De Bengaalse kat is een lange, gespierde, middelgrote tot grote kat, met een brede kop en snuit, hoge jukbeenderen en uitgesproken snorhaarkussentjes. De ogen zijn rond en breed, met donkere markeringen rond de ogen (mascara) en de oren klein en afgerond aan de uiteinden. De gratie van een junglekat wordt beschouwd als een van de positieve eigenschappen, samen met het vermogen om stil en sluipend te bewegen. De achterpoten zijn iets langer dan de voorpoten, waardoor de achterpoten iets hoger zijn dan de schouders, en het uiterlijk van de Bengaal als een wilde kat wordt benadrukt. De gespierde, atletische bouw van de Bengaal is een van de meest bepalende kenmerken; het is nooit delicaat.
De Bengaal valt op onder katten vanwege zijn weelderige, dichte en opmerkelijk zachte vacht. De kenmerkende luipaardachtige vlekken op de Bengaalse huiskat kunnen willekeurig zijn, horizontaal uitgelijnd met rozetten die een halve cirkel vormen, of in een gemarmerd patroon. De voorkeurskleuren zijn zwart of bruin gevlekt en zwart of bruin gemarmerd, maar fokkers hebben ook Bengalen ontworpen die sneeuwgevlekt (wit) en sneeuwgemarmerd zijn. De vlekken moeten scherp contrasteren met de achtergrondkleur.
Bengalen hebben vaak een eigenschap die glinsteren wordt genoemd, waardoor de vacht lijkt te zijn bestrooid met goud of parel. Hoewel deze van nature voorkomende eigenschap de natuurlijke schoonheid van de Bengaal verbetert en door sommige mensen de voorkeur heeft, krijgt het geen speciale voorkeur in de showring.
Vanwege zijn wilde afstamming wordt vaak aangenomen dat de Bengaal moeilijk te hanteren is, maar het omgekeerde is waar. Fokkers staan erop dat de Bengaal gemakkelijk getemd kan worden en een aanhankelijke persoonlijkheid heeft, hoewel het geen schootkat is. Hij geniet echter van menselijk gezelschap en zal vaak dicht bij zijn familieleden blijven. Het Bengaalse kattenras geniet vooral van het gezelschap van kinderen, omdat het door zijn energieke karakter erg van spelletjes houdt.
Een van de eigenschappen die de Bengaalse huiskat van zijn wilde voorouders behoudt, is het jachtinstinct - niet alleen voor kleine landdieren, maar ook voor waterdieren. De Aziatische luipaard heeft het vermogen om in het wild te vissen verbeterd, en je Bengaal als huisdier kan deze eigenschap heel goed in de meer speelse vorm dragen, naast je zwemmen, een douche of bad nemen, of gewoon in de gootsteen spelen.
Als een energieke kat, wil je er zeker van zijn dat je je Bengaal veel speeltijd geeft, en onthoud dat de meeste energieke katten graag naar hoge locaties springen. U wilt breekbare voorwerpen uit de buurt van open planken houden; zelfs, en misschien wel vooral, de hoogste planken.
Het Bengaalse kattenras is uniek in de kattenliefhebberij als de enige succesvolle combinatie van een wilde kat met een huiskat. Er is enig anekdotisch bewijs dat de Aziatische luipaardkat met huiskatten werd gecombineerd vóór de jaren zestig, maar het echte ontstaan van het Bengaalse ras begon serieus in de jaren zeventig, toen amateurfokker Jean Sudgen, uit Californië, de ontvanger werd. van een groep katten die waren gefokt voor gebruik in genetische tests. Dr. Willard Centerwall van Loyola University had Aziatische luipaarden getest op hun gedeeltelijke immuniteit tegen kattenleukemie en begon ze te kruisen met huiskatten op mogelijke genetische levensvatbaarheid bij de ontwikkeling van immunisatie.
In plaats van de katten te vernietigen nadat het programma was voltooid, zocht Dr. Centerwall naar geschikte huizen voor zijn katten. Omdat mevrouw Sudgen echt geïnteresseerd was in het fokken van Aziatische luipaardhybriden, koos ze ervoor om niet alle katten te nemen, maar zich te concentreren op die katten die een voorliefde voor huiselijk temperament vertoonden, samen met de gewenste spotpatronen.
Van haar kant was mevrouw Sudgen begonnen met haar eerste experimenten met kattenhybridisatie terwijl ze genetica studeerde aan UC Davis in de jaren veertig. Toen ze de kans kreeg om met Dr. Centerwall's Aziatische luipaarden en hun hybriden te werken, greep ze het vol enthousiasme aan, en hoewel Dr. Centerwall de inspanningen van mevrouw Sudgen volledig steunde, kon hetzelfde niet gezegd worden van de kattenliefhebberij. De meeste fokkers waren resoluut tegen het fokken van een wilde kat met een huisdier, en tot op de dag van vandaag weigert de Cat Fanciers Association registratie voor de Bengaal vanwege zijn wilde bloedlijn, hoewel veel andere verenigingen het Bengaalse ras sinds de jaren tachtig hebben opgenomen, waaronder de Internationale Kattenvereniging.
Mevr. Sudgen, die inmiddels hertrouwd was en de naam Mill had aangenomen, was gewaarschuwd dat de nakomelingen van haar kruisingen steriel zouden zijn, en dit bleek inderdaad het geval te zijn voor de mannetjes die het resultaat waren van de paringen, maar ze had meer geluk met het vrouwtje hybriden. Voordat ze zich echter volledig kon onderdompelen in haar nieuwe fokprogramma, had mevrouw Mill een geschikte kater nodig om te kruisen met haar vrouwelijke Aziatische luipaardhybriden. Omdat ze voelde dat noch de Mau, Birmese of Abessijnse zuivere rassen genetisch sterk genoeg waren, opende ze haar net verder, en in 1982 werd haar geduld beloond toen een curator van de dierentuin van New Delhi, in India, haar wees op een luipaardachtige straatkat die alleen leefde in de neushoorntentoonstelling in de dierentuin. Hoewel de kat verwilderd was, bleek ze een uitstekende partner te zijn voor haar hybride vrouwtjes, en binnen enkele jaren had mevrouw Mill haar succesvolle, maar nog jonge fokprogramma goed op gang gebracht.
De eerste drie generaties, van de oorspronkelijke koppeling van een Aziatische luipaardhybride tot een gedomesticeerde, tot de geboorte van de vierde generatie, worden beschouwd als de "basis" -katten (generaties worden technisch aangeduid als F1, F2, F3, F4. ..enz.. Hoewel deze F1-F3-katten door hun fokkers als veilig en geschikt als huisdier worden beschouwd, mogen ze niet deelnemen aan wedstrijden. Ze vormen gewoon de basis waarop de "gezonde" raszuivere Bengaal is gebouwd. Door de vierde generatie zijn alleen Bengaalse tot Bengaalse paringen toegestaan, en de kat wordt dan als een zuiver ras beschouwd. De Aziatische luipaard is typisch een teruggetrokken, solitaire, allesetende jager, en deze wildere eigenschappen moeten worden uitgekweekt zodat de uiteindelijke resultaat is een huis- en mensvriendelijke katachtige metgezel.
Bengaalse katten van de vroege generatie worden geaaid door kattenliefhebbers die de uitdaging aangaan om een kat op te voeden die niet volledig gesocialiseerd is, maar met gewetensvol fokken, zodra de Bengaal het stadium van de vierde generatie heeft bereikt, overtreft het ras de verwachtingen in vriendelijkheid, genegenheid, en deftigheid, en is de ontvanger van talrijke showprijzen geweest. Toch blijft in sommige kringen terughoudendheid tegenover het ras bestaan. Zoals Jean Mill, de bedenker van het ras, over haar geliefde katten heeft gezegd:"Elke andere kat kan een rechter bijten en excuses worden gemaakt ... maar als een Bengaal bijt, beweren ze dat het wild bloed is. Onze Bengalen moeten de liefste katten zijn op de kattenshow.”
