Keep Pet >> Huisdier >  >> katten >> katten

Jannie – Ragdoll van de week

Oorspronkelijk gepubliceerd op 14 januari 2019

Het heeft even geduurd voordat ik het verhaal van mijn geliefde Ragdoll kon gaan schrijven, aangezien ik zijn vreselijke dood op 21 september 2018 nog steeds niet kan verwerken. Hij was precies 18 maanden oud en werd geboren op 20 maart 2017.

Ik heb altijd van katten gehouden en vooral sinds ik weduwe werd, betekende de aanwezigheid van een levend wezen in mijn leven veel voor mij. Ik had een Himalaya-kat die ongeveer een maand voordat ik mijn Ragdoll kocht van ouderdom stierf.

Voordat ik het ras koos, scande ik het internet en het was een twijfel tussen een Main Coon of een Ragdoll, maar toen ik de beoordelingen van eigenaren las, koos ik voor een Ragdoll.

Ik controleerde toen verschillende fokkers en vond er geen in de buurt van waar ik woon, maar toen zag ik een verslag van een fokker, JESSICA PERRY genaamd, in Texas, en sommige recensies op haar website waren positief. Ik belde haar en ze vertelde me dat ze kittens beschikbaar heeft die op 20 maart 2017 zijn geboren.

Ik heb een aanbetaling gedaan voor een katertje. Ze zei dat ze $ 2000 in rekening had gebracht voor het kitten en dat hij per vliegtuig zou worden gestuurd als hij twee maanden oud was. Ik heb de vliegtickets betaald en hem op 15 mei 2017 opgehaald van het vliegveld.

Jannie – Ragdoll van de week

Ik besloot hem "Jannie" te noemen, naar een oom van mij van wie ik heel veel hield. Ik bracht Jannie naar huis en bleef de eerste twee dagen bij hem in onze badkamer en we kregen een band. Ik werd bijna meteen verliefd op hem.

Hij had de mooiste blauwe ogen en was zo aanhankelijk. Hij klom op mijn borst en likte mijn kin en gaf er dan een klein kneepje in.

In het begin was hij uitgehongerd en at hij minstens drie blikjes Fancy Feast zeevruchten en kip per dag, naast Purina One gedroogd voedsel en het magere kleine ding groeide snel uit tot een prachtig kitten.

Hij volgde me door het huis van kamer naar kamer, in feite werd hij bijna mijn schaduw. Hij speelde graag met speelgoed met kleine balletjes en was overdag extreem actief en sliep 's nachts met me, knuffelend tegen mijn rug.

Jannie – Ragdoll van de week

Overdag was een van de plekken waar hij graag sliep mijn waterbassin. Ik denk dat hij van de koelte hield en zich tot een balletje kon oprollen.

Jannie – Ragdoll van de week

Ik kon niet gelukkiger zijn. Hij was een perfecte metgezel en zo loyaal. Ik heb mijn hele leven altijd katten gehad, maar er gaat niets boven Jannie.

Jannie – Ragdoll van de week

Jannie – Ragdoll van de week

Maar toen... In de eerste week van januari 2018 veranderde hij plotseling. In plaats van me door het huis te volgen, probeerde hij zich voor me te verbergen. Ik zou hem overdag onder mijn bed of achter een kast vinden, liggend in het donker.

Hij stopte met spelen met zijn speelgoed en verloor zijn eetlust. Ik was enorm verbaasd en hoewel ik mijn katten meestal niet naar een dierenarts breng vanwege gedragsveranderingen, verontrustte de plotselinge verandering me en maakte een afspraak met mijn dierenarts die hem op 8 januari 2018 zag.

Dr. Clark onderzocht hem en luisterde naar zijn hart en keek naar me op en zei:“Hij heeft een heel luid hartgeruis. Hij moet onmiddellijk door een dierenarts worden gezien.”

Gelukkig had dr. Paling de volgende dag een opening in Charlottesville, Virginia, ongeveer twee uur rijden van mijn huis, en ik had hem op 9 januari 2018 om 10.00 uur in haar kantoor.

Ze deed een echocardiogram (cardiale echografie) en haar bevindingen waren als volgt:"Dit toont aan dat Jannie helaas een hartaandoening heeft die HYPERTROFISCHE CARDIOMYOPATHIE OF HCM wordt genoemd.

Deze aandoening is genetisch, of ERFELIJK, in Ragdolls. Zijn HCM is helaas al matig en hij loopt risico op recidiverend hartfalen. Hij loopt ook risico op abnormale hartritmes en op het krijgen van een bloedstolsel in zijn hart dat naar zijn lichaam kan gaan." Ze gaf hem onmiddellijk een bètablokker om zijn hartslag en ritme onder controle te houden.

Ze nam ook een monster om te testen op HCM en stuurde het monster naar het LABORATORIUM VAN VETERINARY GENETICS. Twee weken later kwam de test positief homozygoot terug. Dit betekende dat hij twee exemplaren van het gemuteerde gen had. Zo kreeg hij van elk van zijn ouders een exemplaar.

Ze vertoonden misschien geen tekenen van de ziekte, maar waren drager, en elk kitten dat in dat nest werd geboren, moet één of twee genen hebben geërfd.

Ik was er helemaal kapot van en informeerde de JESSICA PERRY onmiddellijk over deze bevindingen. Ik heb haar zelfs op de hoogte gehouden van alle tests die op Jannie zijn gedaan, inclusief de resultaten van de genetische test.

Tot mijn verbazing was het enige antwoord dat ik van haar kreeg dat ik haar moest informeren wanneer Jannie niet meer leefde en dat ze me een andere kat zou geven. Het verbaasde me gewoon. Deze vrouw hechtte duidelijk geen waarde aan het leven van de katten die ze verkocht. Het waren gewoon "katten" of zo, en hoe meer en hoe sneller ze ze fokte en verkocht voor $ 2000 per kitten, hoe beter.

Het kon haar duidelijk niet schelen dat er miljoenen mensen zijn, zoals ik, die het leven van onze huisdieren waarderen, die dol op ze worden, die een band met ze hebben, en ze worden letterlijk een deel van het gezin. Het meest verbazingwekkende van de hele affaire is dat een genetische test een miezerige $ 35 kost, terwijl de kittens worden verkocht voor $ 2000 per kitten. Ik wilde geen andere kat, ik wilde JANNIE.

Ik zal de rest van mijn verhaal kort maken:ik heb Jannie elke dag de bètablokker gegeven, zonder mankeren. Maar toen werd hij weer behoorlijk ziek, en ik luisterde naar zijn hart. Ik ben een gepensioneerde arts, maar heb nog steeds mijn stethoscoop. Hij had een abnormaal hartritme ontwikkeld en had water op zijn longen.

Ik haastte me terug naar Dr. Paling en ze deed een follow-up echo-cardiogram en ze bevestigde dat zijn hart veel groter was en dat hij hartfalen had. Ze verhoogde zijn bètablokker en gaf hem twee aanvullende medicijnen:een waterpil om het vocht uit zijn longen te verwijderen en een andere om bloedstolling te voorkomen. Het bezoek vond plaats op 5 juni 2018.

Ik gaf hem elke dag religieus de medicijnen, hoewel het niet gemakkelijk was om drie verschillende medicijnen te geven aan een kat die geen blikvoer meer wilde eten. Maar ik hield vol. Ik wilde hem zo lang mogelijk in leven houden.

De nacht voordat hij stierf, 20 september 2018, was net als alle voorgaande nachten. Hij sliep met mij en ik zag dat hij wat gedroogd voedsel at. Midden in de nacht moet ik me op mijn rug hebben gedraaid, maar ik werd wakker met Jannie op mijn borst en hij likte mijn kin en gaf er toen een klein kneepje in. Ik streelde mijn lieve Jannie zachtjes en vertelde hem hoeveel ik van hem hield.

De volgende ochtend, 21 september 2018, werd ik wakker en opende de deur en hij sprong voor me uit de trap af, zoals hij altijd deed. Toen zakte hij onder aan de trap plotseling in elkaar.

Ik merkte meteen dat zijn achterpoten allebei verlamd waren en hij snakte naar adem. O, wat probeerde hij op te staan, maar het lukte niet en hij kreunde en kreunde. Hij keek me aan met een smekende blik in zijn ogen. Ik was in totale shock. Het was precies 07.30 uur en ik haastte hem naar mijn plaatselijke dierenarts. Hij was bezig met het openen van zijn kantoor en zorgde meteen voor Jannie door hem een ​​kalmerend middel en een pijnstiller te geven.

Jannie was in doodsangst. Hij had zowel een beroerte als ernstig hartfalen. Mijn dierenarts vroeg me toen om ze met rust te laten, naar huis te gaan en hem na ongeveer een uur te bellen, wat ik deed, maar ik kon nauwelijks praten. Ik wist wat hij me ging vertellen en dat deed hij ook:'Helena, Jannie is stervende. Hij kan niet ademen en is in doodsangst. Mag ik hem uit zijn lijden verlossen?” Ik heb hem toestemming gegeven om Jannie te euthanaseren.

Ik schreef Jessica Perry en vertelde haar dat mijn geliefde Jannie een vreselijke dood stierf, een dood die volledig te voorkomen was, als ze het hart en de sympathie en de zorg had om haar fokkers te testen op deze ziekte, HCM. Ik eindigde de brief met deze drie woorden:SHAME ON YOU.

Maar ik betwijfel of het enig effect heeft gehad. Ik merkte op dat ze steeds haar telefoonnummers en e-mailadressen veranderde. Toen ik Jannie van haar kocht was het:www.RagdollKittens.com. Later werd het:Kittens@ Ragdollkittens.com en toen RagdollKittens.net/kittens. Dit is een fokker zonder geweten.

Heb je een Ragdoll Kitten of Kat? Overweeg om je kat in te dienen! Richtlijnen voor het indienen van Ragdoll of the Week

Lees meer Ragdoll of the Week-inzendingen.