Hoewel hyperthyreoïdie bij katten tot verschillende medische problemen kan leiden, is het eigenlijk een vrij veel voorkomende ziekte. Het krijgen van een juiste diagnose van een dierenarts is een belangrijke eerste stap als het gaat om hyperthyreoïdie. Deze aandoening kan worden behandeld met medicijnen, operaties, veranderingen in het dieet en therapie met radioactief jodium.
De schildklier speelt een essentiële rol bij het beheersen van de hormonen die het metabolisme bij zowel mensen als katten beïnvloeden. Deze klier zorgt ervoor dat het metabolisme van uw kat vaak genoeg energie uit het voedsel afbreekt om alle lichaamsfuncties in stand te houden. Wanneer de hormonen die de stofwisseling van een kat beïnvloeden uit zijn, wordt voedsel niet goed omgezet in energie.
Net als mensen kunnen katten last hebben van een overactieve schildklier of een te trage schildklier, waarbij elke aandoening tot verschillende medische problemen leidt. U merkt mogelijk een toename van de eetlust bij uw kat of gedragsveranderingen zoals rusteloosheid en agressie. Deze symptomen zijn het gevolg van een overactieve schildklier.
Hoewel er behandelingsopties voor katachtige hyperthyreoïdie zijn, begint het met het diagnosticeren van uw kat. Een dierenarts kan u vertellen of uw kat aan hyperthyreoïdie lijdt of dat de symptomen door iets anders kunnen worden veroorzaakt. Lees verder voor meer informatie over hyperthyreoïdie bij katten, wat de symptomen zijn en hoe het wordt behandeld.
Hyperthyreoïdie is een medische aandoening waarbij de schildklier te veel van het hormoon thyroxine produceert, dat een belangrijke rol speelt in het spijsverteringsstelsel. Dit hormoon werkt in wezen als de snelheidsregeling voor het metabolisme van uw kat, en laat hun lichaam weten hoe snel (of langzaam) voedsel moet worden afgebroken tot energie die door het hele lichaam kan worden gebruikt.
Hoewel de meeste mensen hyperthyreoïdie als een stofwisselingsziekte beschouwen, zijn er verschillende lichaamsfuncties die worden beïnvloed door hyperthyreoïdie. Dit is de reden waarom de symptomen die gepaard gaan met hyperthyreoïdie variëren van zaken als verhoogde dorst en plassen tot agressie, ademhalingsmoeilijkheden en depressie. In sommige gevallen kan diarree ook het gevolg zijn van hyperthyreoïdie.
Omdat hyperthyreoïdie een hormoongerelateerde ziekte is die invloed heeft op de hoeveelheid energie die voor het lichaam wordt gecreëerd, kunnen de symptomen lijken op andere aandoeningen. Het beste wat u kunt doen, is met uw kat naar een dierenarts gaan om zich te laten testen, zodat u erachter kunt komen wat er aan de hand is.
Ondanks dat het een vrij veel voorkomende ziekte is bij katten, is het moeilijk vast te stellen wat leidt tot hyperthyreoïdie bij katten. Hoewel er enkele vermoedelijke oorzaken zijn, is er geen concreet bewijs dat katten die aan bepaalde criteria voldoen, meer kans hebben op hyperthyreoïdie.
Wat het ras betreft, is er geen bewijs dat het ras van een kat iets te maken heeft met hyperthyreoïdie. Katten van alle rassen kunnen hyperthyreoïdie ervaren, en de cijfers zijn voor de meeste rassen vergelijkbaar, voor zover experts kunnen nagaan. Er zijn echter bepaalde rassen die een lagere kans op hyperthyreoïdie lijken te hebben, waaronder Siamezen, Birmese, Perzische, Abessijnse en Himalaya-katten.
Het enige dat een vrij veel voorkomende factor lijkt te zijn als het gaat om hyperthyreoïdie bij katten, is leeftijd. De meeste katten die hyperthyreoïdie ervaren, zijn aan de oudere kant, en de gemiddelde leeftijd van katten met hyperthyreoïdie is 12 jaar. Bovendien is slechts ongeveer 5% van de katten met hyperthyreoïdie jonger dan 10 jaar.
Als het gaat om allergieën voor kattenhuid, is het meestal niet moeilijk om een probleem te herkennen. Hyperthyreoïdie kan echter gepaard gaan met een breed scala aan symptomen, dus het kan moeilijk zijn om erachter te komen of uw kat hyperthyreoïdie of iets anders heeft. Onthoud dat je altijd een dierenarts moet bezoeken als je niet zeker weet wat er met je kat aan de hand is.
Verschillende symptomen van hyperthyreoïdie bij katten zijn gemakkelijk te herkennen. Als uw kat meer eet maar wel afvalt, is dat een teken van hyperthyreoïdie. U merkt misschien ook dat uw kat meer drinkt en meer plast. En natuurlijk kunnen braken en diarree optreden als gevolg van het overactieve metabolisme van uw kat.
Hier is een volledige lijst met symptomen die u mogelijk opmerkt als het gaat om hyperthyreoïdie bij katten:
Alleen uw dierenarts kan uw kat met een overactieve schildklier goed onderzoeken en diagnosticeren
Om een diagnose te stellen, kan uw dierenarts:
Voer een lichamelijk onderzoek uit om de nek van uw kat te controleren op een vergrote schildklier
De schildklier bevindt zich in de nek, wat betekent dat uw dierenarts een lichamelijk onderzoek kan uitvoeren om te zien of er iets duidelijk mis is met de schildklier van uw kat. Een vergrote schildklier kan een teken zijn van een struma, wat niet noodzakelijk betekent dat uw kat een schildklierprobleem heeft. Het controleren van de grootte van de schildklier van uw kat is echter een goede manier om de functie ervan te meten, dus dit is een gebruikelijke eerste stap voor dierenartsen.
Neem een bloedchemiepanel om de schildklierhormoonspiegels te observeren
Hoewel anear-infectie kan worden gediagnosticeerd met fysieke tests, kan hyperthyreoïdie worden gediagnosticeerd met behulp van een bloedchemiepanel. Uw dierenarts zal tests uitvoeren op het bloed van uw kat om de schildklierhormoonspiegels te bepalen. Dit maakt het gemakkelijk om een overvloed of een tekort aan hormonen te herkennen die de oorzaak kunnen zijn van een onregelmatig metabolisme.
Urinetest
Bloedonderzoek kan een geweldige manier zijn om hyperthyreoïdie bij katten op te sporen, maar ze zijn niet altijd nauwkeurig. Urinetesten kunnen uw dierenarts helpen om meer kleine gevallen van hyperthyreoïdie op te sporen die mogelijk onopgemerkt blijven in een bloedtest.
Hart echo's
Echografie kan een andere goede manier zijn om te testen op hyperthyreoïdie bij katten, omdat deze aandoening vaak de gezondheid van het hart beïnvloedt. Een snelle hartslag kan een teken zijn van hyperthyreoïdie, wat dierenartsen een startpunt geeft om mee te werken.
Hyperthyreoïdie bij katten kan leiden tot allerlei medische problemen, maar er zijn behandelingsopties. Net zoals een jeukende kat kan worden genezen met huidverzorging en het vermijden van allergeen voedsel, kan hyperthyreoïdie worden behandeld met de volgende behandelingsopties:
Methimazol is een veelgebruikt medicijn tegen hyperthyreoïdie bij katten. Dit medicijn blokkeert de productie van schildklierhormonen om het metabolisme van uw kat te vertragen. Als dat medicijn niet werkt, kan uw arts een operatie of radioactief jodium aanbevelen.
Hoewel hyperthyreoïdie het metabolisme van uw kat beïnvloedt, verandert het ook de manier waarop de rest van het lichaam van uw kat werkt. De fysieke veranderingen veroorzaakt door een overactief metabolisme kunnen leiden tot hart- en nierfalen. Daarom leven de meeste katten die behandeld worden voor hyperthyreoïdie slechts ongeveer 3 tot 5 jaar. De vooruitgang in de behandeling van hyperthyreoïdie bij katten betekent echter dat u die 3 tot 5 jaar plezierig kunt maken voor uw kat.
Onbehandeld, hyperthyreoïdie zal verschillende problemen veroorzaken die de kwaliteit van leven van een kat beïnvloeden. Katten die hyperthyreoïdie ervaren, kunnen ook last krijgen van braken en diarree, wat onaangename bijwerkingen zijn van deze aandoening. Uw kat kan ook afvallen ondanks dat hij meer eet, en zijn haar kan klit en vettig zijn als gevolg van een hyperactief metabolisme.
Met de juiste behandeling kunt u dit lijden minimaliseren en uw kat jarenlang een kwaliteitsvol leven geven met hyperthyreoïdie.
Als uw kat last heeft van hyperthyreoïdie, merkt u misschien dat ze meer water drinkt en meer urineert. U kunt ook merken dat uw kat gewicht verliest, ook al lijkt ze een verhoogde eetlust te hebben, en ze kunnen last krijgen van braken en diarree. Vettig, gematteerd haar is een ander teken dat uw kat een overactieve schildklier heeft.
Hyperthyreoïdie bij katten kan vaak voorkomen, maar het is een ernstige aandoening. Als uw kat hyperthyreoïdie heeft, zal het zo snel mogelijk zoeken naar een behandeling u helpen hun symptomen te minimaliseren en hen een gelukkiger leven te geven. Indien onbehandeld, kan hyperthyreoïdie dodelijk zijn voor katten, dus u moet altijd een dierenarts raadplegen als u symptomen van hyperthyreoïdie opmerkt.
Het is belangrijk om voor uw kat te zorgen, zeker als uw kat een chronische aandoening heeft, zoals hyperthyreoïdie. Zolang u uw kat zo snel mogelijk laat behandelen, kunnen ze de komende jaren nog een lang en gelukkig leven leiden, zelfs met hyperthyreoïdie.
Als u denkt dat uw kat last heeft van hyperthyreoïdie, neem dan zo snel mogelijk contact op met uw dierenarts.
