Bedankt Dr. Jean dat je de tijd hebt genomen om met Floppycats over geriatrische katten te praten - hoe je voor ze kunt zorgen , waar u op moet letten, te bieden supplementen en meer! U kunt meer te weten komen over de gezondheid van katten door het boek van Dr. Jean te lezen, The Complete Guide to Holistic Cat Care:An Illustrated Handbook, evenals goede kattenvoeding:Wat katten zouden moeten eten:Hoe u uw kat gezond kunt houden met goed voer?
Podcast geriatrische katten
Je kunt luisteren naar de podcast van geriatrische katten met Dr. Jean Hofve (klik hier) of je kunt het onderstaande interview lezen. We hebben nu verschillende interviews met Dr. Jean gedaan, voel je vrij om er een te bekijken:
- Kattenallergieën met Dr. Jean
- Obesitas bij katten met Dr. Jean Hofve, DVM
- Nierziekte bij katten met Dr. Jean Hofve, DVM
- Conjunctivitis bij katten en herpes bij katten met Dr. Jean Hofve
- Constipatie bij katten - Oorzaken, symptomen en behandeling van constipatie met Dr. Jean Hofve
- Voedselallergieën bij katten met Dr. Jean Hofve
- Vaccinaties voor katten met Dr. Jean Hofve
- Geriatrische katten met Dr. Jean Hofve
Jenny: Hallo Floppycatters. Vandaag hebben we het genoegen van weer een interview met Dr. Jean Hofve, die een aantal interviews met ons heeft gedaan, en ik zal een link naar al deze interviews opnemen in het gedeelte Over. Als je dit op YouTube bekijkt, worden ze gelinkt in het artikel dat je aan het lezen bent. Dus, Dr. Jean is een holistische dierenarts die is gevestigd in Denver, en ze heeft een fantastische website vol geweldige informatie genaamd LittleBigCat, en ik zal daar ook naar linken. Ze heeft ook een boek over Amazon, een eBook dat u kunt downloaden, What Cats Should Eat:How to Feed Your Cat for Optimal Health. En vandaag gaat Dr. Jean met ons praten over geriatrische katten. Hallo Dr. Jean. Heel erg bedankt dat je hier bent.
Dr. Jean: Hoi Jenny. Fijn je weer te spreken.
Jenny: Ja. Ik plaatste, zoals je weet, op onze Facebook-pagina dat we nog een interview zouden doen, en iedereen was erg opgewonden en stuurde me vragen en zo. Dus ik dacht dat we een soort van algemeen gebied zouden beginnen, en dan ingaan op hun specifieke vragen, als dat voor jou werkt.
Dr. Jean: Zeker wel. Dat werkt.
Jenny: Oke. Dus de eerste vraag die ik heb, is op welke leeftijd een kat als een geriatrische kat wordt beschouwd?
Dr. Jean: Nou, het hangt er een beetje van af met wie je praat en wat je geriatrisch wilt noemen. De huisdiervoedingsbedrijven zeggen nu graag dat ze volwassen zijn op zevenjarige leeftijd en geriatrisch op 10, 11, 12 jaar. Maar ik denk dat zelfs voor katten leeftijd een soort gemoedstoestand is. Als je je goed voelt, maakt het gewoon niet uit. Maar wat ik als geriatrisch beschouw, zou waarschijnlijk tussen de 10 en 12 zijn omdat ze een bepaald uiterlijk krijgen. En een deel daarvan is dat naarmate ze ouder worden, hun irissen de neiging hebben om er kleine gaatjes in te ontwikkelen en ze beginnen er een beetje kanten uit te zien, een klein spinnenweb. Voor mij is dat een zeker teken dat de kat daar komt. Mijn kat, hij wordt volgende maand 17, en dat gebeurde pas een jaar of twee geleden voor hem. En hij is nog steeds kwiek, en hij heeft dezelfde pijn in zijn kont die hij altijd is geweest. Dus, het is hoe ze zich voelen. De dierenvoedingsbedrijven doen dit hele ding - kitten, volwassen, volwassen volwassene, senior. Welnu, een leeuw in het wild eet hetzelfde op de dag dat hij wordt gespeend als hij zijn hele leven gaat eten op de dag dat hij sterft. Dus, rommelend met de voedingsstoffen en de saldi en zo, als het een goed voedsel is, kunnen ze het voor altijd eten. Hoewel ik natuurlijk aanraad om verschillende soorten voedsel te zoeken en er tussen te wisselen, want, weet je, variatie is het kruid van het leven voor iedereen.
Jenny: Ja. Dat is een goed punt, want de leeuw zal zijn hele leven hetzelfde eten.
Dr. Jean: Ja, ze eten niet alleen oudere antilopen of zoiets.
Jenny: Oke. Uiteraard noemde je het iris-gedoe, en ik heb het altijd een marmering genoemd, want zo zagen de ogen van mijn kat Rags eruit toen hij een oude man was.
Dr. Jean: Als je met een oftalmoscoop kijkt, zijn het eigenlijk kleine gaatjes in de iris. Het is alsof de iris heel dun wordt en je het netvlies erdoorheen kunt zien. En het netvlies is zwart, dus daarom ziet het er zo uit. Nu is er een andere aandoening waarbij ze letterlijk vlekken op hun iris krijgen die bruinachtig tot zwartachtig zijn. Dat zijn eigenlijk irismelanoom. Als ze snel groeien of als ze merkbaar veranderen, dan wil je met een oogarts praten want ik weet het niet, zei mijn oogarts hier, ja, dat is het altijd. Het is altijd een melanoom en het is altijd kwaadaardig. En wat we niet weten, omdat we geen autopsie of autopsie doen op elke oude kat, weten we niet of dat andere organen aantast of andere dingen die daarbinnen gebeuren. Melanoom is een vervelende kanker bij mensen. Dus ik weet het niet. Maar als je een plek ziet die echt aan het veranderen is, is het waarschijnlijk de moeite waard om die te laten opereren, en ze zullen het met een laser uitbranden.
Jenny: Dat is mooi. Ik dacht dat je me zou vertellen dat ze de oogbol zouden verwijderen.
Dr. Jean: Nou, dat kunnen ze wel als je de laserchirurgie niet kunt betalen, denk ik. Het is goedkoper om de oogbol eruit te halen, maar ik zou het niet doen als het niet nodig was.
Jenny: Rechts. Rechts. Oké.
Dr. Jean: Ik ken maar één kat die dat heeft laten doen. Maar we waren blij dat we het deden, want het bleek een zeer kwaadaardige tumor te zijn die problemen veroorzaakte.
Jenny: Okee. Dus, wat zijn enkele van de dingen naast deze oogdingen om op te letten bij een geriatrische kat? En het klinkt alsof een katteneigenaar misschien niet per se op die manier naar de irissen hoeft te kijken, dat is meer iets voor een dierenarts om te doen.
Dr. Jean: Maar jij bent degene die een plekje gaat opmerken en merkt dat het over twee weken twee keer zo groot is. Kijkt niet iedereen elke dag diep in de ogen van zijn kat?
Jenny: Duh!
Dr. Jean: Mijn Sundance heeft de gewoonte ontwikkeld om alleen maar te staren. Als ik het niet merk, mept hij me in het gezicht met zijn poot als excuseer, maar mijn kom is niet in een staat van verwelkomend. Ze zijn zo grappig. En als je net zo lang samen bent als met een oudere kat, is het net een oud stel.
Jenny: Oh ja, het is fantastisch. Ja.
Dr. Jean: De twee dingen waar ik echt op let bij oudere katten, nou ja drie - eetlust, dorst en gewichtsverlies. Dorst - veel drinken, veel plassen syndroom wordt polyurie, polydipsie genoemd. Het betekent gewoon veel drinken, veel plassen. Dat kan een teken zijn van een hele reeks gezondheidsproblemen – nierziekte natuurlijk, maar ook leverziekte, schildklier, diabetes, allerlei endocriene problemen. Dit is wat er met mijn twee is gebeurd. Ik had twee oude katten. En ik ging van twee of drie klontjes plas in de bak per dag naar negen. Dus ik pakte meteen een kat en nam haar in huis en liet bloed prikken. Ik zat toen op de dierenartsschool. Ik koos degene die ik als eerste kon vangen, en dat was Shanuck, en ze was in orde. Geen probleem. En ze was altijd mijn grote kat geweest. Zij is degene die hepatische lupinose had. Zij is degene die chronische urinewegproblemen had. Zij is degene die dit, dat en nog wat had. Ze had me veel dierenartsrekeningen gekost - een deel van de reden waarom ik zelf naar de dierenartsschool moest, weet je. Maar het bleek de andere kat te zijn die ouder was. Ze was, denk ik, 17 of 18. Nee, ze moet 15 zijn geweest. Ze was toen 15. Ze zou liever sterven dan een pil te nemen. Dus ik heb haar niet echt behandeld. Ik heb haar geen medicatie gegeven, maar ze slikte al jaren homeopathie en zo. Ze leefde nog vijf jaar.
Jenny: Oh wauw.
Dr. Jean: Ja, en ze heeft er nooit problemen mee gehad, maar ik heb meer kattenbakvulling gehad, dat is alles. Dit zijn geen doodvonnissen, maar je wilt weten wat het is, want er zijn dingen die behandeld kunnen worden. Schildklierziekte is gemakkelijk te behandelen en u wilt het behandelen omdat het niet iets is dat u wilt loslaten. Dat is echt een vreselijke manier om te sterven, wat er met die katten gebeurt. Maar lever, endocriene klieren, pancreas, pancreasenzymen of insuline, dergelijke lichaamsregulatie - dat zijn de dingen die beginnen uit te stoten als je ouder wordt. Eetlust - Ik heb gemerkt dat ze bij de mijne meestal een beetje kieskeuriger zijn geworden naarmate ze ouder werden. En natuurlijk denk ik dat als je een kat krijgt, je een contract tekent waarin staat dat ik deze kat in welke mate dan ook zal verwennen. Wat ze wil, krijgt ze. Maar als de eetlust verandert, als het toeneemt, kan dat de schildklier zijn. Als het minder wordt, kan dat ook schildklier zijn. Er is iets dat paradoxale hyperthyreoïdie wordt genoemd, waarbij ze eigenlijk minder eten, afvallen. Het is helemaal niet zoals het typische ik ben uitgehongerd en ik kan niet op gewicht blijven, ook al eet ik 14 pond voedsel per dag. Er zijn dus een aantal dingen, maar eetlust, let op de kattenbak, zo vang je de meeste belangrijke dingen.
Jenny: Oke. Laat je bij je kat eenmaal per jaar bloed afnemen na de leeftijd van 10 jaar, of heb je specificaties?
Dr. Jean: Nee, dat doe ik niet. Ik heb bloedonderzoek gedaan op Sundance omdat hij een tandarts moest hebben. En het pakte zelfs vroeg nierfalen op. Dat was drie of vier jaar geleden. Hij vertoont er echt geen tekenen van. Maar vorig jaar heb ik zijn bloed laten afnemen en ik zal het waarschijnlijk binnenkort weer doen, want we hebben wel wat andere problemen. Hij heeft een calciumonbalansprobleem dat hij al jaren heeft en dat weer opduikt naarmate hij ouder wordt. Tenzij er symptomen zijn of tenzij je naar iets kijkt, zoals schildklier - als je medicijnen voor schildklier of het dieet voor schildklier gebruikt, moet je het tenminste elke zes maanden controleren omdat je moet weten wat die niveaus zijn zijn. Maar met hem controleer ik hem. Hij verliest een beetje gewicht, dus ik heb hem vorig jaar gecontroleerd op schildklier. Hij was in orde. Maar ik ga hem dit jaar nog eens bekijken. Het is gewoon logisch omdat ik het niet kan zien. Ik heb geen röntgenogen om te zien wat daarbinnen gebeurt, en ik wil er zeker van zijn dat er niet iets is dat me in shock over mijn hoofd zal slaan. Dus ik denk dat het gerechtvaardigd is om op zijn minst een basisbloedonderzoek van de schildklier te doen, en waarschijnlijk een keer per jaar een urineonderzoek, wanneer ze zeker 14, 15 bereiken.
Jenny: Oke. Okee. En urineonderzoek - mijn dierenarts doet dat altijd om de nierwaarden te controleren. Is er iets anders dat ze controleren waar ik niet van op de hoogte ben?
Dr. Jean: O ja. Als ze een basis metabolisch panel doen, controleer je de nieren, je controleert de lever. Schildklier is een aparte test, maar ze zullen het altijd uitvoeren op een kat van zeven tot tien jaar oud, omdat ze het daarvoor niet krijgen. Maar velen van hen krijgen het daarna. En er zijn alle elektrolyten, en je controleert het immuunsysteem, of er een volledige bloedtelling is.
Jenny: Oh nee, ik bedoelde met de urineanalyse. Sorry.
Dr. Jean: Oh, urineonderzoek.
Jenny: Ja, als ze de urine controleren.
Dr. Jean: Ja, want je wilt controleren en zeker weten dat de nieren goed werken, wat betekent dat ze de urine concentreren. Dus je wilt het soortelijk gewicht controleren. Als je een bloedtest doet en de nierwaarden komen een beetje hoog terug, en BUN kan behoorlijk hoog zijn, afhankelijk van het dieet en wanneer ze voor het laatst hebben gegeten - het gaat de hele tijd op en neer. Maar zonder een urineonderzoek dat bij dat bloedonderzoek hoort, kun je echt niet zeggen of de kat nierproblemen heeft of niet, omdat een kat echt uitgedroogd kan zijn omdat het een lange rit in de auto was op een warme dag. En BUN zal torenhoog zijn. Maar de nieren zullen in orde zijn. En de enige manier om dat te weten is door het urineonderzoek te controleren om te zien of de nieren de urine concentreren. Dus in mijn boek heeft het niet veel zin om bloedonderzoek te doen zonder urineonderzoek bij een oudere kat.
Jenny: Oké, dat is goede info. Ik zal niet aarzelen om er nee tegen te zeggen.
Dr. Jean: Ja. Je wilt het echt doen. Als je de moeite wilt nemen, pak dan gewoon de hele tamale.
Jenny: Begrepen. Okee. Dus, wat kunt u doen om uw oudere kat te helpen? Het is duidelijk dat het bloedonderzoek en het urineonderzoek en al die dingen als het om dierenartsen gaat, maar in een huiselijke situatie was, denk ik, waar ik me op deze vraag richtte.
Dr. Jean: Ja. Nou, je let op. Maar ik verwen ze meer naarmate ze ouder worden. Ik zorg ervoor dat het water vers is. Ik zorg ervoor dat ze goed eten. Alsof hij vorige week dit eten at, maar nu is hij helemaal niet geïnteresseerd, dus we moeten de hele tijd afwisselen en verschillende dingen proberen. En zorg ervoor dat ze nog steeds actief zijn, dat ze kunnen bewegen, dat ze nog steeds bereid zijn om te spelen. Ik vond onlangs een oude laserpointer, en jongen, Sundance deed het gewoon precies zoals hij was toen hij zes maanden oud was. Hij poepte veel eerder dan toen. Maar ik was blij om te zien dat hij zo bereid was om te rennen en toe te slaan en dat soort dingen te doen. Bovendien heb ik deze fout gemaakt en ik voel me er tot op de dag van vandaag slecht over, mijn kat Flynn, sommige van zijn teennagels werden erg lang. En ik dacht dat ik ze vaak aan het knippen was, maar ik denk dat het een maand of zo was of misschien een beetje langer, maar een paar waren echt aan het groeien. Naarmate ze ouder worden, zorgen ze niet zo goed voor zichzelf en kauwen ze de dode schillen niet van de nagel. Ze lijken veel sneller te groeien bij de oude katten. Ik noem hem teennagels voor oude mannen en teennagels voor oude vrouwen omdat ze fel zijn, ze zijn gewoon enorm. En dus is het uiterst belangrijk om die bijgesneden te houden. En ik voelde me echt slecht dat ik Flynn zo lang liet gaan dat hij dat probleem begon te krijgen. Ik had zoiets van oh schieten. En het was niet dat ik ze niet controleerde, maar ik had ze niet genoeg gecontroleerd – niet vaak genoeg. Dus dat is zeker iets. Vraag je piepers om je te laten weten wat ze opmerken. Als ze ze altijd een keer per maand of zo hebben getrimd, kijk dan of ze het vaker nodig hebben. Het zou leuk zijn om een kleine enquête te houden en daar feedback op te krijgen, omdat mijn perceptie is dat ze sneller groeien of ze laten ze sneller groeien omdat ze ze niet onderhouden. Je weet dat ze hun achterste voet in hun mond krijgen en er gewoon mee wiebelen en zich zorgen maken en erop kauwen. Ze halen die dode lagen eigenlijk zelf weg. Maar als ze daarmee stoppen, heb je een echt probleem.
Jenny: Oke. Dat is interessant. Ik heb gewerkt met dit bedrijf genaamd Zen Clipper en ze maken een conische klipper die precies over de klauw past. Hoe dan ook, door erover te praten op sociale media en zo, heb ik ontdekt dat veel mensen zich niet bewust zijn van hoe de klauwen van een kat groeien, dat ze in lagen groeien en dat ze als een ui afpellen als ze krabben. Maar onlangs zei iemand dat haar katten ouder waren geworden en dat de nagels dikker en grover waren geworden. Dus ja.
Dr. Jean: Absoluut. En ik weet niet of het de onoplettendheid van de kat is of dat dat het probleem is, maar het is iets dat we echt moeten opvoeren, want ik zag het de hele tijd bij oudere katten. Maar ik wist niet hoe die mensen met hen omgingen. Maar ik weet hoe ik met mijn eigen kat omging. Ik dacht dat ik aan het opletten was, en duidelijk niet genoeg.
Jenny: Rechts. Dat is een goed advies, want ik knip de nagels van mijn kat niet regelmatig. Omdat mensen me zeker hebben gevraagd hoe vaak ik de nagels van mijn kat moet knippen. En ik zeg, nou, voor mij is het een beetje als een mens. Mijn moeder kon niet alle nagels van mijn broers en zussen tegelijkertijd knippen omdat we allemaal verschillende genetica hebben. Ik bedoel, we lijken op elkaar omdat we allemaal van haar zijn.
Dr. Jean: Rechts. Je metaboliseert net iets anders.
Jenny: Ja. En wat we eten, gaat duidelijk veranderen hoe snel onze nagels en haar groeien. Dus ja, dat speelde allemaal mee. Maar meestal doe ik de mijne gewoon als ze op me kneden en ik heb zoiets van, ow, ow, tijd om onze klauwen te snijden.
Dr. Jean: Ja. En dat gebeurde niet met Flynn, dus daarom verraste het me echt.
Jenny: Oke. Welnu, ik denk dat ik geluk heb dat de mijne dat allebei doen, zodat ik op de hoogte ben.
Dr. Jean: Ja. En Flynn had zeer harige voeten, een zeer zware vacht. En hij hield er niet van dat zijn voeten bijzonder behandeld werden. Maar hij sloeg me er niet mee vast, en dat was het vreemde. Dus je denkt dat je het zou merken, maar ik merkte het niet. Dus ja, een van die kleine eigenaardigheden van het leven.
Jenny: Ja. Nou, dus ik ben aan de telefoon met je, maar ik staar naar kattenbakken, en ik weet dat er een moment komt dat als je een hoge plaskat hebt, bijvoorbeeld, ik denk aan de katten van mijn ouders als ik dit zeg omdat ze allebei staan en plassen. Ze hurken niet. Dus ze heeft de opslagbakken. En ik heb gezegd, mam, deze opslagbakken zullen niet voor altijd werken. Ze worden dit jaar 14 en ze zullen niet in staat zijn om in en uit te springen.
Dr. Jean: Ja. De manier waarop ik dat oploste, was dat ik gewoon een klein opstapje naast de doos zette en het strooisel heel diep hield, zodat er minder ruimte was dat ze er weer uit moesten springen. En dat werkte lange tijd. Maar een ding dat me is opgevallen bij sommige oudere katten, is dat ze niet van diep strooisel houden, vooral als ze oude krekelknieën hebben. Ze zullen niet zoveel hurken als in het verleden als ze dat ooit hebben gedaan. En het zal meer een probleem zijn om daar in en uit te komen. Maar wat ze niet leuk vinden, is dat als hun voeten ver wegzakken in zacht strooisel, ze zich onvast gaan voelen. Dus soms kun je bij de oudere jongens maar een heel dun laagje strooisel aanbrengen, net genoeg om alles op te nemen wat ze op een dag gaan gebruiken, en je moet het gewoon een beetje beter bijhouden. Dus als je kat bezwaar heeft tegen het nest en het is altijd diep en je hebt het niet veranderd, maar plotseling doen ze het niet meer, ongeacht de hoogte of de grootte van de bak, dat is iets om te proberen, probeer minder afval. Ik had gedacht dat je voor een oudere kat meer kattenbakvulling zou geven, zodat het zachter is. Niet alle katten waarderen dat.
Jenny: Oké.
Dr. Jean: Ik leefde anderhalf jaar lang met zeilen en kranten door mijn hele huis toen mijn katten oud werden omdat ik degene ben die moet veranderen omdat ze niet zullen veranderen.
Jenny: Juist.
Dr. Jean: En waarschijnlijk vinden mensen dat gewoon gek. Maar dit is wat u voor uw katten moet doen. Een ding dat echt belangrijk is bij de oudere katten, is om een kattenbak op elk niveau van het huis te hebben. Als je in een herenhuis met vijf verdiepingen woont, moet je op elke verdieping een kattenbak hebben, want een dezer dagen zal je kat zeggen, weet je, ik heb geen zin om naar de kelder te gaan. Hier is een mooie plek, en nu heb je een probleem. Ik wil niet dat ze veel trappen op en af gaan omdat het moeilijk voor ze is, en uiteindelijk zullen ze ermee ophouden. En dus wil je dat een beetje op het pad afzetten. En ik heb vrienden en klanten die gewoon - ik wil geen kattenbak op het hoogste niveau. Ik zeg, nou, als je liever kattenplas hebt, be my guest. Iets anders, zoals de Rubbermaid-kuipjes die je gebruikt, zijn eigenlijk heel buigzaam met een stanleymes. Met elk soort scherp instrument kun je er een deuropening uit snijden. Nu is er altijd een kans dat de kat teruggaat naar de deuropening en eruit schiet. Maar je maakt ergens een ingang waar ze zo'n beetje in kunnen lopen. En ze maken wel uitloophokjes, heel ondiepe, voor honden. En die zijn echt geweldig als je kat hurkt. Maar zoals je hebt ontdekt, en ik heb ontdekt dat ze niet altijd gaan hurken. En de dag dat ze dat niet doen, is de dag dat je een nieuwe oplossing zult moeten vinden.
Jenny: Ja. Ja. Ik ben gezegend, klop op hout, dat de mijne krakers zijn. De kat waar ik mee opgroeide hurkte ook. Dus mijn moeder dacht:waar komen deze twee vandaan?
Dr. Jean: Ja. Hun mama heeft ze niet goed geleerd.
Jenny: Ik denk het niet. Over die kattenbak op elke verdieping gesproken, toen Rags in zijn laatste jaren was, heb ik verschillende keren overleg gepleegd met een dierencommunicator. En een van de verzoeken die hij had, was dat ik nachtlampjes zou toevoegen, die hij 's nachts niet zo goed meer kon zien.
Dr. Jean: Dat is echt een geweldig idee. Ja.
Jenny: En ik merkte dat hij 's nachts meer leek te bewegen nadat ik die had toegevoegd. En op uw suggestie met het opstapje in de kattenbak, had ik een opstapje tot een stoel tot aan mijn bed, zodat hij niet op mijn bed hoefde te springen.
Dr. Jean: Rechts. Sundance is drie jaar ouder dan de andere oudere katten, dus ik had een aantal jaren een stoel voor ze neergezet om op het bed te klimmen. Hij gebruikt het om op te springen, maar niet altijd naar beneden, wat me stoort. Maar je kunt ze niet maken.
Jenny: Juist, precies. Maar ik kon zien dat Rags het op prijs stelde toen ik hem leerde dat dit de reden is waarom ik een stoel naast het bed heb staan. Het is grappig hoe je begint te accepteren dat je op een andere manier leeft voor het comfort van je kat.
Dr. Jean: Precies. En weet je, naarmate we ouder worden, moeten we flexibel blijven in onze geest en onze gewoonten. En leven met een oudere kat is een heel goede manier om te testen hoe dat gaat.
Jenny: Ja. Ja. Oké, dus voordat ik inga op de lezersvragen, was er nog iets dat je wilde toevoegen aan wat je kunt doen om je oudere kat te helpen?
Dr. Jean: Nee, alleen veel knuffels. En omdat ze niet zo goed trimmen, meer aandacht om hun vacht knoopvrij te houden en zo, gewoon meer TLC. Ik denk dat als ze al zo lang bestaan, ze het echt verdiend hebben.
Jenny: Absoluut. Wat is jouw mening over het hele ding om een kat te wassen? En ik vraag dat omdat ik die vraag vrij vaak krijg. En mijn reactie is altijd de enige keer dat ik ooit een kat heb moeten wassen, is wanneer ze een ernstig diarreeprobleem hebben gehad, of als ze oud waren en hun vacht vettig werd. Maar verder doe ik het niet echt.
Dr. Jean: Ja, ik heb de mijne nog nooit gewassen. En de laatste van de laatste vier, slechts één van hen was kortharig. En Puzzle en Flynn hadden van die babyfijne, kroeshaar dat gewoon ellendig was om mee om te gaan, maar ze vonden het allebei leuk om geborsteld te worden. Het belangrijkste om te weten over het wassen van katten is dat je alles moet kammen voordat je ze in bad doet. Want als die knopen nat worden, zit je in een serieuze wereld van pijn. Maar tenzij ze naar buiten gaan en zich met dingen bemoeien of een probleem hebben, raad ik niet aan om ze te wassen. Als ze er een beetje vettig uitzien, is dat waarschijnlijk een teken dat ze meer goede vetzuren nodig hebben in hun dieet.
Jenny: Oh.
Dr. Jean: Ja. Het is volledig contra-intuïtief, maar blijkbaar is de kwaliteit van de vetten in het voedsel dat ze eten waarschijnlijk niet zo goed als wat ze op dat moment echt nodig hebben. Dus misschien wil je op dat moment visolie en dat soort dingen overwegen.
Jenny: Oke. Interessant. Nou, ik heb Rags in dat opzicht gefaald. In plaats daarvan dacht ik:laten we dit vet uit je jas halen.
Dr. Jean: Ja, dat dacht ik altijd, maar toen bleef het nooit. Puzzle en Flynn vinden het heerlijk om in de zomer geschoren te worden. En het maakte niet uit. Het groeide op dezelfde manier terug. Wat ik ook voedde, wat ik deed, het deed er niet toe. Het was meer genetisch denk ik bij hen. Maar ik heb hun vetzuren verhoogd. Maar er is zo'n grote genetische component, en ze verzorgen niet zo goed als ze ouder worden. Dus meer poetsen is waarschijnlijk een goede zaak.
Jenny: Okee. Toen ik op Facebook postte dat we zouden praten, lieten mensen reacties achter onder dat bericht. En toen kreeg ik ook nog een e-mail van een lezer. Dus ik dacht dat ik eerst de vragen van de Facebook-post zou beantwoorden en dan in de e-mail zou gaan omdat er meer vragen over zijn. Janelle vroeg, "hoe stress te verminderen die gepaard gaat met reizen in de koerier. Zoe, 10 jaar oud, begon onlangs te hyperventileren en te kwijlen tijdens uitstapjes naar de dierenarts.”
Dr. Jean: O, dat is een goede. Daar zijn bloesemremedies zo goed voor. Zoiets als Stress Stopper
of reddingsmiddel
- die zijn erg nuttig. En als je weet dat je naar de dierenarts gaat, en het is niet zomaar een last minute dat we maar beter kunnen gaan, dan zou ik er alvast een paar beginnen om ze op te zetten met de bloesemremedies. Spuit de binnenkant van de drager, spuit de binnenkant van de auto. Het is alsof je vrolijk sap in de lucht gooit. En dat heeft een groot, groot verschil gemaakt. En als je de kamer van de dierenarts binnenkomt, neem dan een klein spritzerflesje bij je en spuit de kamer rond, en dat zal helpen. Je kunt altijd de desensibilisatie proberen - doe ze in de drager, haal ze de deur uit, breng ze meteen terug, laat ze eruit. Leg ze dan in de bagagedrager, breng ze naar de auto, loop terug naar binnen en laat ze eruit. Breng ze naar de auto, leg ze achter in de auto, sluit de deur, open de deur, breng ze terug - kleine stappen om ze eraan te laten wennen. Maar echt, als je maar een of twee keer per jaar naar de dierenarts gaat, is het waarschijnlijk niet de moeite waard en zullen ze het de volgende keer dat je het doet vergeten. En er zijn kruidenformules die echt goed zijn voor stress, en die kunnen een uur of twee van tevoren worden gegeven. Ik weet dat veel dierenartsen nu Gabapentine aanbevelen. Ik veronderstel dat één dosis niet gaat [onhoorbaar 00:30:57]. Slecht verhaal – ik had persoonlijk een heel slechte dag. Ik was bij een vriend thuis. En we waren in de tuin. Ik probeerde te ontstressen van mijn werk. En ze zei, hier, neem er een van. En ze gaf me denk ik 100 milligram Neurontin, de merknaam van Gabapentine. Ze zei dat het het gewoon een beetje afzwakt. Je zult je niet anders voelen, maar die bovenste laag van de bzzzzzz-stress is weg, en het werkte zo goed. Het is dus geen medicijn dat u uw kat voor langere tijd wilt laten gebruiken. Maar ik denk dat een verstandige dosis voor die gelegenheden waarschijnlijk geen slechte zaak is. De bijwerkingen zijn zeldzaam. De bijwerkingen van zoveel stress wegen volgens mij veel zwaarder dan de mogelijke zorgen met het gebruik van een medicijn. Het enige dat u niet mag geven, is Acepromazine. Ace zal ze vertragen, maar dan zijn ze nog steeds bang, en ze kunnen er [onhoorbaar 00:32:11] niet volledig aan toe. Ik ben vergeten het bordje niet storen aan te zetten. Sorry.
Jenny: Dat is goed. Ik ben blij dat van je te horen over Gabapentine, want mijn dierenarts heeft dat voor Charlie gevraagd als hij binnenkomt, en ik wil het hem gewoon niet geven omdat ik hem geen medicijn wil geven. En dus, zei ik, kan ik hem wat cannabis geven en kijken hoe dat gaat.
Dr. Jean: Nee.
Jenny: Oké.
Dr. Jean: Absoluut niet, tenzij je echt weet wat je doet en wat je hebt.
Jenny: Rechts. Nee, dit is zoals gemaakt voor katten, cannabis, geen tas die ik op straat heb gekocht. Nee, dat zou ik nooit doen.
Dr. Jean: Het spul bij de dispensaria is zo sterk. Juist, THC is dodelijk voor katten en honden.
Jenny: Rechts. Nee. Ja, dit is Canna Companion.
Dr. Jean: Het is prima, maar je wilt echt weten wat je ermee doet en hoeveel, welke dosis je geeft. Als je het via de mond geeft, moet je weten dat het een paar uur duurt voordat het begint te werken. Er is een bepaald product dat ik gebruik en lekker vind. Het helpt wel bij stress, maar ik denk dat het meer helpt bij chronische stress dan bij acute stress.
Jenny: Oké, dat is logisch.
Dr. Jean: Ik weet niet zeker of het ze zachter zal zetten, net als een volumeknop. Gabapentine lijkt dat wel te doen. Valium die u kunt gebruiken. Het is een beetje uit de mode. Maar als je naar de dierenarts gaat, wil je dat de kat zich goed voelt en zich redelijk normaal gedraagt, want anders... Ik liep op een dag een examen binnen en de kat lag absoluut plat op tafel, plat als een pannenkoek, zoals alle vier voeten staken uit alsof hij als een pannenkoek op tafel was uitgegoten. Ik heb ongeveer een baksteen gepoept. En ik keek naar de grafiek en er stond:"jaarlijks examen". Ik ben zoals wat er met de kat is gebeurd. En hij zegt, oh, ik heb hem Rescue Remedy gegeven. Ik heb in mijn hele leven nog nooit een kat zo plat gezien. Deze alternatieve behandelingen kunnen heel goed werken. En kruiden werken volgens mij net zo goed of beter dan de meeste medicijnen. Er zijn dus veel keuzes. Ik weet niet zeker of ik op dit moment op CBD zou rekenen, hoewel het heel snel kan werken als het op de juiste manier wordt gebruikt. Maar het lijkt me gewoon niet het mooiste om te gebruiken.
Jenny: Oke. Okee. Dat is eerlijk.
Dr. Jean: Tenzij je het al een tijdje gebruikt en de kat eraan gewend is, in welk geval het stressniveau over het algemeen al zal worden afgewezen.
Jenny: Rechts. Oke. Hoe zit het met de CBD-olie en dat soort dingen? Ik zou denken voor geriatrische katten, helpt het bij artritis of andere problemen die ze krijgen?
Dr. Jean: Het doet. Nu is het waarschijnlijk illegaal om te praten over de effecten van medicijnen van een kruidensupplement. Maar het is echt goed tegen pijn.
Jenny: Ja. Mijn dierenarts heeft gezegd dat ze de CBD-olie regelmatig aanbevelen voor meer katten van het hospice-type.
Dr. Jean: O, absoluut. Absoluut, want het vermindert stress en angst en het vermindert pijn en het is dat soort vrolijke sap.
Jenny: Rechts. Maar ja, ze zeggen hetzelfde - we kunnen niet beweren dat het een van deze dingen doet. We hebben zojuist gezien dat andere patiënten het er goed op doen.
Dr. Jean: Rechts. Vooral omdat ik technisch gezien een distributeur ben voor dit specifieke type, dus ik zal niet zeggen wat dat is. Ik neem aan dat je het vast wel op mijn website kunt vinden. Maar ik heb 20 jaar met de FDA gewerkt en ik wil niet dat ze op mijn hoofd vallen. Ik vind die jongens leuk, weet je, ik wil ze niet irriteren. Maar ja, het is voor zoveel dingen goed. En de manier waarop het werkt, werkt precies bij de zenuwuiteinden, en het beïnvloedt hoe prikkelende versus remmende neurotransmitters worden vrijgegeven. Het kan dus heel precies zijn en het heeft effecten op het hele lichaam. Ik zou uren kunnen doorgaan over wat het doet en hoe het fysiologisch werkt, maar dat hoef je nu niet te weten.
Jenny: Nee, en je zou me waarschijnlijk toch verliezen.
Dr. Jean: Ik gebruik het. Dus ja.
Jenny: Oke. Nou, misschien kan ik daar vanuit ons interview naar verwijzen.
Dr. Jean: Mogelijk. Je kunt tegenwoordig veel met technologie.
Jenny: Ja. Ja. Oké, nou Janelle's tweede vraag was hoeveel gewichtsverlies acceptabel is - heeft ze aanbevelingen om op gewicht te blijven bij actieve, verder gezonde oudere katten.
Dr. Jean: Als ze gezond zijn, zouden ze niet veel moeten afvallen. Zoals Sundance een pond in een jaar verloor, kon ik zien. Als ze afvallen tot waar het merkbaar is, denk ik dat dat moet worden gecontroleerd. I’d say a pound in even or four months would be serious. A pound in six months would be worth checking. A pound in a year, I’m keeping an eye on it because it tends to accelerate. It’s called skinny old cat syndrome, and nobody knows why they lose weight as they get older, but they do. But some cats lose weight catastrophically and dramatically as they get older. Now Flynn did that. He wasted away to nothing, and he lived another two, three years, ate like a pig, thyroid was perfect. It was just that was his genetics.
Jenny: Oke. Again, I would think that if you’re having them regularly checked by a vet, that is most helpful.
Dr. Jean: Yeah.
Jenny: A pound off of an 8-pound cat versus a pound or 15-pound cat is a big difference.
Dr. Jean: Het is. But either one, yeah, I mean a pound in an 8-pound cat is going to be obvious much quicker. But a pound in a 15-pound cat is still serious because of 15-pound Ragdoll is not too fat. That’s not a huge thing. So, if you’re losing weight in a normal weight cat, that’s the thing. Sundance used to be 12 pounds at his highest. Now he’s 10. But he’s 17, so I just keep a close eye on him. One thing – well two things let’s insert here. One is older cats probably should go to the vet every six months. Just make sure you’re catching things early. Your vet’s going to palpate the tummy and is going to be able to recognize if there’s thickening or masses or something a little funkadated in there.
But older cats should not be vaccinated, period, for anything, ever. I used to stop vaccinating at 14. If I had to do it again, I’d stop at 12 at the outside, and only rabies because there’s nothing else they’re going to get. Rabies is required by law. And the other thing was kitties – I know we’ve talked about vaccination, but the other thing to really be aware of is for all the kitty vaccines, there are non-adjuvanted recombinant vaccines from Merial. Use those or the intra-nasal or whatever you have. No killed viruses, so no killed rabies virus, no FIV, no FELV, no FIP. Those are all killed vaccines. You don’t want them. Killed vaccines give cancer to cats, as many as one in a thousand. And if we have 80 million cats, that’s hundreds of thousands of cats. That’s way too much cancer.
Jenny: Rechts. I will link to our interview about vaccinations too so if someone wants to read more or listen more, they can.
Dr. Jean: Yeah.
Jenny: Sorry, that deep breath is for the anger I have around that whole situation. Anyway…
Dr. Jean: I understand.
Jenny: Moving right along, Julie asked my two raggies, age 10 and 12, both have dreadful hair / fur ball cough. Advice would be appreciated.
Dr. Jean: Well, are you sure it’s hairballs and not asthma? They sound pretty identical, although it would be unusual to have two cats with asthma. I hear plain Vaseline is a hairball fixer. You stick your finger in the jar and you get a chunk and you smoosh it between their teeth. I would do that once a day for four or five days and see if that doesn’t improve things. I like Vaseline and petroleum jelly. Everybody has a heart attack when I say that. It is completely inert in the body. It cannot be broken down. You can give vegetable oil all day, but it’s not going to last past the small intestine. And you don’t want them getting a blockage lower down. It’s completely inert, so it stays with. It glombs up the hair and whizzes it out the back door just in one fell swoop, and it works extremely well. And that’s a good way to tell them apart – a hairball cough versus something else.
Jenny: Okay.
Dr. Jean: My cats tell me the Vaseline brand tastes better than other bands, but you can do what you want. There’s Laxatone and Katalax and all those with flavors and a bunch of junk in them. I just prefer plain petroleum jelly. My cat Spirit ate it every day, as she got older two or three times a day because she adored it, for 20 years. So, it was not hurting her.
Jenny: Rechts. I had quite the visual when you said it tastes the best. I had pictured you in front of the table with four or five jars lined up taking a bite out of each. I had thought that it might have to do with what they’re eating if they were on dry food only, and I had sent her to catinfo.org and she had found out otherwise. Is there any relationship to that at all?
Dr. Jean: Waarschijnlijk. It probably is because dry food is so hard on them. If they’re just used to dry food, it’s like being on a Frito Twinkie diet, and your guts just aren’t going to work as well as they should. But you’re talking Ragdolls, these are long-haired cats, and there’s just a lot of fur to process.
Jenny: Oke. All right. Renee asked we have stairs that she goes up and down throughout the day, she’s 15, sometimes fast, other times a bit slow. Should I worry that it’s hard for her?
Dr. Jean: Ja. I mean if she’s going up slowly because of pain, yeah. But I don’t know what you can do to stop her other than baby gate at the top and the bottom, and hope she doesn’t decide to jump it, which could be worse. It kind of depends on why she’s doing that. If there are doors upstairs, close all the doors, and maybe upstairs will be less attractive to her. But it is not doing her any good to push through pain. If it hurts, she should stop, but you can’t tell them. So, we have to kind of think, well, what could be going on there and why is she doing it. Yeah, I would restrict her a little bit. You can always treat the arthritis – laser, acupuncture, herbs, homeopathy, they all work really well. But then you don’t want her running up and down the stairs because she feels good because the pain is masked.
Jenny: Rechts. And those situations are so individual, it would be hard to make a blanket statement, I would think.
Dr. Jean: Ja. I’d try and minimize the jumping up and down with chairs, steps, boxes, whatever, stools, and just give them an alternative way. But there’s not really an alternate route to stairs unless you want to install an elevator to try to teach the cat how to use it. Maybe you could put it in a little tiny elevator.
Jenny: With a pulley system.
Dr. Jean: Yeah, or use a dumbwaiter, something like that. Yeah.
Jenny: Rechts. Oh, man. The last one on the Facebook post was from Rose and she said, is there a way to prevent pillow foot, which my last Raggy was diagnosed with. Is it common with aging kitties? I don’t even know what pillow foot is.
Dr. Jean: It’s Plasma Cell Pododermatitis. Okay, ha-ha, I got my mouth to work. That’s an autoimmune disease, and it’s not common at all. I never saw it in 20 years of practice. I would certainly say don’t vaccinate. Don’t over vaccinate because that’s where you get auto-immune diseases. There have been at least two papers that have said that vaccination causes autoimmune diseases, period. It is inevitable they will cause a problem. It’s the intermixture of environmental insult and genetics. And if you happen to have a cat with a weak spot in the genetics, and you give the vaccine that’s got, you know… What vaccines do – well, we’ve already talked about vaccines, but it’s not just the vaccine in that syringe. It’s all kinds of proteins. And if the proteins match the proteins in your cat, autoantibodies will be formed to them and react with your cat. Yeah, it’s very rare in my experience.
Jenny: Well, I need to Google it because I haven’t even looked it up yet. Oke. I hope I never have to encounter it myself.
Dr. Jean: I hope you never have to too because it’s got to be very unpleasant.
Jenny :Ja. All right. Well, Karen wrote an email – so excited about our interview… And she had a number of questions. Her first one was large breed cats and lifespan. Generally speaking, with the canines, smaller breeds tend to live a longer lifespan. How does quote-unquote size impact the feline world? Ragdolls being a large breed of cat, should we equate feline’s life expectancies to the breed size? She goes on to say the handful of domestic feline breeds, including Ragdolls, that widely recognize the main character traits specific to the breed being this kind of cat is a kitty of size. Does this large body structure have an impact on life expectancy? It’s kind of the same question, so I’ll stop.
Dr. Jean: I haven’t noticed that or heard that because the difference is only really a few pounds. You go from a two-pound Chihuahua to a 180-pounds Malamute or something, that’s a vast difference. And they grow at different rates. The problem that big dogs have is they get bone cancer because they’ve been bred to build bone really fast. And some of those fast bone growing cells stick around and they keep going, and they tend to get osteosarcoma and heart problems because the heart is not designed to handle that kind of load. I haven’t seen that in cats, except I will say that the cats I’ve known that have gone to 20, 22, 23 years have all been small, petite cats when I think about it. But they’ve mostly been really opinionated, crotchety cats too. It’s like only the good die young. Rechts? But the stubborn ones live forever. So, I think it may be personality related more than anything.
Jenny: Rechts. Ja. I have several jokes I want to say but I need to be appropriate, so I won’t.
Dr. Jean: Yeah, we could go off on a tangent right there.
Jenny: Ja. Okay, number two, the information is fairly common regarding aging large breed dogs and specific geriatric elements. They often develop conditions not necessarily seen as quickly or as severe in small toy breeds. My guess is Karen is very knowledgeable about dogs. Are the large breed cats more often susceptible to particular genetic conditions that is less prominent than those in smaller cat breeds?
Dr. Jean: No.
Jenny: Oke. And you kind of covered that with the pound difference earlier.
Dr. Jean: Ja. Some cat breeds are more prone to certain conditions than other cat breeds just because that’s a genetic monkey business. But it’s not size related.
Jenny: OKE. Number three, geriatric proactive care, we’ve kind of covered this, but maybe just to make it more crystal clear. Blood testing and profile and baseline – when, why should we get lab work up done on a healthier normal appearing kitty. Please inform people of the useful lab information you collect on file and how it’s beneficial to health plans of our kitty in later years while aging or facing illnesses. We didn’t talk about that, the importance of getting a baseline when they are at their normal healthy.
Dr. Jean: Yeah, and I’m not a hundred percent that it’s that useful if they’re normal, because then the blood would be normal. But if you have a 15 or 16-year-old cat, the purpose of a baseline in my book would be to make sure there’s not something going on. If it’s normal, that’s great. But you really want to be able to catch things early, and that’s why you do blood work. And it depends on the cat. Of course, a lot of cats at that age need dental care, and they’re going to run blood work before they do that to make sure they’re safe for anesthesia. So, all of that kind of works hand in hand. But I wouldn’t take a healthy 12-year-old just for blood work to get a baseline. Because it’s 10 past 1:00 here – if you draw it now, and you draw it at 4:00, and you draw it at midnight, they’re all going to be different. So, blood work is just a snapshot, and it doesn’t give a whole picture. But it will tell you trends, and trends are what you want to stay on top of.
Jenny: All right. Number four, I sent you this list already, but I’m skipping around. I’m going to keep the euthanasia one to the last one. When your elderly cat hides unusually, what messages is your pet trying to tell you?
Dr. Jean: They don’t feel good. Get them to the vet. Cats – I love them so much. But they can’t text you. They can’t leave a post-it note on the fridge. They communicate with body language and behavior and pee and poop, and those are the things you want to be watching. And if any of those change, especially changes around litter box habits, if they’ve been fine forever and all of a sudden now they’re peeing somewhere unusual or pooping somewhere unusual, something’s going on. Either something is going on with the litter box, something happened when they were there, or their arthritis had gotten bad enough that they don’t feel as comfortable going there and it’s so much softer on your bed.Those are all SOS red flag signals. It’s not because they’re mad. It’s not because they’re annoyed. It’s not revenge. It is a cry for help every single time. So, if they’re hiding – wild animals go off by themselves when they’re sick. And our cats are still very, very close to that wild cat. In fact, I’ve read papers that say, well, we’re not really entirely sure that cats are domesticated completely. Yeah, changes in behavior in an older cat, absolutely get them checked out. And your vet will be able to look at the cat, feel things and assess the code and ask you about appetite and all these other things. And you can put together a pretty good picture of what’s really going on.
Jenny: Oke. So, quality of life, we kind of touched on this before, but changes we can make in the living environment to accommodate a geriatric cat. We talked about litter box, but she mentions two things that we didn’t talk about. A lot of people ask me about heated cat beds, and then she also asked about dishes. Do you have any say on either one of those?
Dr. Jean: Ja. I was feeding them on the kitchen table because I never use it. So, they had a space. It was in the sun and they had plants. It was a very charming little breakfast nook for them. But as they got older, they were having trouble getting up and down, jumping on the chair, jumping on the table. So, I moved them all to the floor, so everything went to the floor – in a place where I see it and I can monitor it all the time. I have to trip over it to get from one end to the house to the other. So, it’s a good way to monitor things. And she said heat – when my cats got old, I did bite the bullet and pay a lot more on my utility bill to keep the house at a warmer temperature. I’m cold all the time, but I wouldn’t do it just for me, but I would do it for the cat, and it was expensive. But I wanted them to be comfortable.Yeah, you can do this. I had bought an electric mattress pad, so the bed is always warm, and I leave it on all the time pretty much year-round because when they get old, they want heat. But I discovered this other wonderful thing. It’s called a self-heating cat bed. I don’t know, it has some kind of reflective, probably mylar in the linings that reflects the heat, it holds the heat in. He didn’t want to touch that for a long time until I put it in a really good spot, and now he’s in it all the time. Finally, I put it in a window to get some sun in the morning and he’s like, oh, you finally got the hint. Heel erg bedankt. So, that’s where he is. And he really enjoys that. So, obviously, he feels the difference between that and the bed that was there before because he was not that dedicated to it.
Jenny: Ja. That’s cute. How you said it verbally made me see him like stretching in it. Ja. I’ve found that sometimes it doesn’t necessarily matter about the bed, it’s more the placement of it that matters.
Dr. Jean: Ja. So, you know, they could sleep anywhere on the bed and it’s going to be warm, right?
Jenny: Ja. Cute.
Dr. Jean: He’s got a new habit too. I have an electric throw that I use when I’m in my recliner, reading or watching TV or whatever. He does not get under the covers. But when we got a cold snap, he wanted to be under the covers. So, I have to prop my knees up, make a little tent so there’s a cave for him to go into. And he’ll go in there, and God forbid I should have to go to the bathroom or anything because he will sit there for hours on end. And it’s so unusual for him to be that heat seeking. So, now I really make sure that I accommodate him. Yeah, we have to change our habits. When they get old, that’s all there is to it.
Jenny: Ja. Cute. Okay, food stuff – new diet requirements, good texture and temperature, vitamins and supplements, and being proactive, medicine from a vet to help comfort pet is what she has written down.
Dr. Jean: Ja. Well, that’s a mouthful.
Jenny: Yes.
Dr. Jean: Food of course is such an individual preference. Some cats will only eat shreds with gravy, and some will only eat at pate, and some will only eat whatever, lasagna. Garfield and Spirit – Spirit really loved lasagna. Yeah, you just try different things and you figure out which ones are their favorites and those are the ones you get. I don’t give him the same thing twice in a row. I go through several cans a day. I had forgot to do dishes – one day I didn’t feel good and I had left it for the next day. I went through all eight of my little red plates that I feed him on in two days. That’s how often he was getting fed. I work from home. I have the luxury of doing that. I made sure that whenever he gave me that look or swatted me across the face, I was like, oh okay, I need to do something about your food.But I feed him a lot more often in smaller portions because that’s the habit that he’s most comfortable with at this point. He doesn’t eat until he gets full. He’s not like that. But if there’s not anything there, boy, he’s going to let me know, just in case he gets hungry. Temperature and texture is an individual thing. I do try and warm it up. I have an electric kettle and I always pour a little bit of warm water in with the food kind of regardless of season or anything just because I think it smells better if it’s a little warm, and he seems to like it that way.
Vitamins and supplements, I recommend four – omega 3 fatty acids, probiotics, digestive enzymes, and extra antioxidants. And I would put them in that order. Jenny: Do you have brand or source information for that kind of stuff that you can send me and I can link to it?
Dr. Jean: Yeah, there’s a lot of information on my website, so I’ll send you links to that.
- Only Natural Pet Whole Food Antioxidant Blend
- Only Natural Pet Vital Digest
- Only Natural Pet Probiotic Blend
Jenny: Okay, perfect. Because I know people are always asking me about probiotics and brands. I used FortiFlora for…
Dr. Jean: I use the stuff for him that I get at the health food store for me, and I use a lot. I give him a lot because it can’t hurt.
Jenny: Well, I’ve done the same, but my vet didn’t tell me to do it, so I can’t just say that.
Dr. Jean: Well, I told you to do it. Do it, Jenny. Just do it.
Jenny: Ja. There’s a loyal friend and reader of Floppycats who is a RN, and I said “is there any chance that this can hurt my cat?”And she said no. Ja. But still I think people need sometimes a brand recommendation, so I’d like to include that.
Dr. Jean: Yeah, I think I have everything on my website. I’ll make sure to update if I don’t. We can get to that later. And then medicine from a vet, if they need pain meds, get them pain meds. Buprenorphine is the best and safest pain med for a cat. It’s strong. It’s a narcotic, so it’s not used that often. But it really is a terrific thing. But if your pet or your cat needs that level of pain control, then you have to wonder are you on the right path, where are you going, what’s next. But we’ll talk about euthanasia in a sec. We’ll leave that for the moment. There’s not anything in particular.Vets put so many cats on FortiFlora from Purina as a probiotic. I got a free sample from Purina and I read the ingredients. And even though it was free and even though I know it tastes good to cats, when I read the ingredients, I could not force myself to even try it with him. It was that vile. So, get a better probiotic.
Jenny: Ja. Unfortunately, I did that for years and then I was like why are you guys kind of scratching all the time. Oh.
Dr. Jean: It’s like, you know, if I have to wrap it and use toilet paper to put it down his throat, I’m not going to do that. I couldn’t do it. I couldn’t do it. And I knew he would like it. And it’s such a tiny amount, how can that hurt? I couldn’t do it. I threw it away. It’s like, no, I can’t give this to my cat. I can’t give this to a friend to give to their cat. This is disgusting, and it belongs in the garbage can. But that’s how I feel about most things from Purina.
Jenny: Rechts. I know. I know. Okay, well we will include links to ones that you support so that we have answers for folks that need them.
Dr. Jean: And as far as [inaudible 01:06:26], you can add fat, extra fat as calories, but you want to make sure it’s the right kind. And if you have a cat that’s really losing weight, you know, I hate dry food, but it will help them gain weight. And in a pinch, with Flynn I left the dry food available because I didn’t want him to be hungry the rest of his life for one second. And they didn’t need it. They didn’t need it, but I wanted it to be there just in case. But it will put weight on a cat, so that’s an option. You just want to get a really good one.
Jenny: So, then people are going to ask me what’s a really good one.
Dr. Jean: Well then, they can get my book because I name brands. And my list of brands has been pared down tremendously because everything has been bought by everybody else. Blue Buffalo has been brought by General Mills I think, or something. Horrible. Merrick is gone. Nutro is gone. Blue Buffalo is gone – all the brands that I relied on. There are very few left that are good. And if your cat has kidney problems or urinary tract problems, I would still recommend no dry food, and diabetics, no dry food. But if it’s simply a matter of trying to put a little weight on him, yeah, if they’ll eat some cookies, fine. You’ve got to assess your options and make the choices. It’s going to be different for everyone and every cat.
Jenny: Right, okay. The next one she has is changes in behavior, mood, eating habits, litter box differences, and hygiene. We talked about these things, but if there’s anything more that you want to mention.
Dr. Jean: I think we covered most of those.
Jenny: Oke. We’ll move on to kitty dementia.
Dr. Jean: Yeah, I think they get it. Ik doe. I don’t think there’s a whole lot we can do for it other than essential fatty acids and choline, which is interesting, but I was working with the vet years ago and he wrote a paper on cognitive decline in cats and how it was reversible with choline supplementation. Choline is sort of a B vitamin distant cousin. Sometimes it’s called vitamin B4 – you can look it up. That’s what it is. I hadn’t heard that until they said B4, you need more B4. You can get it from certain foods, but they’re not necessarily foods that are common in the standard American diet, which is the basis for most pet foods. But I think a cat that’s on high quality canned or homemade or raw food is probably getting plenty. But extra choline is something to consider and the DHA part of the EPA DHA is critical for brain.Forty percent of the fat in the brain is DHA, so you want to kind of really overdue it even a little bit with the fatty acids. And there are ways to keep the mind active. Keep playing with them. Hide things, food puzzle toys, those kinds of things. Keep the cat interested in life. Put a bird feeder outside your window or get the kitty TV program on your DVR and run it. Just keep them interested. If they’re interested in things, they’re using their brain. And if they’re using their brain, they’re less likely to have cognitive problems later on.
Jenny: That’s a good point that you brought up about playing with them as they age as well.
Dr. Jean: Ja. I don’t do it enough, but he still loves it. He’s still interesting.
Jenny: All right, well then that brings us to euthanasia, and Karen had asked what to expect for them and what we see, how fast the medication works, where it will be performed – I’m guessing she’s asking about home or vet office – what to ask, options available, preparing well in advance for your vet clinic staff to be clear what your wishes are, the grief process, grieving children, grieving companion pets, how we can help remaining pets.
Dr. Jean: All good questions.
Jenny: Yes.
Dr. Jean: It will vary. The procedure will vary. I was really a fan of doing intraperitoneal injection where you don’t put it in a vein. If you put an IV and you inject into the vein, they go immediately within seconds. But I kind of feel like sometimes that’s kind of like giving them the bum’s rush. It’s like get out of here. It’s a little abrupt. It’s fine for dogs. Dogs – their energy is different, and I think dogs are cooler with that stuff, and you can’t do an IP on a dog. But you can in a cat. And that just is ingesting it into the abdomen. A lot of times, you’ll shoot for the liver or a kidney and so it gets into the blood stream faster. And I’ve had cats the instant the needle went in, they just bailed. They said thanks, that was the permission I needed, bye bye. I’ve had it take an hour and a half. But I let the cat decide how fast they want to go.I give them the injection, and it will get soaked up into the blood stream from the tissues in the abdomen. And eventually it reaches the level where it stops the heart. That to me, it seems a little more civilized to me that I’m not saying get out of here right now, and it gives the family some time to say… Because if you give the injection, they’re gone, there’s not time to process that. So, I like it to take a little bit longer, which maybe I’m just a twisted sister here, but it just seems to be a much more pleasant experience for everybody to do it that way. And not every vet even knows how to do it or why to do it or has ever done it. I saw something about Intracardiac stick, or heart stick we call it. That is injecting directly in the heart.You never, ever, ever do that on an awake animal. If they’re already anesthetized, yeah. But it is extremely painful, and you don’t want to do it. So, if your vet even hints around that they can do that, that’s absolutely improper. It’s against the AVMA’s recommendations and all that stuff. So, it can take a while depending on how they do it. The medication is an overdose of barbiturate. Most cats need about one millimeter. We always give three or four just because we want to make sure. I’ve never had one wake up on me, thank God. But if you were rationing your supply, that’s not the place to do it.I much prefer doing that at home. I have done a lot of home euthanasias and it is so much nicer for the pet. It’s not always going to be possible, but if it is, that’s the choice. I would definitely say that in most cases to stay with the pet – dog or cat or parrot or whatever – stay with them because they know you’re there.Now some people just can’t handle that or if they’re young children, it’s personal preference. Some people just can’t handle it. But I think it’s a more pleasant experience if everybody is together and supporting the cat and supporting that energy. Now I’ve heard it said that the way they go out is the way they come back, assuming you believe in reincarnation, which not everybody does, but you want their parting ways to be as peaceful as possible. And I don’t know if it makes any difference on the other side or what’s there, but I just don’t want it to be an unpleasant experience for anyone. I’ve had clients bring their cats in and have candles and a whole ceremony, and that’s beautiful. Not everybody needs to do that. If you do, God bless you and do it. It’s all personal preference and what you feel from the cat. Some cats just don’t care. Ja. Whatever.When Puzzle got old, I kept getting a feeling from her that she didn’t care one way or another. She would stay, or she would go, whatever worked for her. I checked with my animal communication and she said that’s exactly why she didn’t care. Today, tomorrow, next year, it doesn’t matter. I thought about it a long time and I thought, well, she’s not in bad shape, and I think she has had at least as many good hours as unpleasant hours. But I knew where we were going. We were going down a hill. And I decided to let her go higher up the hill than wait for her to get to the bottom of the hill. And my philosophy about euthanasia is I would rather do it a day too soon than a day too late. Because if you’re too late, it means you suddenly get the message they’re suffering, and they can’t go fast enough at that point.I would rather let them go before it gets to that point. I really would. I’m pretty strong about that.My first job as a newbie vet, when I got there my boss immediately took off for a three-week vacation, and she had worked with this cat. And her buddy, they were going to the mountains together. That vet had also worked with this cat and they both said, be sure if she brings that cat in, be sure you euthanize it. And why is this my job that you haven’t been able to talk her into it? She brings in this cat. It’s absolutely flat, can’t move, can’t raise his head. She had express this bladder, she had to force-feed it. The cat – it wasn’t even there. And I’m like, who are you doing this for, because you’re not doing this for the cat. You need to put on your big girl pants and say, okay, I get it. And she did. She did. She got it. Somehow, the way I said it helped her. She knew, but she couldn’t admit until somebody really just was in her face about it.However in her face I had to get, I was willing to do that because this cat was miserable. It had no quality of life at all. It was just existing. There was no pleasure to be had, and that’s just wrong. I can’t do that. I just had this discussion with another list that – well, I want my chronic renal failure cat to die at home naturally. Let me tell you how they die. Ammonia toxicity gives you a piercing headache. It is the worst. I was caught in an ammonia smell one time. It was like ice picks were being driven through my head and it was instant. These cats are suffering. Do not think you can do that. Hyperthyroid cats – you know how they’re going to die if they’re not treated? Their heart is going to get enlarged in a bad way. They’re going to throw a blood clot. It’s going to paralyze them, and they’re going to scream in pain until you get that injection in there. We are so privileged to be able to let them go.To me, it’s the greatest gift of love that you can give. That’s my philosophy and people will argue with me and that’s fine, but I have been so fortunate to be able to give a peaceful exit to thousands of animals, and it’s a blessing. It really is.There you go. I have read that children below five or six years old or seven even, that they don’t understand death and it won’t make any difference if they’re there or not. For grieving children or pets, flower essences, absolutely. Grief Remedy, Water Violet I believe is the bach flower for that. Jackson has remedies for that. And some animals will grieve, not a lot. It’s not necessary for the other pets to be in the room, although they can. When I had to euthanize Spencer, his brother Sundance, my remaining cat, he came in. He got up on the bed. He walked across Spencer – boop, boop, boop – and there was no recognition on either side. And once Spencer was gone, Sundance was not the least bit interested in the body. He’s not there. Why would he be? These guys are communicating on levels we have no idea. So, I figure animals are much smarter than we are about it.Yes. Yes, I agree. Ja. So, don’t try and explain it to a four-year-old. You can just say they’re gone and they’re not coming back. When they’re seven, you can explain why. It’s not going to matter. We all handle it in our own way, and you do what guides you and what works best for you. Honor your feelings, and I can tell you that every single person, every single person that I said, you know, it may be time to think about letting him go, every single one said oh I knew you were going to say that. I knew you were going to say that. They all knew, they just needed somebody else to validate it. Then of course I think will I know? And, of course, I knew. I walked in one morning and Flynn’s eyes were different. He was ready. He hadn’t been ready before, but he was ready that day. You know. You will know, really. Give yourself credit. Your soul knows it and you will be told really. Trust yourself.
Jenny: I love that because I’ve only ever had to put one cat down, knock on wood, and I was so concerned about that. How will I know if I do it too soon? My aunt was the one that said you will see it in his eyes, I promise you. And then when I saw it, I was like, dang it, dang it. Now I know I have to do the deed. I understand how important it is, but at that point in time, it was hard for me to say goodbye. But yes, you do know, and it’s crazy.
Dr. Jean: There are a few old cats that will be able to go on their own, but I had a friend, my good friend Kate Solisti, she’s an animal communicator. Her cat, Azul, was born under my desk. I had known him since he was two hours old. And he was 20 something and we knew it was time. They live up in the mountains. I went up there. I brought everything, and he said, no, I’m not ready. And I said, Azul, you are going to need help. I can tell you, looking at you, that you are not going to be able to do this on your own. Nope, I’m going to do it on my own. And he hung on another three or four days, and then he’s like, oh, you know what? Yeah, I do need help. Some cats are so stubborn. He was a long-haired Siamese, so he may have had a little raggy in him. Oh my goodness.Spirit was stubborn, but Azul beat everyone. I have never seen a cat as stubborn as Zule. But he was just precious, and I was so sad that he had to go. But, you know, I mean, what a privilege to know him and see him throughout his whole life, and right until the end. It was just so wonderful to be able to give him that when he finally admitted that he needed it. Cats will say I can do it, and they most often can’t. I don’t care how much you want to let them die naturally. The chances are odds are not in your favor. Chances are that they’re not going to be able to, and they’re going to need help. And you need to be ready and willing to give it to them. My next appointment is here, sorry.
Jenny: Oke. And we’ve wrapped up, so I think we’re good.
Dr. Jean: Okay, perfect.
Jenny: Okay, well thank you very much and we’ll talk next time.
Dr. Jean: Okay, bye bye.
Jenny: All right. Tot ziens.
Learn more about cat health by reading Dr. Jean’s book, The Complete Guide to Holistic Cat Care:An Illustrated Handbook as well as proper cat nutrition: What Cats Should Eat:How to Keep Your Cat Healthy with Good Food
