Cayenne – Ragdoll van de week

Kitty Kitty Cayenne – mijn knappe kleine man!

Ik hou zo veel van Cinnamon, mijn vrouwelijke tweekleurige zeehond Ragdoll dat ik besloot dat ze een Ragdoll-speelkameraadje nodig had. (Cinnamon debuteerde op 7 december 2020 als Floppycats' Kitty of the Week).

En zo begon de zoektocht naar haar speelkameraadje. Deze keer hoopte ik op een kitten met een sealmitted. Ik hield echt van de opvallende schoonheid van hun donkerbruine gezichten die ik op foto's had gezien.

Ik nam contact op met de fokker van Cinnamon, Stardolls Ragdoll Cattery. Ze had geen kittens met een seal-mitted, maar een van haar poezen droeg vijf kittens van haar onbewezen seal-mitted. Natuurlijk kon ze kleuren of geslachten niet garanderen. Ik zou moeten wachten, maar ik wilde absoluut een jongetje.

Ik besloot geduldig te wachten op de geboorte van het nest. Toen kreeg ik het langverwachte telefoontje. Er waren net vier vrouwtjes en een mannetje geboren. Hij is van mij, vertelde ik haar opgewonden! Wanneer kan ik hem zien? Ik zou een tijdje moeten wachten tot het veilig was om het nieuwe nest te bekijken, wat als een eeuwigheid aanvoelde.

Na vele telefoontjes om mijn toekomstige kitten te controleren, was de kijkdag eindelijk aangebroken en had ik een goed geval van de vlinders op weg om mijn nieuwe babyjongen te ontmoeten.
De vijf kostbare bundels wit hadden een geweldige tijd met spelen met elkaar.

Eentje in het bijzonder was een echt energiekonijntje. Ja, dat was mijn zoontje! Ik wilde heel graag weten of hij de zeehond zou worden waar ik mijn hart op had gevestigd. "Weet nog niet, nog te vroeg om te zeggen". Dus nog meer wachten voordat ik mijn definitieve beslissing kon nemen.

De sterren stonden op één lijn toen de fokker belde om te zeggen dat het leek alsof mijn zoontje een zeehond was. En nog een bezoek om hem te zien. Ik was al hals over kop gevallen met zijn energieke konijnenkarakter en vertelde de fokker dat ik hem wilde hebben. Hij was mijn "kleine pepertje" om mijn meisje Cinnamon te complimenteren, dus ik noemde hem diezelfde dag Cayenne.

Omdat hij gecastreerd zou worden, heb ik gevraagd om hem tegelijkertijd te laten chippen. Kon hem nog niet mee naar huis nemen. Nog meer wachten!

Ik heb Cayenne mee naar huis genomen in het lange vakantieweekend van 4 juli 2011. Oh, wat een weekend was dat! Cinnamon wilde absoluut geen deel uitmaken van het delen van mij of haar huis met een andere kat - Ragdoll-speelkameraadje of niet.

Ik heb alle bekende succesvolle manieren geprobeerd om een ​​bestaande kat kennis te laten maken met een nieuw kitten, en niets werkte. Cinnamon maakte het voor zowel het kitten als mij glashelder dat dit nieuwe speelkameraadje niet welkom was.

Het lange vakantieweekend voelde nog langer aan. Mijn zachtaardige, liefhebbende Cinnamon was zo anti-speelkameraadje dat ze zelfs naar me uithaalde. Ik gaf het op - ik kon haar dit niet meer aandoen, dus legde ik Cayenne en zijn reismand in de badkamer en zat ik op de grond buiten de gesloten deur in tranen. Wat had ik gedaan? Mijn kitten was bang en Cinnamon was gestrest. Ik moest hem terugbrengen. De vele telefoontjes naar de fokker dat vakantieweekend bleven allemaal onbeantwoord.

Ik bleef Cayenne controleren en zou hem niet in zijn reismand aantreffen, maar opgerold in de wastafel in de badkamer. Hij begroette me met een heel zacht miauw als ik de badkamerdeur opendeed en spinde toen ik hem vasthield. Het trok aan mijn hart.

Hoe kon ik mijn dierbare baby terugbrengen naar zijn fokker? Wat een dilemma. Ik probeerde nog een introductie - OMG het werkte! En zo had Kitty Kitty Cayenne een nieuw en liefdevol huis en werd Cinnamon zijn mentor. Ik heb wat mijn moeder liefkozend 'de kruidenkinderen' zou noemen.

Toen Cayenne ongeveer drie jaar oud was, kocht ik een van die lemen potten met de kopjes aan de zijkanten voor het kweken van aardbeien. Mijn planten floreerden met veel heerlijke bessen voor mijn ochtendgranen. Toen vonden de vogels de bessen of dat dacht ik tenminste.

De waarheid is dat ik Cayenne op heterdaad betrapte terwijl hij genoot van de aardbeien van de planten met een blik die evenzeer zei als "wie ik?"

Hier dacht ik dat hij op weg was naar het buitenkeukeneiland om te genieten van de Californische zon. Oh, hij genoot van de stralen, maar genoot ook van de sappige rijpe bessen.

Cayenne is uitgegroeid tot een knappe kleine man. Nou, echt niet zo weinig. Meer als een armvol pluche van veertien pond. En oh die grote blauwe ogen die hij zo langzaam knippert - knipper, knipper. Ik heb ergens gelezen dat die langzame knipperingen kattenzoenen zijn.

Ik kan hem laten knipperen als ik langzaam sluit en dan mijn ogen open als hij naar me kijkt. Hij heeft de langste snorharen die ik ooit bij een kat heb gezien en geweldige grote poten die gaan plop, plop, plop wanneer ze zijn laserlicht proberen te vangen.

Cayenne is nu negen en een half jaar oud. Hij kreeg op vierjarige leeftijd plasproblemen en was in en uit de dierenartspraktijk. Toen vorig jaar heel laat op een avond, rende hij huilend door het huis. Ik nam hem mee naar de spoedeisende hulp en kreeg te horen dat hij kritiek had. Hij was geblokkeerd. Het personeel zou er alles aan doen. Ik mocht hem twee keer per dag bezoeken op de SEH-afdeling. Gelukkig werd hij na vier lange dagen ontslagen met medicijnen. Hij kreeg de diagnose blaasontsteking en kristallen in zijn blaas en urethra.

De ER vertelde me dat het opnieuw zou kunnen gebeuren. Oh geweldig!

En dat gebeurde, twee weken later, rond middernacht. Waarom gebeuren dit soort dingen altijd 's avonds laat? Deze keer nam ik hem mee naar een spoedeisende hulp voor huisdieren dichter bij mijn huis. De dierenarts vertelde me dat met zoveel terugkerende episodes van het probleem ik misschien "de kleine kat-operatie" in professionele termen, perineale urethrostomie, zou willen overwegen.

Ze kon binnen een uur met de operatie beginnen. Hoe pijnlijk het voor mij ook was om hem te laten opereren, ik wist dat ik niet wilde dat mijn mooie jongen zou blijven lijden. Zijn operatie was een succes en met twee weken medicijnen en liefdevolle zorg thuis herstelde hij prima.

Hoewel mijn katten op elk niveau van het huis een keramische fontein hebben, heeft Cayenne nooit veel water gedronken. Dus, samen met zijn strikte dieet van ingeblikt Royal Canin Urinary SO-receptdieet, wordt een beetje Dasani-water in flessen toegevoegd (alleen het beste voor mijn babyjongen) en tot op heden zijn we vrij van herhalingen.

Zowel Cinnamon als Cayenne waren junkies voor droog voedsel.

Na het lezen van "Feeding Your Cat:Know the Basics of Feline Nutrition" door Lisa A Pierson, DVM, catinfo.org, herkende ik dat de Royal Canin droge brokken die hun fokker me had aangemoedigd om door te gaan met voeren toen ik ze mee naar huis nam, geen preventieve voeding was en lijkt mijn kaneel vatbaar te hebben gemaakt voor haar diagnose van IBD en PID, samen met vermoedelijk kleincellig lymfoom van de milt en Cayenne die urinewegaandoeningen ontwikkelt. Achteraf is het echt 20/20.

Het was een uitdaging om ze 100% van de droge brokken af ​​te krijgen en ik zou graag een stap verder gaan en ze overschakelen op een rauw dieet, maar ik weet niet zeker of het introduceren van een rauw dieet op dit moment "de appel van streek zal maken". cart” gezien hun huidige gezondheidsuitdagingen. Ik zal die optie volgende maand met hun dierenartsen onderzoeken tijdens hun uitgebreide gezondheidscheck.

Cayenne is een zachtaardige lieve kat die ervan houdt om zijn Yeowww! een konijntje te schoppen! catnip-banaan, dutten met zijn voorvoeten in de tenen van mijn lege schoenen, en helemaal lekker languit voor de open haard liggen.

Hij haalt de zoomies minstens één keer per dag door het huis, over de brug op de tweede verdieping en de trappen op en af. Hij staat erom bekend dat hij langs Cinnamon sluipt (nadat ze in slaap is gevallen in de deuropening die mijn slaapkamer bewaakt) en vervolgens op het bed springt om met mij te slapen.

Cayenne heeft een dichte pluche vacht en houdt ervan om geborsteld te worden, buikwrijven en pootmassages en spint alsof het een geheim is. Hij is niet spraakzaam, maar als hij miauwt klinkt hij als een kitten. Hij is erg beleefd terwijl hij op zijn maaltijden wacht en ik heb hem geleerd om alsjeblieft te zeggen (miauw dat is) wanneer ik hem zeg "zeg alsjeblieft Cayenne" voordat ik zijn gerecht neerzet.

Cayenne krijgt genoeg van Cinnamon's alfakatten-onzin, gevolgd door een stofwolk. Hoewel hij er niet van houdt om vastgehouden te worden, zal hij het een paar minuten tolereren, als ik dat geluk heb, en we eindigen die korte maar plezierige (voor mij) momenten met hem te kussen en hem te vertellen dat hij mijn knappe kleine man en dat ik van hem hield voordat hij zelfs maar geboren was.