Ik ben altijd al een kattenliefhebber geweest, maar het hebben van katten heeft me echt geleerd dat je als baasje een verbintenis aangaat met je huisdier. Dit was vooral het geval toen Bob, die nu vijf is, de diagnose epilepsie kreeg nadat we hem van Cats Protection hadden geadopteerd. Ik heb eerder geholpen met het socialiseren van katten als vrijwilliger voor het Battersea Dogs and Cats-huis, maar toen we Bob en Maggie voor het eerst kregen, was ik verrast door hoe lang het duurde om ze te laten wennen. We konden er gewoon niet achter komen waarom Bob zoveel ongelukken in huis. Na enkele weken kreeg hij de diagnose en hadden we eindelijk een antwoord:hij verliest de controle over zijn blaas als hij een aanval krijgt, arme jongen. Het kostte een tijdje om dit allemaal uit te werken, en het was een behoorlijk stressvolle en uitdagende tijd. Maar het liet me zien dat ik een ongelooflijke band met Bob had; een die ik met geduld en begrip zal uitvoeren, wat er ook gebeurt.
Eén ding dat bijna alle eigenaren leren, is dat katten heel verschillende persoonlijkheden kunnen hebben. Bob is aanhankelijk en tactiel en vindt het heerlijk om geaaid en geknuffeld te worden. Maar Maggie wil liefde en aandacht alleen op haar voorwaarden. Ik heb geleerd hun verschillende stemmingen en behoeften te herkennen en te respecteren, terwijl ik er ook voor zorg dat ik ze evenveel liefde en zorg geef. Ik probeer eraan te denken hetzelfde te doen voor verschillende menselijke persoonlijkheidstypes!
Dit feit drong pas echt tot me door toen Bob vorig jaar negen vreselijke dagen vermist werd. Ik huilde elke avond als hij weg was, en toen leerde ik dat ik alles zou doen om hem op te sporen. We zochten hoog en laag, hingen overal posters op en plaatsten call-outs op Facebook. Ik las dat katten het gemakkelijker vinden om hun weg naar huis te vinden als ze een bekende geur kunnen volgen, dus ik strooide stof uit onze stofzuigerzak in de straten rondom ons huis, legde zijn beddengoed en wat van onze vuile kleren aan de waslijn, en ging 's avonds laat uit met sterk ruikend voedsel zoals sardines. Toen, uit het niets, verscheen Bob door het kattenluik. Het was gewoon geweldig! We hebben ons sindsdien gerealiseerd dat hij misschien een aanval heeft gehad, waardoor hij tijdelijk zijn weg naar huis vergat.
Ik geef mijn katten graag de vrijheid om rond te dwalen. Ik weet dat dat misschien raar klinkt nadat Bob vermist was, maar hij en Maggie zijn graag buiten en beleven zoveel plezier aan het verkennen. Maggie houdt vooral van jagen en is erg trots op alles wat ze vangt. Ik heb ervoor gezorgd dat ze allebei gechipt zijn en altijd een halsband dragen. Op deze manier kan ik het waarderen om ze te laten doen waar ze van houden, zonder me zorgen te maken over hun veiligheid.
Zoals zoveel mensen heb ik een hectisch schema. Mijn acteercarrière en gezinsleven met twee jonge dochters kunnen ervoor zorgen dat ik het moeilijk vind om te ontspannen. Maar het hebben van katten herinnert me eraan dat ik de tijd moet nemen om te ontspannen met de een of de ander op mijn schoot. Ze laten me weten hoeveel ze ervan genieten met hun mooie, tevreden spinnen, en ik vind het rustgevend om ze te aaien en te delen hoeveel ik van ze hou.
Ik weet dat mijn meisjes veel hebben geleerd door me te helpen voor Bob en Maggie te zorgen. Het heeft hen laten zien hoe ze voor andere wezens moeten zorgen, de behoeften van anderen op de eerste plaats moeten stellen en vriendelijk en medelevend moeten zijn.
