin gebruikt, zodat de katten ze herkennen. Een ander zegt dat haar kat haar naam absoluut kent en elke keer met hetzelfde miauwen zal antwoorden.
Een derde kattenouder beweert dat als haar kat een kamer binnengaat die verboden terrein is, ze in de deuropening staat en zegt:"Laten we gaan", en de kat loopt naar buiten - een indicatie dat katten andere woorden begrijpen dan alleen hun naam. Ik kan dit bevestigen door mijn eigen ervaring met Cici. Ze weet dat ik haar niet leuk vind op de bank in de woonkamer. Het enige wat ik zeg is "ga naar beneden", en ze kijkt me met grote ogen aan, mompelt terug alsof ze protesteert, en springt dan naar beneden.
Katten zouden ongeveer 100 verschillende geluiden maken, van miauwen tot getjilp, gemompel tot gesis. Dr. Sharon Crowell-Davis, hoogleraar diergeneeskundig gedrag aan de Universiteit van Georgia, zegt dat katten hierdoor een taal hebben ontwikkeld om met mensen te communiceren.
Bovendien ontdekte John W. Bradshaw, een expert op het gebied van kattengedrag aan de Universiteit van Bristol in het VK, dat huiskatten de enige leden van de kattenfamilie zijn die sociale relaties met mensen aangaan. Hij gaf aan dat ze ook het vermogen hebben ontwikkeld om non-verbaal met mensen te communiceren. Dit is zichtbaar door de lichaamstaal van een kat, zoals het gebruik van staartbewegingen, wrijven tegen de poten en zelfs kopstoten, die allemaal vertrouwen, genegenheid en de bereidheid tot binding tonen.
Natuurlijk zal niet elke kat in dit patroon passen. Een ouder van een huisdier maakt grapjes dat zijn kat aan komt rennen bij het geluid van de koelkastdeur of blikopener, maar nauwelijks zal bewegen als hij zijn naam hoort roepen. Misschien komt dat omdat katten zoveel van hun wildheid en onafhankelijkheid behouden. Veel kattenouders kunnen hiervan getuigen, omdat ze uit de eerste hand de jacht- en stalkingsinstincten van hun katten hebben ervaren.
Deze wilde trek betekent dat katten zich niet als honden gedragen. Hoewel katten getraind kunnen worden, is het over het algemeen een stuk gemakkelijker om honden te laten zitten, volgen en apporteren. Desalniettemin toont het onderzoek van Dr. Saito aan dat huiskatten van ons leren en zullen komen rennen (als ze daar zin in hebben!) als ze bij hun naam worden genoemd.
insidescience.org/news/scientists-confirm-cats-recognize-their-own-names
nature.com/articles/s41598-019-40616-4
people.com/pets/cats-recognize-their-names-study/
phys.org/news/2019-04-meow-cats-react.html
scientificamerican.com/article/cats-recognize-their-own-names-even-if-they-choose-to-ignore-them/
