De Hawaiiaanse Poi-hond was een klein Pariah-hondenras dat in de 19e eeuw op Hawaï bestond. Deze honden werden beschouwd als een spirituele beschermer van kinderen en waren ook een voedselbron voor de Hawaiianen.
De Hawaiiaanse honden hadden een klein, lang en laag lichaam met een korte vacht. Ze hadden korte benen en een plat en groot hoofd vanwege hun vegetarische dieet.
De oorsprong van de Hawaiiaanse Poi Dog zou ergens tussen 300 na Christus en 800 na Christus zijn gebeurd. De allereerste poi-honden werden door de Polynesische kolonisten naar de Hawaiiaanse landen gebracht tijdens hun eerste migratie naar Hawaï.
De Hawaiiaanse Poi Dogs waren een belangrijk onderdeel van het leven van de Hawaiiaanse stammen. Vrouwelijke Hawaïaanse inboorlingen zorgden vroeger voor de honden en aaiden ze met hun kinderen. Bovendien werden ze beschouwd als de beschermer van kinderen uit de oudheid. Telkens wanneer er een kind in de stam werd geboren, zou het kind een puppy van dit ras krijgen.
Als het kind op zeer jonge leeftijd stierf, zou de hond worden gedood en vervolgens samen worden begraven. Het kind overleefde de hond echter, het kind zou een halsketting mogen dragen die gemaakt was van de tanden van de hond. Het concept hierachter was dat de hond, die bedoeld was als beschermer van het kind, het kind zou beschermen, zelfs na zijn dood.
Behalve dat het werd gebruikt als een redder voor kinderen, was de Hawaiiaanse Poi Dog ook een heerlijke vleesdelicatesse. Het was heel gewoon dat de honden de ene nacht bij de kinderen sliepen en de volgende dag door de familie werden opgegeten. Omdat ze ook werden gehouden om te eten, kregen ze alleen Poi, een korrelige pasta bereid met behulp van de tarowortel.
De Hawaiiaanse Poi Dogs stierven rond het begin van de 19e eeuw uit door kruising met andere rassen. Mensen begonnen ze te mengen met andere Hawaiiaanse honden waarna het ras niet langer zuiver was. Omdat ze onzuiver werden, verloren de Hawaiianen hun interesse in dit ras en ze werden al snel zeldzaam.
Hoewel fokkers ergens in de 19e eeuw een fokprogramma begonnen om de pure versie van dit ras te recreëren, zijn ze er nooit echt in geslaagd. Na twaalf jaar van mislukte pogingen, verklaarden ze het programma een mislukking en stopten ermee. Daarna duurde het te lang voordat ze totaal verdwenen waren.
Het temperament van de Hawaiiaanse Poi Dog omvatte speels, onhandig en speels. Ze waren niet zo actief, saai en lui vanwege hun vegetarische dieet dat Poi was. Deze trage en onintelligente honden gedroegen zich soms ook als zwijnen (ook opgegeten door oude Hawaïnen) en rennen vaak en zitten in hun roedels.
Ja, de Hawaiiaanse Poi Dog was buitengewoon goed met kinderen. Omdat ze werden gefokt en gehouden als kinderbeschermer, waren ze heel goed bekend met kinderen. Ze hielden van slapen en de hele dag in de buurt van kinderen zijn. Ze waren echter zo traag dat ze het voedsel niet konden vangen dat de kinderen naar hen zouden gooien.
De Hawaiiaanse Poi Dogs waren niet zo actief om te blaffen en de kinderen te beschermen tegen vreemden. Daarom was het nooit een ideale keuze om de peuters samen met de honden te laten.
De Hawaiiaanse Poi Dog werd gevonden in de volgende kleuren:
De Hawaiiaanse Poi Dog woog vroeger ongeveer 15-35 pond (6-16 kg), terwijl hun lengte ergens tussen de 13-16 inch (33-41 cm) lag.
Gemiddeld beviel een moeder Hawaiian Poi Dog per keer van 5-7 puppy's.
