Ik ben altijd een dierenliefhebber geweest, maar beschouwde mezelf meer als een hondenmens dan een kattenmens. (Ik weet het, *hijg*). Toen mijn dochter zestien was, wilde ze meer dan wat dan ook een kitten en hoewel we worstelen met allergieën voor huisdieren, gaven we uiteindelijk toe en lieten haar een schurftig klein ding mee naar huis nemen (schuurkatje misschien?). Terwijl mijn dochter de zomer weg was, verzorgde ik de zielige ragamuffin door oormijt, ringworm en hondenangst. Na alle liefde en zorg die ik aan haar besteedde - geloof het of niet, deze kat kon het niet in haar hart vinden om me een moment van respect te schenken en is tot op de dag van vandaag de trouwe kat van mijn dochter! Je zult haar vaak vinden genesteld onder de kin van mijn dochter, terwijl ze haar hart spint van tevredenheid. Jaloers op de wederzijdse toewijding begon ik te bedenken dat ik misschien een spin zou moeten vinden.
In maart 2016 begon ik met een simpele Google-zoekopdracht "meest liefdevolle kattenras" en keer op keer doken Ragdolls op. Koppel mijn enthousiasme over enkele van hun beschreven raskenmerken met kleurpunten en prachtige blauwe ogen en ik was overtuigd.
Ik woon in een landelijke omgeving en ondanks mijn uitgebreide zoektocht op internet bleken er geen fokkers in de buurt van mij te zijn. Zelfs terwijl mijn beter oordeel aan me knaagde, begon ik contact op te nemen met enkele fokkers in het hele land die grotere online aanwezigheid en positieve getuigenissen hadden. Ik nam contact op met fokker na fokker om op een wachtlijst voor onbepaalde tijd te worden geplaatst of vroeg om een aanzienlijke aanbetaling die voor onbepaalde tijd zou worden vastgehouden totdat mijn favoriete eigenschappen beschikbaar kwamen. Ik wachtte en wachtte om keer op keer teleurgesteld te worden terwijl ik alle schattigheid voorbij zag scrollen op mijn favoriete Instagram-feeds. Eindelijk een van mijn meest bewonderde fokkers gekoppeld aan een van de fokkers van hun koningin. Ik begon snel die website/Facebook-pagina te stalken en nam contact op met de fokker met enkele vragen:
Helaas (voor mij) ontwikkelde het eerste kitten dat ik had gereserveerd zich tot showkwaliteit. Neergeslagen, ik was bijna klaar om het op te geven, maar zes weken later, uit een nest geboren op 31-5-2017, hoorde ik dat mijn perfecte kitten beschikbaar was!! Ik zou zelf een Blue Lynx Mitted kunnen hebben. Mijn familie, collega's en ik hebben mijn namenlijsten overlopen en uiteindelijk won "Memphis Maddox" het. (Mijn familie heeft de traditie om onze furbabies naar plaatsen te vernoemen) Eind augustus 2017 maakten de fokker en ik de afspraken en ontmoette ik mijn lieve baby op een klein vliegveld, ongeveer 90 minuten van mijn huis. Hij was natuurlijk bang en timide, maar de medewerkers van de luchtvaartmaatschappij waren zo aardig en 'oohed en aahed' over hem. Hij was het schattigste dat ik ooit in mijn hele leven had gezien... maar zou hij van me houden?
Na een paar dagen in zijn nieuwe huis, begon het me te boeien dat Memphis niet zo goed at of dronk en dat traditionele kattenbakvulling een nachtmerrie was als een kitten dunne ontlasting had. Had ik een fout gemaakt? Ik las meer (hoe kwam ik Floppycats niet eerder tegen?) en onze geweldige dierenarts verzekerde me dat hij waarschijnlijk gewoon gestrest was door de verandering in omstandigheden en dat hij er over het algemeen redelijk gezond uitzag. Ik bleef hem eten, water en veel rustige knuffels en kalme geruststelling aanbieden. Uiteindelijk, na ongeveer vijf dagen, knapte hij op tot een speelse, dartele plof van engelenpluis. We begonnen hem langzaam in ons hele huis op te nemen en stelden hem voor aan zijn "broers en zussen"; Quincy (voornoemde Queen of the Aloof) en Lincoln, een brok pure Goldendoodle-liefde van 100 pond. Het werd duidelijk dat Memphis het type Ragdoll zou worden dat echt puppy-eigenschappen zou vertonen:bal achtervolgen, buik/oksel wrijven en mensen begroeten aan de deur.
Afgelopen mei (2018) werd Memphis één en de dingen hebben zich niet helemaal ontwikkeld zoals ik had gehoopt ... hij is slap, hij is waanzinnig mooi ... maar hij is niet knuffelig, knuffelig of overdreven dol op mij. Hij tolereert mijn liefde in kleine doses - dagelijks begeleidt hij me naar de badkamer waar hij graag ongeveer vijf minuten op mijn schoot zit en zijn kinkrabben en okselwrijven krijgt. Mijn droom om een warme spin op mijn schoot te hebben om de middag weg te kneden, kwam echter niet uit. Vaak zou hij zijn broer Lincoln liever kwellen door met zijn poot naar zijn puffballstaart te vegen. (Denk aan een vervelende kleine broer die constant naar zijn grote broer prikt, ook bekend als "neener neener"). Hij is, ironisch genoeg, een beetje een jaloers monster... als ik wanhopig op zoek ben naar zijn genegenheid, zal ik mijn man om een knuffel vragen en dan verschijnt Memphis onmiddellijk, maakt zichzelf bekend, alleen om weg te lopen op het moment dat niemand anders me rente betaalt . Hij slaapt op het voeteneinde van het bed van mijn dochter en treitert me terwijl hij zich naast haar nestelt.
Behalve dat zijn persoonlijkheid niet was wat ik had gehoopt - en natuurlijk ben ik nog steeds dol op het tegenovergestelde wezen - was ik ook verbaasd over zijn persoonlijkheid. jas. Uit de meeste verhalen die ik had gelezen, waren mensen best blij dat Ragdolls niet al te veel leken te verharen, en ze hadden minder allergieproblemen met de langere "angora-achtige" jassen.... Euhmmmmm…. Haar. Overal. Hij verdraagt verzorging in sporadische stukjes en ik leer hoe ik matten moet bestrijden, want deze winter duikt hij plotseling bij elke beurt nieuwe matten op. Had ik al gezegd dat hij kieskeurig is met een gigantische P? Geeft niet om lekkernijen/vitamines. Houdt helemaal niet van olie op zijn voer of natvoer. Water in een kom? Nee, bedankt - zorg ervoor dat het drie keer per dag draait en vers is, alstublieft. Hij ondergaat deze nobele behandeling met zijn kenmerkende "gelukkige" uitdrukking - die hetzelfde is als zijn "jullie mensen zijn boeren" uitdrukking.
Dit alles om te zeggen dat we, zelfs met zijn onverwachte persoonlijkheid, allemaal behoorlijk wat plezier uit hem halen. Door de deur lopen en een kat aan je voeten laten neerploffen om ervoor te zorgen dat je weet dat zijn oksels vrij zijn om te krabben? Een bal voor een hond gooien en een kat ermee terug laten komen? Zet de gootsteen aan en laat 15 pond engelenpluis zijn hoofd onder de beek gooien? Hoor je mysterieus gebonk uit de badkamer komen om te ontdekken dat hij aan de kastdeur is omgedraaid totdat hij een spleet maakte die groot genoeg was om er doorheen te passen en een zitstok te nemen (op de zachte badmatten die daar speciaal voor zijn koninklijke hoogheid waren gelegd)? Begin je wasgoed in een lege mand te doen en ontdek je dat deze bezet is door iemand die niet van plan is te verhuizen? Koop tonnen geweldig kattenspeelgoed alleen om ze geen interesse te wekken voor wattenstaafjes en hondenbotten? Dat is mijn Memphis, het is zijn wereld, we leven er gewoon in!
Heb je een Ragdoll Kitten of Kat? Overweeg om je kat in te dienen! Richtlijnen voor het indienen van Ragdoll of the Week
Lees meer Ragdoll of the Week-inzendingen.
