*Veel dank aan Jennifer Hubbard, oprichter van Cat About, voor het delen van zulke prachtige foto's van haar Tonkinese katten, Lucy en Gracie, voor dit bericht. Cat About maakt op maat gemaakte harnassen en lijnen voor katten die "veilige avonturen voor binnenkatten" bieden.
Mijn vriendin Jennifer Hubbard, oprichter van Cat About, een maker van op maat gemaakte harnassen en lijnen, bezit twee Tonkinese katten genaamd Lucy en Gracie. Toen ik haar onlangs vroeg waarom ze voor het ras koos, antwoordde ze door twee verhalen te vertellen over haar eerste ontmoetingen met deze ongewone katten.
Haar eerste kennismaking met een Tonkinese kat was tijdens een etentje met een stel dat een paar bezat. Hoewel de katten tijdens het eten vriendelijk en sociaal waren, verdween er één toen het stel hun 3-jarige naar bed bracht en verscheen enige tijd later onverwachts weer. Het echtpaar verklaarde de verdwijningshandeling van de kat door te zeggen dat de kat brengt het kind elke nacht naar bed en weigert om van de zijde van de baby te gaan totdat ze in slaap valt.
Jennifer's tweede ontmoeting met Tonkinese katten was in een kunstgalerie waar ze werd begroet door twee opmerkelijk vriendelijke katten. Een van de katten stond op haar achterpoten en liep rechtop naar haar toe om hallo te zeggen. Dat bezegelde de deal voor Jennifer. Ze moest een paar van deze buitengewone katten mee naar huis nemen.
Hoewel de Tonkinees nu een op zichzelf erkend ras is, zijn deze katten eigenlijk het resultaat van een kruising van twee andere kattenrassen:de Siamees en de Birmees.
De eerste Tonkinezen waren waarschijnlijk het product van natuurlijke koppelingen. Siamese en Birmese katten zijn buren in hun thuisgeografie van Zuidoost-Azië en ze zijn zeker bevriend met elkaar geraakt. In feite beschrijven vroege gegevens de allereerste "Chocolade Siamese" katten die eind 1800 vanuit Siam naar Engeland kwamen. Geschriften uit die tijd karakteriseren ze als:"Siamezen met gebruinde kastanjebruine jassen en groenblauwe ogen." [1] Onderzoekers denken tegenwoordig dat ze niet allemaal één type kat waren, maar waarschijnlijker een mix van Birmese, Chocolate point Siamese, Havana Browns , en ja, Tonkinees.
(Lees dit bericht voor meer over 'De Siamese kat'.)
De moderne geschiedenis van de Tonkanezen is net zo ingewikkeld als de vroege geschiedenis. Een poes genaamd Wong Mau, die beschouwd wordt als de grondlegger van het Tonkinese ras, werd in 1930 naar de VS gebracht. Siamese fokkers beschouwden haar destijds als een “Siamees van slechte kwaliteit”[2], maar haar eigenaar, met de hulp van enkele geneticus, vrienden en fokkers, voerden fokexperimenten uit en concludeerden dat ze een Birmees was. Er wordt nu aangenomen dat ze waarschijnlijk een Siamees-Birmese hybride was, en dus een Tonkinees.
Hedendaagse Tonkinese eigenaren kunnen twee fokkers bedanken die in de jaren zestig onafhankelijk van elkaar in de VS en Canada werkten voor het opzettelijk kruisen van Siamese en Birmese katten. Een van de fokkers, Margaret Conroy, kruiste een sable Birmees met een seal point Siamees. De resulterende kittens hadden prachtige bruine jassen en aqua-ogen, en ze noemde ze Golden Siamese. Uiteindelijk kregen de hybride katten de naam "Tonkinese" naar de regio van de Baai van Tonkin in Indochina, voor de kust van Zuid-China en Noord-Vietnam. De naamgevers dachten dat de naam exotisch klonk, ook al zijn er geen Tonkinese katten in die omgeving.
Tonkanees behoren tot de oudste kattenrassen ter wereld, maar een van de jongste officieel erkende rassen. Ze werden uiteindelijk een gevestigd ras in 1984.
Een Tonkinees is een middelgrote kat, met een gewicht van ongeveer 6-12 pond. Ze heeft een stevig, gespierd lichaam dat bedrieglijk zwaar is, met een proportionele staart die taps toeloopt naar het einde toe. De meeste Tonkanezen zijn kortharig, hoewel er een halflangharig type is dat een Tibetaan wordt genoemd. Haar slanke benen eindigen met opvallende ovaalvormige poten. Haar hoofd is enigszins wigvormig met middelgrote oren en haar ogen zijn als kleine perzikpitten [3].
Het meest verbazingwekkende aan het uiterlijk van de Tonkinees is zijn kleur. Tonkinese katten worden gesierd met zijdeachtige jassen die in de meest buitengewone reeks kleuren verkrijgbaar zijn. Er zijn vier vachtkleuren erkend door de Cat Fancier's Association:natuurlijk (middenbruin), champagne (goudbeige), blauw (leikleurig) en platina (ijzig grijs). Maar Tonkinese katten kunnen ook pronken met rood, crème, karamel, abrikoos, schildpad, fawn en kaneel.
Tonkinese jassen zijn niet allemaal één kleur. Ze hebben 'punten'. of donkere markeringen, op hun gezichten, oren, voeten en staarten. "Spitse" Tonkanezen hebben een hoog contrast tussen hun vacht en punten. "Solid" Tonkinees hebben een laag contrast. "Mink" beschrijft het contrast tussen de vacht en punten die halverwege de andere twee typen liggen.
De prachtige kleuring van een Tonkinees stopt echter niet bij de vacht. De ogen van een Tonk zijn juwelen om te zien. Ze variëren van saffierblauw tot aquamarijn tot het geelgroene van peridoot.[4]
Wat je ziet is echter niet wat je krijgt als je een Tonkinees kitten in je leven brengt. Alle Tonkinese kittens beginnen met donkerblauwe ogen en lichtere vachten zonder punten[5]. Hun vacht- en oogkleur blijven zich tot twee jaar na de geboorte ontwikkelen.
De Tonkinees wordt wel de 'hond van de kattenwereld' genoemd. Ze zijn speels, levendig, intelligent en actief. Heel actief. "Ik was niet voorbereid op hun energieniveau", vertelde Jennifer me. "Ze zijn extreem atletisch en nieuwsgierig." Ze gebruiken hun atletisch vermogen om naar grote hoogten te springen:de bovenkanten van keukenkasten binnenshuis en hoge boomtakken buitenshuis. Ze apporteren graag, net als een hond.
Maar hun energieniveau kan worden gecompenseerd door hun sterke gehechtheid aan mensen. Het zijn "deurgroeten" die niet kunnen wachten om te zien wie er komt spelen. Voor een Tonkinees is iedereen hun vriend.
"Iedereen" omvat kinderen, andere katten en katvriendelijke honden. Ze zijn de perfecte keuze voor gezinnen met kinderen die hen beleefd en met respect behandelen. Een Tonkinees kan vreedzaam met honden omgaan, zolang de honden maar weten wie de baas is. (Hint:niet de hond.)
Een Tonkinees hunkert naar genegenheid en beantwoordt genegenheid en kameraadschap in natura. 'Lucy en Gracie zijn vrijwel overal waar we zijn. Als wij in de badkamer zijn, zijn zij in de badkamer. Als we in bed liggen, moeten ze op het bed springen en knuffelen.” Jennifer geniet van het constante gezelschap van haar twee katten. "Ik heb kattenbedden op mijn bureau", legde ze uit. "Als ik met mijn werk bezig ben, zijn ze altijd in de buurt."
De intelligentie van een Tonkinees betekent dat ze in alles geïnteresseerd zijn, maar zich kunnen vervelen. Ze hebben puzzelspeelgoed snel onder de knie, dus het is belangrijk om speelgoed te blijven bieden dat hun geest stimuleert. Tonkanezen houden van interactief speelgoed, en dat geldt ook voor menselijke vingers en staarten van hun kattenvrienden[6].
Maar ondanks hun energie is een Tonkinees ook tevreden om een schootkat te zijn[7].
Elke toekomstige Tonkinese eigenaar zou moeten weten dat dit een vocaal ras is, maar hun stem is zachter en zoeter dan die van een Siamees. Deze katten praten echter niet alleen om zichzelf te horen praten, ze praten met een doel en ze verwachten een reactie![8]
Jennifer werd geïnspireerd door Lucy en Gracie om haar bedrijf in kattenharnassen te starten om 'veilige avonturen voor binnenkatten' te bieden. Haar harnassen en lijnen zijn ontworpen om veilig te zijn voor alle katten, maar vooral katten die net zo actief en nieuwsgierig zijn als haar eigen katten. Haar producten bewegen met de kat mee zonder gevaarlijke druk op de nek uit te oefenen. "Je weet maar nooit," legde ze uit, "wanneer een van mijn Tonkinezen een vliegende salto achteruit uit een boom gaat maken."
(Als je ooit een kat in een boom hebt gehad, lees dan dit bericht:"Mijn kat zit vast in een boom! Wat moet ik doen?)
